5,908 matches
-
Îi este absolut propriu (perspectiva „personalismului comunitar”). Uneori el comite ancronisme, dintre care cele mai semnificative au fost remarcate de către Andrew Louth, Într-un articol din 2002. Este vorba, mai Întâi, de schema celor trei funcții ale lui Isus Cristos - Profet, Preot și Împărat -, dezvoltată În prima parte a celui de-al doilea volum al Dogmaticii. Louth remarcă, pe bună dreptate, că această schemă apare pentru Întâia dată, ca atare, În Instituțiile lui Calvin și nu are nici o legătură cu doctrina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
puternică din partea mediului elenistic. Trecerea textului sacru ebraic În limba greacă a fost simțită ca un pas deopotrivă decisiv și primejdios. Vedem chiar astăzi toate discuțiile purtate În jurul traductibilității Coranului. Musulmanii neagă traductibilitatea Cărții lor sfinte, dat fiind că mesajul Profetului și limba aleasă de el, araba, fac, În credința lor, corp comun. Există numeroase traduceri În limbile moderne ale Coranului, dar nici una nu poate surclasa originalul. Coranul nu are sens pentru musulmani decât citit În arabă. La fel se va
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Jules Verne (Călătorie de pe pământ în lună, În jurul lumei, 1876), Xavier de Montépin (Secretele castelului, 1877-1878), Claire de Chandeneux (Misterul nopții, 1880) ș.a. le semna uneori Iosif Holodan. Ilustrative pentru profesiunea de credință a lui V. (poetul e „apostol și profet” al națiunii), două volume, Poezii (1866) și Lira mea (1882), relevă patosul său patriotic, dar și puțina înzestrare poetică. Sursa de inspirație este, cum recomanda și altora, lirica populară, versurile lui Alecsandri și Bolintineanu. El dă glas sentimentelor de suferință
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290664_a_291993]
-
des quatre ou cinq découvertes qui ont créé un autre univers: la poudre à canon, l'imprimerie, la boussole, la vapeur. Metoda inductivă și experimentală a lui Bacon a înoit lumea intelectuală. Bacon a fost după cum a zis Horațiu Walpole, profetul marilor adevăruri pe care, după aceea, Newton le-a arătat lumii. Științele nu sunt decât analiza fenomenelor observate, analisă urmată de generalisare. Științele nu sunt decât fapte generalisate (Bacon). Sistemele cele mai strălucite, hipotesele cele mai ingenioase, au trecut; numai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
sunt departe de a se apropia de minunile naturii. Le christianisme romain a, en quelque sorte, figé la civilisation. Dans tous ses actes, il semblait metter en pratique ce verset de Sunna: "Suveranii trebue să se păzească de inovațiuni; căci Profetul a zis: orice inovațiune e o greșeală și orice greșeală conduce la foc ". Pare că lucrurile cele mai simple se văd adesea mai cu greutate. Le bien-être du corps endort l'esprit. Voltaire écrivait sur un escabeau de bois, et
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
fost clasat, de cătră mai mulți psihiatri, alături cu crima, printre formele teratologice ale spiritului omenesc, printre varietățile nebuniei... Aristot marele străbun al filosofilor noștri, și din nenorocire încă maestrul lor remarca deja că subt accesul congestiilor cerebrale "mulți deveneau profeți, poeți și sibile: și că Marcu din Siracusa versifica foarte bine când judecata îi era rătăcită, pe când, același, odată vindecat, era incapabil. ... Taine zice în Istoria literaturei engleze: Acești oameni (geniile) zac răniți de măreția facultăților și de neastâmpărul dorințelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
să o realizeze! Mircea Eliade, spirit ambigu, apăsat de geniul tinereții sale când, jucând pe mentorul generației sale - cum o aflăm de la Cioran, tânăr și obscur profesor de filosofie brașovean În căutare de un maître à penser! - Încerca să fie profetul unei nații. Dar națiunea era atunci paralizată, am putea spune, copleșită de extraordinara grandoare pe care i-o dăruiau timpul și istoria - regăsirea unor „seminții” disparate ce foloseau același idiom lingvistic, stăpâni ai unui teritoriu și ai unei istorii milenare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
atunci paralizată, am putea spune, copleșită de extraordinara grandoare pe care i-o dăruiau timpul și istoria - regăsirea unor „seminții” disparate ce foloseau același idiom lingvistic, stăpâni ai unui teritoriu și ai unei istorii milenare, auguste -, nu „avea chef” de profeți! Nici măcar de cel mai trivial, mai „bărbătuș”, căruia i s-au Închinat, ciudat, unele spirite de excepție și care a fost asasinat de regele acelui moment la modul nedemn - ha, se pare, un rege și un propagandist, un profet, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de profeți! Nici măcar de cel mai trivial, mai „bărbătuș”, căruia i s-au Închinat, ciudat, unele spirite de excepție și care a fost asasinat de regele acelui moment la modul nedemn - ha, se pare, un rege și un propagandist, un profet, pe măsură! Carol al II-lea și Codreanu, care au exersat, enigmatic pentru noi, cei de azi, o ciudată fascinație asupra unui profesor de filosofie fără cărți - Nae Ionescu, el Însuși idol, dar și prizonier al emulilor săi. Unul dintre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
