42,865 matches
-
mari spre grădină. Trish a urmărit această conversație cu insatisfacție crescândă. — Văd că nu sunteți prea afectuoși unul cu celălalt ! zice. Trebuie să-ți spun că, din experiența mea... — Pentru numele lui Dumnezeu, lasă-i în pace ! intervine Eddie, pornind motorul. Hai să terminăm odată cu tâmpenia asta. — Eddie Geiger ! se rățoiește Trish, răsucindu-se în scaun. Vorbești despre petrecerea surorii mele ! Îți dai seama... Eddie ambalează motorul, acoperindu-i vocea și Porsche-ul dispare în zare, ridicând pietrișul în urma lui și lăsându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
din experiența mea... — Pentru numele lui Dumnezeu, lasă-i în pace ! intervine Eddie, pornind motorul. Hai să terminăm odată cu tâmpenia asta. — Eddie Geiger ! se rățoiește Trish, răsucindu-se în scaun. Vorbești despre petrecerea surorii mele ! Îți dai seama... Eddie ambalează motorul, acoperindu-i vocea și Porsche-ul dispare în zare, ridicând pietrișul în urma lui și lăsându-mă singură în soarele tăcut și arzător. Așa. Deci... am rămas doar eu și Nathaniel. Singuri-singurei. Până la ora opt diseară. Cam ăsta e în mare scenariul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
și la acea oră e deja destul de cald. Zilele astea totul pare mai lent și mai dedat la lenevie. Nimic nu pare să conteze. Toată lumea pare să se simtă în vacanță - în afară de Trish, care arată ca și cum ar fi cu toate motoarele turate la maxim. Săptămâna viitoare dă un mare prânz de binefacere, fiindcă așa a citit ea într-o revistă că fac doamnele din clasa de sus. După cât se agită, ai crede că e vorba de o nuntă regală. Strâng ziarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
cu ghivece cu semințe și de undeva din spate iese coada une lopeți vechi de lemn. — Doamnă. Îmi deschide ușa galant. — Ce vrei să-mi arăți ? îl întreb când mă sui în mașină. — Turul magic. Îmi surâde enigmatic și pornește motorul. Ieșim din Lower Ebury și o luăm pe un drum pe care nu-l recunosc, printr-un mic sătuc vecin, apoi în sus pe dealuri. Nathaniel pare binedispus și-mi spune povești despre fiecare fermă și fiecare cârciumă pe lângă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
putere. Și nu am la dispoziție decât trei zile. În clipa în care Arnold dispare în Bahamas, totul s-a sfârșit. — Am ajuns ! Nathaniel cotește pe o alee cu pietriș. Parchează lângă un zid scund de cărămidă, după care oprește motorul. Cum ți se pare ? Cu efort, reușesc să revin cu mintea în prezent. — Îhm... Mă uit în jur cu o privire absentă. Da. Drăguț. Oare la ce ar trebui să mă uit ? — Samantha, ești OK ? Nathaniel îmi aruncă o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Mulțumesc, îți doresc cale bună la întoarcere, Ne vedem peste zece zile, spuse olarul, Ne vedem peste zece zile, spuse gardianul intern, în timp ce-i făcea cu mâna unui coleg care sosea. Merseră împreună, intrară, ușa se închise. Cipriano Algor porni motorul, dar nu demară imediat. Se uita la clădirile care erau dărâmate. De astă dată, probabil pentru că edificiile erau de mică înălțime, nu se utilizau explozibili, acest modern procedeu, expeditiv și spectaculos în stare să transforme în trei secunde o structură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
tineri, nervoși ca niște începători ce erau, se repezeau pe rampă să-și ocupe locurile, în vreme ce șoferii mai vârstnici, mai ales dacă ocupau ultimele locuri la coadă, soseau conversând pe îndelete, trăgând ultimul fum de țigară, pentru că, în subteran, cu motoarele încinse, nu era permis fumatul. Sfârșitul lumii, spuneau ei, încă n-a venit, n-avea rost s-o rupă la fugă. Cipriano Algor își puse furgoneta în mișcare. Întârziase uitându-se la demolarea clădirilor, iar acum voia să recupereze timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
era aceeași burniță înșelătoare, aceeași pulbere de apă dansând și amestecând distanțele, până și forma alburie a cuptorului părea hotărâtă să-și ia tălpășița, iar furgoneta semăna mai mult cu o fantomă de caleașcă decât cu un vehicul modern, cu motor cu explozie, chiar dacă nu de model recent, așa cum știm. Sub dudul negru, apa se scurgea de pe frunze în picături mari și rare, acum una, apoi alta, la întâmplare, de parcă legile hidraulicii și dinamicii lichidelor, încă stăpânind dincolo de precara umbrelă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
