4,693 matches
-
Raluca Dună N. Steinhardt în evocări, ediție îngrijită de Florian Roatiș, Iași, Editura Polirom, 2012 Citind volumul de evocări dedicat lui Nicolae Steinhardt ai o senzație contrariantă: cum era, cine era de fapt Nicu Steinhardt? Evreul botezat din interes social, din snobism (Vera Călin) sau „din
„Călugărul paradoxal” by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/4745_a_6070]
-
Raluca Dună N. Steinhardt în evocări, ediție îngrijită de Florian Roatiș, Iași, Editura Polirom, 2012 Citind volumul de evocări dedicat lui Nicolae Steinhardt ai o senzație contrariantă: cum era, cine era de fapt Nicu Steinhardt? Evreul botezat din interes social, din snobism (Vera Călin) sau „din ură de sine evreiască” (Alexandru Sever), un simpatizant legionar sau chiar un „convertit
„Călugărul paradoxal” by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/4745_a_6070]
-
identitatea ei ,,europeană" tocmai pentru că imaginile pe care le trimite spre Occident sunt reflectări ale unei realități care din nefericire nu sunt sută la sută europene, în sensul bun al termenului... N.S.: ...trebuie ca aceste imagini să fie completate prin evocarea trecutului. Există încă unii supraviețuitori, ca mine de exemplu, membri ai unei generații care dispare și care au datoria de a depune mărturie. Acesta este scopul secret al cărții mele; de a spune: acesta am fost eu, aceasta a fost
Nicolaus Sombart ,,Mitul unei miraculoase Românii m-a însoțit de-a lungul tinereții" by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/15578_a_16903]
-
a mai apărut, situație în care Liviu Grăsoiu și-a adunat o parte din editorialele înregistrate în ultimii ani pentru "Revista literară radio '60", publicându-le pe cont propriu. Tematica este foarte variată, ea cuprinzând consemnări de evenimente culturale curente, evocări ale unor mari personalități sau ale unor colegi de breaslă dispăruți prematur, discutarea unor probleme și aspecte esențiale ce se pun azi în fața scriitorului și în genere a omului de artă, considerații de istorie literară, prezentări de volume semnificative, semnalări
Tradiția unei reviste vorbite by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8820_a_10145]
-
este acela care-l înfățișează pe Vladimir Streinu, văzut ca "cel mai rafinat critic de poezie": Se impunea prin frumusețea fizică, printr-o distincție princiară, prin comentariile făcute neostentativ și întotdeauna elegante în stil și profunde în conținut". Continuând linia evocărilor, să-i amintim pe "doi mari poeți uitați: O. Goga și Al. Philippide" și pe contemporanii noștri imediați, unii dispăruți prematur: Petru Creția, George Munteanu, Virgil Mazilescu, Z. Ornea, "un iubitor de incredibilă fidelitate al literaturii române", "un suflet mare
Tradiția unei reviste vorbite by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8820_a_10145]
-
în scrisorile de pe front trimise de prietenul său german. E vorba de poezia sa La sud de Ilmersee (Cântec soldățesc), „în versiune românească de Ion Barbu”, text prins la secțiunea Traduceri în ediția privind opera poetică a lui Ion Barbu. Evocarea din „Acțiunea” a reținut doar strict biografia prietenului său, lăsând pe seama unui ziar cu spațiu mai extins, cum este cazul „Curentulului”, caracterizarea mai amplă de care are parte. Cum textul din „Acțiunea” reprezintă doar un mic paragraf din articolul cu
O colaborare necunoscută a lui Ion Barbu by Dan Barbilian () [Corola-journal/Journalistic/3374_a_4699]
-
prietenului său, lăsând pe seama unui ziar cu spațiu mai extins, cum este cazul „Curentulului”, caracterizarea mai amplă de care are parte. Cum textul din „Acțiunea” reprezintă doar un mic paragraf din articolul cu pricina,vom reproduce mai jos întreg conținutul evocării lui Dan Barbilian, alias Ion Barbu, text adus pentru prima oară la cunoștință și, prin urmare, demn de a intra cu toate drepturile necesare într-o ediție viitoare a operei publicistice a lui Ion Barbu. Textul se reproduce după „Curentul
O colaborare necunoscută a lui Ion Barbu by Dan Barbilian () [Corola-journal/Journalistic/3374_a_4699]
-
dintre personaje, mai ales dintre acelea care populează spațiul românesc - unele păstrate cu numele real (Ion Vidrighin), altele protejate de camuflajul anagramărilor (Lad An, Nister, Stoica, Anrad, Itt etc.) - își pierd "materialitatea" plicticoasă pe care le-ar fi dat-o evocarea memorialistică. Raportarea lui Andrei Codrescu la real se face prin paradoxul negării pus în funcțiune de fabulație:" După ce fusesem Ionesco și Dracula, voiam să fiu Nadia". "Autobiografia", ca povestire despre sine, este o consecință a provocării. The Life & Times of
Andrei Codrescu - identitate și ficțiune by Nicolae Stoie () [Corola-journal/Journalistic/15633_a_16958]
-
