7,345 matches
-
dintre noi trăiesc prezentul însoțindu-se de amintiri certe, bine documentate. Trecutul recuperat este preferabil unui viitor prea explicit, deschis fără echivocuri, gata să ne probeze vulnerabilitatea. Poate de aceea canonul virtuților creștine se măsoară prin refuzul aparentei fatalități care desenează conturul vieții. Nu ne-am întoarce înspre trecut dacă n-am simți că, într-un fel sau altul, acesta ne constituie prezentul. Aparținem, ca oameni, trecutului așa cum limba pe care o vorbim aparține tradiției. Relația conștiinței moderne cu istoria universală
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
care cetatea lui Cain n-a știut să-l răscumpere vreodată. Revelația deșertăciunii poartă cu sine apăsata conștiință a netrebniciei; în absența unui Dumnezeu iubitor și suveran, cele mai sublime acte de umanitate se irosesc în neantul definitivei uitări. Harta desenată de gesturile noastre zilnice nu imprimă decât imaginea deșertului; ariditatea nisipului măsoară trecerea timpului cosmic; existența nu pare să aibă decât o consistență granulară. Când oftăm îngândurați și zicem „deșertăciunea deșertăciunilor, totul e deșertăciune”, nu facem decât să incriminăm lotul
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Săpați toată suprafața la o adâncime de zece centimetri, încorporând compost și îngrășăminte. Odată această sarcină îndeplinită și pământul bine afânat, va trebui să nivelați cu grijă solul, înlăturând pietricelele, bolovanii și buruienile. Folosiți țăruși scurți și sfoară pentru a desena aleile sub formă de cruce; acestea vor avea o lărgime de cel puțin un metru. Florile și legumele vor fi apoi plantate pe rânduri. În această etapă, fiți atenți să nu apropiați prea tare rândurile de legume: nu uitați să
[Corola-publishinghouse/Science/2318_a_3643]
-
august 843), convins că nu va putea distruge alianța celor doi frați ai săi și încă și mai puțin că-i va putea învinge, Lothar se resemnează și tratează cu ei de pe picior de egalitate. Tratatul de la Verdun, care va desena pentru încă multe secole, harta Europei Occidentale, împarte Imperiul Carolingian în trei părți, în mod egal populate și dispunînd, în mare, de resurse agricole comparabile. Carol (numit mai tîrziu Pleșuvul) primește Francia Occidentală, domeniu al popoarelor de limbă latină vulgară
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]
-
foiesc salamandre: niște „balauri mici, cu ochi de drac roșu, cu pielea umedă, pătată de armonia monotonă a bălțăturilor galben-roșcate pe fond de smoală neagră” (Primăvara sălbatică). Icoane șterse „îmbracă pereții cu nuanțe de aur rece”, turnurile unui castel se desenează în brun pe albastrul cerului (Alba). Că insurgentul modernist e dublat, la început discret, de un explorator în arhaic, iată semnul unei mobilități in nuce. Metafore ostentativ prozaice, un senzualism multiform, etalări de pietre prețioase în manieră simbolistă, o retorică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287984_a_289313]
-
se vede ce-au luat și de unde, poeții autentici asimilează rapid și bine modelele. B. trăiește, așa-zicând, într-un mod naiv și cu o sinceritate totală modelele. Poza devine modul lui de a fi liric, în fine, el își desenează cu sânge închipuirile pe care le ia din cărți. Aceasta este cel puțin impresia pe care o ai când îi citești poemele de o derutantă elementaritate, în care se plimbă fără aroganță (fără acel défi întâlnit la mai toți poeții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
profesie în conformitate cu realitatea și să-mi traduc gândurile și vorbele celor care mă ascultă. Observ că nu aveți astâmpăr și lucrați în permanență. Ce vă mai proiectați pentru următorii ani? Îmi omor timpul cu prostioare. Fata asta pe care o desenez acum nu are altceva de făcut decât să stea de vorbă cu o lebădă. Ei, poftim! Numai ca să-mi dea mie de lucru. În lucrările dumneavoastră ați pornit întâi de la desene? Să-ți spun ceva. Sunt desene care preocupă stilul
Convorbiri fără adiţionale by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Science/692_a_986]
-
specifice marilor fotbaliști, metodele și orientările moderne din cadrul procesului de antrenament precum și eventualele modificări sau precizări noi ale regulamentului de joc, contribuie în permanență la evoluția tacticii jocului de fotbal, respectiv la perfecționarea acestui joc sportiv. Studiu individual Încercați să desenați un teren de fotbal pe care să denumiți toate marcajele. După parcurgerea acestei unități de curs, încercați să enumerați principalele caracteristici ale tehnicii și tacticii jocului de fotbal Rezumat Prezenta unitate de curs încearcă să descrie principalele componente ale jocului
Bazele generale ale fotbalului by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/357_a_953]
-
