5,342 matches
-
Îl Înțelege nimeni, se aplecă spre planșă. — Lichidul seminal trece pe aici, fiind apoi evacuat pe canalul de ejaculare, aici. Colegii care cred În ridicarea testiculelor ca principiu social consideră acest impuls unul „titanic“. Poate vă mai amintiți de figura mitică a lui Prometeu? Karp nu observă că Dora dădu din cap tăcută. Ei bine, se zvonește că, Împreună cu fratele său contemplativ, Epimeteu, acest Titan deosebit de promițător a creat oameni din argilă și apă. Sau, mai bine spus, bărbați - căci femeile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
puțină legătură cu faptul de-a nu avea tată și mai multă cu faptul de-a nu avea trecut... și acum veniți voi și-mi cereți să-mi iau În stăpânire trecutul și să-mi cer scuze pentru un tată mitic! Nu a venit nici un răspuns, Însă Asya nici măcar nu părea să aștepte unul. A continuat să tasteze de parcă degetele ei acționau singure, de parcă ar fi navigat cu ochii Închiși. Totuși poate că tocmai faptul că nu am trecut mă va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
ne vom lua rămas bun... Comentarii critice "(...) Lumea pentru Lucian Vasilescu nu există decât atunci când este scrisă. Metafora este realitate, elementele fac schimb de taine cu cuvintele, realul se confundă cu imaginarul, au aceeași esență concretă care este de natură mitică, fabuloasă, magică. Alexandru Condeescu, Textul și sexul, în Adevărul literar și artistic, 18 februarie 1996 "(...) Lucian Vasilescu e un poet greu de confundat. Nu e lucru ușor ca, în contextul atâtor nume răsărite în câmpul nostru literar proaspăt democratizat, semnele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
etc. Somnia eminesciană este tocmai acea stare de fericire absolută, cu intuirea momentului zero al Creației, când contrariile se confundă în Unitatea începuturilor. Întâlnirea dintre elementele lumii create, inclusiv iubirea dintre bărbat și femeie, se întâmplă sub semnul refacerii idealului mitic al ființei perfecte (în acest caz - androginul), ideal ascuns în „umbra dulcilor dorinți”. Iubirea apare ca o fericire „suprafirească”, opusă tribulațiilor biografice la care face trimitere autorul Scrisorii I: „... toate relele ce sânt / Într-un mod fatal legate de o
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
pentru întreaga construcție poetică a lui Eminescu, un fel de primum movens existențial, un summum de calități și noncalități. Așadar, nu este vorba de idealizare, ci de un mod propriu de „reducere la esențe”, ce presupune o dublă deschidere: spre mitic și spre biografic. 3. Iubita anonimă În poemele publicate în timpul vieții, ca și în creațiile de atelier, scriitorul convoacă o serie de modele umane, masculine și feminine: poetul, regele, revoltatul demonic (revoluționarul), savantul, magul, ascetul (călugărul), iubita, mama. Femeia iubită
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
acest demon cu ochi 26 mari, cu părul blond” (Venere și Madonă). Revoltatul demonic află împăcarea în iubire, la întâlnirea cu o ființă excepțională: „Înger, rege și femeie” (Înger și demon). În următoarea perioadă de creație, iubita este o proiecție mitică, ființă de basm, zână, Ileană Cosânzeană, crăiasă (Freamăt de codru, Călin - file din poveste, Lacul, Povestea codrului, Freamăt de codru etc.). Această modalitate de idealizare cvasifolclorică, la fel ca și „angelizarea” de inspirație religioasă, presupune un risc recunoscut de bărbatul
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
bun pentru a-și pedepsi supușii care nu-i prea înghit discursul patriotic. Am rememorat momentul oridecâteori am analizat cazul unor maniaci mult mai cunoscuți decât sărmanul Hudiță din Târgu Ocna. Aceștia s-au identificat cu personaje istorice sau ființe mitice și, declarându-și cu emfază patriotismul, au declanșat războaie, masacre „revoluționare”, pogromuri, asasinate în masă. Marele „patriot” Adolf Hitler declara că nu se însoară deoarece s-a logodit pentru totdeauna cu... Germania. Femeile care se atașau de el nu aveau
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
etc. Somnia eminesciană este tocmai acea stare de fericire absolută, cu intuirea momentului zero al Creației, când contrariile se confundă în Unitatea începuturilor. Întâlnirea dintre elementele lumii create, inclusiv iubirea dintre bărbat și femeie, se întâmplă sub semnul refacerii idealului mitic al ființei perfecte (în acest caz - androginul), ideal ascuns în „umbra dulcilor dorinți”. Iubirea apare ca o fericire „suprafirească”, opusă tribulațiilor biografice la care face trimitere autorul Scrisorii I: „... toate relele ce sânt / Într-un mod fatal legate de o
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
pentru întreaga construcție poetică a lui Eminescu, un fel de primum movens existențial, un summum de calități și noncalități. Așadar, nu este vorba de idealizare, ci de un mod propriu de „reducere la esențe”, ce presupune o dublă deschidere: spre mitic și spre biografic. 3. Iubita anonimă În poemele publicate în timpul vieții, ca și în creațiile de atelier, scriitorul convoacă o serie de modele umane, masculine și feminine: poetul, regele, revoltatul demonic (revoluționarul), savantul, magul, ascetul (călugărul), iubita, mama. Femeia iubită
