5,297 matches
-
albaneză, se afla tot timpul între ciocan și nicovală. Regele Carol intervenea pentru a merge să pledez pe lîngă marchizul de San Giuliano cauza și meritele nepotului și soției acestuia, iar ministrul italian nu ascundea faptul că, în ochii săi, suveranul albanez nu se afla la înălțimea sarcinii și că îi era greu să-l susțină. Într-adevăr, Italia nu-l susținea decît împotriva Vienei și Belgradului, dar nu pentru valoarea ori viitorul său. Permanenta rivalitate italo-austriacă găsise în Albania un
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
fine, precizînd că arhiducele moștenitor era foarte conștient de scopul urmărit de o anumită presă germană prin punerea în circulație a unor svonuri concordante. (Ceea ce însemna, în limbaj limpede, că acest scop era acela de a semăna suspiciuni între viitorul suveran și supușii slavi din imperiu, de a căror soartă moștenitorul tronului se interesa foarte mult, cum bine știa toată lumea, dar nu în sensul desigur dorit de Berlin...). Este adevărat că după declarația de război din 1914, unii comentatori foarte avizați
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
extrateritorială a Vaticanului. Cînd se discută valoarea participării Italiei alături de aliați în război, de la 1915 la 1918, mi se pare că se neglijează faptul, anormal, dar important, că Italia era singura națiune în război avînd pe teritoriul său un stat suveran străin, Sfîntul Scaun, centru al lumii catolice, întinzîndu-și ramificațiile pe tot globul și avînd interese religioase adesea în contrast absolut cu politica altor state, pe care Papa avea misiunea să le apere, prin mijloacele diplomației sale (considerată ca fiind cea
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Francisc Iosif este încă atît de vie, încît oamenii din Boemia, emigrați în Statele Unite și reîntorcîndu-se acasă, exaltînd de bucurie patriotică, își schimbă totuși bunii lor dolari pe bancnote austriece care nu mai valorează nimic, doar pentru că poartă efigia bătrînului suveran, pe care o contemplă cu emoție...". Eforturile noastre, conjugate pentru a supraveghea și contracara acțiunile delegației ungare și ale susținătorilor ei oculți, găseau un sprijin constant la Quai d'Orsay, cu cîteva alarme atunci cînd contele Apponyi reușea, pentru scurte
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
paginile istoriei, Europa de nord ca și cea de miază-zi ori din celelalte puncte cardinale, constituia un ansamblu de elemente care, trecînd prin valuri și vicisitudini identice erau frămîntate de aceeași dorință de libertate. Regatul Belgiei, care-și dobîndise independența suverană cu 40 de ani mai devreme decît cel italian, făcuse dureroasa experiență a ocupației invadatorului german. După cincisprezece ani urmele și amintirea martirului încă mai erau prezente prin ruine și doliu. Legația României, proprietate a statului, se afla într-o
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
său. Opera lui Dimitrie Cantemir poartă pecetea dorinței autorului de a demonstra lumii (1) noblețea și vechimea romană a neamului românesc, (2) a cărui structură de rezistență au constituito moldovenii. Altă trăsătură definitorie a operei cantemiriene o constituie (3) puterea suverană absolută pe care, perpetuând tradiția statului dacic unitar, o continuă romanii, întâi pe teritoriul întregii fostei Dacii, apoi în spațiul extracarpatic și în sudul Dunării, până la retragerea lor sub conducerea regelui Ioan în Ardeal. În sfârșit, față de spargerea unității romanilor
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
națională. Superioritatea lui consta în faptul că el reprezenta, metaforic vorbind, întregul etnolingvistic românesc, pe care îl definea ca obiect al unei științe unice: știința română. Tragedia a constat în faptul că unitatea spirituală a românismului, peste care Eminescu era suveran, căzuse deja în mâna specialiștilor unși responsabili pe sectoare: Hasdeu, Xenopol, Maiorescu și atâția alții prin care se instituționalizaseră, devenind științe independente, fațetele fenomenului etnolingvistic românesc. Astfel Eminescu a rămas izolat pe o poziție dominantă, dar neoficială, fapt pentru care
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
utilizeze în diverse scopuri această "tehnologie a libertății", ceea ce va duce la o mutație democratică a societăților occidentale. Ceea ce pentru unii este un stoc imens de informații, dominat de relații virtuale cvasi-anarhice, pentru Lovink este un admirabil "mediu suveran": "Mediile suverane sunt autoexponențiale. Ceea ce comunica ele este altceva decât informație. Ele se comunică pe șine, eliberate de cea mai asupritoare categorie înconjurătoare: audiență. A transmite dincolo de "public" este forma ultima a libertății media."138 Spre deosebire de mediile clasice, mediile suverane elimina barieră
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
