8,226 matches
-
ai familiei. Deschizând ușa din dreapta este întâmpinat de un miros puternic, ce prevestea pregătiri intense de primirea, cum se cuvine, a marilor sărbători. Mătușa Marița avea o lingură mare în mână și mesteca cu ea într-un ceaun ceva ce mirosea foarte frumos. Cred că erau jumări de porc, poate și cighir, sau știu eu ce altceva, dar aproape că uitasem de mine, așa era de îmbietor mirosul. - Bună ziua și săru‟mâna mătușă Mariță și bine v-am găsit dragi verișoare
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
au trecut și pe la noi. Pachetul cu tămâie l-am pus în bordul autoturismului. La vama sârbească, vameșul ne-a controlat și bineînțeles a găsit și tămâia. Probabil că nu se mai întâlnise un asemenea articol. A cercetat-o, a mirosit-o sub privirile vesele ale noastre, că ne bufnea râsul văzându-i nedumerirea. Ne-a întrebat ce-i cu ea. I-am spus că este tămâie și că o ducem unei bătrâne. Iar a cercetat-o, iar a pus-o
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
și la noi la țigani nu e ca la voi; azi să fii cu una, mâine cu alta. Dacă bărbatu-meu află mă omoară. Cum să te oamoare? așa frumusețe de țigancă, vrea s-o îmbrățișeze chefliul. Fugi de-aici, miroși a băutură. Ptiu! Ptiu!se depărtează de el țiganca și-l împinge. Ofensat pe moment de spusele tinerei țigănci, pleacă la locul lui, ațipea puțin, dar având mâncărici sub limbă iarăși pornea la plimbare prin autocar spunând vrute și nevrute
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
Unul dintre reclamanți a ajuns la colonel și colonelul a venit în control. În fața soldaților, căpitanul i-a acuzat că „mârlanii nu se mai satură de țuică și că spun minciuni” și ca dovadă i-a propus colonelului să-i miroasă, că toți miros a țuică. Colonelul „a constatat” că raportul reclamantului era fals și a ordonat să fie pedepsită întreaga companie. Și astfel la nunta fiicei căpitanului au petrecut fericiți și majurul și căpitanul și colonelul. Dar zicea bunicul: „de
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
eliberează o lăcustă imensă, în care Ofelia recunoaște o zînă. Zîna o conduce la un faun (Doug Jones), care are o față de Hellboy încrucișat cu un idol de lemn și un corp ce pare făcut din scoarță și nămol uscat. Mirosea a pămînt, povestește mai tîrziu eroina, dar această completare verbală e superfluă : practic simțiserăm. Intensitatea detaliului senzorial e năucitoare : aproape că simțim umezeala mușchiului de pe pietre și gîdilătura lînei din vesta fetiței. Această hiperconcretețe (care pur și simplu te face
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
și traducerea Gretei Tatler) într-un spectacol cinematografic ? Vedea toată piața cu ajutorul mirosului, scrie Süskind despre eroul său, și întrebarea pe care trebuie să și-o pună regizorul unei ecranizări după Parfumul este dacă-l poate face pe spectator să miroasă piața aia cu ajutorul văzului. Acțiunea începe într-o piață cel mai atotduhnitor loc din Franța secolului al XVIII lea și regizorul Tom Tykwer își dă toată silința s-o facă să duhnească pe o rază de un kilometru în jurul cinematografului
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
văduvul Salvatore, care, la rîndul lui, nu-și mai poate lua ochii de pe misterioasa femeie prima doamnă care s-a apropiat vreodată de el. în acest timp, fiul lui, Angelo, se furișează noaptea pînă la culcușul ei ca s-o miroasă în timp ce doarme. Pînă la finalul călătoriei, Lucy îi propune lui Salvatore s-o ia el de soție, iar Salvatore acceptă năucit, dar regizorul scenarist nu dezvoltă relația lor și nici conflictul implicit dintre tată și fiu. Adevărul este că, deși
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
maeștrilor filmului de război. Diferența dintre Wright și maeștri este că ei voiau ca în filmele lor să se vadă războiul, în timp ce el vrea să i se vadă măiestria ; asta înseamnă falsă măiestrie, iar rezultatul e un Dunquerque care nu miroase a cadavru, ci a platou de filmare. Ca și în filmul lui precedent, Mîndrie și prejudecată, Wright mizează pe forță vizuală pentru a alunga mirosul de carte, dar ceea ce numește el forță vizuală e adesea doar eclatanța vulgară a picturii
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
