7,756 matches
-
în Europe în the Lațe Middle Ages, J. Hale, R. Highfield și B. Smalley (eds), Northwestern University Press, Evanston, 1965, pp. 76-121. Paul, Jürgen, Die mittelalterlichen Kommunalpaläste în Italien, diss., Freiburg i. B., 1963. Pesman Cooper, Roslyn, "L'elezione di Pier Soderini a gonfaloniere a vită", în Archivio storico italiano, 125 (1967), pp. 145-185. ---, "The Florentine Ruling Group under the Governo Popolare, 1494-1512", în Studies în Medieval and Renaissance History, n.s., 7 (1984-1985). Pințo, Giuliano, "Controllo politico e ordine pubblico nei
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
fără îndoială universal acceptat, chiar dacă doctrina impunea respect și a generat un interes intens în alte școli filosofice. Stoicii susțineau că lumea este în permanență consumată de foc și renăscuta, iar epicurienii că lumea, la fel ca toate lucrurile, vă pieri. Puterea argumentului peripatetic pentru eternalism se datorează faptului că neo-platoniștii de mijloc, cum ar fi Taurus și neo-platoniștii de mai tarziu, cum ar fi Proclus, s-au angajat în reinterpretări inventive ale dialogului Timaios, încercând să demonstreze că în ciuda aparentelor
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Machiavelli. Îl primi scritti politici (1499-1512). Nascita di un pensiero e di un stile, Padova, 1975, un studiu exemplar, a stors cât de mult a fost posibil din lucrările timpurii, dar a găsit mai mult stile decât pensiero. 9 Piero Pieri, Îl renascimento e la crisi militare italiană, Turin, 1952. Felix Gilbert, "Machiavell: The Renaissance Art of War", în The Makers of Modern Strategy, 3rd edition, (ed.) Peter Paret (Oxford University Press, Oxford, New York, 1986), pp. 11-31, a fost doar mai
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
ed.) Pierre Jodogne, I, Romă, 1986, p. 226. 178 Cricca este un joc de cărți. 179 Moneda cu valoare mică, un bănuț. 180 Oraș situat la 5 kilometri la sud de drumul către Romă. 181 Dante, Paradiso, V.41-42. 182 Pier Soderini, fostul Purtător al Stindardului Dreptății pe Viață al Florenței, un fel de șef de stat, și fratele său, cardinalul Francesco Soderini, nu erau văzuți cu ochi buni de familia Medici, dar au fost asociați apropiați și patroni ai lui
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
Quellen und Forschungen zur Geschichte Savonarolas, vol. IV, Dunker & Humblot, Leipzig, 1910, pp. 291-292. 99 Fubini, "Classe", pp. 127-29; Sergio Bertelli, "Petrus Soderinus Patriae Parens", Bibliothèque d'Humanisme et Renaissance, 31 (1969), pp. 93-114; Roslyn Pesman Cooper, "L'elezione di Pier Soderini a gonfaloniere a vită", Archivio storico italiano, 125 (1967), pp. 145-185; eadem, "The Florentine Ruling Group under the Governo Popolare, 1494-1512", Studies în Medieval and Renaissance History, n.s., 7 (1984-1985), pp. 98ff. 100 Câteva indicații, nu în întregime clare
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
limba siriacă, însă ulterior a învățat bine greaca. A ajuns comes orientis (vicar pentru cele 15 provincii ale diocezei din Orient) și a fost prețuit de toată lumea pentru că era cinstit și drept, astfel încît, atunci cînd Eufrasius, patriarhul Antiohiei, a pierit în groaznicul cutremur din 29 mai 526, Efrem a fost ales ca succesor al acestuia, în 527. După un al doilea cutremur dezastruos, ce a avut loc în 528, Efrem a reconstruit orașul, care a primit numele de Theoupolis. A
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
populație atât de numeroasă; nu abundă în bogății și abia furnizează suficientă hrană pentru cei care-l cultivă. Din acest motiv, vă veți omorî și vă veți devora unul pe altul, veți purta războaie și foarte mulți dintre voi vor pieri în lupte civile”10. Ludovic al XIV-lea, Petru cel Mare și Napoleon I au fost marii imperialiști ai epocii moderne precapitaliste. Toate imperialismele epocii precapitaliste de mai sus împart cu cele ale perioadei capitaliste tendința de a răsturna relațiile
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
de statu-quo. Ideologiile imperialismului O politică imperialistă are nevoie tot timpul de o ideologie deoarece, spre deosebire de strategiile de statu-quo, imperialismul trebuie să-și demonstreze mereu justețea cauzei. Trebuie să arate că statu-quoul pe care încearcă să-l răstoarne merită să piară și că legitimitatea morală, care în mințile multora este atașată lucrurilor așa cum sunt ele, ar trebui transferată unui nou principiu, care necesită o distribuție diferită a puterii. Astfel, după cum spune Gibbon, „pentru orice război, jurisprudența cuceritorilor poate găsi ușor un
