4,511 matches
-
Abulafia am găsit multe pagini dintr-un pseudo-jurnal intim pe care Belbo Îl Încredințase secretului dischetelor, fiind sigur că nu-și trădează vocația, de atâtea ori reconfirmată, de simplu spectator al lumii. Unele poartă o dată mult mai veche, evident că transcrisese pe ele Însemnări de demult, din nostalgie sau pentru că se gândea să le recicleze În vreun fel. Altele sunt din anii din urmă, de când pusese mâna pe Abulafia. Scria dintr-un joc mecanic, ca să reflecteze În singurătate asupra propriilor lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
supun uzurii originalul”. „Dar cel avut de Ingolf nu era originalul”, am spus. „Era o copie a lui după un presupus original”. „Domnule Casaubon, când originalele nu mai există, ultima copie este originalul”. „Dar se poate ca Ingolf să fi transcris greșit”. „Dumneata n-ai de unde să știi dacă-i așa. Iar eu știu că transcrierea lui Inglof spune adevărul, pentru că nu văd cum anume adevărul ar putea fi altfel. Deci copia lui Ingolf e originalul. Suntem de acord asupra acestui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
era considerată o vrăjitorie. Firește că pentru a descifra se urmează calea inversă și se Înlocuiește fiece literă a textului cifrat cu litera ce urmează. Am Încercat și, desigur, am fost norocos să reușesc de la prima tentativă, căci iată soluția”. Transcrise: „Les XXXVI inuisibles separez en six bandes, cei treizeci și șase de invizibili Împărțiți În șase grupuri”. „Și ce Înseamnă?” „La prima vedere, nimic. E vorba de un fel de titulatură, un fel de constituire a unui grup, scrisă Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
gramaticale, apoi inconsecvențele de ordin ortografic. Greșelile se corectează prin tăierea cu o linie a cuvintelor și înlocuirea sau scrierea lor corectă între rânduri. Se procedează identic și în cazul adăugirilor sau finisărilor. După recitirea și finisarea textului, acesta se transcrie. Se înțelege, desigur, că în urma transcrierii nu vor mai exista tăieturi sau ștersături care produc o impresie dezagreabilă, dând primele indicii despre ținuta intelectuală a autorului. Scrisul trebuie să fie lizibil, rezultat al unor deprinderi formate, literele să fie egale
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
a autorului. Scrisul trebuie să fie lizibil, rezultat al unor deprinderi formate, literele să fie egale între el, bine rotunjite și legate unele de altele. Oferim mai jos un model de corectare a unei ciorne după care urmează să fie transcrisă compoziția: O zi trecută fără fapte importante Mândrul soare înfășurat în mantia-i strălucitoare și cu coroana de aur pe cap părăsește bolta cerească pentru a se duce la culcare. Sora lui, argintia lună, pășește mândră pe cerul împânzit de
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
tocmai sigur. Cu toate acestea, micuța învățătoare trăia prin această corespondență, sângele ei trecea prin cuvinte, iar lumina casei stătea probabil aprinsă până târziu, fiindcă, după ce corectase caietele elevilor săi, ea lua pana pentru a-și compune scrisoarea, apoi o transcria în carnețel. Toate scrisorile fuseseră transcrise, de parcă ar fi avut nevoie să țină un mare jurnal al absenței, calendarul zilelor orfane pe care le petrecea departe de cel pentru care se exilase printre noi, cam ca paginile pe care Destinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
învățătoare trăia prin această corespondență, sângele ei trecea prin cuvinte, iar lumina casei stătea probabil aprinsă până târziu, fiindcă, după ce corectase caietele elevilor săi, ea lua pana pentru a-și compune scrisoarea, apoi o transcria în carnețel. Toate scrisorile fuseseră transcrise, de parcă ar fi avut nevoie să țină un mare jurnal al absenței, calendarul zilelor orfane pe care le petrecea departe de cel pentru care se exilase printre noi, cam ca paginile pe care Destinat le smulgea din calendarul său. Tristețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
cu putere, exact după figurile pe care le învățase. Instructorul a certat-o și mai rău, avertizând-o că practica un sport folosit numai în apărare, iar ea tocmai asta îi spusese că făcuse. A pedepsit-o, punând-o să transcrie de treizeci de ori regulamentul până la cursul următor. I-a spus să rămână puțin după program pentru că au de discutat. Lăură deja simțea că începe „s-o încurce”. A rămas după ore, iar el i-a dat întâlnire în oraș
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
