4,511 matches
-
mi-am completat registrul de vestigii arheologice, am scris cifre cu tuș alb pe cioburi, cu tuș negru pe silex, am trecut numerele într-un caiet, am descris obiectul respectiv, am notat data și locul unde-l găsisem și am transcris colecția mea în cifre și nume. Fratele meu modela avioane, croia lemnul de traforaj la fix, împuțea odaia cu fel de fel de izuri de clei și de lac. Îl auzeam bombănind că toată teoria asta ar fi bună de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
de ani de la nașterea lui Florin Mugur. Banda magnetică a Întregii manifestări a fost, ulterior, transmisă de postul de radio Kol Israel. Revista Apostrof, În numărul 1-2/1998, a reprodus, În cadrul unui Dosar „Florin Mugur”, Întocmit de Ion Vartic, textele transcrise de pe bandă și publicate, anterior, de revista Minimum, din Tel Aviv, În numărul 86, aprilie 1994. În același Dosar, revista Apostrof a publicat și scrisori adresate de Florin Mugur lui Norman Manea, reproduse, În continuare, aici.) P.S. (ianuarie 2004) Lapidarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Bestii”, cum numește Simone Weil societatea. Puntea dintre noi se deschisese instantaneu, boltă de cărămizi imponderabile de hârtie tipărită. Carnea trupurilor noastre nu era Încă tristă, mai credeam că vom citi toate cărțile și vom izbuti, cine știe, să ne transcriem toate visele... Am și fost găzduit câteva luni În apartamentul său, și chiar dacă nu aș fi revenit vreodată În Încăperile acelea, cum am făcut-o apoi săptămânal, cred, ani de-a rândul, tot nu aș fi putut uita maldărele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
a lungul anilor. De pildă, extraordinara pagină așternută În graba entuziasmului după lectura Captivilor, În care, Îmi aminteam, vorbea, folosind un citat din carte, despre felul cum urcam, fiecare, „dealul unei noi dimineți”. Nu l-am găsit. Am găsit, Însă, transcris Într-o pagină de jurnal, lungul toast pe care Îl citise În seara În care Îmi sărbătorea, la mare, trecerea În deceniul patru, adică vârsta de 30 și un an. „Suntem uneori prea grăbiți, alteori ne prefacem pentru a fugi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
va duce, dar care, bănuiam, nu mă va Întoarce, măcar pentru o vreme, la locul de plecare, aveam să descopăr, ulterior, cu uimire, o tăietură dintr-un ziar. De foaia tipărită erau capsate câteva fâșii de hârtie pe care erau transcrise vorbe celebre, repetând, mai mult sau mai puțin, același gând. Nietzsche, mai Întâi: „Arta este ceea ce ne este dat pentru ca să nu murim de adevăr”. Apoi, Halldór Laxness, islandezul Încununat cu Nobelul pentru literatură: „Cine nu trăiește În literatură, nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
fi excesiv implicată, subiectivă, speculativă, „cerebrală”... și nu este greu de recunoscut neaderența structurală a unor lectori la mutualitatea dintre simțire și gând, Între fapt și conștiință, Între epic și analitic, Între - și asta trebuie subliniat - etic și estetic. * Să transcriem Începutul unei fraze care trăiește de aproape un secol În memoria lectorului român, datorită unuia dintre artiștii cei mai mari ai acestei țări. „Nu știu alții cum sunt, dar eu, când mă gândesc la locul nașterii mele”, așa debutează Amintirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Într-o zi de toamnă 1983, că tânărul prieten de departe a trecut de 70 de ani. „Vei simți prezența, semnul atât de așteptat al cuiva care din altă parte aude strigătele tale”... Am Întârziat mult asupra acestor cuvinte. Le transcriu, la rându-mi, ca o confirmare și ca un răspuns. Anxios, ca un adolescent, am plonjat, dintr-o dată, În acel ciudat colț de lume unde a iubit și a ars Alejandra. Față de strategia trufașă și feroce pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
care destinul eroului central evolua simetric cu cel al râului În care se reflecta. Dinamica și zădărnicia schimbării, melancolia și trufia permanenței, fluiditatea, nemărginirea, senzualitatea selenară nu fuseseră, trebuia să admit, doar obsesii juvenile. A scrie, amintea conferențiarul, Înseamnă a „transcrie” ceva mai mare decât noi Înșine. Revenea, firesc, și În acest context, tema pribegiei, a rătăcirii, a Înstrăinării și a schimbării. Oaspetele s-a referit și la cartea sa despre exilul iudaic În Europa Centrală și de Est, ca la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ca și visul nu sunt doar ale minții, iar cartea, un mod de a soluționa obsesia unui autor cu alt autor și cu Patria acestuia. Festinurile culinare păreau să confere forma tangibilă a ceva Încă amorf. „Subconștientul nu poate fi transcris, este mister. Visurile scrise nu sunt vise. Scrie autorul În vis sau În ficțiune, de fapt?”, Întreba Jared, studentul din California. „Putem avea Încredere În voci moarte?”, Întreba altă studentă. „Ce adaugă epicului sfidarea regulilor mortalității? Narațiunea devine o incursiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
