4,425 matches
-
traiului țăranilor străini internați în lagăr: "Cazarma Regimentului 3 de Artilerie călare a fost destinată pentru izolarea acestor ostatici - consemna el la 26 septembrie. Au fost plasați în grajdurile spațioase al cazărmii, toți au părăsit pontoanele. Iată-i instalați la cald, pe paie proaspete, cu un cubaj de aer mai mult decât suficient. Tuturor li s-a făcut prima serie de vaccin antiholeric (2 cmc)... Astăzi, pentru prima dată, acești prizonieri vor avea o supă caldă și ceai"578. Focarul epidemic
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
senină că adorm ca pruncul în placentă? viața toată-mi stă sub tălpi, jar molcom ce încă arde, nu prea tare, nu prea stins. nu mi-e foame, nu mi-e sete, nu mi-e frig și nu mi-e cald, mi-e a cer, a iarbă grasă, a nor burdușit de ploi, mi-e a apă nesfârșită, a copac-nnegrit de păsări, mi-e a lumea asta mare care-ncape într-un surâs, cum încape într-un sclipăt soarele orbit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
rudele și prietenii Îi așteaptă În gară, cu flori... De când trăiește În această țară, pentru care a suferit ca să devină a lui, a visat atâtea variante ale acestui vis... Care să fi fost oare cea de azi? — ...E atât de cald pentru că Închizi tot timpul aerul condiționat! Cine mai merge cu geamul deschis, când afară sunt peste patruzeci de grade? ! Ceilalți nu riscă să facă sinuzită, otită, rinită și toate bolile de care te temi?! Dar, dacă poți să eviți tehnologiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
draga mea... Vezi cum exagerezi? Eu am crezut că asta vroiai, să mai Întârzii, dar se vede că m-am Înșelat... Are o voce conciliantă și nepăsătoare. Degetele lui albe, lungi butonează nasturii pardesiului bleumarin. De ce, când e atât de cald afară? E Început de septembrie, dar aerul parcului este proaspăt și cald ca la un sfârșit de aprilie. Atunci când dădeam semne că vreau să ieșim mai repede, la tine, care trebuie să conduci atâtea ore, m-am gândit, ți-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
pentru apropiatul crăciun! Afară era un ger care Îți spulbera orice urmă de plăcere, făcând să-ți Înghețe chiar și nervul zâmbirii. După ceva vreme, sosește și bunul meu prieten, căruia Îi Înmânez o carte. Am schimbat câteva impresii la cald. Nemilosul timp pândea Însă, cu ochi reci și vicleni, prietenul meu fiind nevoit să alerge spre locul de munca fără de care... Am rămas destul de confuză și contrariată, cu cele două traiste cu cărți, darul meu cel mai prețios de Crăciun
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
răspunse el. Am vrut să-l fac să tragă. Acum nu se mai poate întoarce. El crede că m-a ucis, la fel cum a făcut cu... cu... Nu reuși să-și amintească numele celuilalt. Găsea că e insuportabil de cald în hol la această oră matinală, sudoarea i se prelingea pe frunte ca picăturile de mercur. — Cu siguranță n-a luat-o spre St Jean, ci în direcție opusă. Du-te în sat și cheamă pe cineva în ajutor, du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
mai în jos, trăgându-ți fusta, până ce aș ajunge să-mi frec palmele de fesele tale goale. M-aș duce mai jos și tot mai jos, în timp ce ți-aș scoate chiloții, cu mâna alunecându-mi între picioarele tale, unde e cald, întuneric și umed de dorință. ― O, Doamne! Nu-mi vine să cred! ― Ce pervers! sare Geraldine. ― Lăsați-l să termine! spune Ben. ― Apoi te-aș întoarce cu fața-n sus și ți-aș turna încetișor ulei pe sânii goi. Sfârcurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
noastră Jemima Jones, ar putea trece ca o vijelie? ― Ce să crezi? spune Jemima distrată. Și-a ochit vechea ei haină neagră și imensă, pe jos după canapea. O scoate și și-o înfășoară în jurul trupului ca să-i țină de cald: Jemimei Jones îi e deseori frig, pentru că nu mai are căptușeala care-i încălzea oasele. ― Uită-te la tine, spune Geraldine. Ești slabă. ― Nu fi ridicolă, îi răspunde Jemima. Cu greu pot trece drept o persoană slabă, încă mai am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
