4,693 matches
-
sufletului pe hârtie: „port cu mine caietul acesta și scriu aceste note.” Metoda gidiană de a transcrie existența ta într- un caiet pare să-l atragă pe narator deși e clar că autorul nu face literatură memorialistică. Scriitorul renunță la evocările semănătorist pășuniste și, după cum remarca Iulian Băicuș în eseul Anton Holban sau casa ficțiunii cu o singură fereastră, bunica lui Sandu are rude îndepărtate, mai exact, o soră geamănă în literatura franceză, pe bunica lui Marcel. Și între eroi
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
susținută de ritmul ce sugera tic-tac-ul metronomului: Partea a III-a ,,Tempo di Menuetto”, se deschide cu o temă ce amintește menuetele viguroase ale lui Haydn. În schimb, a doua secțiune melodică vădește o fină rezonanță mozartiană. Este parcă o evocare a ,,frumoaselor vremuri de odinioară” o parodiere a stilului pompos, aici de o grație excesivă, a saloanelor veacului al XVIII-lea. Trio-ul, partea mijlocie, începe cu un dialog câmpenesc între cei doi corni și clarinet, în timp ce violoncelele și bașii
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
fi în spațiul nostru ancestral: în Carpați, la Nistru, la Tisa, la Dunăre și la Pontul Euxin. Personal, consider Unionismul drept un cod comportamental, un sistem de cugetare și meditație, un mit, o enigmă istorică și lingvistică, un ansamblu de evocări și o practică. Unionist sincer poate fi doar un idealist înnăscut, deoarece reîntregirea națională este un ideal, care presupune o schimbare radicală, efort și riscuri asumate. Însă, în structura oricărei populații, cei deschiși schimbărilor (constructiviștii creativi, inovatorii) nu depășesc cota
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
văd ce a rămas din amintirea părintelui Argatu. Îl caut pe părintele Ieronim», zic unui călugăr vioi, care umbla prin fața mânăstirii. Obrazul roz - să-l tai cu un fir de păr. Îl urmau doi feciori cu o cameră de filmat. «Evocarea părintelui Argatu? Se supără Patriarhul Teoctist dacă acordăm interviuri...» Văd un călugăr bătrân pe terasă, pălindu-se la soare, cu picioarele învelite într-o blană de miel. Lângă blană, un motan bălțat, parcă la fel de bătrân, care mârâie și clănțăne ca
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
să vii sa-l vezi? Nu știu ce Dumnezeu o fi având că s-a făcut ca un tăciune la față, e de nerecunoscut. Spune nevastă-sa că s-a luptat trei zile cu moartea. Moș Costache făcea sforțări să scape de evocările lui Stănică, dar acesta le dădea drumul cu o viteză satanică. Bătrânul începu să fie superstițios și hipocondru, să se vaiete de dureri adevărate sau închipuite. I se părea că-i pocnesc urechile, că nu mai are stomac bun, că
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
misteriosului și atrăgătorului etern feminin cu instinct practic. S-au recunoscut romancierului, în afară de însușirea de a observa umanitatea sub latura G. Călinescu morală și a face clasificație caracterologică, puterea de a zugrăvi în detaliu un mediu, după metoda aceluiași Balzac, evocarea Bucureștiului dinainte de primul război mondial, ca și viziunea picturală a imensității Bărăganului, loc de repaus pentru gentilomul cu suflet de artist, Leonida Pascalopol. Cele două romane erau suficiente pentru a atesta virtuțile de prozator ale criticului, experimentator și al nuvelei
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
rezumativ și general de a evoca lucrurile; de fapt, atât știința cât și filozofia nu denumesc lucrurile, nu le prezintă în mod concret drept „cutare lucru“, surprins în „cotidianul“ său plin de accidente, ci un fel de epură a lucrului, evocarea lui indirectă, figura lui mentală. Așa-zisele descrieri științifice nu sunt descrieri literare, nu urmăresc cazul singular al unui lucru, ci mereu situația lui abstractă, evocatoare și descărnată; o situație care apare descrisă „tehnic“, tocmai prin neputința ei de a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
bine văzut“ de autorități, a ajuns chiar în scaunul Patriarhiei, așa că cele două posturi cheie ale Bisericii Ortodoxe Române, Patriarhul și Rectorul Institutului Teologic se aflau „în mâini sigure“. Părintele N., așa îl vom numi, își deschidea cursurile cu o evocare a știrilor la zi, așa cum erau ele prezentate în organul de presă al partidului. Restul cursului nu era decât o recitare uniformă a unor date de manual care se repetau invariabil timp de decenii. De altfel, și lucrările de licență
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cuvinte. Fiecare cuvânt este mediator între el însuși și mediul de cuvinte în care el își formează sensul. Dacă spun doar „logos“, luat singur, nu spun mare lucru; nu spun mare lucru decât dacă în mintea mea apare mediul de evocare al acestui cuvânt: anume că „logosul“ este germenele care însămânțează rațiunea pe un teren necultivat și că abia prin această germinație terenul se cultivă și produce floră și faună, medii de viață. Sensul logosului nu stă într-un cuvânt, ci
