8,392 matches
-
din poza aia de fiecare dată cînd te uiți la ea. Așa miroseau toate diminețile noastre atunci. Lapte ars și salam, pe pîine proaspătă cu unt. Ăsta a fost mirosul primilor patru ani de școală, pachețelul din ghiozdan, untul se topea și trecea prin șervețel, iar mărul ajungea unsuros... și merele erau roșii și zemoase, miroseau puternic... și mirosul de vanilie al ruladelor de la chioșcul școlar și de esență de rom al ciocolatei cu rom tot de-acolo... Toate acele mirosuri
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
nou moment de tăcere, rumegînd amîndoi adevărurile ciudate ce ies la iveală din ultimul schimb de replici, ne trezim exclamînd În același timp: — Furuncul? — Sifilis? Urmează o noapte lungă, În care visez că sînt pe moarte, o boală misterioasă Îmi topește trupul, care arăta ca din ceară. În ultima secvență a visului, Delia e aplecată peste patul meu de spital, Într-o rochie de mireasă răpănoasă, aproape Îngălbenită. Trage cu o seringă enormă al cărei capăt dispare undeva sub pijama În
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
l-a pus pe raftul de deasupra biroului, sprijinit de poza de la Anaïs - pe care Încă o păstra, ca să-i amintească direcția.] O țară nouă o viață nouă Burlanele scot un sunet monoton, ninge cu fulgi mari, apoși, care se topesc și curg de pe acoperișuri În șiroaie, și, deși ceasul arată ora 10.35 dimineața, abia dacă poți să vezi ceva În jur - clima nu pare prea impresionată de fenomenele politice din spațiul Carpaților. Stau drept ca un brad, mi se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
să-l calmeze cumva (ultimele imagini din acest episod sînt cu acest tip păros, În AZP, plîngînd, transformat Într-un covrig uman În primul pat din dormitor). Ai să vezi cum, Într-o dimineață În care primele raze de soare topeau răceala nopții, deasupra unor cîmpuri fumegînd hipnotic (mirosind a iarbă, a ceva organic, crud și sălbatic, un miros aproape viu), te-ai Înhămat cu Călin la căruțul cu bidoane alimentare și ați pornit pe pista de siguranță, trăncănind ca niște
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
asemenea potriveală? zic, și-i fac semn cu bărbia spre placa de sticlă de deasupra ușii spre secția de Neurologie. RÎde sonor. RÎdem sonor. — Păi... numai aici mai era liber. La Sinaia e ocupat integral. Și am rîs toată seara, topind aproape un pachet Întreg de Assos, sub castanii plini de flori din curte. Rică a aterizat la Deveselu de undeva de lîngă Orăștie (o poveste asemănătoare cu a mea) imediat după Revoluție și a fost distribuit la Bateria a 3
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
cărei linie de orizont se deplasa încet, foarte încet - ca un melc - față de viteza de înaintare a trenului. Toți erau preocupați de interese personale ce-i mânaseră la drum, nimeni nu avea timp de altceva: arșița ce încinsese totul le topise energiile; inițiativele erau exprimate prin gesturi pe jumătate, toți păreau secvențe dintr-un film întrerupt și reluat cu insistență de un operator glumeț. Mă ridicai în picioare, îmi lepădai sacoul, luat anume pentru intrarea în orașul în care urma să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
de toate, uitarăm și eu și Marga Popescu de sociologia culturii, rochia ei se mlădia albăstruie peste juponul înfoiat și rămaserăm acolo, uitați, ca la porțile altei lumi. 18. Anul 1947 pusese stăpânire pe timp. La două luni zăpezile se topiră, veni primăvara, pomii înmuguriră, înfloriră, iar în inima verii toride ce urmă, prețurile mărfurilor crescură brusc - consecință târzie a războiului, după unii, în timp ce alții, foarte puțini, pretinzându-se cunoscători, afirmau în șoaptă că nu era decât rezultatul voit al unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
de felul lui, mic de statură, negricios, iute la vorbă și la faptă, iubăreț și pișicher, inimos, săritor la nevoie, avea toate amprentele spiței lui meridionale; prin ’38-’39 a plecat în Grecia, unii spuneau că în Orient, s-a topit, nu s-a mai întors. Doamna Pavel își amintea și acum și pomenea de el cu melancolie, înșirând sumedenie de lucruri pe care i le-adusese, mai ales împletituri și cuverturi, țesături colorate din Turcia și Egipt. Punând pe masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