o secretară care reușește să piardă CD-ul într-un centru de fitness. și centrul de fitness are doi angajați (Frances McDormand și Brad Pitt) care descoperă pe CD nu numai o situație finaciară, ci și niște informații care le miros a secrete de stat. și cei doi angajați au împreună circa trei neuroni, care-i îmboldesc să încerce un mic șantaj pe socoteala analistului și, în caz de refuz, să meargă cu CD-ul la dușman. Din momentul în care
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
știu că m-ai înțeles. Își scutură capul de câteva ori, în sus și în jos, fără să se uite la mine. Bun. Îmi iau poșeta și mă întorc pe călcâie ca să ies cât mai repede din încăperea care deja miroase ciudat. Când ajung la ușă, un copil gras și energic intră în clasă ca o furtună, gata să mă lovească în plin. Mă trag într-o parte și eschivez la timp o ciocnire care m-ar fi pus la podea
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
oprit, mâinile Marelui Tenor s-au desprins de cadrul de metal. Cu infinite precauții, a făcut o ultimă reverență. Evoluție Fac sex pentru că îmi trebuie. Pentru că am nevoie să găsesc o ființă pe care să o adulmec, căreia să-i miros transpirația. Pentru că strămoșii mei, care săreau de pe o cracă pe alta, mi-au lăsat mie moștenirea asta. Pentru că nu sunt decât un animal. Un animal superior. Un animal care a învățat să folosească cardul cu bandă magnetică. Mișto e că
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
din ele nu se mișcă. Simt cum mă mănâncă nasul și vreau să mă scarpin și nu pot. Aerul se strecoară pe sub ușile clădirii și ridică mici vârtejuri de praf și văd cum praful plutește și dansează în încăperea care miroase a lemn vechi și a naftalină și a resturi alimentare mucegăite în placa dentară. Și-mi vine să strănut. Și mi-e frică să strănut ca să nu se rupă ceva în mine și să dau colțul. Ca să nu strănut, îmi
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
durere a simțurilor. Închid ochii și simt cum o lacrimă tulbure mi se scurge din ochiul drept și se prelinge pe cearcănul zbârcit, pe obraz, pe crețurile gâtului. Apoi n-o mai simt. S-a pierdut în gulerul pijamalei care miroase a hoit. S-a topit ca într-o sugativă. Îmi deschid ochii și mă uit la claia de păr. Claia neclintită. Claia indiferentă la toate durerile lumii. Gura mea se mișcă aiurea, buzele mele vor să rostească ceva, dinții mei
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
care el, în mărinimia lui de om torturat de atâtea responsabilități, ți le-a oferit doar ție. Pe unde o mai fi? Oare o fi divorțat? Te sucești în pat și-l cauți o clipă în omul de lângă tine, care miroase altfel și care are alt gust. Apoi te ridici din pat și scoți bateria din ceasul de perete, care ticăie enervant. N-o să te obișnuiești niciodată cu ceasul ăsta. Cu celelalte mici mizerii ale vieții, da. Dar cu ceasul ăsta
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
două persoane. O recunosc imediat. Nici nu-mi puneam problema, chiar dacă au trecut cinci ani. În timp ce mă apropii de ea, îmi dau seama că îmi imaginasem cu totul altfel revederea. Ne îmbrățișăm, stăm câteva secunde așa. E destul de bine. Îi miros ceafa, dar parfumul pielii ei îmi pare străin. După ce ne așezăm la masă, mă uit la fața ei. Descopăr câteva riduri fine pe care nu le știam. Ochii sunt aceiași. Începem să vorbim, dar conversația demarează greu. Îmi spune că
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
uit pe pereți, în așteptarea vreunui șarpe boa. Nu apare nici un șarpe. Îmi propun să mă răcoresc la final și învârt robinetul spre partea albastră. Apa rece e călâie. De fapt, aproape fierbinte. Mă șterg cu un prosop mare care miroase a dezodorizant de mașină. Mă îmbrac și cobor. Îmi întreb gazdele unde pot fuma o țigară. Ies pe terasă. Transpir instantaneu. Îmi aprind țigara și trag un fum. Bărbatul iese și se așază lângă mine. E timpul să comunicăm. Să
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
merge în piață, eu păzesc bicicletele. Se-ntoarce cu două pungi, pline cu piersici. Mă-ntreabă dacă pot să ghicesc cât au costat. Nu, n-am idee. Cât? Îmi spune că a dat pe ele doi euro jumate. Nu cred. Miros o piersică. Mușc din ea. E bună. Îmi curge zeamă pe bărbie. Bag pungile în rucsac și plecăm. Peste un sfert de oră ajungem la fermă. A nceput să plouă, dar e mai mult o părere. Hai să mai dăm
