4,413 matches
-
glob neted, roz, de coral, incastrat Într-o coroniță de aur. Dacă aș fi fost unul din tragicii vagabonzi care stăteau ascunși În ceața de pe peronul unde un tânăr filfizon firav se fâțâia Încoace și-ncolo, n-aș fi rezistat tentației de a-l lichida. Tocmai când mă pregăteam să mă urc În tren, acesta a pornit smucindu-se; piciorul mi-a alunecat și bastonul a zburat sub roți. Nu țineam În mod special la acel obiect (de fapt, chiar l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
uneori, ispitelor, adeseori am amânat confruntarea pentru următorul salariu. Am trecut din leafă în leafă, ani mulți, în beții nesfârșite, cu nepăsarea celui care știe că, oricum, mai vine o leafă. Îl înțeleg, așadar, pe acel depozitar. Nu a rezistat tentației sau poate nu cunoaște acest vechi și înrădăcinat principiu al bețivilor de cursă lungă care sunt și slujbași. S-or fi schimbat, poate, regulile în ultimul timp, de când nu mai beau... Îmi pare rău de dimineața pierdută, chiar dacă citesc altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
în familie. Mirosul pâinii te făcea negreșit să te gândești la o mâncare delicioasă, într-atât încât să nu te poți abține- și absolut intenționat, fără îndoială -, așa că am luat o franzelă în ambalaj de celofan, caldă încă. Am rezistat tentației de a rupe o bucată pe loc și de a o mânca, și am dat o tură rapidă prin magazin să iau carne tocată, cartofi și lapte. Felicitându-mă pentru viteza cu care operasem, m-am uitat spre case și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
mamei mele, într-una din zilele ei bune, sau ale lui Judy într-una din zilele ei proaste. I-am aruncat încă unul din zâmbetele mele, speram eu, cele mai fermecătoare și m-am așezat la coadă în fața ei, cedând tentației și rupând colțul baghetei calde încă, să-l molfăi câtă vreme așteptam să-mi vină rândul. Erau trei persoane în fața mea. Tânărul care tocmai își punea bunurile pe banda rulantă avea un păr lung, care-i ieșea de sub hanoracul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
teama de a-l vedea pe Ben atât de absent și izolat mă neliniștiseră. Dacă intram atunci în dormitor, sub pretextul de a-mi trece rapid peria prin păr, știam că nu mă voi mulțumi cu asta, că voi ceda tentației de a mă răsfăța. Am respirat adânc, apoi m-am îndepărtat de ușă și am revenit jos. Am aruncat o privire în salon în drum spre bucătărie și tocmai mă pregăteam să îl strig pe Charlie, când imaginea cefei sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
când am ajuns acasă seara că asta era dispoziția. Am folosit pauzele dintre discuții ca să mă adun și am păstrat o imagine de iritare ușoară și plictiseală, care se potrivea bine cu tentativa mea de a mima normalitatea. Am rezistat tentației de a mă duce mai repede la culcare, astfel încât să nu trezesc suspiciuni, dar am inventat o scuză la scurt timp după ce am încărcat mașina de spălat vase, am dat pe gât rapid o ceașcă de cafea și m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Cum îți merge? Privirea speriată dispăru într-o milisecundă și o înlocui expresia ei Ofsted, cum îi spun eu: una de inspector care caută ce e mai rău și care se așteaptă să și găsească. —Tu cum crezi? Am rezistat tentației de a o informa că, dat fiind potențialul uriaș pentru sarcasm, acuzații și suferință nobilă pe care comportamentul meu i-l permisese, replica aceasta nu era una dintre cele mai inventive și nu am făcut decât să îmi plec ușor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Judy S unt destul de mândră de mine pentru că de câteva zile mă descurc fără să mă strecor sus în dormitor pentru o răzuire rapidă. Nu e ușor - dacă aș încerca să descriu cuiva ar suna absurd -, dar îmi lipsește teribil. Tentația este atât de puternică - mai ales acum: Sally e plecată în cea mai mare parte a timpului și acum că știu că Ben e la un prieten, mi-ar fi atât de ușor să petrec un timp acolo sus. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
sus din rai, unde merg pe marginile regatului Domnului, da’ tu ai fost un înger pentru mine aicea pe pământ. Nu eram sigur cât mai pot suporta, dar mi-am menținut atenția fixată rigid asupra emisiunii „Cincisprezece la unu“, rezistând tentației de a fugi afară din cameră. Probabil că fața mea arăta ceva, pentru că se uitau amândoi la mine. — Io nu cre’ că Charlie crede în îngerii mei, da’ tu, iubito? a spus Crystal zâmbitor. Am continuat să-l ignor, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
