7,819 matches
-
adapta sistemul democratic la capacitățile partidelor românești, ci exact invers: partidele românești trebuie să îndeplinească exigențele proceselor democratice. În contrapondere la tendința actuală, trebuie propus un model care să reducă, în mod real, nivelul puterii politice. În pofida unor neajunsuri evidente (singurul de neevitat fiind, totuși, legat de creșterea cheltuielilor organizatorice), consecințele pozitive ale decalării alegerilor sunt mult mai importante. Astfel, devine foarte dificil pentru o anume grupare politică să păstreze puterea pe toate palierele și foarte ușor să o piardă. Clivajul
Constituţia României. Opinii esenţiale pentru legea fundamentală by Sorin Bocancea [Corola-publishinghouse/Administrative/930_a_2438]
-
inteligenți care cer mulți bani, dar nu Înțeleg ce le cere Elțân, iar Elțân nu Înțelege ce Îi spun ei. Cele două sisteme de semne care s-au format sunt atât de diferite, Încât am sentimentul că noi, maghiarii, suntem singurii care le Înțelegem pe amândouă. șansa noastră cea mai mare este că am Învățat cum funcționează ambele limbi păsărești, În cursul ultimilor douăzeci de ani. Iar din acest punct de vedere, un aparatcic care a fost Însărcinat cu propaganda internațională
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
profesiune ca și mine, hidroenergetică, am avut unele colaborări cu el la Consiliul Național al Apelor. A fost colaborator la câteva teme de cercetare și după aceea, la Editura Tehnică șpe care Iliescu o conduceaț În calitate de autor. Deci el era singurul cu care mă cunoșteam ceva mai bine. Astfel, În ciuda conflictelor care au măcinat puterea executivă din acel moment, la originea promovării lui Roman la conducerea cabinetului s-a aflat relația sa directă cu unul dintre personajele-cheie ale scenei politice postdecembriste
[Corola-publishinghouse/Administrative/1953_a_3278]
-
regn, altuia superior. Am primit În schimb - iar economia de piață! - un mărțișor, act de asemenea firesc. Miră că un bărbat primește, iar nu oferă așa ceva? Nicidecum! Așa și nu invers se obișnuiește În mod tradițional la români, de fapt singurii care cunosc mărțișorul. Și nu mă pot abține să nu-l comentez. Există 7 culori (chiar atâtea?) și o mulțime infinită de nuanțe. Dar numai două tonuri: alb și negru; plus și minus; amplificare și diminuare, a strălucirii, bineînțeles. Iar
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
iar atunci va fi obligat mâine să folosească acest plus pentru a se Întreba dacă schimbarea n’a fost prea rapidă, transformându-se În bumerang. Dacă-l considerăm pe odiosul „escu“ ca o excepție care Întărește regula, Popescu e cam singurul „escu“ care purcede dintr’o profesie, aceea de popă. Și atunci putem discuta religie, dar cum aici terenul nu e prea ferm, prefer puțină etnobotanică: Popa șade pe scaun - Dianthus carthusianorum - care „scaun“ dacă-l pune În rachiu Îl poate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ori rău, nici pașnic ori feroce, ci e așa cum e, și e bine așa, pentru el și Natură. Doar că omul, care e, deopotrivă bun și rău, iar asta de când cu civilizarea, caută să-și demonstreze sieși că nu e singurul păcătos pe lume și, de mai bine de două milenii, de la Esop Încoace, dezvoltă un gen literar pe care-l detest sincer: fabula, cu o furnică harnică și un greier leneș etc. Bașca chiar Biblia cu ale sale animale curate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
i-o suge, de are de unde. Iar dacă evoluția pare a bate pasul pe loc În Australia Înseamnă că această imensă insulă e săracă În negentropie. ar spune careva că de vină e izolarea. Dar marsupiale sunt și În America de Sud, singurul alt uscat al sudului, exceptând Antarctica, care numai ring al evoluției nu poate fi, ci doar al supraviețuirii. În tot nordul, marsupialele au cedat locul mamiferelor placentare, mai evoluate, implicit mai negentropice. Iar faptul poate fi pus În legătură cu o ipotetică
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
devină reptile vestiții dinozauri și care se simt ca peștele În apă. Nici un mamifer. Natura vrea Însă altceva și știe că’n astfel de condiții nu poate; trebuie să facă aerul respirabil. Si atunci, născocește deriva continentelor, fragmentându-l pe singurul de până atunci, creând inevitabil tot mai multe zone de tranziție, În care apa și uscatul poartă o luptă surdă. Arbori și animale, cu toatele gigante, căci până la un prag fotosinteza e favorizată de bioxidul de carbon, cad În mlaștină, unde
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
