7,503 matches
-
române în a doua jumătate a sutei XIX, în trei capitole 250 (de fapt e luat în colimator Ionescu-Gion, un mai vechi adversar), Caragiale anunță: "Planul lucrării va fi acesta: I. Poezia, Romanul, Novela, Drama și Critica literară; II. Pictura, Sculptura și Arhitectura; III. Muzica și Teatrul; Apoi, se înțelege, Concluzie". Aici pastișa divulgă (din perspectiva ideologică a anti-liberalului) lipsa de rigoare și de metodă în cercetare, vidul conținuitstic, mascat de forme promițătoare, falsul progres, sincronizarea forțată cu apusul etc., adică
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
Văcărescu (Către tranșee și Revendicări), un articol al lui Victor Eftimiu, Urme din trecut, si note despre legendă Meșterului Manole. C. Dissescu vorbește despre influență Franței asupra intelectualilor români, Maria Ionescu despre mânăstirile din România, Victor Dâmbovița despre pictură și sculptură românească. Se mai publică note despre arhitectură românească (Camille Trubert) și despre Tezaurul de la Pietroasa. M.Pp.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287731_a_289060]
-
percepută de client. Decizia de a cumpăra nu depinde numai de caracteristicile produsului, clientul întotdeauna evaluând raportul calitate/preț; Și alți factori pot fi luați în considerare. Percepțiile pot fi tot ceea ce contează atunci când activul este un tablou sau o sculptură, dar investitorii nu cumpără, sau mai bine zis nu ar trebui să cumpere, marea majoritate a activelor din rațiuni estetice sau emoționale. Percepțiile valorii în cazul investitorilor trebuie ancorate la realitate, în sensul că prețul plătit pentru un activ trebuie
Evaluarea în contabilitate : teorie Și metodă by Ionel Jianu () [Corola-publishinghouse/Science/226_a_179]
-
personal (în sensul dat de Charles Mauron); în practică, termenii în cauză devin niște indicatori, repere de delimitare, parametri ai raporturilor dintre Eul propriu și Ceilalți. Lectorului i se vorbește, bunăoară, despre "starea de levitație a pietrei", proces realizabil prin sculptură sculptura fiind "tactilul ridicat la idee", "privire cu degete", "unghie cu retină" (Respirări, p. 31). Fie și nedeslușit, poetul percepe gândul pietrei (p. 318) și al copacului, descoperind o dată un "copac gelos" Copacul Gică; altă dată, lumina "taie haosul și
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
în sensul dat de Charles Mauron); în practică, termenii în cauză devin niște indicatori, repere de delimitare, parametri ai raporturilor dintre Eul propriu și Ceilalți. Lectorului i se vorbește, bunăoară, despre "starea de levitație a pietrei", proces realizabil prin sculptură sculptura fiind "tactilul ridicat la idee", "privire cu degete", "unghie cu retină" (Respirări, p. 31). Fie și nedeslușit, poetul percepe gândul pietrei (p. 318) și al copacului, descoperind o dată un "copac gelos" Copacul Gică; altă dată, lumina "taie haosul și-l
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
Pregătindu-mă de fericire). Ar trebui citat în special grupajul Cinstirea proverbelor, text în care fiecare dintre cele douăzeci de catrene inscripționând câte o normă de conduită participă la un cod general uman. Realitate de observat e consonanța tematică dintre sculptura mai vârstnicului Ion Irimescu și echivalențele în registru poetic la Grigore Vieru vizând maternitatea, candoarea copilăriei și muzica. Mijloace de expresie diferite dar câmp stilistic comun! Analogii cu alți poeți probează, în subtext, comuniunea cu aceleași arhetipuri, cu o similară