devenise evidentă, așa că am repetat, abia atunci, În mica mea cabană numită Casa Minima, cuvintele pe care mi le spusese, cândva, Saul Steinberg: „Friendship must be declared”1... La puțină vreme după aceea, vorbele lui Saul Steinberg aveau să fie transcrise de Antonio În italiana pe care Saul Însuși o vorbea și scria cu plăcere, pe prima filă a volumului Les oiseaux de Fra Angelico, trimisă din Paris la 11 decembrie 2002: „con amicizia dichiarata”2. Peste doar câteva luni, aveam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
glacială În receptor. „Să mă imprimi? Să mă imprimi?...” I-am repetat că nu este decât o sugestie. Imprimarea m-ar ajuta să am exact cuvintele sale, să nu mă las În voia aproximațiilor memoriei. I-aș arăta, firește, orice transcriu. I-aș cere acordul dacă ar fi să... Tăcea. I-am spus că un bun prieten obișnuiește să mă imprime de fiecare dată când Îmi dă să citesc un manuscris al său și reascultă, apoi, observațiile critice, așa izbutisem să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
lemn, mărite în anii 1930 cu cărămidă și apoi din nou, în anii 1970, cu carton și aluminiu. —Ce face... creierul lui de reptilă? Ce fel de activitate bunicică? Doctorul Hayes începu să turuie denumiri: măduvă, pons, mezencefal, cerebel. Ea transcrise cuvintele într-un mic carnețel cu arc, în care își nota totul, ca să se informeze mai târziu. Neurologul făcea creierul să pară mai șubred decât vechile camioane de jucărie pe care Mark le asambla din bucăți de dulapuri aruncate și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
fusese cândva negru, ars de vreme, avea acum culoarea petelor de sânge uscate, hârtia și ea devenise galben maronie. Nu-i venea să creadă, avea în fața sa cele două manuale de cabală: Sephir Jetzira și Sepher ha Zohar-ul, așa cum fuseseră transcrise în urmă cu cinci sute de ani de cabaliștii de la Roma. Oftă, trase adânc aer în piept și ridică ochii pe rând spre cei trei bărbați care deja discutau în șoaptă despre valoarea celor două cărți. Nu reușea să le
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
continuînd cu Galați și sfîrșind pe cea piteșteană. A știut să se infiltreze În companii ilustre, să audă și să memoreze ; a avut de la cine fura meserie și a transmis, mai departe, tinerilor, secretele actoriei. L-au prețuit - și volumul transcrie rîndurile iluștrilor creatori - Ion Manolescu, George Vraca, Nicolae Soreanu, V. Maximilian, G. Ciprian, Al. Kirițescu, Tudor Mușatescu, Mircea Ștefănescu, Ion Șahighian, Ion Zamfirescu, Dan Nasta, Petre Sava Băleanu,Telly Barbu, Radu Beligan, Valentin Silvestru, Al. Mirodan, Paul Everac ș.a. Dar
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
picioarele și am urmărit-o pe Cristina târându-și șoldurile dolofane printre bănci, cu caietul la piept, oprindu-se în fața tablei și oftând din greu. Foile caietului atârnau în jurul cotorului, și trebuia să-l țină pe antebrațul olog ca să poată transcrie tot ce notase acolo. A împreunat degetele mâinii stângi și a prins între ele creta. Semnele scrijelite aproape că se confundau cu dârele alburii rămase de la ștergerea tablei. - Nu se prea vede, am spus eu cu jumătate de gură. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
set de ponderi diferențiale. Pe la trei, luăm pauză. Paul își toarnă altă cafea, se pune cu fundul pe un birou, și zice: Ăștia ne desființează la sfârșitul lunii. Eu plec în Seattle și iau caietele cu mine. Toate calculele fuseseră transcrise în caietele astea, tot ce muncisem noi atâția ani de zile. Zice: După ce ajung, vorbesc cu niște oameni și o să primești și tu viză. Bravo, Paule, zic. Dar caietele nu ți le dau. Cum nu mi le dai? se enervează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
Adela arată o simpatie atentă, aproape supusă "maestrului". E mai personală însă în opinii decât altădată. Dar ce se petrece în ea? Când vorbește, totdeauna parcă ar mai avea ceva de spus. Are reticențe subite și curioase. Dacă i-ai transcrie vorbele, ar trebui să pui mereu câteva puncte de suspensie la sfârșitul frazelor. Când se emoționează, și se emoționează adesea fără cauză vădită, are sufocări grațioase, de pasăre care bea. Și rar participă normal la duetul nostru. De obicei distrată
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