vă formați o idee despre cărarea pe care călcați dar vă este ascunsă privirii de șerpuire, operați cu ipoteze. Aminteam de antropomorfizare. Păi așa Încercați să aflați de ce fac, eu sau altul, ceva, gândindu-vă la ce-ați face voi, singurii pe care Îi sau vă cunoașteți. Doar că fiecare specie e altfel, gândește și reacționează specific și, uman În ce ne privește și animal În ce vă privește, e doar umbletul după apă la sete, a inspira când e nevoie
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
bună parte inactiv, consumăm chiar resursele menite unui progres. Care, fiind excesiv, ar adăuga greutatea altor consecințe pe umerii Naturii. - Alea pe care tu le numești „lucruri de spus“... Și, pentru ca noul factor limitativ să fie mai eficace, ați Învățat - singurii În lumea animală - Încă ceva: morala. Adică certitudinea aplicării legii. Cum să te descotorosești de tat’tu, precum eschimoșii? Este că ești tentat să-i critici, deși ei trăiesc sau mai bine-zis trăiau absolut firesc? Cară-ți crucea, mai bine-zis
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
așteptând doar o amorsă, o scânteie, pentru a arde. Iar energia eliberată e abia focul... o consecință. Focul e dintotdeauna și pretutindeni vehiculul jertfelor. Căci, cu excepția Eterului, pe care nu putem pune mâna, e cel mai negentropic dintre Elemente, deci singurul adecvat spre a realiza legătura cu perfecțiunea divinului, oricum cu transcendentul extrem negentropic, către care să transmită ofranda. Chiar dacă aceasta e doar o lumânare aprinsă pentru sufletele celor plecați. Și care e tot ceva de genul „ale tale dintru ale
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
poartă un război nu Împotriva zisei și damnatei de el dictaturi miloșevice și chiar așa de-ar fi, nu contează culoarea politică a celui care-și apără țara, cum nu-l poate justifica pe invadator ci Împotriva Întregului popor sârb, singurul și-mi pare rău că nu e acela român care poate asigura stabilitatea În Balcani; cu care NATO n’are ce face... Cât despre cei din fruntea noastră, mi-e rușine. Sunt vânzători de prieteni, fără să capete și arginții
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
la viitorul mediu, acela poluat: cărnița mea e ceva mai oxidantă decât aceea a confraților. Și așa, ce pigment dintre cei doi proprii animalelor Îmi putea colora blănița? Acela negru, eumelanina, forma oxidată a feomelaninei roșii... Iar eu am fost singurul, dintre frații mei, negru... Cristi mi-a spus Belzebut. L’am convins - ca să n’am probleme cu superstițioșii - să-mi spună Moti; dar el Îmi spune Motișor... Pe unde locuiesc eu, lângă Grădina Botanică, hălăduiesc mulțime de veverițe; toate roșcate
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
milă săracilor de bogați Mama spunea: „Săracu’ Matache, e putred de bogat!“. Ea nu-i căina astfel pe toți avuții, ci numai pe cei pe care averea îi făcea atât de vulnerabili, încât săracii trebuiau să aibă milă de ei. Singurul obez pe vremea foametei din 1947 era morarul Matache. La câți lihniți vedeam zilnic, era normal să cred că morarul cel sferic avea să explodeze. Și că de aia spunea mama că e putred. Pântecos pe dinafară, pe dinăuntru, morarul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
de la amintirea unei tinereți chinuite, bântuite de confuzii, îți întind o mână. Lui Constantin Șerban, marele romancier din zilele noastre, mâna i-a întins-o un bărbat cu o singură mână. Un ciung, care, pe deasupra, era și fonfăit. A fost singurul care, la prima lectură într-un cenaclu, l-a lăudat pe Șerban, cu multe argumente de bun-simț, de acolo, din fundul sălii, unde-și avea întotdeauna locul, între bătrânei, paranoici și naivi, fiind, firește, asimilat acestora. Caracuda din primele rânduri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
să intre un minut în baie și apoi să se culce, o apucă tandrețea. „Ai văzut ce scrie de tine?“, ciripește ea ca odinioară, când n-avea decât cincizeci și patru de kilograme, nu optzeci și nouă. „Scrie că ești singurul care te ții drept. E de bine, nu?“ „E prăpăd“, se lamentează deputatul. „Și măcar dac-ar fi vorba despre ce-aș fi zis eu. Dar nemernicul de vice, știi tu care, îi spune la ureche c-aș fi zis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
Biologie, cu ocazia Zilelor Universității "Al.I.Cuza". Între organizatori se afla și domnul Mustață, noua mea cunoștință. L-am simțit foarte apropiat de noi, cei de la Chișinău. După Sesiune ne-a condus într o aplicație la Mănăstirea Putna. Era singurul care putea organiza o astfel de aplicație deoarece soția sa, Mariana Mustață era un om al mănăstirii. Organizase un Șantier Național pentru conservarea Mănăstirii și a bunurilor ecleziale din Muzeul mănăstirii împotriva agenților biodeterioratori. Cu această ocazie am cunoscut-o
