4,693 matches
-
la minte, în plină posesiune a facultăților sale, în timp ce eu rămăsesem copil. Într-adevăr, fața și ochii ei mă făceau să mă rușinez. O femeie care își dăruise trupul tuturor, cu excepția mea, în timp ce eu trebuia să mă mulțumesc cu vaga evocare a copilăriei sale, a acelei epoci în care trăsăturile sale puerile îi împrumutau un aer nesigur și fugitiv și când fața ei nu purta încă semnul dinților bătrânului negustor de mărunțișuri. Nu, nu mai era aceeași ființă. Mă întrebă, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
complicată era situația cu Ștefan Bănulescu. Îi citisem, firește, cărțile, scrisesem chiar despre el, dar Înainte de a intra În dialog direct nu Îl știam decât din niște sumare și Întortocheate relatări ale lui Paul Georgescu, deloc În largul lui În evocarea personajului, ceea ce avea să se clarifice pentru mine abia cu mulți ani după aceea. Bănulescu părea mai curând misterios, retras din și totuși la curent cu știrile din târg (reuniunea „conspirativă” dinaintea Conferinței scriitorilor din 1981 la care fusesem invitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
care Îmi parveneau, căutam, totdeauna, textele lui Z. Ornea. Îmi slujiseră nu o dată, ca și cărțile sale, pentru o corectă orientare În chestiuni de istorie literară sau de istorie, pur și simplu. Mă emoționaseră, În plus, noile și coloratele sale evocări autobiografice - revelatoare pentru premisa modestă, pitorească, seducătoare a tradiționalului „shtetl” evreiesc din Moldova, ca și pentru traseul formării sale intelectuale ulterioare. Admirasem, de asemeni, În turbulenta „tranziție” colectivă, consecvența sa de caracter. Piruetele conjuncturale de care se slujiseră, imediat după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o cameră, a fost fracturată de „Întârzierile” Gabrielei și de o anume intensitate aventuroasă de care se lăsase posedată până la zăpăceală. În larga bucătărie a casei de la Bard, Însă, la cafea, Într-o dimineață solară, am regăsit comunicarea. Tensiunea unor evocări surprinzătoare, livrate cu o invidiabilă detașare și o intensă participativitate, totuși, o readusese pe Gabriela cea dintotdeauna, la ora de maximă acuitate. Ne-am despărțit melancolic, prieteni de demult și de acum. Șocul nefericitei publicări a eseului Felix Culpa a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
egală, că toate trăirile sunt, fiecare În structură proprie, reale, simte totuși nevoia să regăsească «exactitatea Întâmplărilor», să le curețe zgura de visuri, de interpretări și de deformări”... deși niciodată, nici măcar În aceste pagini, nu ar fi vorba de o evocare doar intuitivă, ci printr-o simultană și mereu lucidă conștiință critică... „Vizuina” acestui exil luminează dur necicatrizata inimă bolnavă a unui artist În cuirasă, un pacient scriitor, cercetându-se pe sine și contemplând lumea prin raportarea la „centaurii” cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
reducându-se În exterior, se prelungesc În interior În timpul fuziunii, Într-o unitate mai mare. Uneori erau nefericiți, căci nu puteau Împărtăși totul până la ultimul și cel mai neînsemnat lucru.” Un astfel de moment se mai produsese chiar de curând. Evocarea acestuia dă și răspunsul la Întrebarea rămasă suspendată. Confesiunea soției despre noaptea lor de dragoste recentă focalizează pe un misterios semnal, neelucidat, de dedublare. „În acel moment mi-a trecut prin minte ceva, nimic important, dar nu era vorba de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Mann decât și fi putut eu Însumi oferi colegilor ei Înmărmuriți. Acești tineri, deja ai secolului XXI, au răspuns inteligent și intens chemării, dialogând dezinhibat despre relația Între existență și creație, Între frumusețe și solitudine, Între boală, iubire și moarte. Evocarea Bătrânei Doamne, Veneția, pendulând Între Orient și Occident, Între realitate și ficțiune, Între „bucurie, mister și iresponsabilitate”, cum spunea Virginia Woolf, evocarea Înstrăinării, exilului, iluziei au stimulat o efervescență pe care n-aș mai fi crezut-o posibilă. Ceea ce nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
chemării, dialogând dezinhibat despre relația Între existență și creație, Între frumusețe și solitudine, Între boală, iubire și moarte. Evocarea Bătrânei Doamne, Veneția, pendulând Între Orient și Occident, Între realitate și ficțiune, Între „bucurie, mister și iresponsabilitate”, cum spunea Virginia Woolf, evocarea Înstrăinării, exilului, iluziei au stimulat o efervescență pe care n-aș mai fi crezut-o posibilă. Ceea ce nu pleda, neapărat, În favoarea vreunui „model cultural” desuet, ci Însemna, mai curând, o stenică distanțare, fie și pasageră, de copleșitoarea producție actuală a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Bellow l-a sunat pe Leon Botstein, președintele Colegiului Bard, plângându-se că nu Își mai amintește vocea Irmei Brendeis. Leon l-a invitat la o cină specială, unde urma să fie prezentă și Irma. O seară amicală, plăcută, cu evocări amuzante la care Bellow, În final, a ținut să declare că revenise la Bard nu doar pentru a-și reaminti atmosfera de altădată, ci să ceară scuze, În public, Doamnei Irma Brendeis, pentru conflictul În care, cum l-a Învățat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