alta a eșicherului curent sume faraminoase, cei care Încheie diverse contracte sau convenții Între popoare, cei care se Înjosesc, nu Întotdeauna cu farmec, În fața mulțimilor cerându-le votul; realitatea, spune Nietzsche - și el a fost și este unul dintre ultimii profeți ai lumii noastre care și-a pierdut, În general, acest har! -, vine „pe piciorușe de porumbel”! „Lumea, spune tot el, se Învârte În jurul noilor idei - pe neauzite se Învârte ea!” „Realitatea nu există!”, am Îndrăznit s-o gândesc de timpuriu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
mai vechi, dar produc o confuzie generală În aparat și la cetățeni, de care profită, bineînțeles, acele „hiene” sociale care au existat și vor exista Întotdeauna cât timp statul va fi stat! (Unul din argumentele uriașei mișcări anarhiste, al cărei profet a fost Bakunin, prieten cu Lenin, mai puțin cinic decât acesta și cu mult mai puțin eficient!Ă Și, doi, după „criza mentalității”, ar fi greutatea noastră a tuturor de a „reînnoda” cu starea, cu psihologia de dinainte de ’38, și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
-i face față, ca și privirea meduzei sau ca lumina taborică de pe chipul lui Iisus. „Adevărul” care zace adânc În noi, În ceea ce numim subconștient, depozit, se pare, nu numai al atâtor acumulări de nume, situații și semnificații, dar și profet! Ultimul Profet al epocilor noastre „teribil” de moderne sau post-moderne, singurul, unul din eurile noastre, cu siguranță cel mai lucid, mai „nemilos”, mai „realist”, mai „practic”, dar care, pentru a ne proteja probabil și pentru că natura-i nobiliară nu-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
față, ca și privirea meduzei sau ca lumina taborică de pe chipul lui Iisus. „Adevărul” care zace adânc În noi, În ceea ce numim subconștient, depozit, se pare, nu numai al atâtor acumulări de nume, situații și semnificații, dar și profet! Ultimul Profet al epocilor noastre „teribil” de moderne sau post-moderne, singurul, unul din eurile noastre, cu siguranță cel mai lucid, mai „nemilos”, mai „realist”, mai „practic”, dar care, pentru a ne proteja probabil și pentru că natura-i nobiliară nu-i permite o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
știință” care Își descoperă legile și concluziile nu numai pe bază logică sau experimentală, dar și pe analogie - instrument al iraționalului! Și, mai știi, poate și pe instinct sau pe acea presimțire din care s-au hrănit nu numai marii profeți ai Antichității, dar și poeții luminați ai Europei! 7 M-am Întors definitiv În martie ’90 din bucuria de a fi solidar cu acea „beție a libertății” care Îi cuprinsese pe Români și cu care și mass-media occidentală părea a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
fi schimbat, aflându-ne, noi, aici, aux portes de l’Orient, où tout est pris à la légère, legănați de un dulce și senzual fatalism „local-oriental”, fără Însă anvergura celui sud-asiatic, fără fanatismul lor religios, fără acea „credință În teribilul Profet” sau fără vigoarea, tenacitatea ascunsă a acelei calme „pulsiuni de victimă”, botezată „non-agresivitate”, o armă, s-a văzut, la fel de eficace ca și aroganța și organizarea imperială britanică... Da, „se pare” că perioada românească Între al cincilea și al nouălea deceniu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
noștri. Naivi și morți, cu care nu mai comunicăm, e adevărat, din pricina propriei noastre mediocrități sau a „avaturilor istoriei”, dar și pentru că aceste „lucruri”, ca orice este esențial, vital, nu pot fi comunicate. Singura cale este rezonanța, arma poeților, a profeților, a copiilor și a Îndrăgostiților!... 10 Ce am făcut În cei cincisprezece-șaisprezece ani de când m-am Întors definitiv În România În afară de a scrie și publica? Puțin, foarte puțin ca „mișcare epică”, ca „mișcare socială”! Am condus efectiv revista Contemporanul - Ideea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ne demonstrează că acest Întreg nu există sau că e incognoscibil. Dar individul uman a fost Înzestrat de zei - răutăcioși și amabili În același timp - și cu capacitate analogică, nu numai deductivă, iar, cum o spuneam, marii poeți sau marii profeți - uneori e același lucru! - au fost Înzestrați și cu darul presimțirii, al acelei intuiri adânci, al acelei recunoașteri a unui „lucru” pe care nu l-au Întâlnit niciodată! Da, nu cumva aceste enorme cantități de gaze, explozii și materie inertă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