tocmai sexy. În cele din urmă, mă hotărăsc pentru un tricou alb și o fustă scurtă cafenie evazată jos din velur. Velur, știu, știu, trebuie să fiu nebună să vin cu velur la Los Angeles. Chiar dacă aici e așa de cald, până la urmă, e cea mai nouă achiziție a mea și o ador, ador senzualitatea velurului moale ca untul. Da. Mă uit în oglindă. Asta e. Perfect. Îmi pun niște cercei scurți de argint și-mi strecor picioarele în niște pantofi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mei dacă m-ar putea vedea acum. Cu toate că a trecut mai puțin de o săptămână, știu că m-aș putea obișnui cu asta. Cum să mă întorc acolo, înapoi în vechea și mohorâta Londră, când Los Angelesul e atât de cald, de interesant și de îmbietor? Apoi nu mă pot abține să mă gândesc la Ben. Interesant cum apare în cele mai ciudate momente. Poate să treacă mult timp fără să mă gândesc câtuși de puțin la el, și deodată îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
zbori precum corbii din „Viscolul” lui Alecsandri. Și adio baterie! - l-a luat la vale „țârcovnicul”, cum l-au poreclit pe cel care acasă era cântăreț bisericesc. ― Dacă mă leg de tun, omătul care mă acopere are să-mi țină de cald. Dacă dă un ger de cel rusesc get-beget, atunci să te văd cum îți clănțănesc dinții, flăcăule! ― De câte zile stăm aici fără nici un ordin? Se întâmplă ceva, fraților - a vorbit Todiriță. ― Cred că auziți și voi cât îi noaptea
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
câteva coșuri de rufe din plastic roșu. — Nu prea arată a saună, am reușit să spun. —Saună e numai o poreclă, a spus Chris privindu-mă cu atenție. Pentru că atunci când ne spălăm și ne uscăm rufele, se face groaznic de cald. înțelegi? Există și o saună adevărată? am întrebat eu ținându-mi răsuflarea. După o pauză care părea să dureze o veșnicie, a venit și răspunsul. Nu. Toate visele mele s-au năruit. însă simțeam mai curând o disperare surdă decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
oameni nu puteau să dispară într-un interval de timp atât de scurt, se hotărâse să-i facă pe plac lui Pop și să elimine mai întâi toate probele care o sprijineau. Se simțea obosit și îi era cumplit de cald. Nici o boare de vânt nu mișca aerul încins. Se apropia de piațeta centrală. În față, se afla singurul hotel din Baia de Sus, o clădire veche cu două etaje în stil neoclasic. Avea fațada proaspăt zugrăvită și ornamente în jurul ferestrelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
de este al naturii lucru ceva, că măseaua, în intervalul de conversație, de frică trece...”. Legată tot de una din nefericirile lui (nevralgia) este și teoria magnetismului: „...durerea devine din măsea, măseaua devine din răceală, răceala devine din frig, din cald devine că nu mai e frig, dacă nu mai e frig, va să zică că răceala se duce și vine căldura; a venit căldura, a trecut durerea... Par egzamplu (pune mână pe falcă) lucrează magnetismul... arde...”. Din „magnetism” rezultă o plăcere inocentă
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
că răceala se duce și vine căldura; a venit căldura, a trecut durerea... Par egzamplu (pune mână pe falcă) lucrează magnetismul... arde...”. Din „magnetism” rezultă o plăcere inocentă a acestui personaj „tachinatul”: „Așa sunt eu; când mă magnetizez, mi-e cald... Pfu!... și când mi-e cald, pfu! tachinez...”. Necazurilor vieții Catindatul le răspunde cu bună dispoziție. Deși personajul secundar, Cetățeanul turmentat este singurul „personaj motor”<footnote Mircea Tomuș, op. cit., p. 232. footnote> al acțiunii, în funcție de care sunt siliți să-și
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
căldura; a venit căldura, a trecut durerea... Par egzamplu (pune mână pe falcă) lucrează magnetismul... arde...”. Din „magnetism” rezultă o plăcere inocentă a acestui personaj „tachinatul”: „Așa sunt eu; când mă magnetizez, mi-e cald... Pfu!... și când mi-e cald, pfu! tachinez...”. Necazurilor vieții Catindatul le răspunde cu bună dispoziție. Deși personajul secundar, Cetățeanul turmentat este singurul „personaj motor”<footnote Mircea Tomuș, op. cit., p. 232. footnote> al acțiunii, în funcție de care sunt siliți să-și definească atitudinile și mentalitatea principalele personaje
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
