4,595 matches
-
cum e posibil ca visele unora să fie de fapt viața altora ? — așa funcționează Departamentul, răspunse tînăra femeie. În universul nostru nu se pierde nimic. toate etajele ființelor comunică. marea se izbea acum de digul de protecție al orașului, valurile explodau ca niște fîntîni arteziene și trombe de apă cădeau peste oamenii aflați pe terase sau deambulînd pe larga alee pietonală din fața Cazinoului. Cei care aveau cizme de cauciuc rămaseră pe poziții, pentru a înfrunta prima fază a inundației, în timp ce ceilalți
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
nu răspunse, iar cea de-a doua voce începu din nou să-și pună întrebări ciudate : de ce nu se deschide portbagajul ? și ce fac eu acum cu toate piesele acestea dezmembrate, risipite în jurul meu, cu acest motor care parcă a explodat în deșert ? cît timp îmi va lua ca să-l remontez ? În timp ce visul continua să se deruleze, Victor spectatorul se simți tot mai vinovat de evoluția visului. Ce prostii sunt astea ? se întreba acea parte a creierului său care rămăsese detașată
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
și-au făcut apariția pe rambla niște tipi ce semănau cu el și care, supuși unui examen, se costumau În chip identic, deși În culori mai palide și cu un aer categoric nevoiaș. Bomba pe care ședea Silveira avea să explodeze fără Întârziere. La data menționată, doi zbiri, Îmbrăcați civil și avându-l În frunte chiar pe comisar, s-au prezentat la o căscioară din lemn de pe strada Fără Nume. Au bătut În repetate rânduri la ușă și, Într-un sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
definită instituțional, o viitoare redacție spirituală. "Era o dorință a tuturor să realizăm cât mai multe materiale care să arate că românii puteau să aibă preocupări religioase, spunea Radu Geroge Serafim 20, pentru că fusese o îngrădire, o constrângere care acum exploda în fiecare dintre noi, dar mai ales în mine, ca fiu de teolog 21. Era o zonă tentantă pe care nu vroiam să o ratez"22. Eseist, publicist, filosof cu preocupări și formație teologică, Radu George Serafim a fost desemnat
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
pus piciorul exact unde nu trebuie. Era ca traversarea unui cîmp de mine, deasupra căruia răsar din metru în metru mușuroaie de cîrtiță. Logica îți spune că acolo unde mișună cîrtițe nu poate fi vorba de o mină gata să explodeze la prima atingere și această logică comună te va face să calci sigur de tine pe oricare din mușuroaie, să te străduiești chiar să treci cîmpul morții pășind din mușuroi în mușuroi. Cei care fac așa aproape sigur își pun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
ciuruie. Au vrut să se urce și în pod, dar am avut noroc. N-au găsit scara. Atât doar că au aruncat prin gura podului o grenadă, care a căzut în coșul cu lână. Cred că de asta n-a explodat. Sau poate că au vrut doar să mă sperie. Nu i-o fi tras cuiul. Mai aștept puțin și, dacă nu explodează grenada, mă dau jos și mă duc s-o caut pe Catinca. COOLTURISME Fetele se întorc la putere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
prin gura podului o grenadă, care a căzut în coșul cu lână. Cred că de asta n-a explodat. Sau poate că au vrut doar să mă sperie. Nu i-o fi tras cuiul. Mai aștept puțin și, dacă nu explodează grenada, mă dau jos și mă duc s-o caut pe Catinca. COOLTURISME Fetele se întorc la putere (cu soți, copii și tocuri) Mădălina COCEA Dedic acest articol tuturor domnișoarelor de vreo douăzeci și ceva de ani în ale căror
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
Pe Buffy, spintecătoarea de vampiri, să se plimbe prin micile noastre ecrane și să se ia în piept cu cei mai înfricoșători monștri. Au avut probabil foarte multe a face și cu succesul desenelor animate PowerPuff Girls. După ele, au explodat și alte trupe de fete care au încheiat în clasamente dominația trupelor de băieți (așa numitele boy bands): All Saints, No Angels, M2M, Cleopatra (nu, nu vă obosiți să vă aduceți aminte de ele, majoritatea au dispărut mai repede decât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