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
triunghiuri incizate (N. Kalicz, 1970, p.47, fig. 45), dar și la urnele antropomorfe, descoperite în cimitirul de la Center, decorate cu toate atributele feminității, și cu amorsele brațelor ridicate (Ibidem, p. 72-73, fig. 65-68) (fig.5/1 3). Revenind la sculptura cucuteniană (Vl. Dumitrescu, 1979, p.72-92), constatăm că în cultura Cucuteni par să fie descoperite cele mai multe elemente artistice pe care noi le considerăm a fi reprezentări ale orantei. Astfel, de la Cucuteni Băiceni, dintr-o etapă neprecizată a fazei Cucuteni B1
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
Karanovo (mil. V a.Ch), cu mai multe statuete feminine cu brațele scurte, dar înălțate, așezate pe tronuri, cu mai multe măsuțe-altar și cu alte piese, posibil de cult ( M. Gimbutas, 1989, fig. 32; Cl. Cohen, 2003, p. 146-147). În cadrul sculpturii cucuteniene am putea încadra si reprezentările în relief, pe vase de cult sau folosite în practicile cultuale ale comunităților. Ne referim, mai întâi, la pithosul descoperit la Dumești-Vaslui, cu decor antropomorf plastic, din pastă poroasă, cu barbotină. La partea sa
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
pe pereții unor vase, plastica antropomorfă și zoomorfă, alte elemente plastice (conuri) sau piese de cult (mese-altar, scaune-tronuri), care constituie mărturii incontestabile ale creației artistice de factură religioasă, unele dintre acestea reprezentând, după opinia lui VL. Dumitrescu (1979, p. 72) „sculptura cucuteniană”. Pictura de caracter religios se referă, mai întâi, la trei fragmente, provenind de la vase diferite, cu reprezentare antropomorfizată, pe care o considerăm feminină. Acestea semnifică oranta, după modelul redat în relief pe numeroase alte vase cucuteniene, descoperite în diferite
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
factură cucuteniană, dar și gumelnițeană, a impus alte canoane artistice și religioase, mai edificatoare, iar printre creațiile cele mai reprezentative le amintim pe acelea de la Ruginoasa-Iași, în pictură (fig. 8), Rădeni-Iași (fig. 1) și Taraclia-R. Moldova (fig. 5/12) în sculptură. Existența figurinelor de tip orantă, considerate a fi mediatoare între oameni și divinități ( C.-M. Mantu, 1993, p. 67) a fost atestată în creația artistică de la Scânteia-Iași, și din alte stațiuni cucuteniene. C.-M. Lazarovici (2006, p. 68) mai apreciază
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Vasile Chirica, Mădălin-Cornel Văleanu, Codrin-Valentin Chirica () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_648]
-
sale arheologice. Toate aceste activități de cercetare s-au îndreptat îndeosebi spre vestigiile și monumentele romane din Sciția Minor și Oltenia, unde, în cazul celei dintâi, legat de tema noastră, amintim printre altele: monumentul triumfal de la Adamclisi, diferite castre, inscripții, sculpturi etc. Prin urmare, materialele și informațiile sale arheologice, de mare preț pentru studiul arheologiei românești ulterioare, au fost cuprinse într-o lucrare renumită, publicată la începutul secolului XX. O intensitate relevantă a cunoscut, printre altele, activitatea de cercetare arheologică chiar
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