la o sută, trebuia să vină cam după zece minute de scris în lumina aia imposibilă. A trebuit să vină deci o zi de toamnă timpurie, cu ploaie acidă, ca să-mi aduc aminte de vinul luat din Constanța din gară - cald, dar roșu, deci merge. Descind cu el în bucătăria gazdei mele, supraîncălzită ca iarna. Nu mai trebuie să spun nimic când apar cu sticla prăfuită sub braț, ea scoate numaidecât din dulap cănile grosolane și le trântește de masa veche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
de cerb care își privește vânătorul înainte să tragă. Ce faci aici? m-a întrebat cu un glas blajin mângâindu-mi sufletul. Era vocea unui om dârz muiată de vremurile prin care trecuse. Îi simțeam puterea strunită de sufletul lui cald. Era un bărbat coborât de pe columnă, cu părul sur, răvășit de parcă tocmai venise din luptă, cu sprâncene stufoase și privire atentă, un nas proeminent și puțin încovoiat ca la șoim, fața nerasă și brăzdată de riduri adânci, un om care
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ea ca nu cumva să atârne prea greu, apoi mi-am tras fundul puțin înapoi ca să nu râdă de umflătura mea din pijama. Nu sunt de porțelan, parcă mi-a spus. Strânge-mă în brațe, altfel nu-mi ții de cald și o să continui să tremur! Avea o piele fină ca de catifea care se înfiora ori de câte ori o atingeam. Aș fi vrut s-o mângâi dar mi era frică să nu plece sau, Doamne ferește, să nu i vină să strige. Îi
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
am priceput repede că eram acolo pentru a mi se testa răbdarea și supunerea. Fumam și-mi aminteam de prima fugă de acasă, de Baci și de Mătușă, de porcul care m-a găzduit în cocina lui ținându-mi de cald o bună bucată de noapte, de lacrimile femeii aceleia care simțea prin ce trec chiar dacă-i eram un străin, de ochii mereu strălucitori ai Lilianei și dintr-o dată nu mai conta unde sunt... Puteam fi oriunde mă purta gândul, puteam
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
aș fi zburat creierii fără nici o ezitare. Nu mai jucam teatru de rândul acesta. Toate cuvintele pe care le rosteam erau fotografii credincioase ale simțămintelor mele. Izbucnise, printre prefăcătorii, adevărata mea fire și ea vorbea acum. Și vorbea atât de cald și de convingător că nici o forță n-ar fi putut să i se împotrivească. Într-adevăr, cine s-ar fi încumetat să reziste acelui torent de simțiri dezlănțuite, în stare să rupă zăgazuri și să dezrădăcineze pomi? Și iată miracolul
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
Plic... plic... pic... Își ținu ochii deschiși fără să clipească și fixă un punct strălucitor pe zid, mai sus decât el. Plic, plic, plic. Un sunet regulat, ca bătăile inimii. Bat, bat, bat, cald, cald, cald - transpunea semnificațiile. Atât de cald încât toți mușchii se destindeau. Plic, plic, plic, destinde-te, destinde-te... A fost o vreme în istoria omului pe Pământ, când se folosea șocul ritmic al unei picături de apă pe frunte pentru a înnebuni pe cineva. Firește, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
cărare, pe atunci nu știam că ești tu, nu știam că prințul acela cu ochi căprui mari, de copil poartă un nume. oh, ce calde sunt păturile cu care m-ai învelit tu, shangdi di liwu mi-e atât de cald și bine încât mi s-a făcut foame din nou. șase în primul loc: pășești cu sporită atenție prin peșteri subterane, este întuneric ca în centrul pământului, încerci să pipăi cu tălpile tale bătătorite pe unde să calci mai bine
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
drumul tău vine primăvara, fără legătură cu anotimpul din ținutul acesta, pe drumul tău înfloresc cireșii cu flori albe, înfloresc cireșii puternici cu flori roz, se face mai călduț cu câteva grade kalamen, adie plăcut khamsinul, vei simți suflul lui cald pentru cincizeci de zile, e timpul să îți schimbi pielea ta cea groasă cu una mai elastică, mai ușoară, cu care să poți naviga mai rapid printre aceste stânci colțuroase, urmărit uneori de oștirile dușmanilor tăi. e vremea să schimbi
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
și că e umilitor ca eu, care am pretenția că duc o viață strict intelectuală, păstrez prejudecăți. E drept că joacă și corpul un rol mare, căci îți place să-ți mângâi iubita, s-o privești, s-o păzești de cald și de frig. Nu poți renunța la toate acestea. Altfel nici n-ai avea nevoie de o apropiere, te-ai mulțumi să-i știi existența și să fii cât de departe. Dar gelozia este un sentiment ciudat. Nu poți fi
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]