vorbească, ar prefera ca eu să rămân pe fundal. Să fiu doar mama. Și eu mă descurc bine. Cel puțin mă abțin de la a mai cumpăra cartonașe - mai sunt în cameră câteva pe care nu le-am răzuit încă, iar tentația de a fugi sus să mă uit la ele e aproape insuportabilă, dar până acum rezist. Numai că asta înseamnă, desigur, că acum nu mai am nimic care să mă distragă de la problemele reale. Și doare. Mă face să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Au măști la ei! Cum dracu'?! comentă stupefiat locotenentul. ― E diabolică! Diabolică!! ― Ce facem? ― Ia legătura cu Ciobanu. Simți căutătura fixă, fierbinte a locotenentului și avu brusc impresia că se află pe marginea prăpastiei. Privea jos, amețit, incapabil să reziste tentațiilor adâncului. Își scutură umerii și rosti sec, cu respirația tăiată. ― Ești un trăgător bun. Și Ciobanu. Îi lăsați să se apropie. La zece metri de avion, foc simultan! Pe Azimioară îl trecură nădușelile. Deschise aparatul de emisie portativ și îl
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
care a trezit la o conștiință mai mult decât primară celulele respective. Ceva străin de menirea lor le-a contaminat; brusc, în ele s-a trezit un neant nevalorificat, neinvestit - și, dintr-odată, entitatea microscopică s-a văzut gustând din tentațiile spiritului, ale dematerializării. Astfel încât, la suprafață, prin delir, încep să și pună existența sub semnul întrebării. E ca și cum trupul ar realiza că, în fond, cuvintele îi aparțin - e ca și cum nu ar realiza că lucrul acesta nu e de ajuns. * Teilhard
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
asta, e scris că barca oprită nu călătorește, prin urmare comisarul trasă o cruce unde i se păru că trebuia să fie postul șase și demară. Cum tranzitul era redus și nu se zărea nici umbra vreunui polițist pe străzi, tentația de a trece peste oricâte semafoare roșii i-ar apărea în cale era puternică și comisarul nu-i rezistă. Nu fugea, zbura, abia ridica piciorul de pe accelerație, dacă trebuia să frâneze, o făcea în derapaj controlat, așa cum îi vedea făcând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
tânără. Durerile iubirii. Speranțe spulberate. O dată la unul sau două paragrafe, mă întrerup o clipă și îmi aduc aminte de Marina Gonzalez, suferind la gândul că n-am să o mai văd niciodată. Sunt tentat să mă masturbez, dar rezist tentației, pentru că nu se poate ca arcurile ruginite ale patului să nu mă dea de gol. Totuși, din când în când îmi strecor mâna pe sub pătură și îmi pipăi mădularul. Doar ca să mă asigur că e acolo, că străvechiul meu prieten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
light nu este posibil fără o convingere la fel de puternică în virtuțile intrinsece ale corpului (post)modern. Convingere care la noi nu este, deocamdată, decît mimetică. E nevoie astfel de ceva în plus, o mitologie accesibilă și credibilă, pentru a transforma tentația indivi duală a imitării corpului publicitar într-un fenomen social. A încercat și Ceaușescu, la vremea lui, ceva de acest gen : alimentația rațională. Mitul pe care se întemeia era însă unul abstract și găunos : acela al „omului nou”, stăpîn și
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
populeze țara cu Californii exemplare. În mod clar, identitatea națională nu mai este discursul dominant. Și nici sarmaua nu mai este ce-a fost... După 20 de ani După ce ne-am (ne)liniștit și cu alegerile, e greu să reziști tentației de a te gîndi la cei 20 de ani care tocmai se încheie, să tragi o linie și să vezi ce-ți iese. Iată cam ce mi-a ieșit mie la socoteală : Probabil că vom fi de acord cu toții, cred
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Desigur, nimic nou sub soare ! știm această meteahnă a noastră de la atotvăzătorul Caragiale. Ceea ce mă intrigă nu este însă faptul că a observat și el acest lucru - cum ar fi putut să-i scape ? -, ci că și atunci exista această tentație irepresibilă de a începe totul de la „pașopt”. Înseamnă că este ceva mai profund în mentalitatea noastră, ceva de „lungă durată”. Dar cum de se mai păstrează totuși și acum, după atîtea preschimbări fundamentale ale societății, care să fie explicația acestui
