3,931 matches
-
și afect, răspunsul afectiv este, de fapt, produs și determinat prin maniera în care subiectul își structurează din punct de vedere intelectual experiența. Pentru pacient, intensitatea reacției depinde de caracterul plauzibil al cogniției depresive. Invers, cu cât activarea unui afect depresiv prin intermendiul unei cogniții este mai intens, cu atât mai mult aprecierea „rezonabil” privitor la validitatea acestuia devine dificilă pentru pacient. Mai mult chiar, caracterul plauzibil al distorsiunilor cognitive depresogene ulterioare este amplificat. Această interrelație este concepută de către Beck ca
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în cadrul unui model psihologic prezintă o serie de dificultăți. Examinarea acestor variabile fiziologice conduce, după opinia lui Beck, la combinarea unor stadii conceptuale diferite și riscă să producă mai multe confuzii decât clarificări. Beck constată o relație clară între cogniție depresivă și încetinire motorie, oboseală. Mai mult, semnele vegetative pot fi definite ca semnale fiziologice ale unei tulburări psihologice particulare. Principiile epistemologice ale modelului lui Beck Modelul lui Beck și psihanaliza Psihanaliza afirmă că experiența conștientă joacă rolul de ecran în raport cu
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pune și mai mult accentul pe evenimentele interne în funcție de patru concepte: afecte, senzații, imagerie mentală și cogniție. El este primul model care propune în mod clar o strategie terapeutică multimodală. Grila SECCA Grila SECCA este elaborată pentru problematici anxioase și depresive: fobii, atacuri de panică, depresie și disfuncții sexuale. Ea are drept țintă stimulul (S), emoția (E), cogniția (C), comportamentul (C) și anticiparea (A). Didactică și practică în special, ea este subdivizată în două părți: o parte sincronică și una diacronică
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pentru a evalua impactul acestora. 4. Farmacologie și terapie cognitiv-comportamentală Charles Pull∗ Introducere 1. Tulburările anxioase Tulburare de panică și agorafobie Anxietate generalizată Stare de stres post-traumatic Tulburare obsesională compulsivă Fobie socială Fobii specifice 2. Tulburările de dispoziție Tratamentul episoadelor depresive majore de intensitate mică și medie Prevenirea recăderilor și recidivelor Stabilizarea tulburărilor bipolare 3. Tulburările de personalitate Personalitatea bordeline 4. Dependența de alcool 5. Schizofrenia 6. Tulburările de conduită alimentară Anorexia mentală Bulimia Hiperfagia bulimică 7. Discuții și concluzii Bibliografie
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
intensitate mică sau medie, - schizofrenia (pentru problemele care se referă la reabilitarea psihosocială), - personalitatea bordeline, - dependența de alcool, - bulimia. Există, pe de altă parte, părerea că terapia cognitivă și comportamentală este eficientă în numeroase alte tulburări, în special pentru tulburările depresive și anxioase ale copilului și adolescentului. Pentru fiecare dintre tulburările precedente, eficiența uneia sau a mai multor substanțe a fost demonstrată, de asemenea, prin intermediul unor meta-analize sau/și experimente clinice controlate aleatoare. Mai persistă încă numeroase întrebări în ceea ce privește eficiența celor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
depresiilor non bipolare, non psihotice, de intensitate mică, medie sau severă, tratate cel mai adesea ambulator. Eficiența TCC a făcut, de asemenea, obiectul mai multor studii asupra prevenției recăderilor și recidivelor în depresiile recidivante și în tulburările bipolare. Tratamentul episoadelor depresive majore de intensitate mică până la medie Eficiența monoterapiilor Eficiența TCC în tratamentul de scurtă durată a depresiilor non bipolare, non psihotice, tratate cel mai adesea ambulator, a fost demonstrată în mai multe studii controlate și aleatoare. Există, de asemenea, și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
poate, efecte mai stabile. In plus, tratamentele combinate sunt, poate, mai eficiente decât monoterapiile în cazul formelor mai severe de depresie. Thase și al. au publicat o meta-analiză aplicată pe 6 studii și 595 de pacienți care prezentau o stare depresivă non bipolară, non psihotică. După șaisprezece săptămâni de tratament, combinația de tratamente nu era în mod semnificativ superioară psihoterapiei aplicată ca tratament unic în cazul depresiilor mai puțin severe, dar era superioară pentru formele cele mai severe. In ceea ce privește
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
monoterapiile. Până în prezent au fost efectuate prea puține studii privind raportul cost/eficiență în ceea ce privește farmacoterapia, TCC, sau combinația dintre cele două în tratamentul depresiilor. Dintr-un studiu al lui Revicki și al. reiese faptul că cele două monoterapii reduc simptomele depresive și că acestea sunt rentabile în comparație cu o simplă îngrijire în cadrul comunității. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente în tratamentul depresiilor non bipolare, non psihotice. Nu există dovezi empirice concludente în favoarea unei eficiențe superioare a unuia
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