în care m-am născut și am trăit până la moarte. Asupra ta și a mamei am închis ochii acestei vieți. Eu te-am adus! Zâmbi ca-n grădina publică de altădată, și-mi sărută obrajii, după care prezența ei se topi. Rămăsei singur, luai o carte cu vederi din Italia, un fel de album, cu gândul că răsfoind-o să-mi consum într-un fel nedumerirea de timp: Roma: Aleea Vestalelor, Coloseumul, Biserica Saint Pietro in Vincoli cu statuia lui Moise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
era patul în care murise, la oglinda dreptunghiulară prinsă de partea exterioară a șifonierului, după moda aceluiași timp, în care se privise abia în urmă cu șapte ani, unde se visase alături de mine, cum îmi spusese odată, unde vremea își topise puterea. Voisem s-o întreb pe doamna aceea amabilă, ce fel de om era Keti, cum o cunoscuse ea, dar vorbele se înecară, avui impresia că nu se cuvine. Poate altă dată. - Ce familie a fost și asta, doamnă! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
și păstrat de maică-sa, grijulie pentru fata care la vremea aceea intrase la facultate. - În rezumat, spusei reluând începutul discuției, peste vreo săptămână sunteți pe plajă, la mare. - Da, răspunse veselă privind cubul de gheată din pahar care se topea foarte încet în ciuda căldurii de afară. Dar dumneavoastră? - Abia în august când vă întoarceți dumneavoastră. - Și unde? Morocănos cum sunteți, precis că la munte, spuse. - Nu m-am hotărât încă (purtam gândul secret de a sta câteva zile la tară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
fie a firii ei „abia acum descoperită” asupra căreia, erau convinse, se înșelaseră până atunci, fie a unei ușoare scrânteli „din ce în ce mai evidentă”. 10. Mijlocul lunii mai. Se împlinea o jumătate de an de la plecarea domnului Pavel. Zăpada trecuse, zilele se topiseră, vântul noii primăveri bătea ușor în rufele doamnei Pavel, întinse la uscat pe frânghia din curte, de la poartă până la cârligul din zidul magaziei. Era un vânt călduț, înnoitor peste copacii înverziți ai străzii. Doamna Pavel era plecată la una din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
din cei care au aderat, care dețin funcții, mai mult sau mai puțin de control, pentru propaganda tinerilor naivi de altădată, au înțeles că s-au înșelat, că au crezut, că nu mai au ce face, că energiile lor se topesc în van. Amurgul intra în cenușiu. - Am venit să-ți vorbesc, reluă el, pentru că te aflai în cumpănă, iar eu, la toate răscrucile tale de viață... Nu-l mai auzii. Pieri în semiântunericul odăii, dar nu înainte de a-i simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
două pagini pentru soția lui Lung, încheind: „N-am să-l uit niciodată. Orice nevoie veți avea și veți crede că voi putea să vă ajut, cereți-mi-o și o voi face cu plăcere”. În primăvară, când zăpezile erau topite de mult și soarele strălucea, iar peste pământul dezmorțit, la vremea peștelui, în săptămâna mare, fără să mă fi anunțat, căruța abia găsită cu care veneam de la gară opri în fața casei Anei. Ea fu prima care mă văzu; explodă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
Întunecat. Era numai Începutul. Urmă o bubuitură asurzitoare, care făcu să se cutremure pămîntul. Un imens glob de foc se ridică deasupra cîmpiei și se roti turbionar, ca o cometă sau ca un soare straniu ivit dintr-o dată de sub pămînt, topindu-se numaidecît după aceea În imensitatea nopții și lăsînd În urmă un fel de pulbere luminiscentă, cu miros de cauciuc ars. În același timp, bucăți Înroșite de metal zburau În toate părțile, ca Într-un joc de artificii, Însoțite de
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
o jumătate de oră sau mai mult. Între timp, Începuse a se Însera și, paradoxal, aerul se Încălzise; printre copaci, dincolo de pînza subțire a norilor, un soare palid ca de vanilie se prelingea către apus, iar zăpada de pe alei se topise, mai persista numai În locurile cu iarbă. Era momentul să-i spun lui Pablo că nu credeam nimic din toate bazaconiile pe care mi le Înșirase. Din fericire, am preferat să tac. Nici el nu părea prea mulțumit de ce ieșise
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