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
circulație îndrumări pentru cei care vor să izbîndească în viață. Că în spatele cîntăreților se ascund consilieri pentru carieră. Etno TV m-a făcut să pricep că, într-o lume relativă pînă la dezagregare, folclorul nu are cum să se sustragă tentațiilor clipei. Esența lui s-a alterat profund, iar ceea ce trece astăzi drept muzică populară e un hibrid caraghios, pe ritmuri străine. Eu, care nu m-am uitat niciodată (spre rușinea mea, recunosc) la Etno TV, am aflat de aceste versuri
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
rostului. „Modern” înseamnă astfel, pur și simplu, noul „în rînd cu lumea”. Frumosul nu și-a pierdut deci sensul său normativ mai vechi, ci doar s-a diversificat și el, devenind o problemă de exigență privată într-un ocean de tentații publice. Și astfel o problemă personală de gust și afinități elective... România rustică — Ăsta nu-i di pi la noi !..., zice omu’ către mine, plecînd nedumerit, după ce a examinat oul pe toate fețele și l-a rîcîit puțin cu unghia
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
I-am răsfoit mintea într-o seară. Să fie greșelile indivizilor? Ori ale speciei? Se pare că nu avem acces decât la misterele secundare ale vieții. Stăm încremeniți, precum măgarul lui Buridan, între gălețile cu obsesia eternității și cele cu tentația clipei. Marele Inchizitor nu crede în nimeni și nimic. Meseria lui este scepticismul. Savanții se străduiesc să manipuleze și subconștientul, fundamentala noastră bază de date. Marile biografii sunt urzite numai de neliniști. Arta captează divinul prin simboluri. Lasă copilul să
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
aplaude numai snobii. Nu e greu să învingi, ci să - ți cenzurezi după aceea ostentația. Avem în noi nebănuite resurse de barbarie. Diavolul are grijă să arunce în orice biografie câte o furcă de păcate. Fără zăbală, plăcerile devin călăi. Tentația facilității roade în noi ca o surpare. Seriozitatea românească își rupe grumajii când dă de bere și de mititei. Bărbații sunt foarte chibzuiți. Nu - și mănâncă banii de băutură. La moartea sa, Stalin avea doar trei costume de haine. A
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cum spuneți dumneavoastră! Spre exemplu, tineri fiind, fără obligații familiale, demoralizați și dezamăgiți de cele ce se întâmplau în jurul nostru, adică de crunta realitate, la un moment dat, am dat bir cu fugiții, o luasem razna, ca proștii prin volbură. Tentații multe... Care de care mai atractive... Înfruptându-ne din ele, involuntar ne întreceam în vicii: fete frumoase, din licoarea lui Bahus gustam cam des și mai mult decât era necesar, cafele peste cafele preparate în nisip sau direct pe jar
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
care mă aflam; frapat de puterea de a-mi înfrânge slăbiciunea de a nu fi riscat niciodată. O, dacă știam, cu alte cuvinte, să mai și risc...Și cea care mă adusese, poate fără să vrea, pe acest pisc al tentației de a risca, fusese chiar fata pictorului Bogdan. În fracțiuni de secundă, în timp ce-i povesteam de-a fir-a-păr tot, ca mamei mele, mă gândeam cum urma să reacționeze Relia în următoarele zile, cum se vor răci cu siguranță relațiile noastre
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
în orice privință. Și în gestică. Sau în zâmbetul pe alocuri forțat naiv. Cred că este și o modalitate a femeii, în general, de a cuceri și prin astfel de tertipuri, bărbatul. Să-l împingă spre sentimentul de milă, spre tentația de ocrotire, ca mai apoi, să se declanșeze valul iminent al Iubirii. În anumite privințe, Relia îi seamănă Iozefinei, și aceasta nu numai pentru că ele se întâlneau atât de frecvent în mine, în lumea mea. Aici, în mine, încăpeau de
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
în fund, mestecând iarbă ori dormind sub soarele de după-amiază o familie de animale frumoase cu coarne lungi și piele roșcată, părea că îl invită să tragă. Scoase pușca, încărcând-o cu un singur cartuș, căci în felul acesta evita tentația, dacă greșea primul foc, să încerce încă o dată, când agilele animale ar fi luat-o la fugă cu salturi mari. Gacel știa din experiență că cel de-al doilea foc, aproape la întâmplare, nimerea rar ținta și însemna o risipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]