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
acest demon cu ochi 26 mari, cu părul blond” (Venere și Madonă). Revoltatul demonic află împăcarea în iubire, la întâlnirea cu o ființă excepțională: „Înger, rege și femeie” (Înger și demon). În următoarea perioadă de creație, iubita este o proiecție mitică, ființă de basm, zână, Ileană Cosânzeană, crăiasă (Freamăt de codru, Călin - file din poveste, Lacul, Povestea codrului, Freamăt de codru etc.). Această modalitate de idealizare cvasifolclorică, la fel ca și „angelizarea” de inspirație religioasă, presupune un risc recunoscut de bărbatul
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
bun pentru a-și pedepsi supușii care nu-i prea înghit discursul patriotic. Am rememorat momentul oridecâteori am analizat cazul unor maniaci mult mai cunoscuți decât sărmanul Hudiță din Târgu Ocna. Aceștia s-au identificat cu personaje istorice sau ființe mitice și, declarându-și cu emfază patriotismul, au declanșat războaie, masacre „revoluționare”, pogromuri, asasinate în masă. Marele „patriot” Adolf Hitler declara că nu se însoară deoarece s-a logodit pentru totdeauna cu... Germania. Femeile care se atașau de el nu aveau
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
și pot să încep să-ți spun această poveste.” Tot atît de brutală, dar infinit mai sofisticată este fraza pe care i-am ofertit-o lui H.G. Wells. „Sunt un om invizibil”. Așa începe, după cum vă amintiți fără îndoială, romanul său mitic, omul invizibil. Greu de imaginat un efect redundant mai puternic. Și totuși, această aserțiune, pe care unii o cred științifico fantastică, sintetizează toată viața lui Wells. Pentru că el a fost de fapt un spirit vizionar interesat de transformarea socie tății
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
poet și student, la jumătatea anilor ’80 ai secolului trecut, „restaurantul Uniunii” a devenit imediat o citadelă pe care am făcut tot posibilul pentru a o cuceri. restaurantul era situat la parterul unui vechi palat boieresc de pe una din străzile mitice ale capitalei române, Calea Victoriei. Pentru București, Calea Victoriei este ceea ce reprezintă la Paris rue de Rivoli, altfel spus o axă istorică a orașului. Undeva, la numărul 115, cred, se afla acest minunat mic palat învăluit într-un parfum aristocratic. Pentru cunoscători
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
populare din Buenos Aires. Milonga a fost numele dat În satele hispano-americane cântecelor (inițial nedansante) interpretate de un payador, rasă de rapsozi populari de mult timp stinsă, ce trăia din improvizații, ai cărei patriarhi (hibrizi de chitariști și machistas) au fost miticul Santos Vega (un Îndrăcit și legendar cantautor, poate chiar imaginea literară a altui legendar chitarist, Gabino Ezeiza, care improviza adeseori versuri despre imagini proiectate cu ajutorul lanternei magice pe un ecran; amândoi evocați adeseori de Borges) și mulatrul Silvino, un comic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
semnalăm: Las cerezas del cementerio (Cireșele din cimitir, 1910), La Pasión del Señor (Patimile Domnului, 1916), Nuestro padre san Daniel (Tatăl nostru Sfântul Daniel, 1921), El obispo leproso (Episcopul lepros, 1926) și Años y leguas (Ani și leghe, 1928). Momo. Personaj mitic, considerat regele carnavalului din Buenos Aires. Moreira, Juan. Gaucho răzvrătit și viteaz, erou legendar argentinian urmărit de lege, pe care Borges Îl evocă și În celebrele sale milongas. Núñez de Arce, Gaspar. Romantic spaniol târziu (1834-1903), influențat de Campoamor, autor, printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ca exercitând o putere socială, instituționalizată sau nu. Expresia "a patra putere" face parte din această abordare, inițial propusă în Marea Britanie (fourth estate). Jurnaliștii au în acest caz un rol de câine de pază al democrației (watchdog), simbolizat de scandalul mitic deja Watergate, în cadrul căruia doi jurnaliști ai Washington Post au avut un rol considerabil în demisia președintelui american Richard Nixon. Jurnaliștii neaserviți politic fac investigații, fără a se mulțumi cu informațiile oficiale, publicând adesea descoperiri legate de politicieni. Unul dintre
Conflictele din ştiri. Impactul asupra cinismului, încrederii şi participării politice by Mădălina-Virginia Boţan [Corola-publishinghouse/Journalistic/928_a_2436]
-
Partea a treia: OGLINDA / 143 Shiki sau cele patru anotimpuri / 145 Somnul / 155 "Și în ziua a șaptea S-a odihnit de toată lucrarea Lui pe care o făcuse..." / 161 Cealaltă Asie sau încă o formă a relaxării / 169 Corpul mitic / 177 Apendice: Yuro / 183 Semn divin la Kamakura / 185 Dualisme, pragmatisme, bovarisme / 187 Desenând, desenând / 191 Acum, Muză, să cântăm despre bloguri / 197 Schemă și polisemie sau răzbunarea învinsului / 199 Scaunul / 203 Fizica și metafizica veceului / 207 Elogiu oamenilor grași