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
odată pronunțat, se găsește în stare de imersiune ne face pe noi să prescurtăm această stare de fuziune și confuziune între subiect și mediul lui ambiant - și s-o numim astfel situația particulară și termenul mediu care se exprimă odată cu evocarea oricărui subiect. Chiar divinul, înțeles ca subiect unic, fără clasă, apare mereu însoțit de „atribute“ divine care exprimă împreună modul articulat al unui mediu esențial de activitate providențială. Or, logicul cunoaște o nedefinită labilitate, laxă și permeabilă la impreciziuni de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Monseniorul Ghika, prieten al mamei mele. Nu știu de ce rețin prilejul acesta, legat de moartea bunicului, un episod care pentru mine nu are nimic dureros. Amintirile mele dureroase, cum ar zice Dante, cele care poartă durere în ele, în însăși evocarea lor, sunt de altă natură, legate de alte pierderi. Moartea bunicului, deși avea o dimensiune de spectacol, nu e legată de sentimentul unei pierderi. E legată în schimb de un vis foarte bizar. Cred că singurul vis care conține un
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Adameșteanu, foarte modernă, se bazează pe un principiu de relativizare a perspectivelor. Aceasta se realizează în mai multe feluri. Întâi, prin colportaj. Dimineață pierdută este un roman al femeilor și deopotrivă unul „feminin“, în măsura în care bârfa, trăncăneala constituie un mijloc de evocare și judecare a oamenilor și vieților lor. La această vorbărie de femei, să adăugăm faptul că, de obicei, protagonistele una gândesc și alta spun. Aceste mișcări psihologice sunt sugerate prin alternarea dialogului cu monologul interior. Gabriela Adameșteanu posedă arta exactă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Doilea Război Mondial. Martha Bibescu s-a numărat printre apropiații lui Proust, scrierile sale, apreciate de Rilke, Barrès și Claudel, au reprezentat un moment de grație al interferentelor literare româno-franceze. Nu aș dori să mă limitez la un exercițiu de evocare a unei figuri emblematice a primei jumătăți a secolului al XX-lea, ci să subliniez interesul documentar excepțional al memoriilor sale, care restituie cu subtilitate chipuri de personalități artistice, mondene, politice în momente de cumpănă ale istoriei. Destinul literar al
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Cristina Poede () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1430]
-
încerca fiind copil, la auzul poveștilor lui Hoffmann. Prințesa evitase întreaga seară să-i vorbească lui Proust; se pare însă că întâlnirile neîmplinite, asemenea călătoriilor care nu s-au realizat, provoacă mai multe emoții decât cele care au reușit. Mulțumită evocărilor Marthei Bibescu, posteritatea păstrează câteva admirabile portrete proustiene: cel de la bălul din 1912, « cu fata palida și barbă neagră, de Crist armean », în 1920 la Ritz, « miraculos de tânăr, purtând doar mică mustață neagră, era tânărul din carte, acel Marcel
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Cristina Poede () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1430]
-
comună. Desigur, Eliade oferă și unele inovații față de tragedia clasică : el introduce personaje noi, ca Ulise, Chrysis sau șeful muzicanților, și le elimină pe altele, ca micul Oreste - devenit inutil, de vreme ce Ifigenia nu mai caută să-și înduioșeze tatăl prin evocarea tandrei atmosfere familiale din copilărie. De asemenea, el schimbă ordinea unor evenimente, cum ar fi momentul întâlnirii Clitemnestrei cu Ahile, survenită de data aceasta după, iar nu înainte ca regina să afle că nunta plănuită a fost o simplă capcană
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
aducă salvarea personală. Ciobănița despre care unii au crezut că a fost cuprinsă de conștiință de clasă nu și-a dorit de fapt decât să se termine odată poveștile alea din munți și să scape cu viață (IV, p. 661). Evocarea omorului din tinerețe o face pe Marghioala să menționeze posibilitatea de a-și ucide bărbatul actual în același fel ca și pe cel dintâi : dacă eu știind astea, îi dau lui Ionel în cap cu ciocanul (IV, p. 662). Sfidătoare
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
cineva pe care l-ai iubit ? [...] Ce turbare oarbă urlă în tine și crește de nu-i mai poți pune frâie ? Acumulezi ură ca o...baterie... Cre zându-te trădată ! Victimă ! Ah, dragă, delirurile astea revendicative (V, p. 677-678). O nouă evocare a momentului din trecut când Marghioala l-a salvat omorându-și primul bărbat duce la descifrarea sentimentelor ei : Ai ucis din dragoste, bravo ! Și acum... când dragostea ta a fost distrusă... O să se transforme în crimă ? Și acuma vrei să