tratament de rutină cu continuarea antidepresivelor și un grup urma tratament de rutină la care se adăuga TCC. Adăugarea la tratamentul obișnuit a TCC avea un efect semnificativ asupra prevenirii recăderilor și recidivelor. Acest efect se amplifica în funcție de numărul episoadelor depresive existente în antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea unei eficiențe superioare a tratamentelor combinate în comparație cu monoterapiile
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
ofere informații, o asistență și o susținere pacientului și a familiei sale. Ele contribuie la amplificarea conștientizării bolii de către pacient și familia sa și la destigmatizarea acesteia. Aceste programe au drept obiectiv prevenirea recăderilor și a recidivelor, reducerea duratei episoadelor depresive, maniacale, hipomaniace sau mixte cât și a spitalizării și a absențelor de la serviciu, și de a preveni actele suicidare. Ele vizează, de asemenea, ameliorarea activității interpersonale și sociale între episoade, însușirea de cunoștințe pentru a face față simptomelor reziduale subsindromatice
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
participat la programul de psiho-educație prezentau o recădere în formă maniacală, în medie, după șaizeci și cinci de săptămâni, în timp ce pacienții din grupul de control prezentau recăderi după șaptesprezece săptămâni. In schimb, nu se constata nici o diferență în ceea ce privește distanța față de prima recădere depresivă și nici în ceea ce privește numărul total de recăderi. In plus, intervenția psiho-educativă avea un efect pozitiv asupra activității sociale și asupra menținerii locului de muncă. Lam și al. au raportat rezultatele unui studiu controlat aleator comparând eficiența a douăsprezece până la optăsprezece
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
urmau un tratament cu stabilizatori de dispoziție. Programul cu TCC, descris într-un manual, conținea, în special, un modul educativ și un antrenament pentru însușirea unor abilități cognitive și comportamentale care trebuiau să permită pacienților recunoașterea și gestionarea simptomelor prodromice, depresive sau maniacale, ale unei recăderi sau ale unei recidive. La sfârșitul primelor douăsprezece luni, pacienții care au urmat programul cu TCC au prezentat, în mod semnificativ, mai puține episoade bipolare și au trăit un număr de zile semnificativ mai mic
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
și aleatoare privind farmacoterapia (9 studii) și TCC (26 studii) aplicate unor pacienți cu bulimie. Pe termen scurt, TCC produce efecte de nivel superior celor produse de farmacoterapie pentru toate variabilele examinate: frecvența crizelor bulimice (binges), frecvența crizelor vomitive, dispoziția depresivă, atitudinile vis-à-vis de mâncare. Aceasta nu înseamnă că TCC este mereu eficientă în bulimie, dar, așa după cum precizează Ricca și al. în studiul său legat de acest subiect, nici un alt tratament nu este mai eficient decât TCC, ceea ce face ca
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
terapeutice și să devină principalul actor al schimbării sale, și nu tributarul unei substanțe chimice exterioare. Totuși, nu se poate neglija efectul unui tratament medicamentos, în special la debutul unei terapii psihoterapeutice. Persoanele care suferă de tulburări anxioase nu sunt depresive de la „natură”, dar o depresie severă poate apărea ca o tulburare secundară, ca urmare a anilor de rătăcire terapeutică fără un diagnostic formulat, de epuizare datorată eforturilor necesare pentru a ascunde tulburările și a îndeplini ritualurile, evitările, a recurgerii la
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
conține ansamblul de comportamente de retragere, de evitare, de evadare dar și ansamblul de atitudini preventive organizate de către persoana suferindă pentru a camufla răspunsul de angoasă; și disperarea asociată acestei tulburări de panică cu agorafobie poate conduce la o stare depresivă, la o anxietate generalizată, un comportament adictiv care trebuie luat în considerație în cadrul terapiei. Cercul vicios al întăririi Aceste sisteme de răspuns cognitiv, fiziologic, psihosenzorial și comportamental se auto-întrețin prin bucle de întărire. Evitând să înfrunte situația fobogenă, pacientul are
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de panică cu agorafobie (F40.01). Axa II: - . Axa III: - . Axa IV: - . Axa V: EGF = 41 (actual) Evaluare Terapeutul cere pacientei să completeze, la începutul și la sfârșitul terapiei, niște chestionare și scări care vor măsura starea sa anxioasă și depresivă. El evaluează progresia tratamentului, cerând pacientei să completeze, la începutul ședinței, scara de evaluare a fobiilor, atacurilor de panică și anxietății generalizate și testul comportamental de evitare. Intre ședințe, pacienta comunică numărul de atacuri de panică diurne și nocturne și
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sindrom de stres post-traumatic permite identificarea mai ușoară a unor deficite ale afirmării de sine: teama de a fi agresat, de a se simți umilit sau de a fi tu însuți agresiv, etc. Tulburările de dispoziție (în mod special tulburările depresive majore recurente) sunt în primul rând tulburări asociate. O absență a afirmării de sine veche și generalizată epuizează pacientul, îl devalorizează și poate evolua spre o tulburare depresivă. Pe axa II Absența afirmării de sine este evidentă la personalitățile dependente