Convorbirea continuă pe tema fructelor, Hagienuș declarând că niciodată nu va mai avea senzația pe care a încercat-o lângă Malaga, într-o livadă de portocali, când a desprins fructul proaspăt din pom. Fălcile lui tremurau încă de voluptate la evocarea feliilor de portocală roșii ca sângele și amare. Gulimănescu nu se lăsă mai prejos și vorbi despre oranjeriile din Sicilia. Dan Bogdan, care fusese și el acolo, mâncase un fel de scorușe al căror nume îl uitase. "Nespole", le identifică
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
mâncare. Doamna Ioanide, distrată, îi trimisese un pachet pe care servitoarea îl rupsese pe drum și din care căzură câteva mere mânjite de unt. Atunci Ioanide aruncase pachetul pe fereastră, și întîmplarea, când se supăra, lua dimensiuni retrospective fantastice. La evocarea chestiei cu merele mânjite de unt se adăugă alt incident. Doamna Ioanide avea acest obicei lipsit de tact și explicabil printr-o incoercibilă oroare de scandal, de a fugi de pe locul conflictului. Acest gest de retragere din fața reproșurilor i se
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
și pe doamne în voluptățile lui muzicale. Madam Farfara părea tristă, Ioana placidă, iar Pomponescu, oficios, refuză să lichideze momentul Conțescu. Pomponescu era un sentimental care se vindeca de melancolie prin rememorație, cu care prilej persoana sa ocupa treptat centrul evocării. - A fost un om foarte interesant Conțescu, decretă el, tăindcu furculița un oeuf poché Chartres, l-am cunoscut de aproape la Berlin. Văzând noua turnură a lucrurilor, Gaittany se acomodă programului comemorativ. Pomponescu vorbi despre teribila sărăcie a lui Conțescu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
place Odobescu! Foarte frumos!" Răspunsul era neprevăzut: "Ne e cam rudă, prin ginere-său, fotografia o avem de la el". În privința asta, a literaturii în speță și a culturii în general, cu toate că prin școală mulți din membrii clanului aveau satisfăcătoare cunoștințe, evocarea unei personalități se făcea prin unghiul rudeniei. Venea vorba, cine știe cum, de Grigore Alexandrescu; amfitrionul nu dădea opinii literare, ci releva că poetul le era la o distanță oarecare afin, și înșira nume de ofițeri, magistrați etc. spre a dovedi raportul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
deschide pianul și a îngîna sobru un lied în atenția exagerată a tuturor. Fără voie, veni vorba de asasinarea lui Dan Bogdan, pe care doamnele o calificară drept oribilă, totuși memoria lui Bogdan n-avu noroc de o mai largă evocare, căci, ca printr-un consemn, subiectul fu repede înlăturat. Motivul? Pomponeștii, pentru care numele Gavrilcea nu era necunoscut, nu voiau să-l implice în discuție, madam Farfara, de asemeni, nu dorea să se gândească cineva la Tudorel, deci indirect la
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
aspect de instituții și ea avea aere severe de director. Demirgian, care prinsese stilul lui Manigomian, suferea puțin de birocrația și complicația Sultanei, rămăsese la faza "covoare și chilimuri". Acum complota cu Saferian, stând cu el în lungi conferințe de evocare a trecutului. Cum duminica își continua turismul cu motocicleta pe la Brașov, Constanța și cu întîrzieri de mai multe zile la Sibiu și la Sighișoara, Demirgian aducea lui Saferian impresii atât din lumea negoțului anticăresc, cât și de ordin general. Saferian
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
în lemnulbiroului, spre a atesta excelenta sănătate a lui Pomponescu. . - Aș! răspunse gestului Pomponescu. Aparențe! Mă simtobosit. . - Nu vreau să vă rețin atunci! Aveam o idee... . - Ne-am gândit la Casa de Artă să facem o secție specială permanentă de evocare a arhitecturii Bucureștilor, pe secole și pe arhitecți. În felul acesta, donația dumneavoastră ar fi integrată într-un tot. . - Poți s-o faci, ideea nu-i rea. Probabil ai nevoie de bani. . - Nimic nu vă scapă, domnule ministru! zise Gaittany
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
nici un fel de prescripții sau restricții, prin indicarea prealabilă a unor categorii de informații pe care profesorul le așteaptă de la elevi. În acest caz este vorba despre un ciorchine semidirijat. Tehnica ciorchinelui poate fi folosită în special în faza de evocare dar și în cele de realizarea sensului și de reflecție. În etapa de reflecție se utilizează adesea ciorchinele revizuit, în care elevii sunt ghidați, prin intermediul unor întrebări, în gruparea informațiilor în funcție de anumite criterii. Prin aceasta se fixează mai bine ideile
Politica demografică a regimului Ceauşescu by Moţoiu Virginia () [Corola-publishinghouse/Administrative/91523_a_92998]
-
Prin aceasta se fixează mai bine ideile și se structurează informațiile facilitându-se reținerea și înțelegerea lor. Adesea poate rezulta un ciorchine cu mai mulți sateliți. Tehnica Știu / Vreau să știu / Am învățat Este utilizată cu precădere în faza de evocare dar și în cea de realizare a sensului, fiind o modalitate de conștientizare, de către elevi, a ceea ce știu sau cred că știu referitor la un subiect, o problemă și totodată, a ceea ce nu știu (sau nu sunt siguri că știuă