să nu-i verifice spusele, asta nu le-o putea ierta. Miza nu era viața ei ratată, nu mai mult decât cariera puțin spectaculoasă de ofițer secund al flotei comerciale. Dar ce le păsa lor! Dacă un lucru putea fi transcris în termeni de pierderi sau profituri, nu le păsa. Dădu cu piciorul în perete, în apropierea lui Burke, care cumpăra cafea și gogoși de la distribuitorul de pe culoar. Mașina-i mulțumi politicos și-i returnă credit cardul. Ca mai toate lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
de față fixează o altă dimensiune a acelor zile de efervescență intelectuală de la CEU: un dialog colegial și amical, înregistrat în biroul meu în zilele de 7, 8 și 9 septembrie, cam între orele 13 și 15. Înregistrarea a fost transcrisă de Mara Ștefan, apoi revăzută și corectată de cei doi interlocutori. Cum sumarul detaliază foarte bine conținutul cărții de față, nu mai am ce adăuga în acest sens. L-am întâlnit prima dată pe Moshe Idel la 27 ianuarie 2003
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
de a lua notele în timpul operației. Întrebat la ce se gândea în acel moment al plecării în lunga călătorie pe drumul fantomelor, Emunu „comunică lapidar că, «pe buneă, nu se gândea la nimic. Chiar scrie acest lucru, iar A. îl transcrie după cum urmează: «Nu m-am gândit la nimică“. Un fascinant joc cu timpul și cu spațiul Povestea Anei Cumpănaș din Comloș, sau „femeia în roșu“, pare a fi doar un pretext al acestui roman despre senzațional, cu mai multe niveluri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
muzicali, iar, în același timp, necruțător, cu atitudini de cruzime, aproape fanatice, față de dușmani și ceilalți“. Despre prietenie și generozitate am stat de vorbă, nu de mult, cu Dina Avrech, într-un interviu exclusiv cu Radio Europa Liberă, din care transcriu aici fragmente. Personal, nu cred că interviurile spontane sunt total definitorii pentru o personalitate de calibrul lui Sergiu Celibidache și că declarațiile culese trebuie citite cu prudență și coroborate cu alte surse de informații. Cine citește interviul dat de el
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
cum s-au derulat activitățile care au făcut obiectul cercetărilor: Manifestele au fost realizate la Constanța, la domiciliul unuia din cei trei participanți, printr-un procedeu cu totul inedit, cel puțin pentru mine. Textele, întocmite de Nicolae Radu, au fost transcrise pe trei cartoane mari, de aproximativ 80/60 cm., folosindu-se în acest scop litere de tipar adezive, din așa-zisele „letraset” care, din câte rețin, au fost scoase ulterior din circulație, pentru motive lesne de înțeles. Apoi, unul din
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
dintr-o dată, poți auzi ce vrei, nu mai ești constrâns de versuri și de unidirecționarea celui care le-a scris. În unul din albumele islandezilor, nici un cântec nu are titlu, iar coperta cd-ului, cu spațiile ei goale, te roagă să transcrii acolo versurile, așa cum le-ai auzit tu. Găselnița mi se pare extraordinară. Chiar dacă entuziasmul e În pericol de-a fi copilăresc, mai adăugați, vă rog, la povestea asta cu sensul, un falsetto, o chitară la care se cântă cu arcușul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
din ținuturile Americii latine (recte Argentina), Leonor Fini a avut un destin longeviv față de cel al Fridei Kahlo (moartă la 47 de ani), trăind până la vârsta de 89 de ani. Spre deosebire de Frida, obsedată de propria ei imagine prin care își transcria spaimele și angoasele, Leonor Fini nu a fost marcată de autoportrete, ci de fantasmele care o bântuiau ritualic și pe care se obstina să le scoată la suprafață (sau mai exact să le interiorizeze dinspre suprafață spre lăuntru, traseul fiind
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
și să realizez interviul axându-mă în principal pe aspectele esențiale, principale din viața persoanei respectate, încercând totuși să o fac să spună câte ceva din fiecare etapă a vieții. În astfel de situații, o modalitate de a aprofunda informațiile este transcriem interviul și i-l trimitem persoanei pentru eventuale adăugiri. De regulă, adăugirile pot fi făcute pe e-mail, dacă ne aflăm la distanță, însă nici aceasta nu este o abordare dezirabilă. Tipice interviului descris în această lucrare sunt cel puțin două
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
formular mai poate fi specificat dacă interviul este realizat doar pentru scopul cercetării sau pentru uz personal, ca și modul cum va fi utilizată povestea vieții pe viitor. Interviul se desfășoară în conformitate cu indicațiile specificate la începutul acestui capitol, casetele sunt transcrise și o copie a documentului rezultat îi este oferită povestitorului pentru eventuale schimbări, pentru eliminarea unor pasaje, corecturi și adăugiri. Povestitorul încă are dreptul de a aproba în orice moment orice utilizare a materialului vieții. Pentru o povestire care va