și morminte datând de la sfârșitul secolului V - începutul secolului VII, contemporane cu bazilica situată extra muros, care trebuie să fi avut rol de basilica coemeterialis. 8.2. Alte descoperiri Pe cuprinsul necropolei (excluzând mormintele) au fost descoperite numeroase bucăți de sculptură arhitectonică (capiteluri, baze și resturi de coloane, plăci și balustrade pentru porți etc.), un mic tezaur de obiecte de aur (cruciulițe, cercei, inele), fibule din aur și din bronz purtând semnul crucii, ca și un mare număr de fragmente de
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
malul înalt al portului antic. Chiar dacă aparțin edificiilor cultuale, trebuie amintite cele două mozaicuri din pavimente, care ce ne oferă o imagine vie despre acest tip de paviment mozaicat la Tomis între secolele V-VI. Numeroase sunt și resturile de sculptură arhitectonică, mai cu seamă capitelurile care atestă silențios activitatea multor ateliere locale. La fel de bogat este și mobilierul de import și cel local constituite din obiecte de metal, de sticlă și mai ales de ceramică. În toate mormintele cercetate s-a
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
a reușit să oprească persistența urmelor vieții păgâne la Sucidava, manifestate cu precădere prin cultul cavalerului trac. Cu toate acestea, există anumite mărturii arheologice locale despre ritmul vieții creștine din perioada bizantină (opaițe, vase, obiecte de metal, cruciuliță de bronz, sculpturi etc.). Răspândirea creștinismului la Sucidava este atestată și de descoperirea unei bazilici creștine (secolul VI), bazilica cimiterială, rezervată ca necropolă pentru personajele de vază, militare și bisericești. Mormintele descoperite erau lipsite de obișnuitul inventar funerar, întâlnit în necropolele păgâne. În
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
în stare fragmentară (unul singur intact) de factură locală, precum și a unor vase-candelă din sticlă folosite la iluminat (secolele IV-VI); 11) existența la Sucidava (jud. Constanța) a mai multor elemente paleocreștine: a) cruci pictate, opaițe, vase, obiecte de metal, sculpturi, a unei cruciulițe de bronz etc.; b) fragmentul dintr-o lucernă cu ansa cruciformă care a aparținut preotului Lukonochos, fiul lui Lukatios. Pe suprafața cetății au mai fost descoperite și câteva amfore cu formule epigrafice creștine (vezi supra) catarame decorate
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
cu simboluri creștine (cruci de diferite forme), opaițe etc.; 14) la Sucidava (jud. Constanța): o bazilică creștină și o alta cimiterială având o necropolă pentru personalitățile locale (fără inventar); reprezentări de cruci, opaițe, vase, obiecte de metal, cruciuliță de bronz, sculpturi, inscripții (uneori pe amfore); 15) la Tomis: bazilicile creștine (unele cu cripte), mormintele colective (M103 și M111) dispuse în formă de cruce (sărăcia ori absența inventarului funerar), prezența și frecvența crucii din diferite materiale și forme variate, opaițe cu semnul
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
Sucidava) și cruciulițe simple sau duble (relicvate) de bronz (Capidava), cruciulițe de plumb (Capidava, Pârjoaia) și cruce de calcar (Callatis), cruci săpate în piatra unor morminte (Callatis etc.) și cercelul cu cruce (Beroe); 3) catarama cu ornamente creștine (Tomis) și sculpturile cu caracter creștin (Sucidava, Tomis etc.), fibulele ornamentate cu semnul crucii (Histria); 4) picturile (Halmyris) și inscripțiile creștine (Callatis, Capidava, Dinogeția, Halmyris, Noviodunum, Niculițel, Tomis), capitelurile din marmură cu semnul crucii (Ibida, Salsovia) și stelele funerare (Callatis, Tomis, Ulmetum) etc.
