6,608 matches
-
pricepea cum e treaba cu comunismul, cum adică se dă la toată lumea după nevoi, iar „iluminatul”, adică propagandistul, îi explica: - Băi nea Cutare, vezi mata grămada aia mare de varză? - O văd, zice nea Cutare. - Ei bine, grămada aia de varză o să fie așa de mare în comunism, că toată lumea o să mănânce câtă varză vrea. Ai înțeles? - Am înțeles, zice nea Cutare, da’ mie nu-mi place varza! - Ba o să-ți placăăă! Și uite-așa am învățat să ne placă, mai
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
nevoi, iar „iluminatul”, adică propagandistul, îi explica: - Băi nea Cutare, vezi mata grămada aia mare de varză? - O văd, zice nea Cutare. - Ei bine, grămada aia de varză o să fie așa de mare în comunism, că toată lumea o să mănânce câtă varză vrea. Ai înțeles? - Am înțeles, zice nea Cutare, da’ mie nu-mi place varza! - Ba o să-ți placăăă! Și uite-așa am învățat să ne placă, mai ales că apăruse așa, din senin, și o sfătuitoare secretă, care devenise atât
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
mare de varză? - O văd, zice nea Cutare. - Ei bine, grămada aia de varză o să fie așa de mare în comunism, că toată lumea o să mănânce câtă varză vrea. Ai înțeles? - Am înțeles, zice nea Cutare, da’ mie nu-mi place varza! - Ba o să-ți placăăă! Și uite-așa am învățat să ne placă, mai ales că apăruse așa, din senin, și o sfătuitoare secretă, care devenise atât de apropiată, că nu ne mai puteam despărți de ea și mai toți o
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
protocolar, În timp ce dă mâna cu el. În timp ce urcăm cu toții spre apartamentul nostru, Îmi dau pentru prima oară În viață seama cât de Înguste sunt scările, cum vopseaua crem de pe pereți s-a scorojit de tot, și cum covorul miroase a varză. Jack locuiește, probabil, În ditamai căsoiul. Cu balustradă de marmură și tot tacâmul. Și ce dacă ? Nu putem avea cu toții marmură. Oricum, probabil că e groaznic să stai acolo. E rece și amplifică orice zgomot. Și probabil că aluneci tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
eu nu-i zâmbesc. Sunt prea confuză ca să pot surâde. Simt că o parte din mine Începe să cedeze; simt că o parte din mine Începe să-l creadă. Și vrea să-l ierte. Dar În capul meu e o varză totală. Lucrurile nu s-au limpezit definitiv. Nu știu, spun, frecându-mă pe nas. — Totul mergea ca pe roate, și eu n-am avut ce face și am făcut o prostie cât casa. — Chiar așa, mergeau ca pe roate, zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Lissy și Jemima schimbă priviri Între ele. — Și ce s-a Întâmplat ? spune Lissy, cu genunchii la piept. Ce-a zis ? Rămân tăcută preț de câteva clipe, Încercând să-mi amintesc exact ce-a zis. În capul meu e o varză cumplită. — A zis... că n-a avut nici cea mai mică intenție de a se folosi de mine, spun În cele din urmă. Mi-a zis că i-am intrat În gânduri. Și că o să-i dea afară pe toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
aș putea merge cu un picior străin. Psihicul meu nu ar rezista. Draga mea, ,,Sunt de cinci zile la pat, din cauza durerii atroce de picior, piciorul stâng pe care Îl am șubred din copilărie. Mama Îl Învelea În frunze de varză proaspătă și noaptea, când mă Întorceam cu greu de pe o parte pe alta, ele se sfărâmau și se pierdeau prin așternut din chingile feșelor albe. Fără acest tratament constant pe care mama mi l-a aplicat cu consecvență ani de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
urmașilor proprietarilor, a luat ființă din inițiativa lor creștinească, această cantină care are ca patroni spirituali Sfinții Petru și Pavel. Antoniu a ajuns În fața clădirii scorojite și prost Întreținute, la ora când aburii mâncării de cartofi, și ai ciorbei de varză, s-au Întins cu repeziciune, nelimitat, aidoma unei trufașe armate de ocupație, excitând sucurile gastrice ale flămânzilor. O coadă uriașă face Înconjurul clădirii, iar dacă o studiezi cu atenție, sufletul tău Încercat și deprins cu ororile vieții, se frânge Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