am ajuns acolo!); Van der Graaf Generator (ca pedeapsă când comit boacăne!); Porcupine Tree (fiindcă înregistrează surround, dându-ți senzația că ești în mijlocul orchestrei); Midnight Oil - Capricornia; Exploited & Ministry (când simt că nu mai suport lumea și-s gata să explodez); Genesis, Gentle Giant, Caravan, Gong, Hawkwind, Camel, U2 (când vreau să mă dau cult & elitist); Motley Crue, Kiss, Van Halen, Iron Maiden, Judas Priest (la un fel de bar cu fete); Blackmore’s Night (să vă spun de ce?); iar când
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
atât de puțin soarta fiicei lui, că n-a văzut-o vreme de șapte ani. Ce femeie cu capul pe umeri și-ar dori așa un bărbat? — Tu. Dar s-ar putea să fie prea târziu din câte aud. — Stevie, explodă Fran pe când parcau în fața redacției, să crezi că știi totul mai bine decât oricine altcineva o fi o calitate necesară unui ziarist, dar la fel de important e și să recunoști din când în când că te-ai înșelat. Nu sunt îndrăgostită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
rușinoase. În societatea bună, în adunări politice ori academice, asemenea vorbe și expresii n-au căpătat drept de cetățenie niciodată de când ființează regatul. Adevărul este - știu și eu - că în comitete restrânse și intime, în anume momente de euforie, ele explodează totuși, făcând evidentă legătura cu un trecut nu tocmai depărtat de stare primară; însă oricare dintre atari onorabili vorbitori ar face apel la forța executivă când acele expresii ar străbate în public vorbite ori scrise. Aici, în baltă, nu le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Ca un mănunchi de fulgi. Cerul albastru va exista mereu astfel. Eram gelos pe toți cei care vor privi după moartea mea cerul. N-am avut curajul să mă ridic. Mi se părea că la prima mișcare plămânii mei vor exploda. Moartea stătea cuibărită, ațipită undeva în pieptul meu, și-mi era teamă să n-o trezesc. Abia când soarele a coborât puțin după copacii din spatele lacului, m-am ridicat cu mii de precauții. Seara, m-am dus la doctorul B.
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
le face marea lovindu-se de țărm, rare, sacadate, mângâioase, aproape șoptite, tandre, lenevoase, ori, dimpotrivă, surde, furioase, anxioase, amenințătoare. Nopți întregi n-am făcut decât asta, să le studiez. Încercam să ascult marea, ca să-mi strunesc nervii gata să explodeze. În mod excepțional, i se aducea totdeauna mâncarea în cameră. Și avea tabieturi. De fiecare dată împingea în silă lampa cu spirt, punga cu ceai și pachetul, nelipsit, de biscuiți ca să-și facă loc, lua un șervet, se ducea la
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de tine fără scrupule. Cunoști stilul. ― Nu glumi, Daniel, te avertizez că situația e serioasă. Vorbise aproape rugător. Parcă mă implora să-l scot dintr-o primejdie în care nimerise numai din vina mea. Asta mi-a dat foc. Am explodat. ― Și ce, eu n-am vorbit serios? Iți pui cenușă în cap, te dezici de prietenia cu mine, mă condamni, și așa, să sperăm, scapi cu fața curată din afacerea asta murdară în care ai picat fără să vrei. N-
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de localnici care, percepând căutătura sfredelitoare a polițistului, abandonează rapid timidul acces de revoltă și coboară în mulțime. Chipul omului legii se descompune realmente ca în desenele animate cu Tom și Jerry: falca refuză să mai zăvorască maxilarul superior, pleoapele explodează, brațele cad moale pe lângă albastra siluetă înfiretată. Monumentul în uniformă este zăvorât în carcasa propriei neputințe. La capătul unei încordări prometeice, atletul ordinii izbutește să îngaime, într-un inutil ecou: "Sumimasen... sumimasen" (Mă scuzați... mă scuzați). Impasibil, îmi continuu drumul
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
o nouă porțiune de vitrină, unde păliră brusc, ca și cum nimic nu ar mai fi putut străluci în încăpere dacă obrajii ei erau înroșiți și ochii îi înotau, parcă, în lacrimi, somptuoase jeleuri de anko închise la culoare. Până mai înainte explodaseră în carnea lor irizații aurii ca niște grăunțe înflorite din jad. Și, într-adevăr, obrajii ei erau înroșiți ca niciodată, mâinile i se frângeau, întreaga-i făptură, atât de fragedă în ciuda unor ușoare rotunjimi care nu făceau decât să îi
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
