5,908 matches
-
ascet, ostaș“ laolaltă. „Oameni tragici și sintetici“, acești naționaliști, „demiurgii lumii noi“, mânați de parola mussoliniană vivere pericolosamente, citată ca „cea mai lapidară concretizare a vitalității creatoare“, exaltă „valoarea etică a forței“. Încercând să-și înaripeze cuvintele ca și Eminescu, profetul său pe care-l ascultă cu pietate și fervoare, Vasile Marin îi avertizează pe adversarii naționalismului: „să ia aminte rahiticii intelectului strânși în țarcurile democrației comunizante: nu cu zeama roză a conferințelor politice ori cumpăna muiată în cerneala de boz
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Vasile Marin îi avertizează pe adversarii naționalismului: „să ia aminte rahiticii intelectului strânși în țarcurile democrației comunizante: nu cu zeama roză a conferințelor politice ori cumpăna muiată în cerneala de boz a indiferenței se pregătesc marile transformări“. El însuși devine profet: „Sunt semne. Încheieturile lumii vechi trosnesc de pretutindeni. Oamenii lumii care se duce au ochii rătăciți: dezorientarea le trece pe dinaintea vederii jucăușe ca-n apa morților. Din străfundurile vieții naționale, acolo de unde fierbe plămada rosturilor viitoare, pornește către suprafață clocot
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
sferă, angrenați în îndreptarea celor indeciși, rătăciți într-un fel, spre calea adevărului și a frumosului. Uneori se simte o agonie în lumea de azi a Cetății, venită, poate, și din istoria recentă, nefavorabilă în multe privințe, poate și pentru că profeții veacului nou insistă prea mult asupra agoniei lente, poate și din farsa unor stări intelectuale. Ne aducem aminte însă de ideea filozofică potrivit căreia lumea contemporană moare câte puțin pentru a renaște mâine, transfigurată și într-un echilibru spiritual necesar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
vorbele lui Talleyrand "patria nu se ia pe talpa pantofului". Lasă-1 încolo pe scriitorul dumitale, oricât te-ar fi impresionat. Te știu preocupat de semiotica lui Eco și de literatura spaniolă. Ești un provocator. Nu-ți răspund decât prin legenda profetului cunoscut. Am citit-o recent într-o carte a unui evreu român din Israel. Tu, profetule, ai arătat drumul ce trebuie străbătut de evrei pentru a ajunge în țara mult făgăduită. Poate, fiindcă erai bătrân, aveai 120 de ani, ți-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
te-ar fi impresionat. Te știu preocupat de semiotica lui Eco și de literatura spaniolă. Ești un provocator. Nu-ți răspund decât prin legenda profetului cunoscut. Am citit-o recent într-o carte a unui evreu român din Israel. Tu, profetule, ai arătat drumul ce trebuie străbătut de evrei pentru a ajunge în țara mult făgăduită. Poate, fiindcă erai bătrân, aveai 120 de ani, ți-a tremurat mâna și ai greșit direcția. Locul indicat era înconjurat de dușmani. Așa că, dacă acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
de a nu fi pomenit în cărți, nici prin povestea vieții lui de sfânt. Cumplit blestem s-ar fi abătut asupra acelui care ar fi încălcat legământul pe care învățăceii l-au făcut, asupra lor și a urmașilor lor. Bătrânul profet îi sfătuia să păstreze și să înnoiască legământul peste veacuri, pentru ca nici unul dintre succesorii la conducerea școlii de înțelepciune întemeiată de el să nu se lase amăgit dacă cineva l-ar ademeni să scrie o carte despre înțelepciunea lor. Dacă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
scrie într-o franceză splendidă. Mulți ani a fost exemplu de gânditor marginalizat, blestemat și pesimist, dar acum textele sale se ridică într-o voce profetică. Aceste paradoxuri îi oferă mai multă strălucire figurii lui Emil Cioran" și "Pentru Cioran, profetul dezamăgirilor, umanitatea a trăit liniștit numai în vremurile scepticilor". Citind cele două articole, am uitat că mă aflu pe o bancă din centrul Limei, afundându-mă în conținutul conversației inteligente a ziaristei din Italia cu ilustrul scriitor român. În ciuda restricțiilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
importante și multiple legate de realizarea ei. Astfel căsătoria la aceste popoare, și în cadrul religiei lor, este atestata încă din cele mai vechi timpuri. Deși religia grecilor nu se bazează pe nici o revelație acordată oamenilor direct de divinitate, neavând nici un profet fondator și nu posedă nici o carte sfântă care să enunțe adevărurile revelate și să constituie baza unui sistem teologic și deși în Grecia nu existat vreodată o casta sacerdotala permanentă și profesională care să interpreteze adevărurile religioase și să administreze
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