mărunțișul pătat cu stropi de sudoare, să Înduri teama că imensul cazan cu fiertură se va termina, taman când ai Întins gamela din aluminiu, să-ți umpli Înainte de-a ajunge la finiș plămânii cu mirosul de cartofi și de varză fiartă, pentru că nu se știe niciodată ce-ți rezervă viitorul, când Îți este foame. Lui Antoniu, șirul nesfârșit de abonați la cazanul public, Îi aduce aminte de scenele cu prizonieri de război sau de cele din lagăre, văzute prin filmele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
din jurul blocurilor au fost parcelate pentru zarzavaturi și haturile au fost păstrate cu sfințenie an de an. Toamna în curtea blocului stau în stive buștenii pentru foc.In luna octombrie,din subsol vine mirosul greu de vin fermentat și de varză murată. In extravilan există suprafețe de teren nelucrate. In limbaj popular se spune că terenul a rămas pârloagă ! Și folclorul s-a schimbat.In loc de: „Hai mândră la colectiv, Nu mă duc,că n am motiv”. Acum se cântă
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
starea ei, Îl scuipa sau Îi vâra, pe tăcute, o gheară lemnoasă prin stofa ieftină. Din Sonata lui Brahms nu auzea mai nimic, dar, cel puțin, avalanșa de sunete Îi acoperea bolboroseala rușinoasă a pântecului, chinuit de posturile lungi cu varză și fasole de la cantina seminarului teologic. Și pândea, mai departe, fața Îngustă, din ce În ce mai febrilă, a Anei Maria, descoperită de părul greu, strâns la ceafă, și conturul sânilor ascuțiți prin bluza roz, vaporoasă. I se părea indecent că se lăsa privită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
fi ceva elemente, fă-l și pune-un exemplar În mapa mea și pe ăsta! Capitolul 16 Telemac În regatul lui Hades Am tras perdeaua ajurată peste vederea cu plopi, antene de televizor, balcoane pline cu rufe jerpelite, butoaie de varză și murături, tot ce se vede de la etajul șapte al blocului din Militari. Am făcut o cursă până la cutia de scrisori, nu venise nimic de la Rectorat, deși Casandra Pisăloagă i-a dus săpunurile FA și deodorantul NIVEA secretarei, care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Marelui Duce În timp ce apa mai urcă o jumătate de centimetru În subsolul igrasios, inundând scaunele delabrate ale salonului Aubusson? Să mai fi reușit să păstreze nevândută o vioară, un violoncel Într-un colț al holului comun din apartamentul mirosind a varză În care membrii celor patru familii care Îl Împart se combină mereu pentru o nouă ceartă, tinzând să epuizeze toate variantele posibile pentru numărul dat de termeni? La patru, la șase, la opt generații de la cataclismul Marii Revoluții din Octombrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
din parcare, uite-o. * — Cristian locuia tot În casa familiei Dobrotă, de fapt doar În două camere, una fiind de trecere. Casa fusese naționalizată și ei locuiau cu chirie În ea. Baia și bucătăria, de unde răzbătea un puternic miros de varză, erau comune. Dar nu am mai recunoscut nimic din locuința elegantă care, În copilăria mea săracă, mă epata cu luxul ei. Acum era delabrată și murdară. Omobilă relativ nouă, dar ieftină o Înlocuise pe cea veche. Obiectele vechi erau prost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
cer ca un semn de exclamare la sfârșitul unei propoziții pe care, de aici, nu o putea desluși. Apoi observă că se plantase totuși ceva: un petic de grădină fusese curățat de buruieni pentru a se pune câțiva cartofi, niște varză și varză creață. Parcă era o grădiniță făcută ca să se joace copiii: o suprafață nu mai mare decât aceea a unui covor. În rest, de jur împrejur, totul avea un aspect dezolant. Își aminti cum arăta locul odinioară, cu straturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
un semn de exclamare la sfârșitul unei propoziții pe care, de aici, nu o putea desluși. Apoi observă că se plantase totuși ceva: un petic de grădină fusese curățat de buruieni pentru a se pune câțiva cartofi, niște varză și varză creață. Parcă era o grădiniță făcută ca să se joace copiii: o suprafață nu mai mare decât aceea a unui covor. În rest, de jur împrejur, totul avea un aspect dezolant. Își aminti cum arăta locul odinioară, cu straturi de căpșuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