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
dornic să afle un leac de la un unchiaș dibaci din satul Delfi, care ar putea fi buricul pământului. Această călătorie până în centrul lumii este una de inițiere, consideră ginerele Marghioalei, iar moșneagul din basmul nostru este... destinul (I, p. 617). Evocarea oracolului chemat în ajutor spre a remedia sterilitatea asociază în chip neașteptat cele două creații dramatice atât de îndepărtate în timp. Anunțată de regele Creon că trebuie să plece din Corint, Medeea cere răgaz o zi spre a se pregăti
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
democrație. Din perspectiva lui Horia Lovinescu, istoria are un caracter ciclic, repetitiv, prăbușirea regimurilor despotice sub presiunea aspirațiilor democratice având loc ca fenomen asemănător fluxului și refluxului, chiar dacă înțelesul concret al noțiunii de democrație diferă de la o epocă la alta. Evocarea precisă a momentelor trecute este instructivă pentru posteritate (p. 6). Istoria furnizează destule subiecte de meditație urmașilor, astfel că scriitorul modern interesat de trecut nu trebuie să recurgă la actualizări forțate pentru ca subiectul ales să aibă relevanță pentru cititorii timpului
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
atat de plăpânda - misterul ei are fiorul și profunzimea cosmică. Mai multe despre existența terestră a poetului se pot afla din textele ce prefațează și Încheie volumul, semnate de Ioanid Romanescu, Aurel Ștefanachi, Gheorghe Puiu și Liviu Antonesei, precum și din evocarea Alinei Tăcu, sora poetului, alături de câteva superbe fotografii. Pe cât de frumoasă și scurtă viața, pe atât de miraculoasă Îi este cartea”. ,,Timpul” din Iași venea cu argumente și mai convingătoare. La rubrică ,,Trăsurica spre Parnas”, la 6 iunie 1995, parcă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nu poate fi oprit și care produce inundații catastrofale în mod imprevizibil dacă nu este supus lucrărilor de regularizare. Conducătorii marilor puteri ale omenirii ar trebui să conștientizeze mai vizibil această situație care acum începe să devină tot mai nesigură. EVOCARE NICOLAE CORNĂȚEANU (1899 - 1977) fondatorul cercetărilor de economie agrară și contabilitate agricolă Există oameni al căror drum de muncă rodnică și afirmare în sprijinul unui domeniu, fie el științific, administrativ sau economic este brutal închis de cursul istoriei, iar revenirea
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
ascunzătoare. Să nu mai vorbim de mașina cu abur a lui Cugnot, imensă, cât un cazan sau o marmită. Făcea să vezi, pe dreapta, unde stăteau puse la perete velocipedele cu roți mari, florale, draisienne-le cu cadru plat, gen trotinetă, evocare a celor gentilomi cu joben care țopăie prin Bois de Boulogne, cavaleri ai progresului. În fața velocipedelor, caroserii zdravene, receptacule lacome. Poate că nu Panhard Dynavia asta din ’45, prea transparentă și strâmtă cu forma ei aerodinamică, dar sigur e de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
de la Garamond, câteodată Belbo, Împovărat de vreun manuscris, ridica ochii de pe foi și Încerca să-mi abată atenția și mie, care tocmai paginam, bunăoară, la masa din față niște gravuri vechi ale Expoziției Universale, și se lăsa furat de vreo evocare, având grijă să tragă imediat cortina atunci când vedea că Îl iau prea În serios. Reevoca propriu-i trecut, dar numai cu titlu de exemplum, ca să pedepsească vanitatea cuiva. „Eu mă Întreb unde o s-ajungem până la urmă”, zisese el Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Întorceau disperați În nord, pentru a-și relua, un an mai târziu, fuga spre sud; dar În cursul acestei oscilații, mulți se Împotmoleau În marile orașe și erau absorbiți de o pleiadă de biserici autohtone, se dedau la spiritism, la evocarea divinităților africane... Și aici prietenii lui Amparo se Împărțeau, după unii asta demonstra o Întoarcere la rădăcini, o opoziție față de lumea albilor, după alții cultele erau drogul prin care clasa dominantă ținea În frâu un uriaș potențial revoluționar, iar după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
revistă ce se cheamă - apreciază, te rog, fantezia - Picatrix. Știi că nutresc curiozitate pentru astfel de bizarerii, și la Milano mi-am procurat un număr din Picatrix, din care am aflat că peste câteva zile urma să se celebreze o evocare a spiritului lui Cagliostro. M-am dus și eu acolo. Pereții erau tapetați cu stindarde pline de semne cabalistice, mare risipă de bufnițe și cucuvele, scarabei și ibiși, divinități orientale de proveniență incertă. În fund era un postament, cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]