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
membri ai diasporei române din Suedia, un participant a solicitat cuvântul și a întrebat: Ce caută acesta aici?", arătând cu mâna la persoana mea. Domnul Corneliu Coposu a răspuns solicitantului, vădit jenat și nervos că "ambasadorul român la Stockholm este singurul diplomat român care s-a comportat în mod corespunzător", menționând că la Paris, Madrid, Roma și în alte capitale ambasadorii români l-au desconsiderat și l-au ignorat; a cerut persoanei care a acționat "într-un mod impertinent" să părăsească
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
despre Cronica este, după părerea mea, obiectivă, chiar dacă unii pot avea și obiecții. Trebuie să mă crezi că eu nu sînt cîtuși de puțin supărat, cum mi se pare că ești înclinat să crezi. Trebuie să mă crezi apoi că singurul care știe că nota e a ta sînt eu (căci știam pseudonimul) și asta n-am spus-o nimănui din redacție. Ce rost ar avea? Voi publica, negreșit, poezia Elisabetei Isanos „Schit”, și poezia dumitale pe care, recitind-o, o
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
colaborare ca măcar prin asta să simtă că nu mai este privit ca înainte. Pentru nr. 1, 1980, îți voi da un amplu articol despre Eminescu, dar îl public cu condiția ca numele individului (care spune la toți că e singurul ce are de spus ceva despre Eminescu) să nu apară în acel număr. Aștept răspuns urgent la această scrisoare. P.S. Prin mine, I.C [onstantinescu] și-a făcut numeroase interese (inclusiv editoriale). De acum înainte va merge, în toate cazurile
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
doilea fiind conștient și teoretizat la Eminescu, dar prezent și la Bacovia, instinctiv și neelaborat. După oarecari căutări am găsit un exemplar din Ateneu cu nota lui Oct[avian] Voicu la Orfeu, scrisă cu căldură și entuziasm, dar din exterior. Singurul, pînă acum, care a citit cartea, a înțeles-o, scriind în cunoștință de cauză și subliniindu-i exact intențiile, a fost un oarecare Crăciun Bejan, de la Familia, - revistă cu care, în prezent, nu am nici o legătură , - și despre care am
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
referat elogios n-a voit să-l citească. Ceva de neînchipuit. Iar atitudinea aceasta nu este doar față de mine (aș zice că are ceva împotriva mea), ci față de toți colaboratorii. Editori și editori, mi se pare însă că nu-i singurul cu o astfel de atitudine. Dar toate acestea sînt lucruri ce nu vă interesează și-mi cer iertare că v-am făcut să pierdeți timpul cu ele. Din păcate, așa este făcut omul, nu-și poate ține necazurile doar pentru
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
de bucurii. Probabil și Ungheanu a voit să-mi facă una publicîndu-mi un articol pe care i l-am trimis exact acum un an cînd am plecat în Italia. Ce s-a întîmplat cu el rămîne un mister. Nu este singurul, dacă aceasta poate fi o mîngîiere. Ce faceți peste vară? Unde vă petreceți vacanța? Noi credem că vom sta acasă; nu îndrăznesc să fac nici o deplasare în starea precară a sănătății. Mă bucur că stînd acasă în fotoliul meu, cu
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
ei le-au tradus pe românește, și, acum ar fi vorba să se recunoască oficial ceea ce au făcut înșiși locuitorii"2237. Autorii articolului erau întru totul de acord cu schimbarea denumirilor turcești ale unor localități din județul Tulcea, considerând că "singurii care s-ar fi putut formaliza ar fi (...) turcii ce au mai rămas în Dobrogea, însă ei, care, fie zis în treacăt, cu toată deosebirea de religie și moravuri, se asimilează mai ușor decât bulgarii, nici nu se gândesc la
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
și altele, chiar mai extravagante, au fost și continuă să fie puse în tribunale. Toate aceste lucruri par atît de noi încît judecătorul, legiuitorul și chiar moralistul lipsit de experiența unor situații comparabile sînt complet dezarmați. Nu însă și etnologii, singurii pe care problemele de genul acesta nu-i iau pe nepregătite. Bineînțeles, societățile pe care le studiază ei nu cunosc tehnicile moderne de fecundare in vitro, de prelevare de ovul sau de embrion, de transferare, de implantare și de congelare
Toţi sîntem niște canibali by Claude Lévi‑Strauss () [Corola-publishinghouse/Memoirs/613_a_1373]