nu era prea ud. După masa de dimineață, Cipriano Algor merse să caute un urcior în magazie, îl așeză cu grijă în furgonetă, potrivindu-l ca să nu se rostogolească printre lăzile cu farfurii, apoi se urcă, se așeză și porni motorul. Găsit își înălță capul, era evident că nu ignora că un zgomot ca ăsta e urmat întotdeauna de o îndepărtare, apoi, imediat, de o dispariție, dar experiențele lui anterioare de viață trebuie să-i fi amintit că, cel puțin uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
următor ca să nu-i dea prilej să se răzgândească, în al doilea caz va observa atent reacțiile lui Găsit, care nu e câinele să se lase luat prin înșelăciune de revendicările mincinoase ale unui fals stăpân. Marta, care, la zgomotul motorului, apăruse, cu mâinile murdare de lut, la ușa olăriei, vru să afle dacă merge și câinele. Tatăl îi răspunse, Da, merge, și peste un minut curtea era atât de goală și Marta atât de singură de parcă pentru amândoi ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
ajuns. Era cufundat în aceste cugetări inutile, cu capul sprijinit de volan, când se apropie gardianul care veghea ieșirea din subteran, spunându-i, Dacă v-ați rezolvat problemele, vă rog să plecați, aici nu e garaj. Olarul spuse, Știu, porni motorul și plecă fără nici o vorbă. Gardianul notă numărul furgonetei pe o hârtie, n-ar avea nevoie s-o facă, îl știe aproape din prima zi când a devenit gardian în această subterană, totuși îl notă ostentativ pentru că nu-i plăcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
cunoscuți, n-au vrut alt material pentru creațiile lor, dar e îndoielnic că această preferință reprezintă astăzi pentru noroi un punct în favoarea sau împotriva lui. Marta lăsă pregătit prânzul tatălui. Trebuie doar încălzit, spuse ieșind cu Marçal. Zgomotul slab al motorului furgonetei se diminuă și se risipi rapid, tăcerea puse stăpânire pe casă și pe olărie, timp de mai bine de un ceas, Cipriano Algor va fi singur. Liniștit după excitația nervoasă din ultimele zile, nu-i trebui mult să observe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
infirmierele și, în lupta pe care trebui s-o ducă pentru a le respinge, adormi. Nu era prima dată când își termina somnul de dimineață în subterana Centrului, nu-l trezea pentru prima oară, amplificat și multiplicat de ecouri, bubuitul motoarelor camioanelor. Coborî din furgonetă și avansă spre ghișeu, spuse cine e, spuse că venise pentru o lămurire, voia să vorbească cu șeful, dacă se poate, Este o problemă importantă, adăugă. Angajatul care îi răspunse îl privi cu un aer de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și dacă ea mai pornea după trei săptămâni în care nu se mișcase, uneori bateria îi juca feste, Numai asta mi-ar mai lipsi, se gândi, neliniștit. Dar teama lui nu se adeveri, furgoneta își făcu datoria. E adevărat că motorul n-a reușit să pornească din prima încercare, nici din a doua, dar a treia oară demară cu un zgomot demn de alt motor. După câteva minute, Cipriano Algor era pe bulevard, drumul nu era liber înaintea lui, dar ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
se gândi, neliniștit. Dar teama lui nu se adeveri, furgoneta își făcu datoria. E adevărat că motorul n-a reușit să pornească din prima încercare, nici din a doua, dar a treia oară demară cu un zgomot demn de alt motor. După câteva minute, Cipriano Algor era pe bulevard, drumul nu era liber înaintea lui, dar ar fi putut fi mai rău, îl purta chiar curentul traficului, în ciuda încetinelii. Aglomerația n-avea de ce să-l mire, automobilelor le place duminica și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
zise, poate că dau peste ei. Plimbarea prin sat a fost inutilă, Isaura și Găsit păreau că dispăruseră de pe fața pământului. Cipriano Algor se hotărî să se ducă acasă, se va întoarce pe seară, S-au dus undeva, se gândi. Motorul furgonetei cântă cântecul întoarcerii acasă, șoferul vedea coroana înaltă a dudului, când, deodată, ca un fulger negru, Găsit veni de sus, lătrând, alergând pe pantă înnebunit, inima lui Cipriano Algor îi sări în piept gata să cedeze, și n-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
alea complet aleatorii care se mai întâmplă. — Nu! îi răspund grăbită. Îi am de o mie de ani. De fapt..., îmi dreg vocea, sunt pantofii mei de condus. — Pantofii tăi de condus, mă îngână Luke sceptic. — Da, spun, și pornesc motorul înainte să mai zică ceva. Dumnezeule, cum poate să fie mașina asta! Face un zgomot fantastic când o ambalezi și roțile scot un fel de scârțâit când o bag în viteză. — Becky... — E OK, zic, virând încet din parcare spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