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
fi tu însuți agresiv, etc. Tulburările de dispoziție (în mod special tulburările depresive majore recurente) sunt în primul rând tulburări asociate. O absență a afirmării de sine veche și generalizată epuizează pacientul, îl devalorizează și poate evolua spre o tulburare depresivă. Pe axa II Absența afirmării de sine este evidentă la personalitățile dependente și evitante, dar și în cazul tulburărilor bordeline, al personalității schizoide (retragere socială importantă, expresie emoțională și dezvăluire de sine limitate). Personalitățile paranoice prezintă o „slabă” afirmare de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
mai rece decât de obicei, un reproș inofensiv sunt suficiente pentru a le „dovedi” că nu mai sunt apreciați). Diagnostic diferențial și comorbiditate Unele simptome ale anxietății sociale pot fi regăsite în numeroase tablouri clinice, cum ar fi unele stări depresive și majoritatea celorlalte tulburări anxioase. Decizia de a le trata în mod specific este determinată de analiza funcțională. In unele cazuri, frecvente, o fobie socială se află în spatele unui consum cronic de alcool sau de hașiș: consumul de substanțe toxice
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
capacitatea sa de a percepe situația: pacientul nu se mai vede decât ca un „purtător de simptome” și nu mai vede în ceilalți decât judecătorii implacabili sau disprețuitori. Alte informații obținute Comorbiditate psihiatrică și somatică Isabelle a prezentat un episod depresiv autentificat în perioada de post-partum după nașterea primului său copil. Ea prezintă criteriile diagnostice ale unei distimii, cât și o anxietate generalizată subsindromică dar nu și stres post-traumatic (în ciuda abuzurilor sexuale din copilărie și poate datorită celor cinci ani de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
rezultate vizibile în ceea ce privește simptomatologia fobică, chiar dacă ea spune că a fost ajutată prin faptul că a putut vorbi liber despre suferințele sale. Ea a avut o nouă tentativă după prima sarcină, în urmă cu cinci ani, cu ocazia unui episod depresiv. Datorită faptului că refuza să facă un tratament cu un medicament antidepresiv, medicul său a îndrumat-o spre un analist „care nu făcea altceva decât să mă asculte”. Isabelle a întrerupt terapia după un an. N-a mai luat niciodată
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
sine (notele extreme au valori între 10 și 40). Pentru Scara HAD, valorile prag pentru fiecare dintre scorurile parțiale Anxietate sau Depresie au valori de la 8 la 10, în funcție de studiile respective: deasupra acestor praguri, probabilitatea apariției unei tulburări anxioase sau depresive se consideră a fi ridicată. Discuții Studiile controlate cât și studiile de teren au demonstrat că terapiile cognitive și comportamentale sunt tratamente eficiente și adaptate îngrijirii pacienților care suferă de fobie socială. Particularitățile îngrijirii pacienților fobici sociali Fobiile sociale sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
viața sa. Chestionarele autoadministrate Utilizarea mai multor chestionar o ajută pe Marie să-și precizeze problemele și permit evaluarea simptomelor de tulburare de anxietate generalizată, cognițiile și mecanismele psihologice asociate neliniștilor sale și simptomele concomitente (probleme de somn și simptome depresive). Chestionarul privind neliniștea și anxietatea (QIA) are șase itemi care măsoară criteriile diagnostice ale tulburării de anxietate generalizată. El permite enumerarea principalelor teme de neliniște și evaluarea fiecărui criteriu diagnostic. Acest chestionar a confirmat impresiile diagnostice în ceea ce o privește
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
chestionar a permis, de asemenea, susținerea impresiilor diagnostice obținute după prima ședință de evaluare. Inventarul depresiei al lui Beck-II (IDB-II) conține douăzeci și unu de itemi care evaluează simptomele depresiei majore conform criteriilor DSM-IV. Acest chestionar permite evaluarea prezenței și severității simptomelor depresive ale lui Marie: aceasta nu prezintă o depresie majoră, dar suferă de oboseală și de demoralizare. Chestionarul permite, în plus, măsurarea impactului terapiei asupra unor simptome asociate calității viații pacienților, diferite de manifestările anxioase. Analiza funcțională Travaliul terapeutic al observațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Intoleranță la incertitudine (III) Atitudine negativă (QAP) Evitare cognitivă (QEC) Credințe eronate (PSI-II) 62 38 58 53 36 16 41 38 30 17 35 40 45,00 26,46 57,16 46,25 Simptome asociate Probleme de somn (ISI) Simptome depresive (IDB-II) 21 17 14 7 13 4 13,00 12,13 Marie prezintă o clară diminuare a tendinței sale de a se neliniști, a simptomelor anxioase și a simptomelor depresive. Rezultatele demonstrează ameliorări ale valorilor mecanismelor psihologice ale tulburării de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]