6,034 matches
-
disprețul; în propoziții interogative sau exclamative: „Să colaborez eu la «Moftul»? Să-mi prostituiesc pana cu pornografii și insanități? A!” (I.L. Caragiale) • regretul; în propoziții interogative retorice: „Eu atunci, să nu-mi caut de drum tot înainte? Mă abat pe la tei...” (I. Creangă); „Să nu fi rămas eu încă o săptămână la Florența?” • uimirea, în fața unor îndoieli sau întrebări „de prisos” sau nejustificate ale interlocutorului; în propoziții interogative retorice care reiau, prin conjunctiv, verbul-predicat al unei propoziții interogative a interlocutorului: „- Atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
a principalului component semantic, ca subiect gramatical, dacă funcționează ca predicate, împlinesc câmpul semantico-sintactic pe care l-au generat și enunțul/propoziția își definitivează unitatea la nivelul nucleului predicațional prin actualizarea planului semantic al termenilor subiect și predicat: A înflorit teiul. Porumbeii și-au luat zborul. A venit cine ai vrut tu. Cel mai adesea, câmpul semantico-sintactic al verbelor intranzitive se împlinește odată cu realizarea funcției sintactice de subiect, dar el se poate lărgi, în mod aleatoriu, ca și cel al verbelor
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
am pierdut din vedere, și înstrăinarea noastră este hotărâtă...” (I. Creangă) Raportul de simultaneitate temporală este, în mod frecvent, estompat sau chiar suspendat, impunându-se doar un sens nedeterminat de circumstanțialitate: „Adormind de armonia / Codrului bătut de gânduri Flori de tei de-asupra noastră / Or să cadă rânduri, rânduri.” (M. Eminescu) Suspendarea circumstanțialității (temporalității, cauzalității etc.) gramaticale prin absolutizarea trăsăturii semantice simultaneitate este proprie celei de a doua funcții sintactice a gerunziului: complement predicativ, funcție prin care în planul semantic global
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
M. Eminescu) precum și alte funcții: • circumstanțial; • de timp: „Ajuns la poartă, trage clopoțelul, un frate îi deschide.” (M. Eminescu) „Îți făgăduiesc că, odată pornit din casa dumitale, înapoi nu m-oi mai întoarce...” (I. Creangă) • de cauză: „Mă abat pe la tei, cu gând să prind pupăza, căci aveam grozavă ciudă pe dânsa; nu numaidecât pentru pupat (...), ci pentru că mă scoală...” (I. Creangă) • atribut circumstanțial; într-o relație de dublă dependență: „Și obiectele ce le văd, privite c-un ochi, sunt mai
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
stilului dialogal, termenii onomatopeici caracterizează cu preponderență stilul narativ; locutorul „descrie”, prin imitație lingvistică, manifestări sonore ale lumii despre care comunică: „Pupăza, sbârr! pe-o dugheană.” (I. Creangă) „Și cum îmi spuneau ei îngrijiți, numai ce și auzim cântând în tei: -Pu-pu-pup! pu-pu-pup! pu-pu-pup!” (I. Creangă) Prin apartenența lor la componenta narativă a comunicării, termenii onomatopeici funcționează ca semne lingvistice (cu esența lor specifică) deopotrivă în varianta orală (ca „reproducere” vocală a sonorității lumii exterioare locutorului) și în varianta scrisă (ca
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
funcții, în exprimarea sintactică a spațialității și temporalității, termenul atribut este precedat de o prepoziție compusă, formată din prepoziția simplă de și prepoziția proprie termenului circumstanțial: A așezat cărțile pe masă. / Cărțile de pe masă sunt ale tale. A sădit un tei între doi stejari. Teiul dintre stejari e tânăr. Am găsit fântâna lângă mânăstire./ Fântâna de lângă mânăstire are apă foarte rece. Când circumstanțialul se realizează prin adverbe (sau substantive) neprecedate de prepoziție, atributul corespunzător este precedat de prepoziția simplă de: A