-se spre ușile principale, când a văzut-o pe Ronnie venind spre ea. Ce naiba căuta mama ei aici? Ronnie i-a observat privirea surprinsă. — Da, știu, nu-mi spune, râse Ronnie, atrăgându-i fiicei sale atenția asupra șorțulețului din pânză topită pe care Îl purta peste blugi. Anii șaptezeci au revenit, cu tot cu moda rochițelor. Am găsit-o Într-un magazin vintange. Nu e fabuloasă? Reușește să-mi ascundă burtica și, În același timp, mă face să mă simt ca la șaisprezece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
am mâncat niciodată o carne atât de gustoasă. Serios, așa de bună? Oh, nici nu-ți venea să crezi. Am ales un cheeseburger. Ginerele meu mi-a sugerat un Veraburger, dar era fără brânză și mie Îmi place puțin cașcaval topit pe burger - atâta timp cât nu e ațos. Oricum, când a sosit, ți se topea În gură. —Uau! — Abia dacă trebuia să mesteci. Aș spune că era suculent fără să fie prea În sânge. Nu Îmi place carnea În sânge din cauza bacterilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
nici nu-ți venea să crezi. Am ales un cheeseburger. Ginerele meu mi-a sugerat un Veraburger, dar era fără brânză și mie Îmi place puțin cașcaval topit pe burger - atâta timp cât nu e ațos. Oricum, când a sosit, ți se topea În gură. —Uau! — Abia dacă trebuia să mesteci. Aș spune că era suculent fără să fie prea În sânge. Nu Îmi place carnea În sânge din cauza bacterilor. —Foarte Înțelept. —Și cartofii. Prăjiți perfect, erau.. Bridget a umplut paharele pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ușor pe buze. Cât ai clipi, o cuprinse strâns cu brațele, iar ea Își deschise buzele. Când limba lui o Întâlni pe a ei, Ruby simți emoțiile În stomac. Gura lui avea gust de suc de portocale. Simți cum se topește de plăcere și Își dădu seama că respirația Îi devine mai lentă și mai adâncă. Își dorea ca el să facă dragoste cu ea acolo, pe loc, Între aparatele acelea. Abia când niște puști țipară la ei „Luați-vă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
mă privesc. Hannah zâmbi. —E În regulă. Sunt de la unchiul meu. E cam boșorog și n-are Încredere În bănci. Nu e deloc bogat, dar banii pe care Îi are și-i ține Îndesați În canapea și pe sub saltele. Se topește după Alfie și a insistat să-i cumpăr câteva chestii foarte speciale din partea lui. N-auzisem În viața mea de Les Sprogs, dar s-a Întâmplat să trec pe-aici și am intrat de curiozitate. Ruby se duse lângă Alfie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
număram cele cinci monezi de-un leu, Onel, ca-n joacă, mi-a smuls gogoșarii din mână și a Început, ajutat de frate-său, să se joace cu mine de-a măgaru-ntre oi. Nu știu cum s-a făcut de s-au topit printre rândurile de vie. M-am trezit singur. M-am trântit cu curu-n pământ și m-am pus pe bâzâit. După vreun sfert de oră, ăia s-au Întors și au râs de mine că ce, nu știu de glumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
butuc gros și Începu s-a ascută fără grabă, cu o gresie lungă și cenușie. Ceva mai Încolo, zâne vesele roteau o horă fără să atingă pământul. Înainte să li se lipească din nou pleoapele, băieții văzură cum conacul se topea În văzduhul tremurat de căldură. Apoi fiecare porni să viseze de capul lui. Nu se știe ce și cât rămase În sufletele lor, căci nu-și vorbiră niciodată despre acele Întâmplări, ca și cum ele nu s-ar fi petrecut. Împărțiră, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
omenești și cu căpățână de năpârcă. Dihania se azvârli apoi În adâncurile nesfârșite ale nămolului. Apa de deasupra Își potolea valurile. De sub cireșul amar de pe fața spână a coastei se ridicară din somn cei câțiva băieți. Odată cu visul lor se topi În Apa Morților și conacul de pe culme, care apăruse acolo semeț ca un palat de Împărați. Apa aproape că Își domolise undele. Cap de Șobolan Își prinse obrajii În mâini, oftă și se căută În oglinda Eleșteului. De-acolo Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
unei fete, cam de vârsta lui, ghemuită după un teanc de piei de vită. Nu s-a putut clinti din loc, de parcă uitase să meargă. Tot ce știa el despre lumea sa și despre zeitățile luminii, pământului și apei se topise și părea neînsemnat. Cu fata se petrecea așijderea. Urmașul, generos și din pricina vinului băut pe ascuns, s-a arătat gata să-i cumpere bunului său Fiu femeia la care râvnea. „Nu e de vânzare”, a făcut stăpânul ei, „abia am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]