Elemente ale prezenţei paleocreştine în necropolele din Sciţia Minor (secolele IV-VI) by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100982_a_102274]
-
a apărut ca necesară organizarea arbitrarului figurativ pe modelul arbitrarului lingvistic. Această iluzie, căci asta este, nu duce lipsă de scuze, dintre care prima este de tip vehicular: modul de difuzare a imaginilor prin reproduceri a dematerializat în mare măsură sculptura, a dezincarnat pictura și chiar fotografia. Albumele, cataloagele și cărțile de artă desprind formele și culorile de suporturile, siturile și mediul lor, abolind grosimea, proporțiile reale, valorile tactile. Reunirea sau alăturarea operelor celor mai îndepărtate într-o flatantă și fluctuantă
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
învățătura ei? Chiar dacă ar fi adevărat, i-am regăsi substanța juisivă în admirabila Digression sur l'art de Japon a lui Maurice Pinguet, unde acesta relatează cum a fost îmblânzit încet de atmosfera liniștită, pudică, discretă a portretelor, paravanelor, grădinilor, sculpturilor și caselor japoneze 22. De nonșalanța lor lipsită de emfază, rezerva lor. Arta aceasta "nu se etalează pe străzi în monumente publice, ea cere un refugiu în umbră, intimitatea colinelor sau a casei, protecția unui sit sau a unui acoperiș
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
un punct anterior bifurcației sălbatic/civilizat. Depășirea "rupturii semiotice" (Daniel Bougnoux), asta înseamnă dorința de a suprima, de exemplu, opoziția înăuntru/în afară. Îndepărtarea rampei pentru a-l aduce pe spectator pe scenă sau teatrul în sală, introducerea privitorului în sculptura penetrabilă (Dubuffet sau Soto). Pictarea cu propriul corp sau producerea amprentei brute (action-painting și body-art). Punerea unor pietricele sau a unor mici grămezi de pământ direct pe planșeu (arte povera). Dansul în picioarele goale, fără a ascunde efortul și transpirația
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
până în regnul animal. Peștele (unde litera se preface în imagine); păunul, simbol al nemuririi; oaia, al fidelității. Biserica primitivă este ostilă din principiu reprezentării de animale, realismului figurativ și în mod absolut statuilor. Cultele imperiale întinaseră, dacă nu chiar diabolizaseră sculptura. Deificat și statuizat erau sinonime. Pentru un împărat, statuia era un mod ideal de acoperire a teritoriului: multiplicându-i prezența, ea îi permitea să aibă ochi peste tot și să fie adorat oriunde. Totuși, creștini fiind, împărații bizantini vor menține
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
familiarizat cu limbile vechi, expus la disprețul umaniștilor și al literaților, Leonardo face tot ce-i stă în putință să se plaseze de partea bună, alături de scriitori și muzicieni, fie și abandonându-i pe sculptori, vecini compromițători, pe celălalt mal ("sculptura nu este o știință, ci o Artă cu totul mecanică, provocând la lucrătorul ei transpirație și oboseală trupească"). Rămâneau mai aproape de "adevărul efectiv al lucrurilor" tratatele prerenascentiste (ca al lui Theophilus Presbyter, călugărul german din secolul al XII-lea, sau
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
formalism printr-un matierism, un estetism de modă veche printr-un tehnicism up to date. N-am câștiga nimic înlocuindu-l pe Kant cu Toffler. Tehnica este necesară, nu suficientă. Este adevărat că evoluția materialelor și declinul topitoriilor a bulversat sculptura clasică în piatră, marmură și bronz care ține până la Rodin. De la sfârșitul secolului al XIX-lea, să spunem de la Brâncuși, plasticul, fierul, oțelul, sticla, rezultate din mașinism, generează această formă de expresie contemporană despre care s-a spus destul de corect
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
XIX-lea, să spunem de la Brâncuși, plasticul, fierul, oțelul, sticla, rezultate din mașinism, generează această formă de expresie contemporană despre care s-a spus destul de corect că "ia materialele ca fundament". Dar materialele acestea se găsesc pe tot pământul, pe când sculptura modernă doar în nordul occidental. Lut exista și pe teritoriile Islamului, dar nu a existat o artă statuară islamică. Există argilă și alabastru în jurul Bosforului, dar Bizanțul cunoaște numai basorelieful. Creștinătatea primului mileniu dispunea de aceleași materiale și cunoștințe ca
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
și pe teritoriile Islamului, dar nu a existat o artă statuară islamică. Există argilă și alabastru în jurul Bosforului, dar Bizanțul cunoaște numai basorelieful. Creștinătatea primului mileniu dispunea de aceleași materiale și cunoștințe ca și Antichitatea târzie. Ea a admis, timid, sculptura în relief, dar a renunțat la statui. Dovadă că un lucru fezabil tehnic nu este întotdeauna viabil cultural. Obstacolul umanist De ce studiul imaginii a avut o întârziere atât de mare față de cel al limbajului? Va conveni oricine că, în termeni
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]