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
a spațialității și temporalității, termenul atribut este precedat de o prepoziție compusă, formată din prepoziția simplă de și prepoziția proprie termenului circumstanțial: A așezat cărțile pe masă. / Cărțile de pe masă sunt ale tale. A sădit un tei între doi stejari. Teiul dintre stejari e tânăr. Am găsit fântâna lângă mânăstire./ Fântâna de lângă mânăstire are apă foarte rece. Când circumstanțialul se realizează prin adverbe (sau substantive) neprecedate de prepoziție, atributul corespunzător este precedat de prepoziția simplă de: A avut examen sâmbătă / aici
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Acuzativul, pentru funcția de complement direct. În schimb, când flexiunea este orientată de recțiunea indirectă sau prepozițională sensul cazual nu se mai constituie în marcă a funcțiilor sintactice. Fiind impus de o prepoziție, de exemplu, genitivul poate reprezenta, și atributul: „Teiul din fața ferestrei a înflorit deja.”, și circumstanțialul: „Am plantat un tei în fața ferestrei.” Topica Ordinea termenilor în desfășurarea lineară a enunțului sintactic este în mare măsură expresie a interpretării obiective și/sau subiective a dinamicii realității extralingvistice în interiorul și în afara
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
orientată de recțiunea indirectă sau prepozițională sensul cazual nu se mai constituie în marcă a funcțiilor sintactice. Fiind impus de o prepoziție, de exemplu, genitivul poate reprezenta, și atributul: „Teiul din fața ferestrei a înflorit deja.”, și circumstanțialul: „Am plantat un tei în fața ferestrei.” Topica Ordinea termenilor în desfășurarea lineară a enunțului sintactic este în mare măsură expresie a interpretării obiective și/sau subiective a dinamicii realității extralingvistice în interiorul și în afara raportului limbă-gândire în limba română. Desfășurarea bogată a flexiunii, precum și existența
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de mărgean / Te-oi duce veacuri multe, Și toată lumea-n ocean / De tine o s-asculte.” (M. Eminescu) • dezvoltate, constituite din propoziții aflate în relații de dependență, în interiorul cărora propozițiile dependente își pierd autonomia predicațională 13: „Când treci fără sandale pe sub tei porumbii adormiți pe streșini ciuruite se trezesc, crezând că pașii tăi, mărunții, sunt semințe azvârlite de-o mână bună pentru ei.” (L. Blaga) TIPURI SEMANTICETC "TIPURI SEMANTICE" Gramatica Academiei (ediția a II-a, 1963 ) clasifică propozițiile, "după scopul comunicării" , în
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
fulgii cerului să se-nalțe spre cea hărăzită. Iubito, e timpul ca pomii-n floare să ne ningă/ Prea mult în veac am așteptat această primăvară/ Când astrele coboară să ne-atingă/ Iar tânguirea noastră în lacrimi de bujor și tei dispară./ E visul, e speranța, iubirea venită să ne-ncingă/ Cu lină adiere, cu dor ce ne -mpresoară./ Iubito, e timpul ca pomii-n floare să ne ningă/ Prea mult în veac am așteptat această primăvară.// Când în fântâni răcoarea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
el putând izvorî apa vieții, athanorul alchimiștilor, matricea unde se produce gestația aurului filosofal. În ispitirea sfântului Anton pictorul Hieronymus Bosch este asemuit cu o femeie ce naște un prunc. Cibele și Attis au corespondentul în natura stâlpului ritualic, din tei pentru femei și stejar pentru bărbați. Anagrama cuvântului arbre 433 este barre: arbore circulatoriu, cerebel, arbore al vieții, copac al lui Saturn sau al Dianei, cristale precipitate într-un copac lovit de trăsnet, chipul vostru care ne scrie soarta pre
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