excepțiile, precum esenienii și terapeuții, dacă ultimii vor fi existat, confirmând regula generală). Pentru mentalitatea iudaică a epocii e de neconceput și intolerabil ca o femeie să-și părăsească familia, statutul social, soțul, copiii, pentru a se atașa de un profet „ambulant”, fie el și Isus Cristos. Așadar Maria Magdalena, așa cum reiese din context, dispunea de o avere personală, pe care o aduce ca ofrandă Învățătorului și Vindecătorului ei. Cazul ei Însă nu este singular: la fel procedează toate celelalte ucenice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
ude (bršcein) picioarele și cu părul capului ei Le-a șters; și a prins a-I săruta picioarele și i Le ungea cu mir. Văzând fariseul, cel care-L chemase, a grăit În sinea lui zicând: Dacă Acesta ar fi profet, ar ști cine și ce hram poartă (exact: ce fel este) femeia care se atinge/prinde (haptetai) de El: că este o păcătoasă”. Urmează răspunsul Domnului, sub forma unei scurte parabole. Un cămătar avea doi datornici, unul cu cinci sute
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
visteria templului (korbanan), fiindcă sunt preț al sângelui. Sfătuindu-se, au cumpărat cu ei țarina olarului, pentru Îngroparea străinilor. De aceea a fost numită țarina aceea țarina sângelui, până astăzi. Atunci s-a Împlinit ce s-a grăit prin Ieremia profetul, care zice: Și au luat cei treizeci de arginți, prețul celui prețuit, pe care l-au prețuit fiii lui Israel. Și i-au dat pe țarina olarului, după cum mi-a rânduit Domnul”. Las pentru mai târziu comentarea fragmentului din Matei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Atanasie insistă pe distincția, importantă În ochii săi, dintre „păcat” și „blasfemie”. „Păcătosul Încalcă Legea; blasfematorul Își Întoarce necredința (asebeia) Împotriva divinității Înseși.” Isus le reproșase fariseilor o mulțime de Încălcări ale Legii: arghirofilie, neglijarea Îndatoririlor față de părinți, respingerea cuvintelor profeților; transformarea Templului În prăvălie etc. Dar aceste derapaje se puteau „rezolva” prin pocăință. Atunci Însă când aceștia Își Îngăduie să echivaleze minunile lui Dumnezeu cu lucrările lui Beelzebul, ei ating apogeul răului, transgresează limita limitei limitei, peste care, odată trecut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
despre farisei la Întreg poporul evreu, considerat, În bloc, trădător al lui Isus și opac la revelația prin Duh. Prin faptul că au refuzat să recunoască și să accepte minunile săvârșite de Isus, prin lucrarea aceluiași Duh ca și al profeților, vor avea parte de osândă și aici, pe pământ (distrugerea Ierusalimului de către Titus), și În lumea „ce va să fie” (Gheena fără de sfârșit). Ieronim Ieronim Își expune părerea asupra logion-ului În Scrisoarea 42, către Marcella, redactată, la Roma, În 385
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
cultică În Iudeea la Începutul secolului al VII-lea Î.Hr. Ulterior este admisă În canon și literatura profetică, atât de importantă În perioada, de restriște, a exilului babilonian. Ageu, Zaharia și Malachia formează ultima serie (În viziunea rabinică) de profeți inspirați de către Duhul sfințeniei (ruah ha-qodesh). În perioada elenistică se vorbește despre structura tripartită a Bibliei ebraice: Pentateuhul (Torah); Profeții (Neviim); celelalte cărți sau hagiografii (Ketuvim). Urmează perioada „creștină”, când disputele asupra canonului Bibliei ebraice se radicalizează. Abia la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
de importantă În perioada, de restriște, a exilului babilonian. Ageu, Zaharia și Malachia formează ultima serie (În viziunea rabinică) de profeți inspirați de către Duhul sfințeniei (ruah ha-qodesh). În perioada elenistică se vorbește despre structura tripartită a Bibliei ebraice: Pentateuhul (Torah); Profeții (Neviim); celelalte cărți sau hagiografii (Ketuvim). Urmează perioada „creștină”, când disputele asupra canonului Bibliei ebraice se radicalizează. Abia la sfârșitul secolului al II-lea d.Hr. se ajunge la recunoașterea de către toate comunitățile evreiești a unei structuri definitive a Sfintei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
FINAL PASAJ RETRAS Prima reacție din partea evreilor (atât palestinieni, cât și alexandrini) a fost de entuziasm. Versiunea greacă era așezată pe picior de egalitate cu originalul ebraic, iar tălmăcitorii considerați nici mai mult, nici mai puțin decât urmașii spirituali ai profeților. Philon, cu un secol după Pseudo-Aristeas, redă ceva din această atmosferă, elogiind acuratețea transpunerii și felicitându-i encomiastic pe făptuitori: „Așa cum, cred eu, În geometrie și dialectică, noțiunile nu suportă un vălmășag de interpretări, ci aceea stabilită de la Început rămâne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
În greacă, rămân muți de admirație și li se Închină cinstindu-le ca pe niște surori sau mai degrabă ca pe una și aceeași scriere În conținut și În formă; iar pe traducători nu-i numesc altfel, ci hierofanți și profeți” (39-40). Traducerea Întregii Biblii ebraice În greacă se Întinde pe mai multe secole (până În secolul II d.Hr.) și nu poate fi situată Într-o singură regiune. Cercetătorii contemporani au scos În evidență caracterul dacă nu revoluționar, cel puțin Îndrăzneț