Învinsă în fața ludicului, trag cu coada ochiului. Poate că e și asta o formă de contemplație mă consolez, bicisnic. Iat-o acolo, în genunchi, în prag, cu robele ei negre umplând golul minuscul al ușii glisante, ridicându-se elefantin și explodând în falduri de moliciuni, rupând armonia severă a liniilor ce construiesc cu răbdare spațiul geometric al încăperii, pășește cu bubuituri pe bambusul ce se retrage în el, căutând adăpost sub pașii ei triumfători. Ea aduce cu sine două-trei pernuțe pentru
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
altfel decât în matca șovăielii. Aproape de colțul mesei, în stânga mea, era singurul loc rămas liber. Acolo se opri și o auzeam încercând să-și domolească respirația. Nu era tânără și poate că urcatul pantei o obosise ori poate că vasul, explodând în albastru, era prea greu pentru mâinile ei subțiri. Nu știa încă ceea ce eu știam deja, dar avea să afle curând, în clipa următoare, acum, când își întoarse capul căutând din priviri, încă liniștită. La masă, mai era un loc
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
și în momentul ăla i-a pierit orice urmă de culoare de pe față, iar expresia aia care mă atrăgea la ea a dispărut. Era la fel de albă și de rece ca foile pe care le ținea în mână. Mă așteptam să explodeze dintr-o clipă ntr-alta. După ce s-a uitat prin mine secunde la rând, s a ridicat ca împinsă de un arc și-a fugit afară cu tot cu hârtii. M-am tot gândit la ea următoarele pahare de vin. Cine era, despre
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
doi ani și spune aproape tot timpul lucruri care te pun pe gânduri. O cheamă Iris Theodora. Mergem cu toții într-o vară la țară, la bunicul. Copii și nepoți eram vreo zece inși. Bunicul n-are o mână, i-a explodat în tinerețe o grenadă în palmă și i-a cam retezat-o de la cot. Are o proteză în loc. Câteodată și-o dă jos și lasă ciotul să mai respire. Iris își lovește la un moment dat privirea de mâna lui
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
mânuța“. Bunicul zâmbeș te dulce amărui și zice că nu-i mânuța. El și ea, în mijlocul curții, se uită unul la altul. Restul, pe margine, îi privesc într-o tăcere emoționată. Ca la teatru. Iris se luminează din senin și explodează de fericire c-a găsit soluția: „Cumpărăm!“ Simt cum mi se rupe inima. Stereotipic, știu, dar pe cuvânt că așa simt. Un suspin colectiv murmurat de audiență. Mamei i s-au umplut ochii de lacrimi și frate-miu se uită
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
dar... sărut mâna. — Tu ce te uiți așa? Toată viața ai primit cadouri, o răsfățată și-o sclifosită ai fost mereu. Acum primesc ăștia tineri, nu noi. Ia, uite ce fru mos îi stă. Sunt nucleul unui atom grăbit să explodeze. De plictiseală. S-a plictisit să trăiască. Dar mai ales să existe. În vârful patului, mătușa tușește. Te pomenești că acum îți trebuie pastile și pentru răceală. Și singurul ochi cu care vede mă imploră. Mă imploră ori să moară
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
toată lumea, ceea ce ziarele scriseseră acum doi ani, dispărut în misiune, atac cu bombe capcană, mama lui primise medalia, decorat post-mortem, acum un an. A închis. A venit, era chiar alături. Totul pulsează, urechile-mi ard și-mi bubuie, ochii mi explodează de mii de stele care cad ritmic asupra noastră. Neîn cetat. Hai să intrăm aici, e frig, spune. Suntem înăuntru. În hol ceasul arată 12.01. La mulți ani. O bombă de cartier, supraaglomerată, totul sclipește, asurzitor, costumele negre, paietele
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
se simțea într-atât de rău pe cât îi fusese în timpul nopții. Se vedea cum va fi arătat: gustând o vreme din bunătățile rânduite pe platouri mari și înghițind pahare de vin și durerea aceea de pântecee înțepându-l încet, apoi explodând în interiorul lui, încât abia își stăpânea grimasa, iar mai târziu, obligându-l să se retragă în camera mamei lui Răzvan, cântăreața, plecată într-un turneu, și să se lungească o oră sau mai mult pe patul lat și moale. „Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
-se asupra ambreiajului care mi se părea că scoate un zgomot infernal. În cele din urmă mașina s-a urnit dintre nămeți, alunecând ușor. L-am văzut pe Iuliu Sofronie cum se apleacă și apasă nu știu ce butoane și interiorul a explodat în muzică, mai ales la difuzorul din spatele meu. L-am rugat să o dea mai încet, dar n-a vrut sau nu m-a auzit. Alunecam pe niște străzi știute, pe urmă curbele într-o parte și în alta s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]