prin foc al țestoasei, sau fulgerarea voastră face să țâșnească dintr-o multiplă beznă lenta mutație a ființei în Logos? Nu, spune copacul. El zice: Nu! În scânteierea trufașei sale frunți. Arborele vieții este un arbore central, stejar în Galia, tei în Germania, frasin în Scandinavia, măslin în Islam, banan în India, seva sa fiind rosa cerească, fructele sale dând nemurire. Kabbala mai vorbește despre un copac al morții, cu frunzele căruia Adam își acoperă goliciunea și în care Zoharul vede
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
timpul imperfecțiunea, apariția zeilor, oameni aleși dintre oameni să reprezinte divinul ca mesageri ai Cuvântului, devine izvor de mântuire. Acolo doar cuvântul/ Stă cumpănire vremii/ Și-n umbra lui ne-așteaptă/ Un crâng scăldat în rouă// Ci cum prin floare teiul/ Din văile supreme-i/ Legat de cer, vom face/ În noi o casă nouă.// Ne cheamă înțelepții/ Să privighem la focuri/ Morișca rotitoare/ A semnelor pe cer1026. În realitate, deci, pământul, principiu cosmic complementar cerului, este sămânța din care au
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
nunții, a unei anumite nunți în care visele se împletesc cu focul, văpaia fiind și efect dar și cauză. Folosind silogismul între amintire și previzune, poetul se prezintă în raport cu lumea primordială ca un călător, așteptat de minunata ființă, zână a teiului, mesagerul lumii paralele care urmează să împlinească profeția magului alchimist. Nu e vorba atât de cântecul romantic al feminității și iubirii, cât despre o problematizare a condiției umane înseși, în perspectivă poetică, făcând, adică, apel la modalitățile specifice discursului liric
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ființării în creație. Al doilea element important, în contrast și în relație de comunicare subtilă, cel mai adesea este cosmicitatea; altfel spus, prin iubire, sfânta substanță gânditoare începe prin a fi și rămâne pentru totdeauna neîncepută și sfârșita plămădeală. Alături teiul vechi mi se deschise: Din el ieși o tânără crăiasă, Pluteau în lacrimi ochii-i plini de vise, Cu fruntea ei într-o maramă deasă, Cu ochii mari, cu gura-abia închisă; Ca-n somn încet-încet pe frunze apasă, Călcând pe
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
avut tendința să transfere în realitatea exterioară elemente interne ale operei poetului. Mitologizarea geniului eminescian a implicat un proces de "realizare" a temelor creației eminesciene, în sensul materializării în existența comună a unor reprezentări prin natura lor imateriale. Florile de tei care l-au însoțit la înmormântare, diversele ritualizări publice ale unor elemente de imaginar liric, obsesia plopilor etc., precum și receptarea unor poeme ca texte premonitorii, toate acestea țin de perpetuarea în viața reală a clișeelor poetice. "Sugestivă din punct de
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
care sunt desenate două sau trei semne (II, III) și li se cere să pună pe foaia respectivă tot atâtea obiecte (mașinuțe, vaporașe, avioane) câte semne sunt desenate. Se mai pot da copiilor etichete pe care sunt desenate două sau tei semne (II, III) și li se cere să formeze pe masă, cu ajutorul obiectelor pe care le au la îndemână și a unui fir de ață, mulțimea cu tot atâtea elemente câte arată eticheta prezentată. Ca o activitate de consolidare a
ACTIVITATI MATEMATICE. by Elena CODREANU,Mariana BAHNARIU () [Corola-publishinghouse/Science/84376_a_85701]
-
se resimte uneori influența lui Ion Creangă, alteori cea a lui Ioan Slavici. Semnificativ pentru idealul artistic al lui S. este personajul titular din nuvela Petre Butuc, modest dascăl de țară, lipsit de talent, dar aspirând spre gloria literară. SCRIERI: Tei legănat, Sibiu, 1885; Vlad și Catrina, Sibiu, 1885. Culegeri: Din bătrâni. Gâcituri, întrebări și răspunsuri, frământări de limbă, Sibiu, 1885; Ardeleanu glumeț sau 101 de anecdote poporale, Sibiu, 1889; Folclor din Țara Moților, îngr. Ioan Felea și Mircea Popa, pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289673_a_291002]