în rubrica de Corespondență, un soi de poșta redacției vestită la vremea aceea, ținută în „Contemporanul“, îi răspunsese oarecum pozitiv, încurajându-l. Normal, M.R.P. nu știa de unde-i sosesc versurile! Și nici bolnavul că i se dase atenție! Dar să transcriu „comunicarea“. Am citit-o, emoționat, în amfiteatrul principal, cel de lângă decanatul facultății. Studiind pe bolnavul B.I., internat în spitalul de neuropsihiatrie din Iași, în 1947, cu diagnosticul de schizofrenie paranoidă, ne-am oprit în special asupra producției sale literare. Boala
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
Bolnavul susține că este om politic american, inventator, romancier și poet. Prezintă disociație psihică, autism, manierisme și hipotimie cu explozii coleroase. Scrie poezii „artistice“, considerându-le reușite pe cele cu „model feminin“. Inspirația e întâi „stenografiată“, apoi, cu unele retușări, transcrisă în caractere de tipar. Poeziile par telegrame fără semne de punctuație (afară de virgula pusă stereotip după al doilea rând al fiecărui catren), fără acorduri gramaticale, cu litera orânduită meticulos. Toate au 4 strofe, titlul având rareori legătură cu textul ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
În istoria literaturii române, cele 16 volume (În versiune franceză) ale celebrei opere arabe „Cartea celor O Mie de Nopți și O Noapte (le Livre des Mille Nuits et Une Nuit), totalizând 5.000 de pagini, primele două volume fiind transcrise, În iulie-august 1964, de fiul său AndreiIustin, care avea doar 14 ani și 6 luni. După o reală odisee de tribulații și de obstrucții la Editura pentru Literatură Universală și la Editura pentru Literatură (ambele din București), la 15 decembrie
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Jr. înlocuindu-l pe Petrică Andrei - pian, Decebal Bădilă - bas, Vlad Popescu - baterie) și Mark Brenken din Germania (Stephan Struck - trompetă, Mark Brenken - pian, Alex Morsey - bas, Marcus Rieck - baterie). Evident, și Aura Urziceanu, într-un recital extraordinar. Genul liric Transcriu notițe sumare, scrise chinuit, la lumina slabă. Nu mai pun ghilimele. Prima mea zi de „Oschanitzky“. Pentru ei - a doua. Plouă mărunt și rece și urc zgribulită la etaj. Încă se fac probe de sunet, oamenii vorbesc în șoaptă, sunt
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
cerului de gură. Te dor mușchii degetelor neastâmpărate (falange, falangete, falanguțe!) de atâta foială lucidă. Nu o ațâțare de țărțămuri personale, ci o strădanie de dăruire. Poți împărtăși, în sfârșit, vârtejul sufletului, secretul plasmei vălurind întruna pelicula vie a celulelor... Transcrii, învârtindu-te ca titirezul, pe hârtia lucioasă, lustruită de dulgherii geloși, înșiri povești clocind de mult timp în tine... Copilăria îți apare iarăși firească... joci țurca și poarca la Belcești, te scalzi în găuri de bombe, clipocind în mâlul lor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
liceul , armata și facultatea și iată-mă belfer. De acum trei luni însă de la visul cu borcanul de hamsteri, sânt cu totul alt om. Nu mai pot. Am noapte de noapte coșmaruri pe care nici nu mai îndrăznesc să le transcriu în caietele de vise. Simt că se apropie ceva, simt un miros de gheață otrăvită care îmi înfioară porii pielii. Plâng uneori, după-amiezele, fără lacrimi, nervos, cu sentimentul dizolvării iminente. O astfel de criză de plâns disperat am avut după ce
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
moarte... La etaj, în turn, străjuit de o statuie a lui Isus care plânge, tatăl Iuliei intra în comunicare cu fiica sa, ce pătrundea în încăpere printr-o gaură îngustă din perete. S-ar fi păstrat peste 100 de note transcrise de Hasdeu, la dictarea Iuliei, printr-un "medium", în cadrul unor ședințe de spiritism cu povestiri despre cele patru reincarnări ale sale, sfinți, episcopi, martiri din alte vremuri... Cuprinși de fiorul povestirii, nici n-au observat că li s-au alăturat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
ci îl provoacă intervențiile spontane. Când are o idee o expune și o susține cu tărie. Lucrează inegal, cu fluctuații, în salturi. Manifestă inițiativă, independență în temele, subiectele ce-l incită. Când sarcinile sunt rutiniere (a scrie, a copia, a transcrie, a calcula) nu este motivat, se conformează cu greu cerințelor. Se joacă cu toți copiii, este expansiv în recreații, are umor, este vesel și se simte bine între copii. Câștigă simpatia copiilor prin creațiile sale ludice, inventează jocuri, atribuie roluri
GHID PRIVIND CONSILIEREA ELEVILOR CU ABILITĂŢI ÎNALTE by Cristina Morăraşu, Loredana Stiuj () [Corola-publishinghouse/Journalistic/432_a_755]