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
capital electoral, clamând «originalitatea»?” Societatea românească a fost scufundată după 1990, ca de altfel și înainte de Revoluție, în sărăcie, demagogie și individualism sălbatic. S-a acreditat ideea atât de „profundă” că „numai proștii rămân săraci” sau „dacă n-ai bani miroși a prost”. Cu alte cuvinte, nu deranja pe nimeni care s-a „descurcat” să vadă și pe altul făcând la fel. Hoția a fost ridicată la rang de cinste. Se fura și în timpul comunismului dar nu atât de mult și
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
pantalonilor? Eu, pelcică!... Ha! Ha!... răspunse Codreanu trântind un hohot de râs de-au răsunat cele patru colțuri ale codrului. Am cinstea să-ți spun, prietine, că am zărit roșind spinarea unui cogeamite Martin bine blănit, dar când i-a mirosit a Codreanu a scaparat 131 nemernicul, de n-am mai avut vreme să trag în el. Noroc c-a scaparat!... Că altfel era să fie vai de el, dacă nu vai de tine. Codreanu nu se supara de glume, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
înțelege de la sine că stăpânul m-a primit cu brațele deschise ca pe un frate mai mic. Nu pot zice însă același lucru despre cânii lui care n-au fost tocmai politicoși față de al meu. Dânșii au început să-l miroase, să-i arate dinții, să-i caute ceartă din senin și, dacă nu intervenea Millu cu oarecare gesturi de picioare întovărășite de energicele cuvinte: În lături, cotarle!153 Așa vă primiți musafirul?", desigur ar fi avut loc o încăierare care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
cină, brumați. Acolo se păstra, deopotrivă, vinul. Era chiar sub bucătărie, dumneaei, pivnița. Acolo se păstrau alimentele, în pivniță. Nu era frigider. Nu exista. Tîrziu, cînd eram eu mai măricel, părinții mei au cumpărat un "Fram". Frigider, nu ursul polar. Mirosea a cărbune înăuntru. Nu ca în pivniță. În pivniță nu mirosea decît a pămînt. A mormînt adînc, afînat. Toate astea se întîmplau pe strada Armata Poporului, numărul 76. Zisă și strada Militară. Pe Rîpă, așa se numea cartierul, unul rău
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
dumneaei, pivnița. Acolo se păstrau alimentele, în pivniță. Nu era frigider. Nu exista. Tîrziu, cînd eram eu mai măricel, părinții mei au cumpărat un "Fram". Frigider, nu ursul polar. Mirosea a cărbune înăuntru. Nu ca în pivniță. În pivniță nu mirosea decît a pămînt. A mormînt adînc, afînat. Toate astea se întîmplau pe strada Armata Poporului, numărul 76. Zisă și strada Militară. Pe Rîpă, așa se numea cartierul, unul rău famat, chiar pe malul Dunării. Faleza și Dunărea erau, ambele, jucăria
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
din fața pivniței "înfricoșătoare" despre care am și mai vorbit. În aceeași circumferință cu el se mai aflau și un cais, și un vișin, și un cireș, dar și un corcoduș. Toți, deși roditori, erau mai tineri decît venerabilul oțetar. Oțetarul mirosea înțepător, vegetal, tentant, a materie vegetală pură, a iarbă și vînă de pom. A.B.Unde te ascundeai când îți era teamă? Unde te ascunzi acum? Nu mă ascundeam nicăieri. Nu m-am ascuns niciodată. Am știut, întotdeauna, că nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
care țineți mult... Haide să-l recitim pe acesta: Dumnezeu nu se privește-n oglinzi În ziua aceea i-am văzut: întâi, a venit Moartea. Era obosită și s-a așezat pe o bancă lângă sălciile bătrâne de pe malul Someșului. Mirosea a viermi, a târfă și a vomă. Vrăbiile se îndepărtară cu zgomot dintre ramuri. Apoi a venit, clătinându-se, un poet local. Băuse câteva țuici în cartier, se așeză țâfnos lângă ea și o privi în ochi: Știi că sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
De ce să-mi impozitați mie pensia pentru fățărnicia voastră? Și, la toată urma, de ce vreți voi să transformați preoții în instrumente politice, situație care s-a mai întâmplat, având urmări negative și asupra bisericii și asupra preoților. Un buget habotnic, mirosind a tămâie și cu un anume misticism calculat, poate să ne ducă cu gândul la un stat teocratic, de republică îmbrăcată în sutană. A doua inovație a actualului buget e tot atât de năucitoare și nocivă ca prima: asigurarea „pensiei” minime de
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]