suveran": "Mediile suverane sunt autoexponențiale. Ceea ce comunica ele este altceva decât informație. Ele se comunică pe șine, eliberate de cea mai asupritoare categorie înconjurătoare: audiență. A transmite dincolo de "public" este forma ultima a libertății media."138 Spre deosebire de mediile clasice, mediile suverane elimina barieră dintre emițători și receptori, ceea ce ar fi în beneficiul libertății: "Universul mass-media se pretinde o formă de reprezentare adevărată, reală și democratică. Indymedia (prescurtarea de la "medii independente") critică din interior aceste pretenții, dorind să demaște carapacea ideologică dindărătul
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
mundan : „Da nu joacă, cum se joacă,/ După soare se d-întoarce./ După soare când răsare,/ După lună când lumină” (Berbești - Maramureș). Împăratul însuși năzuiește la calul feciorului și se pregătește de întâlnirea cu perechea ecvestră ca pentru un omolog suveran: „Împăratu s-o gătat,/ În haine albe s-o-mbrăcat,/ La voinic și-o d-alergat./ - Dă-i, voinice, să jucăm,/ Și murgu să ni-l schimbăm”. Deși pare că se pregătește pentru un moment de trecere ontologică, judecând după culoarea spectrală
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
nouă de a o face; de a muri ca națiune, ca tradiție, cultură, dar și un fel de a ne Îngropa speranțele - ale noastre și cele ale Înaintașilor noștri, curajoși și profeți! -, Într-o țară cu adevărat puternică, „liberă și suverană”!. Și-atunci, Într-un tip de instinctivitate colectivă, În acei ani ’50, ocupați de tancurile sovietice, uitați de „puternicii lumii”, această baladă se instalase În miezul preocupărilor și discuțiilor noastre fierbinți, ca un fel de ars moriendi, o reintrare În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
o sută de mii de oameni veniți la Alba Iulia din toate ținuturile transilvane, bănățene, maramureșene și ungurene, trăind alături de ei bucuria visurilor împlinite. Iată cum evoca marele eveniment: ,,Am fost și eu în mijlocul imensei mulțimi, aclamând cu delir pe suveranul întregitor de neam care venea în fruntea gloriosului cortegiu, călare, având la dreapta, pe regina Maria, iar la stânga, pe generalul Berthlot. Însuflețirea și entuziasmul populației nu mai aveau margini. O zi mare și neuitată tuturor celor ce au avut, atunci
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3063]
-
noastre teritoriale, ca să câștige prin războiul de uriașe jertfe și nespuse sacrificii, dobândirea acestor revendicări, să răsplătească umilințele unei robii milenare, ca să afirme prin atitudinea sa de înaltă conștiință și exemplară demnitate românească la Conferința de Pace, temeiul drepturilor noastre suverane”48. Ca ministru, Alexandru Lapedatu a întreprins sau patronat, singur sau în colaborare, numeroase instalări de monumente publice. Astfel, împreună cu Constantin Moisil, director al Arhivelor Statului, a înregistrat cu bucurie finalizarea busturilor celor doi istorici Bogdan Petriceicu Hașdeu și Dimitrie
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3063]
-
legea iudeilor și cum se cuvine să moară un comandant suprem. Vrei să mă expediezi lui Nero? De ce oare? Urmașii lui Nero se vor mai menține multă vreme până când va începe domnia ta? Nicidecum, ci tu, Vespasianus, vei deveni Caesar și suveran absolut, tu, împreună cu acest fiu al tău! Pune-mă acum în lanțuri și mai sigure, și păstrează-mă doar pentru tine; căci nu vei fi doar stăpânul meu, o, Caesar, ci vei domni asupra Pământului, Mării și a întregului neam
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
de foarte sus. Îți arată, la o adică, fața lui „umană“, subteranele lui de „băiat de comitet“. Uneori are veleități culturale: îți trântește câte un citat fin, invocă, vag plictisit, câte o carte la modă. De fapt, are un dispreț suveran pentru intelectuali: îi manevrează, îi momește, îi cumpără. Noii îmbogățiți cred, de asemenea, că banii sunt o justificare suficientă pentru orice tip de licență. Cred, așadar, că își pot permite ceea ce alții, mai peticiți, nu își pot permite. Au, de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
alte satisfacții decât zdrelirea portretului prezidențial, pornind de la orice. Cum arată viața lor de familie? Iubirile lor? Ficatul lor? Ce visează? Ce le face plăcere? Ce citesc? Dar încerc să mă pun și în pielea președintelui. Care nesocotește frecvent prestigiul suveran al pozi ției sale, pentru a se răfui, nervos, cu unii ziariști și doi-trei „moguli“. Îl văd irosindu-se în atac, distribuind, în toate direcțiile, epitete joase, supărat pe popor (după ce l-a idolatrizat) și păstrându-și îngăduința numai pentru
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