Politica demografică a regimului Ceauşescu by Moţoiu Virginia () [Corola-publishinghouse/Administrative/91523_a_92998]
-
și totodată, a ceea ce nu știu (sau nu sunt siguri că știuă și ar dori să știe /să învețe. Propusă de Donna Ogle în 1986, metoda a devenit pentru unii autori model fundamental de structurare a lecției, proiectată pe fazele Evocare/ Realizarea sensului/Reflecție, întrucât secvențele constitutive se regăsesc în aceste etape. Concret, ea are la bază realizarea de către elevi a unei reprezentări grafice în forma unui tabel cu trei coloane, ce va fi completat în cele trei faze ale lecției
Politica demografică a regimului Ceauşescu by Moţoiu Virginia () [Corola-publishinghouse/Administrative/91523_a_92998]
-
are la bază realizarea de către elevi a unei reprezentări grafice în forma unui tabel cu trei coloane, ce va fi completat în cele trei faze ale lecției: ȘTIU VREAU SĂ ȘTIU AM ÎNVĂȚAT Procedeul este relativ simplu. În faza de evocare, elevilor li se cere să inventarieze - procedând individual, prin discuții în perechi sau în grup - ideile pe care consideră că le dețin cu privire la subiectul/tema investigației ce va urma; aceste idei sunt notate în rubrica ,,Știu". Totodată ei notează și
Politica demografică a regimului Ceauşescu by Moţoiu Virginia () [Corola-publishinghouse/Administrative/91523_a_92998]
-
Cartea este o evocare sumară a tragediei trăite de părinții noștri și chiar de către noi, în anii ocupației staliniste 1940 1941 și în refugiul din anul 1940 și 1944. Cartea este drama dezrădăcinării, a durerilor și suferințelor care ne însoțesc în fiecare zi, sunt
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Ioan Seniuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1658]
-
Bicazului, Munții Călimani, Munții Bistriței, Munții Rarău, Ceahlău, muzeele și casele memoriale etc.); educția prin turism; sfaturi și îndrumări privind organizarea excursiilor și ocrotirea naturii. Dar, tema asupra căreia s-a aplecat cu mult respect și înaltă prețuire a fost evocarea unor personalități științifice a căror operă constituie nivel de referință pentru generațiile care au urmat. Primul profil realizat de Ion Gugiuman este cel al lui Mihai David, fostul lui profesor, șef de catedră și rector al Universității "Alexandru Ioan Cuza
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
cunoscut de Ion Gugiuman, cu ocazia vizitei acestuia la Iași, în 1937. Profilul marelui geograf este schițat de Ion Gugiuman cu prilejul aniversării centenarului nașterii sale. Simion Mehedinți, profesor la Universitatea din București, este considerat făuritorul geografiei moderne românești. Ampla evocare a figurii celebrului geograf o realizează Ion Gugiuman la aniversarea centenarului nașterii acestuia. Ample și emoționante pagini scrise de Ion Gugiuman se mai referă la viața și opera lui Dimitrie Cantemir, Iulian Rick, Constantin Brătescu, Emil Racoviță și Vasile Adamache
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
după pensionare, când de fapt alții își văd liniștit de odihnă binemeritata după anii de muncă și truda, profesorul Vasile Tiganescu nu-și poate ogoi zbuciumul vieții, decat continuând să scrie și să lase posterității încă un volum intituiat “Gaudeamus- Evocări”, rămas în manuscris și datat 8 iulie 1970. Spre bucuria noastră și această carte a văzut lumina tiparului la Editură Septentrion, Rădăuți, 1996, prin grijă neobositului editor Vasile Precop - fost coleg de muncă al autorului, la Liceul “Eudoxiu Hurmuzachi” din
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93280]
-
nu faci zgomot”>> „Puiu” este „epopeeea” în miniatură a unui pui de găină, scăpat ca prin minune din ghearele unei vulpi. La început narațiunea are aspectul unei variațiuni pe tema rățoiului cel urât respins de celelalte orătănii dar apoi, prin evocarea prieteniei care se leagă între el, câine și motan, proza capătă turnura unei înduioșătoare și amuzante pledoarii în favoarea bunei conviețuiri între făpturile necuvântătoare (cu sugestia că și între copii ar trebui să domnească o armonie asemănătoare). Înduioșător este și finalul
Sorin şi Sorina : Povestiri by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/372_a_1293]
-
mea și de a târfei. Îmi spunea, de pildă, că, încă din leagăn, soția mea avea obiceiul să-și roadă până la sânge unghiile de la mâna stângă. Câteodată, îmi spunea și povești. Ele mă reîntinereau și îmi redădeau sufletul de copil, evocări ale unei epoci îndepărtate. Îmi amintesc foarte clar că, încă de mici, când ne culcam unul lângă altul, soția mea și cu mine, în leagănul nostru, un leagăn încăpător cu două locuri, doica ne spunea aceleași povești. Anumite episoade care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]