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
sunteți recunoscător pentru tot ceea ce vi s-a împărtășit, că dețineți o înregistrare definitivă a povestirii sale și că aceasta va avea o reală valoare și pentru alte persoane. De asemenea, îi veți reaminti povestitorului că, după ce caseta va fi transcrisă, va putea citi textul pentru a-și da acordul final și pentru a face unele schimbări sau corecturi, dacă e necesar. Poate aspectul cel mai semnificativ este că, atunci când veți fi încheiat interviul de tip povestea vieții, veți ști, în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
păstrăm intacte în transcriere orice utilizare a limbajului și orice idiosincrazie verbală. Narațiunea cea mai lizibilă este scrisă la două rânduri, cursivă și are o structură clară a propozițiilor și a formei paragrafelor. Sarcina dumneavoastră e, în acest caz, să transcrieți povestea persoanei cu propriile sale cuvinte, decizând unde este adecvat să folosiți paragrafele și semnele de punctuație. Pronunția și dialectele sunt aspecte care ridică probleme. Cea mai simplă manieră de a le evita este să fim consecvenți în folosirea transcrierii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
cont în editarea interviului este că transcrierea are ca scop în primul rând surprinderea sensului. Deoarece scopul nostru este de a obține o narațiune cursivă redată în cuvintele povestitorului, formatul transcrierii va omite propriile dumneavoastră cuvinte și comentarii și veți transcrie doar cuvintele sale, pe care le veți structura în propoziții și paragrafe. Editarea poate consta și într-o schimbare minimală a ordinii anumitor fragmente ale interviului pentru a le pune la un loc pe cele cu un conținut similar și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
transcriere a unei povesti a vieții.) Poate fi important să estimați cât va dura transcriea. Există o metodă empirică ce spune că, în funcție de abilitățile dumneavoastră în ceea ce privește tehnoredactarea și operarea la computer, oricum va dura între trei și șase ore să transcrieți o oră de interviu înregistrat pe casetă. Desigur, când omiteți propriile întrebări și comentarii, precum și ele adiacente, inutile și repetitive ale povestitorului, timpul de transcriere se va reduce semnificativ. Odată ce ați realizat o primă variantă a transcrierii - dumneavoastră înșivă sau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
și repetitive ale povestitorului, timpul de transcriere se va reduce semnificativ. Odată ce ați realizat o primă variantă a transcrierii - dumneavoastră înșivă sau altcineva -, este important să ascultați din nou caseta în timp ce transcrierea, pentru a fi sigur că totul a fost transcris corect de prima dată și că au fost surprinse semnificațiile originale a ceea ce s-a spus. Aceasta este o transcriere care devine interpretabilă, deoarece, cu cât vă apropiați mai mult de text, cu atât sunteți mai aproape de sensul lui. „Despachetarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
a povesti decât de cea de a spune adevărul. Iar cea dintâi este un criteriu de validate precum cea de-a doua în povestirea vieții. Standardul definitoriu este că naratorul are ultimul cuvânt asupra povestirii, chiar și după ce a fost transcrisă, deoarece el e cel care-și spune povestea și care decide cum se potrivesc elementele acesteia, ce sens are și dacă este sau nu validă. Naratorul determină ce se spune sau dacă ceva va fi păstrat sau schimbat în transcriere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
auster și integru, le împodobeam în litere, spre o înregistrare definitivă, zăcută blând în dosare ample, cu clape groase de fier sau de alamă, neînduplecate, ostile oricăror capricii, sclifoseli, garagațe... Cui i-e frică de ștampile (Fișă pentru Romanțul poștal) Transcriu ca-ntr-un delir! Ștampile de complezență, ștampile ale poștei balneare, ștampile de carantină, ștampile poștale „Paquebot“, ștampile poștale „Ancora“, ștampile poștale „Arc de cerc“, ștampile poștale concentrice, ștampile poștale „Crin“, ștampile poștale „Crucea florală“, ștampile poștale cu agrafă, ștampile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
324 p. FILM După șobolani și ploile de vară Iulia BLAGA În limbaj „de la Sibiu“, se spune, atunci când ți-e drag să faci ceva sau îți pică bine ceva, o mâncare, siesta de după masă șamd, că ți-e „haznă“. Termenul transcrie, cumva, senzația blândă de sațietate și aduce orice lucru despre care vorbești la același nivel primar, culinar - să zic așa. Cu atât mai mult îmi permit să spun că mi-a fost haznă să văd Ratatouille, cel mai recent desen
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]