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
realitate complexă la o simplă opoziție între bine și rău, s-a dovedit a fi imposibil de susținut pe baze filosofice și istorice, fiind doar un dezastru politic și moral. Statele Unite, atașate unui statu-quo fragil, dacă nu chiar condamnat să piară într-o lume revoluționară sau aflată în perioada imediat anterioară stării revoluționare, au fost forțate de consecințele acestui atașament să sprijine sau să creeze guverne care spuneau lucrurilor pe nume și care erau dispuse să lupte împotriva comunismului prin toate
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
în clipa lor și în veșnicia lor. Soarele arde, pământul este rodnic și mănos, marea geme de pești, plantele sunt pline de sevă și animalele vânjoase, râurile curg reci și înspumate izbindu-se de stânci, focul este năprasnic, iar ce piere renaște și se primenește mereu. Până și în perindarea zilelor și a nopților, a luminilor și umbrelor se simte respirația puterii care stăpânește lumea, fiind lumea. Iar ce iese din mâinile oamenilor - case, corăbii, cetăți, arme, veșminte - durează statornic în
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
buni doar să-i ferească pe nemuritori de plictisul nemuririi și al vanității lor. Apolon, vorbind cu Poseidon, spune și el: „niște sărmane făpturi omenești care, aidoma frunzelor, trăiesc o clipă, trăgând din pământ căldura vieții, apoi se veștejesc și pier“. Și tot el îi spune înverșunatului și inteligentului Diomede: „Nu încerca să te măsori, ca putere a minții, cu zeii: nemuritorii zei și oamenii ce calcă pe pământ nu sunt din una și 61 aceeași seminție.“ Chiar văzuți de ei
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
Troiei este austeră, nu semeață. Mersul ei împărătesc o poartă printre suferințe crâncene și regrete târzii. Femeia aceasta însingurată care, din desfătare a lumii, devine pustiire a ei, se întoarce împotriva ei înseși și se judecă aspru, că n-a pierit la naștere, târâtă de vifor într-o râpă sălbatică sau în clocotul mării. Iar între Elena și Paris, dacă a mai rămas o undă de patimă, ea este istovită și amară. Dar de un fel de dragoste tot mai este
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
dezolată să cadă o grea ploaie de sânge și apoi, 80 odată mort, trimite Moartea și Somnul să-i ia leșul și să-l ducă în Licia, la ai lui, pentru a fi îngropat după datină). Precum și onoarea de a pieri de mâna lui Hector, cel mai viteaz dintre troieni, asistat, în amândouă prilejurile, de însuși Apolon. Mai trebuie spus că, ducându-se să lupte în locul lui Ahile, n-o face ca să se acopere el însuși de glorie, ci ca să-i
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
răgaz să răsufle și pentru a continua lupta cu orice risc. Îi păruse rău, văzând atâtea căpetenii rănite, și îi spune lui Euripil, rănit, de care i se făcuse milă, ca de toți: „O, sărmanilor, ce soartă ați avut, să pieriți aici, departe de cei vouă dragi și de pământul din strămoși, să săturați cu trupurile voastre câinii cei lacomi din Troia!“ Dar Patrocles este cald și îndurător și cu una sau alta dintre făpturile care populează epopeea. Felul în care
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
îl roagă, aproape reproșându-i că l-a uitat, plângând, să-l îngroape mai curând și, apoi, să-i pună cenușa în aceeași urnă în care o să fie pusă curând și cenușa celuilalt. Apoi fuge, țipând ca o pasăre, și piere ca un abur înghițit de pământ, încă așteptând să-și afle cuvenitul și tristul sălaș printre umbrele morților lumii și 89 având să aștepte acolo, umbră, o altă umbră, atât de iubită cândva. Foinix. Foinix este tesalian, dintr-o parte
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
războinic dintre toți acei războinici și a cărui violentă și îndărătnică mânie este însuși subiectul Iliadei. Îi spune mamei sale, tocmai în clipa în care e gata să plece la luptă ca să-l răzbune pe Patrocles omorându-l pe Hector: „Piară vrajba sădită în zei și oameni, piară mânia care-l asmute și îl îndârjește chiar și pe omul cu mintea întreagă și care ne varsă în suflet ceva cu mult mai dulce ca mierea, umplându-l însă cu fum.“ Doar
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
