8,226 matches
-
sfânt părinte. Nu tot ce poftește, dă-i! Nu! Să-l mai ținem În frâu! Altfel ne scoate din Rai. Pofta e de la diavol. Da! Trupu-i putregai puturos. După 4-5 zile, când e mort, nu te mai apropii de el. Miroase urât. Iar sufletul e scânteie dumnezeiască. El este nemuritor. Să avem grijă mare de suflet, să-l spălăm mereu prin lacrimi și spovedanie, Însoțite de fapte bune și râvnă la rugăciune! Să fim buni și milostivi cu toții! Asta e dorința
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
trei oi, erau mai mulți copii de țigani, aproape goi, cu ochii mari și părul creț, cari ascultau pe cel care zicea cântecul unei fete „care nu era fată, ci o zână, nu o zână, ci o floare, cine o miroase în trei zile moare“. Mă apropiai încet de ei și, după multă stăruință și mai ales multe făgăduieli, îmi cântară pe rând și alte cântece apoi, toți în cor. În fine hotărârăm să vie la mine la mânăstire, unde vor
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Nu tocmai vizită fu venirea părintelui Justin de la Cernica, dar o întrevedere foarte interesantă. Noi îl văzusem acolo, nu-i putusem vorbi decât foarte puțin față de soldatul german care ne escorta. Prefăcându-ne că admirăm trandafirii starițului, pe care îi miroseam și-i arătam cu degetul, îl îndemnam, pe furiș, să vină pe la noi spre vorbă mai lungă. Părintele Justin era un fost ofițer călugărit, casier la Cernica. La declarația războiului însă n-a mai putut răbda și a plecat cu
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
nenorocire de la Ciurea; după ce ne descrise ciocnirea, prăbușirea vagoanelor, incendiul, țipetele răniților și gemetele muribunzilor: „Și eu n-am avut nimic, alături de atâția nenorociți, nici vecinul meu, care, ieșind din vagon, nu uită un curcan mare ce ducea acasă, curcanul mirosea a fript foarte ispititor!“ Și râdea cu poftă! corespondența cu iașii Eram în curent și cu cele ce se petreceau la Iași. Dinu ne spunea că la o percheziție făcută la Al. Constantinescu au găsit o copie după convenția subscrisă
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
o să-i aduci cîte-o floare; și ea o s-o pună în vaza asta. Că și tat-tu, așa țăran cum e, vara, cînd vine de la coasă, mi-aduce mereu cîte-un buchet de sînziene; știe că-mi plac tare mult cum miros... Vaza stă de atunci, din vara de-acum șase ani, într-un geamantan, la capătul patului, învelită într-o cămașă de corp. După ce mama a murit și eu am smuls de pe perete, de deasupra mesei de scris, o parte din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
apoi intrăm pe o alee laterală, ocolim secția Reziduuri, botezată "groapa de gunoi a combinatului" pentru că aici sînt aduse majoritatea deșeurilor să fie carbonizate, mai mergem un timp peste un teren gol și ajungem în fața complexului de sere. Rău mai miroase pe aici, zic eu. Groapa asta de gunoi, arată Tomiță spre Reziduuri. Tomiță descuie ușa serei din mijloc și pătrundem într-un cîmp cu garoafe albe pe dreapta și garoafe roșii pe stînga. Minunată priveliște, Tomiță! exclam eu. Nu știam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
rîd eu. Ca om mai bătrîn ce sînt, vă dau un sfat... croitoresc: măsurați de cîteva ori înainte de-a tăia o dată. Viața e un material care nu merită înnădit. Scoate din buzunar două radiere chinezești, parfumate, pe care le miroase îndelung. Observ cum surîde molcom, îmbătat de parfumul radierelor. Apoi, îmi întinde una: Luați-o. Cînd sînt supărat, îmi place s-o miros. Parcă mă mai înviorează. Mă poartă cu gîndul departe, în locuri exotice, visate în copilărie! Îi mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
e un material care nu merită înnădit. Scoate din buzunar două radiere chinezești, parfumate, pe care le miroase îndelung. Observ cum surîde molcom, îmbătat de parfumul radierelor. Apoi, îmi întinde una: Luați-o. Cînd sînt supărat, îmi place s-o miros. Parcă mă mai înviorează. Mă poartă cu gîndul departe, în locuri exotice, visate în copilărie! Îi mulțumesc, luînd radiera dăruită, ținînd-o cîteva clipe la nas, să-i simt parfumul de mandarin. Dom' Vlădeanu, începe șeful, am trei adjuncți: Marinescu, Dobre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