scorurile variabilei prin dispunerea pe mediană a procentelor de 25 și 75 ca fiind limitele cele mai scăzute și cele mai ridicate ale căsuțelor imediate medianei. Lungimea căsuței reprezintă poziția intercuartilică. Extremele sunt cele care depășesc trei căsuțe. Liniile sunt desenate de la marginea căsuței către valoarea cea mai mică și cea mai mare. * Boxplots ne permite să luăm un număr de decizii cu privire la distribuția scorurilor. Mediana este indicatorul valorii centrale și lungimea căsuței indică variabilitatea scorurilor. Dacă mediana nu este în
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
intrăm CHART BUILDER iar aici găsim prestabilite diferite tipuri de grafice. Meniul oferă: grafice cu bare, cu linii, puncte, plăcintă, histograme etc. Sistemul ne conduce printr-o serie de căsuțe de dialog în care putem specifica cum vrem să fie desenat graficul, titlul și legenda, scalele pentru axe. Figura nr. 6.27: meniul Graphs Figura nr. 6.28: Opțiunea Chart Builder Figura nr. 6.29: Opțiunea Chart Builder grafice plăcintă Pentru a realiza un grafic cu o variabilă, vom selecta o
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
ce poate fi citit și ca un breviar de artă militară, abundă în detalii privind asedii și fortificații de cetăți, muniție și tactici militare, durata unor bătălii sau efectivele ce se confruntă. Statura voievodului, ca principe și cavaler creștin, se desenează auster într-un peisaj predominant cazon. Succesiunea episoadelor, dinamică, imprimă ritm relatării. Cronica furniza, de altfel, și primele, succinte „povestiri”, reiterate de scrisul istoriografic. După o luptă pe Siret aparent pierdută, Ștefan „zace” o dimineață „printre morți”, până spre prânz
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286525_a_287854]
-
O mandala poate deține cel puțin o dublă funcție, ca și un labirint. (...) Mandala concentrează, ea ferește de distragere sau de împrăștiere" (Eliade: 1994, 63). Intertextul înseamnă construirea Centrului, axul său valorează cât un axis mundi. Această linie dreaptă se desenează pe verticală, dar și pe orizontală, dacă vom accepta ipoteza spațializării timpului sacru, în planul blocului temporal. 2.3.4. Reintegrarea într-un timp primordial Un ultim semn al prezenței mitului rezidă în reintegrarea in illo tempore. "Canoanele mitologie ale
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
ni s-a păstrat în caietele lui de note, cultura lui Eminescu era cu adevărat excepțională"3. Relațiile intertextuale pe care le antrenează paginile eminesciene sunt tot mai puțin privite în termeni de influență pentru că fenomenul nu poate fi înțeles desenând corespondențe. Nu se întâmplă ca atunci când trebuie demonstrată egalitatea a două mulțimi. Unind punctele, nu se conturează tabloul inter textualului. Cel mult, sunt localizate, prin acest demers, punctele de susținere ale unei țesături cu desen orientativ. Vorbim mai degrabă de
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
eminesciană, corpusul specific de nuvela studiată, iar corpusul de referință se referă la suma textelor cu care nuvela stabilește relații intertextuale, din totalul textului infinit. Toate acestea sunt variante ale contextului. Textul și contextul nu sunt o vecinătate întâmplătoare, contextul desenează textul. "Tocmai în acest joc al contrastelor formă-fond, al repetiției și al diferenței (s.n.), textul devine sesizabil ca atare, se articulează în unități de sens și devine el însuși unitate de sens" (ibidem). Aceeași consecință nuanțată a contiguității este înregistrată
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
periferia joacă rolul ei (ca într-o teorie a secundarului, nu poți ajunge în centru, dacă nu știi să depășești marginile). Astfel, inclusiv în secvența mai sus citată, se remarcă prezența nuceului intratextual muri afumați, dar și circumferința (constelației intratextuale) desenată de unități lexico-semantice precum orologiu, lampă/lumină, galben, care, la rândul lor, vor deschide ori doar se vor lega de alte constelații intratextuale. Revenim la hipotextul extras din nuvela Sărmanul Dionis. Aspectul pereților nu sugerează numai un spațiu ca al
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
pornit și închidem cercul cu peretele afumat. De această dată, motivul se asociază lămpii și umbrei înțelegem de ce pereții nu puteau fi perfect albi: aspectul lor nedeslușit oferă luminarea scenică prielnică jocului evanescent al umbrei. Constelația intratextuală acum analizată se desenează în punctele de interferență a două serii intratextuale, inegal reprezentate, ce prind contur în jurul celor două nuclee: pereți afumați și ferestre mari, cu lumină neconvingătoare. Între alb și negru, șirul hipertextelor potențează indecizia fotonilor de a lumina o vechime neliniștită
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