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
cărți și fragmente, precum Înțelepciunea lui Solomon sau Bel și dragonul, Suzana (ultimele două, suplimente ale Cărții lui Daniel) au fost redactate direct În greacă. Apoi, Septuaginta cuprinde patru, nu trei secțiuni principale: Torah, cărți istorice, cărți poetice și sapiențiale, Profeți, iar ordinea cărților diferă de ordinea TM. În continuare mă voi opri asupra a două tipuri de diferențe Între TM și LXX: 1) abrevierile sau dezvoltările (fie de o parte, fie de cealaltă) ale unor pasaje ori capitole și 2
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
adoptat numerotarea LXX, cu un psalm mai puțin, Întrucât psalmii 9 și 10 formează, În greacă, o singură unitate; Proverbele În versiunea LXX prezintă numeroase adăugiri față de versiunea masoretică - bănuim varianta aleasă de tălmăcitorii/diortositorii români. Ajung la cei doisprezece profeți! Ordinea lor În TM este complet diferită de cea din Septuaginta. Biblia românească o preia pe aceasta din urmă. După cum afirma, la Începutul secolului, unul dintre marii bibliști ai epocii, W.R. Smith, „nu există multe părți din Vechiul Testament În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
preia pe aceasta din urmă. După cum afirma, la Începutul secolului, unul dintre marii bibliști ai epocii, W.R. Smith, „nu există multe părți din Vechiul Testament În care divergențele dintre greacă și ebraică să fie atât de Întinse precum În cartea profetului Ieremia”. Într-adevăr, se știe acum (grație unui manuscris-martor) că versiunea greacă are un cu totul alt substrat decât cea ebraică. Pe lângă faptul că LXX numără cu 2.700 de cuvinte mai puțin decît TM, ordinea În care sunt dispuse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
XI)! Oseea 12,11. Biblia românească (aproximativ după TM): „Eu am vorbit către prooroci și le-am Înmulțit vedeniile și tot prin prooroci am grăit În pilde” (de fapt toate verbele sunt la viitor! - n.n. C.B.). LXX: „Voi grăi către profeți; căci am Înmulțit viziunile și am apărut prin profeți (cuvînt cu cuvînt: „prin mâinile profeților”, În sens figurat)”. Pentru Origen acest semiverset are o importanță deosebită, Întrucât el vorbește despre manifestarea tipologică a lui Cristos, prin profeți, Înainte de Întrupare (Omilii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Eu am vorbit către prooroci și le-am Înmulțit vedeniile și tot prin prooroci am grăit În pilde” (de fapt toate verbele sunt la viitor! - n.n. C.B.). LXX: „Voi grăi către profeți; căci am Înmulțit viziunile și am apărut prin profeți (cuvînt cu cuvînt: „prin mâinile profeților”, În sens figurat)”. Pentru Origen acest semiverset are o importanță deosebită, Întrucât el vorbește despre manifestarea tipologică a lui Cristos, prin profeți, Înainte de Întrupare (Omilii la Facere 14,1). La fel interpretează și Ioan
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
le-am Înmulțit vedeniile și tot prin prooroci am grăit În pilde” (de fapt toate verbele sunt la viitor! - n.n. C.B.). LXX: „Voi grăi către profeți; căci am Înmulțit viziunile și am apărut prin profeți (cuvînt cu cuvînt: „prin mâinile profeților”, În sens figurat)”. Pentru Origen acest semiverset are o importanță deosebită, Întrucât el vorbește despre manifestarea tipologică a lui Cristos, prin profeți, Înainte de Întrupare (Omilii la Facere 14,1). La fel interpretează și Ioan Gură de Aur (Panegiricile sfântului Pavel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Voi grăi către profeți; căci am Înmulțit viziunile și am apărut prin profeți (cuvînt cu cuvînt: „prin mâinile profeților”, În sens figurat)”. Pentru Origen acest semiverset are o importanță deosebită, Întrucât el vorbește despre manifestarea tipologică a lui Cristos, prin profeți, Înainte de Întrupare (Omilii la Facere 14,1). La fel interpretează și Ioan Gură de Aur (Panegiricile sfântului Pavel V, 5), Teodoret al Cyrului, Chiril al Alexandriei. În plus, spre deosebire TM, LXX are toate verbele la trecut, lucru care justifică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
și foarte adesea ridicolă a „fanilor” de tot soiul, În general ignoranți În privința scrierilor idolului lor, și atitudinea „superioară” și disprețuitoare a autodeclaraților „intelectuali”, În bună parte ignoranți În materie de teologie. Pentru cei dintâi, Stăniloae este un soi de Profet mioritic, trimis din cer pentru a pune capăt năvălirii dăunătoare a Occidentului; pentru ceilalți, el nu este decât un bătrânel mărginit și retrograd al cărui mesaj antimodernist se află În deplin dezacord cu exigențele prezentului. Aceste două tipuri de abordare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]