Mai am o șansă. Intru ca o furtună în biroul șefului, mă așez în fotoliul din fața biroului și-i povestesc în două minute totul. Șeful se uită lung la mine, cu o figură crucită: Dom' Vlădeanu, zice el, nu-mi miroase a bună, Totuși, haideți să mai jucăm o carte. Să-l sun eu pe șeful Administrativului. Se întoarce spre interfon și bate două clape. Tovarășe Condurache, spune Don Șef cînd i se răspunde, sînt Ștefănescu și vreau să știu, urgent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
a măritat de mică, din dragoste, era moartă după tata și uite că și acu`, când e moartă de-a binelea, tot moartă după el e, asta e dragoste adevărată, Baroane, nu fufele tale descentrate, și gata cu toate, însă miroase rău a gogoși în bucătăria aia și-mi dau seama că e vis. Da` tot plâng, că e vorba de mama mea... Mă cheamă la ea, Baroane. Să mă duc? Halal vis, Tică, numai tu poți să visezi prostii dastea
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
pe baltă, nu pot să scap de el. Nu simți și tu? Ce să simt? Mirosul de gogoși. Tică ridică nasul în aer și inspiră lung. Baronu` se uită la el, apoi ridică din umeri și inspiră, la rândul său. Miroase-a gogoși cu gem, Baroane! Miroase-a stârv, ai nasu-nfundat? Termină cu gogoșile-alea, îi zic lu` Safta să facă o cratiță, te duci la cimitir și le dai de pomană la fomiști, să vezi că scapi de vis, ascultă
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
de el. Nu simți și tu? Ce să simt? Mirosul de gogoși. Tică ridică nasul în aer și inspiră lung. Baronu` se uită la el, apoi ridică din umeri și inspiră, la rândul său. Miroase-a gogoși cu gem, Baroane! Miroase-a stârv, ai nasu-nfundat? Termină cu gogoșile-alea, îi zic lu` Safta să facă o cratiță, te duci la cimitir și le dai de pomană la fomiști, să vezi că scapi de vis, ascultă la mine, visele vin din creier
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
fiindcă nu-i iese de-un bis. Când se apropie de stufăriș, Tică îi pune celuilalt mâna pe umăr. Bau! Hai că ți-am tras-o, ai tresărit de ziceai că au venit presarii cu razia. Du-te dracu`! Iar miroase-a gogoși, Baroane... Miroase-a mort, ți-am mai zis. Oi fi răcit, că ești îmbrăcat subțire, nu-ți mai simte nasu` nimic. Hai pe mal! Sar din barcă, lasă undițele în iarbă, iar Baronu` aruncă niște vreascuri uscate peste
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
de-un bis. Când se apropie de stufăriș, Tică îi pune celuilalt mâna pe umăr. Bau! Hai că ți-am tras-o, ai tresărit de ziceai că au venit presarii cu razia. Du-te dracu`! Iar miroase-a gogoși, Baroane... Miroase-a mort, ți-am mai zis. Oi fi răcit, că ești îmbrăcat subțire, nu-ți mai simte nasu` nimic. Hai pe mal! Sar din barcă, lasă undițele în iarbă, iar Baronu` aruncă niște vreascuri uscate peste jarul aproape stins. Curăță
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
Tică, hai, bă, să mergem de aci, că mi s-a făcut frică, îmi dârdâie chiloții. Dacă apare înecatu` ăla? N-am topor să-i dau, am doar briceag. Da` nu l-aș da, că e elvețian. Și parcă-mi miroase și mie a gogoși, fi-r-ar al dracului să fie, de-alea cu gem, cum zici tu. Vezi că mai sunt doi pești, învelește-i în ziar, îi mănânci acasă. Cei doi se ridică din iarbă, apoi ies în șosea. În urma
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
bărbi nerase, cai în spume și haleală fără e-uri nu e chiar paradisul, însă tot e ceva. A, și să nu uităm laitmotivul întregii scene moartea. Heidegger filozofa despre moarte, era mic copil, aici îți suflă în ceafă Îndoliata, miroase-a năsălie la fiecare pas... Se strâmbase, grimasa nu avusese cum să scape ochilor cu reflexe metalice ai pictorului, i se transformase fața într-o mască vopsită în culori sumbre, numai nuanțe de griuri care nu prevesteau nimic bun. Toată
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
bea apă sălcie, nu există dezinfectant, Ioana d`Arc, Giordano Bruno, crimele conchistadorilor, bătălia pentru Anglia, războiul de 100 de ani, Dunquerque n-am avut bafta asta, dar nu se știe niciodată -, târgurile de sclavi, le simți, le vezi, le miroși cu nările mărite, nu știu ce aș putea face pentru a alege chiar eu momentul și locul, tare aș vrea să văd faza în care a scris Churchill pe șervețelul ăla. Și, nu uita, eu desenez, pierd unele detalii, dar tu poți