avocățească, i-ar face și ei un bine, care ar veni ca o compensație pentru tot și toate. I-ar reda, în simplitatea convingerilor ei, posibilitatea de a se mântui. Luă de jos o pietricică și o aruncă spre o varză aflată la distanță; piatra se roti și-și atinse cu precizie ținta, iar el scoase un oftat de ușurare. Acuzația îndreptată împotriva lui însuși se redusese deja la o cauză civilă în care putea negocia condițiile de acordare a compensației
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
de zaharină. După aceea, te întorci la cantină pentru prânz în fiecare zi la 1. Iei o salată de fiecare dată, numai că salatele pe care le alegi de la bufet îngrașă la fel de mult ca o prăjitură cu cremă. Salată de varză, salată de orez, de paste, bucăți de cașcaval și salată de cartofi înotând în maioneză - pe toate le aduni în farfurie și-ți spui că mănânci sănătos. Un rulou din făină integrală cu două bucăți de unt îți completează masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ce-ai făcut? ― Am suportat vreo două săptămâni, pentru că tot speram că va ajunge să fie mai bine, și am încercat să nu mă mai gândesc la asta. Mai mult... făcu o pauză. Mai mult, nu era numai asta. Era varză și la sex oral. ― O. Ce puteam să mai spun? Nu prea era genul de chestie pe care s-o discuți cu străinii, nu-i așa, indiferent de cât de prietenoși par unii. ― Da, a dat ea din cap. Știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
în care te sărută, și el m-a sărută cel mai bine. ― Credeam că Charlie era bun la asta. ― Bleah, scoate Lauren niște sunete, ca și cum s-ar îneca și ar voma, iar eu încep să râd. Am mințit. Charlie era varză la sărutat. ― Brad sărută excelent. ― Da, bine. Ar și trebui. ― Ce vrei să spui? ― Cineva care arată atât de bine trebuie să aibă o groază de antrenament. ― Nu e genul promiscuu, spun eu indignată. ― Nu asta am vrut să zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
întrebat unul, tăcut de felul lui. ― Dacă ai pus o asemenea întrebare, înseamnă că tu ai fost „mutu’ de la Manutanță” și n-ai avut treabă cu „adăpostit”, „târâș, marș” „salt înainte” „la loc comanda”... Tu ai cântărit barabulele, arpacașul sau varza murată - l-a lămurit Dumitru.... Râsul camarazilor ținea loc de o mie de îmbrățișări. Când valul de râs s-a potolit, s-a așternut o liniște nefirească... Parcă nimeni nu îndrăznea să mai spună nici un cuvânt. În cele din urmă
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
cel mai înalt din baterie. ― Păi, pe ninsoarea asta odată te trezești că inamicul îi în spatele tău. Și atunci nu mai poți face nimic. Te ia ca din oală! Nu te predai, te toacă rusul cu Katiușa lui ca pe varză. Cine cunoaște terenul mai bine ca ei? Și aici suntem în Cotu Donului. Întocmai ca într-o palmă deschisă, care... odată se închide!. Am nimerit taman în gura lupului - a vorbit Dumitru. Tocmai atunci a sosit gâfâind un curier: ― Domnule
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
de mâncare, ca să-l văd. Era obligatoriu ca mama să-i trimită doamnei Hutchinson niște mâncare. Și asta chiar în prima zi după ce ieșeam. Mama și prietenele ei își trimiteau mâncare una alteia în mod constant. Prăjitură Diane, salată de varză, chestii din astea. Se părea că nici nu prea făceau altceva. Mama a încercat să facă prezentările. —Fetele noastre, Claire..., m-a indicat pe mine. —Rachel, am corectat-o eu. —...și Anna, nu, e cealaltă... Helen. Helen s-a scuzat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Măseaua nu te-a ținut ocupată prea mult timp, nu-i așa? m-a întrebat Margot zâmbindu-mi, în timp ce stăteam la masă, plângând de sărea cămașa de pe mine. Ar fi trebuit să-i arunc în cap farfuria cu slănină și varză, dar în schimb am început să plâng și mai tare. Nu eram singura. Neil plângea și el de zor. în după-amiaza aia, în timpul ședinței de grup, Josephine reușise să-l facă să treacă de faza de negare. Dintr-odată, Neil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
că-mi plăcea de prietenele ei și că mă uitam la ele ca și cum aș fi vrut să mă culc cu ele. Lipsea deseori de la serviciu pe motiv de boală. Numai că ea nu era bolnavă. Stătea acasă ca să-și facă varză capul. Nu ieșea aproape deloc. Decât atunci când voia să-și facă rost de droguri. A împrumutat bani de la toți cunoscuții. Bani pe care nu i-a mai returnat. Iar atunci când oamenii nu mai voiau să-i împrumute banii, îi fura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]