mărturisit, spre uluirea mea, că tocmai acum, la bătrânețe, s-ar putea s-o facă, Într-atât situația i se părea insuportabilă. Să părăsească, adică, locul În care și-a petrecut Întreaga viață și și-a scris cărțile. * Această lapidară evocare mi-a fost prilejuită, cum se poate deduce, de afectuosul text al criticului Ion Simuț („Nobelul pentru un scriitor evreu din Europa Centrală”, Familia, nr. 10/2002) În care suntem „Împerecheați”, eu și Kertész, Într-un mod atât de convingător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Cartea scrutează consecințele mult prelungite ale ororii Auschwitz și dialoghează cu literatura dedicată ei. În ciuda pretextului livresc-detectivistic (căutarea romanului rămas după sinuciderea lui B.) și a inserției „teatrale”, strategia narativă se susține, mai curând, pe o intensă problematizare, nu prin evocarea strict epică. Ceea ce vrea să transmită, cu deosebire, autorul nu este retrospectiva catastrofei, ci spiritul ei, suflul ei tragic și persistent, Într-o abordare postși meta-Holocaust, centrată pe realitatea și simbolul Auschwitz. Confesiunea traumatică a supraviețuitorului care refuză altă supraviețuire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
din București. Nu, nu regăsise orașul tinereții, ci o aglomerație urbană vulgară, zgomotoasă, pe care nici hotelul mic, scump și avantajos situat nu o atenuase. Copleșit de dificultățile cărții cu care mă luptam În primăvara ’99, mi se părea că evocările sale, inimitabilul său amestec de sarcasm și emoție m-ar putea ajuta, eventual, să găsesc tonalitatea potrivită unei prea complicate tematici. Chiar În timpul călătoriei În România, de unde Îi adusesem o amplă colecție de ilustrate ale anilor ’30-’40, mi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Charles este burghezul tradițional, degustător de teatru, de tragedii ale căror atrocități este obișnuit să le judece cu aristocratică detașare, trăgînd "învățăminte" folositoare. Pentru el, omorîrea regelui Hamlet este un act cultural de mult prins în insectar, dar pentru Emma evocarea lui repetată va determina o surprinzătoare trezire a instinctelor și a sentimentului de sufocare într-un univers al cuvintelor și nu al faptelor. Va trece ea însăși la fapte, luîndu-și-o ca model pe Regina shakespeariană, și-și va ucide bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Cîrmu ISBN 9975-74-128-2 (c) LITERA TABEL CRONOLOGIC 1871 La 23 mai, se naște la Tîrgu-Frumos (Iași) G. Ibrăileanu; în anul următor, Ibrăileanu se mută la Roman, unde trăiau părinții Mariei Ibrăileanu, mama viitorului critic. 1876 Copilul rămâne orfan de mamă: evocare duioasă în romanul (1933) și în Amintiri din copilărie și adolescență (apărute postum în 1937). 1883-1887 G. Ibrăileanu se distinge ca elev al gimnaziului "Roman-vodă" din Roman. La 16 ani rămâne orfan de tată. 1887 Continuă studiile la liceul "Codreanu
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
să apară la Iași " Momentul" (primul număr la 4 aprilie) suprimat de cenzură înainte de a fi ajuns la cincizeci de numere. De notat, sub semnătura criticului, articolul Pacea deplângând urmările nefericite ale "păcii" impuse de Germania lui Wilhelm II, și evocarea scriitorilor morți în zilele întunecate ale războiului (Coșbuc, Delavrancea). 1919 Din inițiativa lui G. Ibrăileanu apare revista săptămânală "Însemnări literare" (2 febr. - 21 dec.), continuând într-o formulă redusă fizionomia "Vieții romînești". 1920 La 1 martie reapare "Viața romînească". La
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
masculin, misterios și provocator precum Adela. Începutul și sfârșitul romanului punctează psihologic evoluția personajului: de la solitudinea malițioasă a notațiilor obiective, laconice, la nostalgia poetică a frazării calde; de la stilul comunicării (cu multe neologisme și formulări eseistice) la stilul emoționării, al evocării tandre, simbolic-realiste. Personajul și textul cresc organic, se intercondiționează. Orice dimensiune a epicului reflectă un pliu al personalității personajului, răspunde unei legitimări, unei logici, unei motivări artistice. Autorul și-a gândit romanul, a dozat efectele, a păstrat o succesiune a
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