cărui violentă și îndărătnică mânie este însuși subiectul Iliadei. Îi spune mamei sale, tocmai în clipa în care e gata să plece la luptă ca să-l răzbune pe Patrocles omorându-l pe Hector: „Piară vrajba sădită în zei și oameni, piară mânia care-l asmute și îl îndârjește chiar și pe omul cu mintea întreagă și care ne varsă în suflet ceva cu mult mai dulce ca mierea, umplându-l însă cu fum.“ Doar Ahile putea să spună că mânia este
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
pot opri, în absența lui, a lui Ahile, avântul lui Hector. Hector, despre care tot el spune, într o clipă de deznădejde, că este cel mai viteaz dintre vitejii pe care i-a hrănit pământul Troiei și că, decât să piară înecat de ape, ar prefera să fie omorât, în luptă, de el. Știe să cedeze evidenței și să-și recunoască greșeala: când îl vede pe Enea salvat de Poseidon, își dă seama că celălalt nu se lăudase în zadar cu
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
de aproape îi este sfârșitul. Știe că, ducându-se să-l ucidă pe Hector, se apropie de propriul lui sfârșit. Ahile înțelesese că va muri de o moarte pe măsura lui, iar, în clipa de spaimă când crede că va pieri înecat și umilit de apele Scamandrului, se răzvrătește mânios împotriva Tetidei, spunând: „Toți zeii cerului sunt mai puțin vinovați decât mama mea, care m-a amăgit cu vorbe mincinoase, lăsându-mă să cred că voi muri în fața meterezelor Troiei, săgetat
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
clipă, sub forma unei rugi adresate lui Zeus, de o visare intensă și atroce, de viziunea crâncenei apoteoze a unei prietenii: ei doi, Ahile și Patrocles, doar ei singuri, cucerind Troia, după ce restul războinicilor, troieni și ahei deopotrivă, vor fi pierit în luptă. Nici într-o altă parte sufletul excesiv al lui Ahile nu ajunge atât de departe în excesele lui ca în nălucirea aceasta sinistră a unei glorii atotnimicitoare și pustii. Dar clipa trece, Ahile înalță către Zeus o altă
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
omorât de Hector, Ahile era deja neliniștit. Stătea în fața corăbiilor sale și, văzând cum aheii se retrag din nou, în derută, își amintește de o mai veche prevestire a Tetidei potrivit căreia cel mai bun dintre toți mirmidonii avea să piară în luptă înainte de propria lui moarte. Până atunci uitase, acum era prea târziu. Când află, pe Ahile îl cuprinde durerea, ca un nor întunecat. Își umple palmele cu cenușă din vatră și își mânjește cu ea capul și obrajii, începe
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
să mai am acum, când prietenul meu a murit, el pe care, între toți, îl prețuiam ca pe un alt mine însumi? Acum l-am pierdut... inima mea nu mai simte nici o dorință de viață câtă vreme Hector nu va pieri de lancea mea, plătind pentru Patrocles.“ Știa bine că, răzbunându-și prietenul atât de mult iubit, se va întâlni, curând, cu propria lui moarte. Dar, cum spusese, nu mai avea în el dorință de viață. Ahile nu alege între două
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
cenușa într-o urnă care s-o primească mai târziu și pe a lui. Ahile spune că așa va face și îl roagă să se apropie, să stea îmbrățișați măcar o clipă și să plângă. Dar umbra fuge, țipând, și piere înghițită, ca un abur, de pământ. Ahile se trezește plângând. Funeraliile lui Patrocles se știu. Iar în ce privește cenușa, Ahile s-a ținut de cuvânt. După aceea ține în cinstea lui Patrocles marile jocuri funerare, pomenindu-l din când în când
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
poezii și basme. Spunea povești cu mult talent. Cânta frumos, avea și voce frumoasă, și ureche muzicală, dar și dicțiune plăcută. Cred că dacă ar fi făcut școală ar fi putut ajunge o solistă celebră de operă. Câte celebrități ne pier în mizerie!?! Câte mărgăritare de mare preț sparg porcii noștri în măselele lor !?! Dacă sora Nica s-a căsătorit ca fiică de gospodar, dacă fratele Dinu, ajutat de părinți și-a făcut o gospodărie onorabilă în sat, la vremea când
A FOST O DATA by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Science/762_a_1496]
-
regulile naturii și-și grăbește deznodământul pe care soarta i l-a pus la un termen mai Îndepărtat”. Prin urmare Îndemnul poetului prin versurile sale; Ia seama fiu al jertfei Prin lumea-n care treci Să-nveți din tot ce piere Cum să trăiești În veci; sau și mai aproape de rostul omului În devenirea și definirea lui ca subiect al frumosului; Învață de la toate Că toate-ți sunt surori Cum treci frumos prin viață Cum poți frumos să mori. Din nefericire
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]