în foc pentru cât de adevărat e ce se spune. Mă uit la el supărată. Ce vrea să zică? Că sunt genul care umblă cu vorba? Puțină bârfă la birou nu strică niciodată, zice Michael cu un surâs cald. Ține motoarele în funcțiune. — Categoric! spun hotărâtă. Sunt perfect de acord. Eu mereu îi spun lui Luke, ar trebui să fii interesat de oamenii care lucrează pentru tine. E ca atunci când dau eu sfaturi la emisiunea mea de la televizor. Nu poți doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
grade deviere tribord, anunță Kane, complet absorbit de activitatea pe care o desfășura. Remorcherul și rafinăria, amândouă solid conectate, operară o rotație, executând în imensitatea spațiului o piruetă majestuoasă. Un fulger gigantic lumină scurt noaptea siderală la pupa remorcherului, atunci când motoarele secundare porniră. ― Orbita ecuatorială integrată, declară Ash. Sub ei mica planetă își urma drumul solidar fără grabă, nebănuindu-i pe intruși. ― Dați-mi citirea presiunii EC. Ash examină cadrele și răspunse fără se se uite la Dallas: ― Trei puncte patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
dar începe să se limpezească. Nostromo, fără șovăire, pierdea altitudine. Lambert era cu ochii pe indicatoare. Se putea opera o degajare de urgență, la o adică, dar la viteza cu care se deplasau, situația putea deveni critică dacă unul dintre motoare o lua razna, sau o prezență ostilă se manifesta pe această lume necunoscută. Și n-aveau cum să reducă viteza. În aceste turbulențe, aceasta ar fi însemnat pierderea controlului navei. ― Se limpezește... asta e! strigă Lambert. Dallas studie citirile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
deasupra pupitrului. Coborârea preluată acum de ordinator! Un zumzet ascuțit umplu pasarela comandamentului când Mama superviză faza finală, reglând căderea pe ultimii metri cu mai multă precizie decât cel mai bun pilot uman. ― Coborâre pe reactoare de sustentație, anunță. ― Stingeți motoarele de înaintare. Dallas procedă la o ultimă verificare de preavertizare apoi blocă mai multe manete în poziție OFF. ― Motoare de înaintare stinse. Reactoarele de sustentație funcționează perfect. Brusc, o pulsație regulată străbătu nava. ― Nouă sute de metri. Progresia continuă, zise Kip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
căderea pe ultimii metri cu mai multă precizie decât cel mai bun pilot uman. ― Coborâre pe reactoare de sustentație, anunță. ― Stingeți motoarele de înaintare. Dallas procedă la o ultimă verificare de preavertizare apoi blocă mai multe manete în poziție OFF. ― Motoare de înaintare stinse. Reactoarele de sustentație funcționează perfect. Brusc, o pulsație regulată străbătu nava. ― Nouă sute de metri. Progresia continuă, zise Kip cu ochii fixați pe pupitru. Opt sute. Șapte sute. Șase. Continuă numărătoarea inversă din sută în sută. apoi scandă din zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
isteric. Un zumzăit îndepărtat, aidoma bătăilor furioase de aripi ale unei insecte colosale, constituia acum fondul sonor. Apoi vorbi din nou, iar vorbele se umflau și se mistuiau ca și cum nu puteau rămâne în câmpul intercomului omnidirecțional. ― Praful ăsta afurisit din motoare! Asta e. S-a infiltrat în cursul coborârii. N-am închis intrările de reactoare și n-am acționat "reverse"-urile la timp. așa cred. Avem scurtcircuite peste tot și avem și foc. ― E grav! fu comentariul lui Brett. De la distanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
șovăiră, apoi se aprinseră, și în fața acestei agreabile abundente de semnalizatoare în cabină izbucniră exclamații de satisfacție. ― Avem energie și lumină, raportă Kane. Bună treabă! ― Nu facem decât treabă bună. replică Parker. ― Păi, zise Brett care trebuia să fie pe lângă motoare, după bârâitul regulat care-i însoți răspunsul monosilabic. ― Nu vă bucurați prea tare, reluă Parker. Lipiturile ar trebui să țină, dar nu promit nimic. N-am făcui decât să aducem toată materia la noi. Ceva nou pe la voi? Kane scutură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
multe despre cauza acestui apel și prezența acestei astronave pe această lume minusculă. Să vină atât de departe și să nu exploreze misterul îngropat aici era de-a dreptul de neconceput. Curiozitatea și spiritul întreprinzător, la urma urmelor, au fost motoarele care au condus speța umană departe de planeta originară, izolată, neînsemnată prin golful imens dintre stele. Luă o hotărâre, singura logică în asemenea împrejurări. ― Pare foarte calm, de aici. Mergem mai întâi spre bază. Apoi, dacă nu se ivește nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]