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
doarme în continuare cu un roman science-fiction sub pernă, visând atacurile furibunde ale fremenilor impetuoși, conduși de Paul Atreides, viitorul Mesia... Dimineața îl surprinse prin baia de lumină încălzită de un soare decis să trimită toate furtunile lumii în uitare. Mirosea a verde proaspăt atunci când ieși din cort, cu părul ciufulit și ochii încercănați, iar crengile smulse de vântul turbat erau singurele care mai transmiteau ceva despre nebunia atmosferică care cuprinsese muntele cu doar câteva ore în urmă. Visase că personajul
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
un foc de tabără în mijlocul bulevardului, în vreme ce un polițist de la circulație tăia slănină în fâșii lungi și spunea că e afumată chiar de către el, după o rețetă specială și, bineînțeles, secretă. De undeva, de pe trotuarul de vis-a-vis, ghidul acela care mirosea a alcool îi privise îndelung, apoi strigase că vremea se va strica din nou, ca un meteo-prooroc care nu atragea pe nimeni. Și plecase, purtând în spate un cort ce semăna al naibii de mult cu acel cort de patru persoane pe
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
acel noroc al bețivului despre care se tot vorbește. Unii nici nu se îneacă, pică în apă și Dumnezeu îi scoate la mal, ce chestie, domnule! Nici nu-și dăduseră seama (deși ar fi fost foarte simplu, nu?) că nu mirosea a alcool. Dar asta fusese prima lor idee, vezi un bărbat căzut la pământ și imediat te gândești la băutură, ia uite-l și pe ăsta, a stat cu amicii la șpriț și nu l-au mai ținut picioarele, oare
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
iar, apoi am dat-o afară din nou. Stăteam aplecat peste viața mea așa cum stai aplecat peste vasul de wc atunci când ești beat și nuți mai dorești decât să vomiți, am scos mocirlă din mine, valuri, valuri, valuri. Era gri, mirosea urât, a păcate și a chin nesfârșit. N-aș mai repeta experiența. Să-mi dai un autograf atunci când termini cartea. Dar să scrii cu stiloul, nu cu pixul, impresionează-mă, îți iei unul de aur, ca să te fandosești la lansare
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
să te iau la pumni. N-ai răutate în tine, de-aia te suport. Altfel ne despărțeam, iar despărțirea n-ar fi semănat cu scena din Casablanca. Dar zic încă o dată că graba strică treaba și că viteza asta numi miroase a bine. E simplu. E prea simplu. Și tot ceea ce e simplu se complică al dracului de tare imediat ce începe acțiunea. Ca și cum fiecare acțiune atrage după ea, inevitabil, tot felul de complicații. E ca în filme, strigă unul motor și
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
să readucă spectatorii, indiferent dacă sunt sau nu de acord, în vremea fraților Auguste și Louis Lumière. Johnny & Jimmy Unde-i complicația? În ceea ce spui. Prea ușor. Babă, singură, casă izolată, tablouri scumpe... Pont sigur. O fi, dar nu-mi miroase-a bine. Parcă ne invită. Dar nu la ceai. Ai îmbătrânit. Oricum nu bei ceai. M-am fript o dată, nu mă mai frig. Am stat capră, nu mai stau. Dar la soare, pe șezlong, prin Cuba - să zicem, Cuba este
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
e important, iar omul nostru așteaptă. Cu banii pregătiți. Mulți. Prea mulți ca să înghit în sec și să urmăresc, zile în șir, o hoașcă pe jumătate senilă care trage din lulea și își aduce aminte de vremurile în care nu mirosea a mort. Ce viață a avut hoașca asta a ta? Nu-i a mea, mie-mi plac numai alea cu carnea tare, fiecare cu plăcerile lui, ți-o las ție dacă vrei, dar hoașca a avut o pasiune în viață
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
minunat cu vorbele de acum. Asta înseamnă maturitate, nu? Alte cuvinte prin care poți descrie aceleași stări. M-am trezit pe mal, cu picioarele în apă. M-am ridicat și m-am spălat, eram plin de sânge, mă dureau degetele, miroseam urât și nu puteam să merg așa acasă, nu? Lord nu mai era, vă dați seama, sigur îl luase apa, deși înota bine, înotasem amândoi de multe ori până în acea zi. Am și plâns câteva minute, pe urmă, mi-a
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]