a unsprezecea carte publicată de autor. E mult, dacă se are În vedere că abia la vârsta de 64 de ani, În anul 1998, Își făcu debutul editorial cu cartea „Trei teme literare”. Volumul de acum, cuprinzând amintiri, cronici și evocări, ar fi putut să fie intitulat „Scrieri felurite”, Însă autorul, vrând să releve cât mai mult emoționanta evocare „”, a preferat acest titlu și pentru Întreaga carte, la care ne referim. „” ne cutremură și ne debusolează. În această viață trecătoare, ar
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
64 de ani, În anul 1998, Își făcu debutul editorial cu cartea „Trei teme literare”. Volumul de acum, cuprinzând amintiri, cronici și evocări, ar fi putut să fie intitulat „Scrieri felurite”, Însă autorul, vrând să releve cât mai mult emoționanta evocare „”, a preferat acest titlu și pentru Întreaga carte, la care ne referim. „” ne cutremură și ne debusolează. În această viață trecătoare, ar trebui să oferim bunătate și dragoste, să avem grijă de semenii noștri. Este un țel, pe care l-
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Primește-l, Doamne, și pe Gheorghe Leu În Cereasca Legiune a Sfântului Arhanghel Mihail pentru că și acest martir s-a jertfit pentru Sfânta Cruce, pentru Țară, luptând Împotriva comunismului ateu și anticreștin! -Gheorghe Leu! -Prezent! Ștefan Urse (1922-2012) Și pentru evocarea acestui luptător legionar ne-am slujit de datele biografice, pe care ni le-a furnizat cu larghețe aceeași Doamnă inimoasă Marioara Leu, care ca samariteanul milostiv, se oferi să-l Îngrijească și pe Urse Ștefan, În ultimii ani de viață
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Însumând 348 de pagini dintre cele mai dense și deosebit de captivante, fiind scrise cu mult har, cu meșteșug stilistic rarisim. Fiecare capitol Începe cu câte o cugetare preluată din Biblie sau din autori celebri (români și străini) și conține numeroase evocări de fapte, de persoane și de Întâmplări, scrise la cel mai Înalt nivel artistic, fiind și de maxim Înteres documentar. Volumul mai cuprinde Prefață, Cuvântul autorului și Repere biografice. Prefața-i scrisă de Sfinția sa părintele Gheorghe Calciu, alt veteran al
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Înscris pe o asemenea listă, că nu vreau să fiu tratat În același mod cu haimanalele, cu hoții, chiulangiii și cu delatorii. Mi-ar trebui mii de pagini ca să-ți Înșir toate pățaniile, Însă nu mă pot abține, bunăoară, de la evocarea, În fugă, a faptului, că am fost lovit premeditat de un jeep milițienesc, la 2 Februarie 1986 (de ziua Întâmpinării Domnului), șchiopătând, apoi, vreo 7-8 luni. Mai reține, te rog, că În același an, la referendumul din noiembrie nu mi
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
regimul comunist, prigonit și după ieșirea din Închisoare). Iar celor care agită mereu marota antisemitismului legionar, autorul le „servește” cu delicatețe o amintire (dintre multe altele care fixează cu fermitate adevărul În legătură cu acest subiect) despre Corneliu Zelea Codreanu (citez din evocarea „Gânduri despre Căpitan”): ,,Parcă Îl aud și astăzi, după mai bine de 54 de ani, pe bădia Erhan zicând cu fală: «Îi plăcea Căpitanului să facă sport. Dar nu unul de maidan, pe care Îl practică mai toți copiii și
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
tragere de inimă; pentru că situația lui, în loc să fie mai bună, era mai rea. Îi trecu prin cap: "...S-ar putea întâmpla că, dacă nu găsesc o cale să înlătur aceste bariere, s-o ținem tot așa..." Un alt gând, o evocare din Semantica Generală: "...Și treaba aia, ideea că aș putea să fiu interesat de o femeie numită Strella pentru că mi-a plăcut un nume asemănător, Strala..." Era și asta o cale. Oricum bună, mai bună decât să stea aici, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
dragoste și nemăsurată nostalgie. Paradoxal însă, ca urmare a radiografierii furtului cinic de inocență, când am devenit un evadat din lumea voioasă și ingenuă de copii, astăzi nu mi rămâne decât să înfierez regimul politic antisocial din trecut, printr-o evocare nuanțată a tristei copilării. Copilăria nu mi-a mai aparținut din noaptea arestării tatei, 10 iunie 1961, când, cu lacrimi de durere, împreună cu mama și surioara, îi imploram pe milițienii și agenții de securitate să nu-l ducă de lângă noi
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
footnote> Retragerea scriitorului din narațiune va lua forma unei dramatizări a epicului. Pe lângă avantajul “obiectivității”, această dramatizare îl mai are și pe acela că pune în relație directă psihologia eroului cu timpul. Personajul evoluează în timp real, timpul discursului, al evocării fiind eliminat, astfel încât timpul lecturii se va confunda cu timpul ficțiunii. Realitatea psihologică a individului stă tocmai în felul unic în care vede lumea. În Creație și analiză Garabet Ibrăileanu face distincția între “creație” și “analiză”, adică între literatura care
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]