nivelul idolului său. La fel, idolul nu-și pune problema să coboare la nivelul celui care îi oficiază cultul. Idolul nu se întrupează. Nu stă la masă cu vameșii și cu păcătoșii, nu se lasă ucis de netrebnicii lumii. E suveran, rece, invulnerabil. Într-un cuplu de îndrăgostiți, nu există, în mod normal, relații de subordonare. Când unul din parteneri devine dominator, când apare ideea unei ierarhii a calităților, cuplul e în pericol. Iubirea impune amândurora un comportament slujitor. Fiecare se
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
Mofturi!“ și mă întorc, destins, la deliciile înveselitoare care îmi ies în întâmpinare pagină de pagină. Cititorul contemporan are o șansă aparte: poate ajunge la nimbul - insuficient frecventat - al deplinătății caragialiene, al veseliei lui incoruptibile, ca și al gravității lui suverane, datorită unui mare cunos cător: vesel, ca și Caragiale, voluptuos, lacom de realitate, neobosit consumator - dar și mare fur nizor - de miresme și cuvinte, dinamic până la risipă, trândav, când senzualitatea o cere, ca un turc, bun de gură, bun de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
un patron bine plătitor și de un CNA anemic decât de o întreagă structură de partid. Sau de gura rea a altor jurnaliști. Jurnalistul, spuneam, vrea să se simtă „liber“. În spa țiul său de ziar, sau de emisie, e suveran. Face tot ce-i dă prin cap și prin gură. E la el acasă, la el în baie și, uneori, la el în closet. Poate da de pământ cu oricine, poate vorbi ca la birt, ca într-un dormitor de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
este, de obicei, corelat cu un adverb: Privirea liberă care domină proiectul și care își are sursa în sciziunea necesară a eului - obligat pe de o parte să se livreze fiecărui proiect și totodată să rămână desprins, în identitatea sa suverană - se pierde acum definitiv, hipnotizată de unica limită de atins pe care o presupune proiectul meu himeric (G. Liiceanu, Despre limită) Astfel viața mea intelectuală, înainte de 1989, nu a avut nici o legătură cu școala, facultatea sau spațiul public, ci s-
[Corola-publishinghouse/Science/85016_a_85802]
-
deși Ceaușescu lua deseori copii în brațe, aceștia mai întâi fuseseră ținuți în carantină de medici vreme de câteva zile, pentru a exclude riscul oricărei contagiuni. Cântecul se cerea cântat cu mintea absentă. Această absență a minții guverna în mod suveran tot ce se întâmpla în grădiniță. Mai știam câteva cântecele de iarnă din vremea copilăriei mele. Cel mai ușor dintre ele era Schneeflöckchen, Weißröckchen șFulgușor de nea, rochiță albăț. L-am cântat copiilor, le-am explicat cuvintele și i-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
construite prin adițiune aleatorie. Și Moș Costache Giurgiuveanu, când vrea să facă un rost Otiliei, se apucă să strângă material în vederea unei construcții noi în propria curte. El nu se preocupă de vreo aprobare urbanistică, bunul plac al proprietarului fiind suveran. Nici nu consultă un arhitect sau un constructor diplomat. E de imaginat ușor că aceștia lipseau din nomenclatorul profesiilor bucureștene la 1910. Zidarii, unii italieni, erau cei care făceau casele după indicațiile, unele aberante, ale proprietarilor. Într-o schiță, și
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
1930 în urma fluxului migrator populația depășea milionul de locuitori. Noii «romani» s-au revărsat în afara zidurilor, creând cartiere noi, târgulețe, aglomerate de barăci. Situația spirituală în aceste aglomerate umane era dramatică și se agrava alunecând spre abandonare și degradare socială. Suveranul pontif Pius XI (1922-1939) s-a gândit să-i aducă o rezolvare, creând «Opera Pontificală pentru prezervarea credinței și construirea unor noi biserici în Roma». Conducerea acesteia a fost hotărâtă cardinalului Francesco Marchetti-Selvaggiani. În douăzeci de ani de muncă a
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
vom păstra aprinsă această lumină a lui Dumnezeu... dacă o vom alimenta cu uleiul credinței, al iubirii lui Dumnezeu și al carității... În genunchi și cu mâinile împreunate, vă rog, vă implor: îngrijiți-vă ca această virtute să fie necontenit suverană în Opera noastră, ca să înceteze pentru totdeauna criticile, murmurările, invidiile. Să ne amintim că toți suntem muncitori, agricultori ai aceluiași stăpân care e Dumnezeu, puși aici ca să muncim pe câmpul lui: Nazareth, San Zeno in Monte, Costozza, Madonna di Campagna
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
sfârșea totdeauna acuzându-și propriile păcate, ca și cum împotrivirile erau rechemările providențiale ale lui Dumnezeu pentru o mai mare sfințenie a vieții și pentru o totală abandonare în mâinile divinei Providențe. Curia Romană Don Calabria a avut o mare venerație față de suveranii pontifi, deși a avut puține legături cu ei. Doar o audiență la Pius XI (1922-1939). Se afla totdeauna într-o ascultare vigilentă față de cuvântul lor. Lua în considerație orice îndemn al acestora și-l făcea cunoscut prin diferite publicații și
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]