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
perioada medievală, ademeniți de dictonul "părăsește lumea murdară; caută cu bucurie Ținutul Pur" (onri edo; gongu jyodo), s-au zăvorât de bunăvoie în bărci și s-au lăsat în voia valurilor oceanului. Scopul ultim al acestei călătorii era atingerea patriei mitice despre care se credea că reprezintă tărâmul salvării. Scriitorii par cei mai vulnerabili în confruntarea cu moartea, cei mai pasibili de accese aproape incontrolabile de "nihilism activ". Fără îndoială, chiar și în Apus, numărul celor care au ales să-și
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
și hishaku uitate în mână; în spate, grădina rece, golașă; îndărăt, iarna încapsulată în această clipă unică, munții verzi și apa clară a izvoarelor. Stau singură, cuprinsă de pace, și simt cum toate acestea devin o parte din mine. Corpul mitic Nu există decât un templu în univers, iar acela este trupul omenesc. Novalis Unul dintre lucrurile care te frapează de la bun început la japonezi este curiozitatea lor copilărească, o anumită candoare greu de definit, însoțită de o franchețe de neimaginat
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
închisă, veșnică prizonieră, o nostalgie tulbure, nedeslușită, după faptele de odinioară ale oamenilor, fapte cărora morții însângerați de atunci ar ști să le dea un nume. Aici, pe hârtie, morții tac. Faptele s-au săvârșit altundeva și în alte vremuri, mitice, iar cuvintele ce le desemnează nu mai păstrează decât palida lor licărire. Cât de exact mai poate fi astăzi cuvântul ceremonial, exceptând ceea ce a mai rămas în el din ideea de rigoare, de ordine și de putere lumească? De fantomele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
se Întindea la subraț și pe care Jeshua Krohal, după propria-i mărturisire, „o sodomizase“). Din cele o sută douăzeci de pagini ale Drumului În Canaan, Ben Haas lăsase cam o treime, Îmbinînd acele paragrafe În care se Întrezărea sămînța mitică, sămînță din care ar fi putut ieși aparența plenitudinii. A doua zi, nedormit și sastisit, plecă la crîșma „Corona“, punîndu-și În buzunarul caftanului manuscrisul Drumului În Canaan. Îl găsi tare abătut pe Jeshua Krohal. TÎnărul părea descumpănit, căci Înțelesese zădărnicia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Calatis (zonă getică), ci de la cei din Olbia (zonă scitică) și din Apollonia Pontică (zonă sud-tracică) - două dintre probabilele escale ale părintelui istoriei în periplul său pontic (1). Situația devine și mai dificilă atunci când e vorba de a reconstitui credințele mitice și practicile magico-rituale ale geto-dacilor. Fiind tainice, acestea ajungeau cu greu și fragmentar la cunoștința străinilor. Pe de altă parte, neputând recepta adevăratele semnificații ale unor credințe și rituri specifice, diferite de mentalitatea lor mito- religioasă, străinii fie omiteau să
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
paleoetnologi etc. De asemenea, mi se pare profitabilă abordarea mitologiei române în context universal, dar nu cu uneltele comparativismului mecanic - boala copilăriei etnologiei -, ci prin raportarea orientativă la alte mitologii și prin folosirea prudentă și nuanțată a structurilor și scenariilor mitice (să le numesc) „invariante”. Un rezervor practic nesecat de informații privind mitologia română îl constituie manifestările și textele folclorice, chiar dacă acestea au fost culese abia de la jumătatea secolului al XIX-lea. Relația dintre mitologia populară românească, pe de o parte
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
fi problema cea mai delicată cu care se confruntă cercetătorul care își propune o tratare diacronică a fenomenelor culturii și mentalității populare autohtone. Este vorba despre o lucidă și corectă măsurare a aportului - cantitativ și calitativ - al structurilor și motivelor mitice arhaice în cadrul fenomenului cultural complex al mitologiei române. Poziția maximalistă adoptată de unii cercetători este spectaculoasă și seducătoare, dar nu mai puțin exagerată (câteodată nocivă) decât cea minimalistă, adoptată de alții. În ambele cazuri este vorba adesea de o implicare
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
rale caracterizate prin anonimat și oralitate. Din punctul de vedere al cercetătorului, dezavantajul pe care îl prezintă o cultură tradițională, eminamente orală (sărăcia izvoarelor scrise), este recom- pensat de un avantaj esențial : perpetuarea în forme vii a unor străvechi motive mitice și practici rituale. Aceste date culturale s-au transmis - în forme abia schimbate - „din gură în gură”, de la o generație la alta, în stare vie, ca elemente operante încă pentru o mentalitate aproape contemporană și nu ca relicve fosilizate sau
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]