totdeauna, că „intuiția se naște din expresie”, și nu invers! Și unii, buni, scriitori și mai ales unii poeți știu că ei „află” abia după ce „exprimă”, după ce aștern literele pe hîrtie sau pur și simplu căutând o rimă! Așa cum vechii profeți și regina lor, Pythia - de fapt șirul de Pythii! -, care oficiau În templul lui Apollo la Delphos, „aflau” după ce-și lăsau buzele să articuleze vocale și silabe, cuvinte, și nu totdeauna când Începeau vreo frază, erau siguri de finalul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
mici accidente”, „pietre și mărăcinișuri” care, sub tensiunea unei „otrăvi” ce vine din adâncuri, ies „bolborosind” la suprafața conștiinței, a „vederii minții”, nu numai reordonând, aproape arbitrar, totul, dar și provocând revelații, uneori greu suportabile. Și, În fața lor, a marilor profeți, omenirea a fost nu numai dezarmată, stupefiată până la o formă a imbecilității, dar și Împinsă, Îmbrâncită chiar, Într-o stare revolută, ce părea epuizată, o stare a copilăriei, a unei infantilități renăscute, capabile Încă o dată - de fapt, abia „acum” capabile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
cu un grup de inși „inferiori”, ieșiți din păturile cele mai sărace, fără instrucție și Îmbibați, cu siguranță, de elemente de reacție și de gândire conservatoare. Și, pentru a „le trece” ideile sale care urmau nu numai să răstoarne Învățătura profeților și a Templului, dar chiar să fondeze un mit continental pentru două milenii, el, Ioșua, din spița lui David, „inventă” pilda, apropiată ca gen și ca modalitate pedagogică de imaginația fabulatorie populară. O formă de „didacticizare”, o numeam eu, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
anticreștinismul său sau de anti-wagneriasmul lui. Sunt toate aceste semne „discrepante” forme ale unei adolescențe „teribile”, geniale, bărbatul matur nu a avut timp să-și nuanțeze ideile. Semne și ale singurătății sale, care, ca la orice individ profund neliniștit și profet În fibra sa - neliniștit nu de soarta sa, ci de cea a speciei sale! -, era dublă: cea a persoanei sale fizice, călător și veșnic vagabond, refuzat de editori, criticat aspru de foștii săi colegi universitari, dar și singur, cu adevărat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
apărea o dată, chemat chiar de tine Într-un fel, și, luând aceeași „față” socială și evenimențială, Îți va da poate cel mai mare, mai „consistent” dar al existenței: unitatea cu propriul tău trecut! „Să faci În așa fel, spune tot profetul de la Sils-Maria, ca tot ce ți s-a Întâmplat să fi fost voit de tine; să devii stăpânul trecutului tău!” Nu cunosc o afirmație mai „arogantă” decât aceasta În toată filosofia și literatura ultimelor secole, care m-a format și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
noapte de noapte) de la începutul războiului din Iran, fără nici o creștere a crimelor și violențelor, aceasta dovedește lumii întregi care națiune este civilizată și care barbară”. Retoric, finalul primului articol prevestește o „eră nouă”, care „se va materializa prin reapariția profetului Mahdi (al 12-lea imam: Binecuvîntează și grăbește Allah apariția sa!)”. Ultima frază e și cea mai caracteristică gîndirii de tip fundamentalist, care își găsește justificări în vremurile imemoriale: „(Revoluția islamică) este o revoluție care a început de la Addam și
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
simțit confirmat în felul în care am procedat. Buzura vorbește de stres, de malnutriție, de frică și lașitate, de lipsa libertății și a demnității, de dorința de a cunoaște nemijlocit „și alte vremuri”: „Măcar 5 ani într-o vreme fără profeți și vizionari, fără indicatoare de circulație spirituală”. Nu-i poți pune pe gînduri pe auditori sau pe cititori decît vorbind răspicat despre relele timpului în care trăim. *Adecvare: Lila Băcăuanu, colega lui Ani, care are grijă de cîinele fiului, ne-
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
calitățile ei spirituale dominante. Fără bun-gust, fără grație și fără dreaptă judecată, ea miră, surprinde, dar nici nu place, nici nu interesează. Fața ei nu are nici o expresie; tot ceea ce spune pornește dintr-o imaginație dezordonată. Este uneori ca un profet pe care îl agită un demon și care nici nu prevede, nici nu poate hotărî liber ceea ce urmează să spună: o adunătură de instrumente zgomotoase din care nu rezultă nici o armonie. Ducesa este un spectacol încărcat cu mașinării și cu
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]