bizantine, de unde decurge relația de incluziune între seria intratextuală a hieroglifelor și cea a cărților (vechi în toate aparițiile din textul nuvelei). Vom constata întrepătrunderea nu întretăierea de la primele două serii intratextuale (vezi supra) a două șiruri de hipertexte care desenează încă o constelație intratextuală: hieroglife/cărți vechi (4). (S4c) La căpițelul de lumânare ce sta în gâtul garafei cu ochiul roș și bolnav, el deschise o carte veche (s.n.) legată cu piele și roasă de molii un manuscript de zodii
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
se bucură de legitimarea pe care descrierea insulei o oferă anti-pesimismului. În centrul nuvelei par să guverneze ideile lui Shopenhauer despre sihăstrie, îndepărtarea din lume, reprimarea instinctelor și mai ales "o categorie ostilă față de iubire" (1981, 56). Însă pensula care desenează tabloul este înmuiată în atâta gândire pozitivă, ca să ne exprimăm astfel, încât comparatistul se minunează: "ce splendoare de viață pentru a reprima pornirile vieții!", concluzionând: "Acesta este cu adevărat Eminescu. Motivele shopenhaueriene ale renunțării, pornirea dușmănoasă față de patima dragostei el
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
de grâu). Fraza centrală este ceva mai complicată decât cea din hipertext: coordonare pentru primele trei propoziții, pentru ca apoi arhitectura sintactică să se supraetajeze prin tripla raportare la regentul "atârna". În plus, mai este și o atributivă expli cativă care desenează o buclă a firului enunțului. Ca dimensiune, cele două fragmente nu diferă prea mult, iar utilizarea timpului prezent le întărește valoarea de adevăr, prin imprimarea unei durate etern valabile (cvasi-paremiologice): "nu avem criteriu...nu știm dacă știm ceva...". Se pare
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
un biet copil de țigan, și-n preajma lui sărea de rumpea pământul o muiere-n doi peri și un țigan rupt și lung, cu picioarele băgate-n niște papuci largi și umpluți cu paie. O veselie grotescă, urâtă se desena pe fețele amândorora. Alături era o cafenea (Geniu pustiu Eminescu: 2011, II, 96). (h5c) Apoi începu a ciocăni în masă cu degetele lui lungi și subțirele și fluiera pintre dinți...era o necuviință...dar acuma eu tăceam; căci, oricât de
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
a timpului edenic, semn că povestea se asociază esenței de adevăr a vieții; despre aceeași narațiune cu valoare mitică, pe care o asociem definiției formulate de Mircea Eliade pentru mit, Eminescu îi scrie Harietei Eminovici. Povestea se asociază jocului și desenează o constelație intratextuală care subîntinde un stadiu inițiatic: povestea și jocul reprezintă prima evadare a copilului din realitate, urmate de vis54. (H1a) Ca să petreacă, inventară un joc de cărți. Regii, reginele și fanții de pe cărți erau toți chipuri copiate din
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
pe cele patru clivaje ale lui Rokkan. Polonia, mult timp dominată de Rusia, cunoaște, între cele două războaie mondiale, un multipartidism extrem, cultul omului puternic, totul întretăiat de lovituri militare. În al treilea și ultimul rînd, dacă ar trebui să desenăm sistemele partidice ale țărilor din Europa Occidentală, nu ar trebui să uităm impactul pe care l-a avut socialismul real timp de aproape o jumătate de secol, impactul asupra sistemului economic, devenit un soi de capitalism de stat, puternic centralizat
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
rezultat, Vaillant (1993) notează totuși că, deoarece deplasarea evaluează înspre sublimare, diferența dintre „Bărbații din Boston” și celelalte două grupuri poate fi reală sau poate reprezenta un artefact legat de nivelul de studii al subiecților. De pildă, faptul că a desena graffiti pe vagoanele de metrou este clasat ca deplasare, în timp ce a scrie versuri în ziarul New Yorker este clasat ca sublimare poate reflecta o diferență de maturitate a eului, dar se poate explica, de asemenea, prin nivelul de studii (și
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
unei intervenții prompte, Erikson utilizează desenul pentru a intra în contact cu aspectele inconștiente refulate care îi „blochează” copilului procesul de maturizare și... tranzitul intestinal: „Am ajuns la slăbiciunea lui pentru puii de elefant și i-am sugerat să-i desenăm. După ce am atins o anume abilitate în desenarea tuturor accesoriilor exterioare ale unei mame-elefant și ale celor doi pui ai ei, l-am întrebat dacă știe de unde vin bebelușii-elefant. Încordat, mi-a răspuns că nu știe, dar aveam impresia că
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]
-
unei mame-elefant și ale celor doi pui ai ei, l-am întrebat dacă știe de unde vin bebelușii-elefant. Încordat, mi-a răspuns că nu știe, dar aveam impresia că voia doar să mă facă să avansez pe această cale. Atunci am desenat, cât de bine am putut, o mamă elefant în secțiune, cu toate compartimentele sale interne, precizând că există două ieșiri: una pentru scaune și alta pentru pui. Unii copii nu știu acest lucru, am adăugat, ei cred că scaunele și
[Corola-publishinghouse/Science/2070_a_3395]