-
vase de frământat aluatul), molde (vase pentru must), postăvi (vase de cules fructe), coveți de pâine, teici (troace pentru hrănitul porcilor), leagăne suspendate pentru copii. - lingurăritul - lingurarii, care confecționează linguri, lingurițe, cupe, linguroaie, polonice, În lemn de esență moale (salcie, tei, plop negru), dar și În: paltin, frasin, arin alb, prun, prun, cireș și păr. - fusăritul - fusarii, meșteri În confecționarea fuselor. Etapele de lucru sunt: scurtarea și despicarea lemnului În fâșii, uscarea lemnelor În uscătoare, cioplirea cu barda, strunjirea cu gruica
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
În funcție de zona geografică În care s-au sedentarizat, uneori vara și toamna are loc o mobilitate ridicată a populației unor comunități. În zonele de câmpie și deluroase cu păduri de foioase (silvostepă, mai ales) rromii culeg: urzici, mușețel, flori de tei și de soc, fruncte de cireș sălbatic, corn, cătină, păducel, fragi și mure. Dintre bureți cei mai recoltați sunt: opinticii de toamnă, hribii de foioase, zbârciogii, iuțarii și vinețelele. În zonele montane, rromii rudari mai ales, străbat areale mari În
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
Dumitriu, Ovid S. Crohmălniceanu ș.a. vin să întregească activitatea de istoric literar a lui Ș. SCRIERI: Exegeze, București, 1968; Ispita istoriei, București, 1980. Ediții, antologii: Traian Demetrescu, Opere alese, București, 1951; Alecu Russo, Scrieri alese, pref. edit., București, 1959, Piatra Teiului. Scrieri alese, pref. D. Păcurariu, București, 1963, Cântarea României, pref. Cornel Regman, București, 1985; Mihail Kogălniceanu, Profesie de credință, pref. edit., București, 1962 (în colaborare cu Dan Simonescu), Scrieri literare, istorice, politice, introd. edit., București, 1967; A. I. Odobescu, Pagini regăsite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289628_a_290957]
-
SÂN-PETRU, Paul (pseudonim al lui Paul Cioriciu; 18.III.1936, Galați), poet. Urmează Liceul „V. Alecsandri” din orașul natal (1950-1954) și Facultatea de Medicină Generală din București (1961-1967). Este repartizat ca medic stagiar în județul Neamț, la Poiana Teiului, din 1971 continuându-și cariera la Ploiești, Plopeni, Moreni-Țuicani și la Combinatul Siderurgic din Galați. Din 2000 va fi medic de familie în mai multe localități din județul Galați (Oancea, Vlădești, Măstăcani, Cudalbi). În anii studenției face parte din Cenaclul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289457_a_290786]
-
acesta ți-i norocul, nu judeca prea aspru, poți declanșa urgii. -Iubite Daniel ia seama. Mereu voi fi cu tine. În tolbă tu ai arma și la destine frâie. Robert părăsi casa magicianului mergând în neștire pe aleia parcului cu tei. Tot gândindu-se la Roberta, aproape că alerga pe aleile nesfârșite ale parcului, când auzi un tropot de cal. Printre arborii cu scoarță argintie, văzu o nălucă albă, mlădie, care înainta spre el. Dar se trezi când îi vorbi o
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
Cincu!... Aflat în diferite funcții publice, Anton Cincu modernizează orașul, printre acestea evidențiindu- se amenajarea bulevardului orașului care duce din centru spre gara mare a orașului. In prezent acest bulevard este cea mai frumoasă stradă a orașului, fiind străjuit de tei și continuîndu-se cu un frumos parc. De curând însă aveam să văd (atenționată de taximetristul care mă ducea de la gară spre casa părintească) cu stupefacție dar și furie că în parc, pe spațiu public, au fost construite niște vile. Taximetristul
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]