39,170 matches
-
a Securității! Păi, când am confirmată informația asta, care circula din primăvara lui 2004 de altfel, mă mai interesează verdictul?! Pentru mine, e foarte clar, iar această informație îmi confirmă bănuielile. Pe de altă parte, e clar că există o rezistență înverșunată la deconspirare. Tot zilele trecute, Comisia de specialitate a Parlamentului a respins ideea publicării pe Internet, pe site-ul CNSAS, a listelor de securiști și colaboratori. Sunt fenomene blocante, dar să nu disperăm. Cred că o presă mai profesionistă
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
A.T. locuiește împreună cu mama si frații într-o casă alcătuită din șase camere, amenajată corespunzător. Situația materială a clientei: Analiza câmpului de forțe. Puncte tari: potențialul ridicat al elevei, perseverență si fermitate, religiozitate, altruism, responsabilitate. Puncte slabe: * comportament antisocial, * rezistență la schimbare, * impulsivitate. Nevoile si așteptările clientului. * de ce anume are nevoie clientul * suport în dobândirea abilităților sociale, * sprijin în consolidarea relației afective cu mama, * stimulare în redobândirea interesului pentru școală, * suport în acceptarea ideii plecării tatălui. Percepția clientei asupra problemei
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3141]
-
context), de practici ascetice, de exerciții, ce constituie un antrenament de abstinență, de meditația privitoare la relele viitoare (a imagina viitorul ca și când ar fi prezent, pentru a ne convinge de inexistența propriu-zisă a răului), de practicarea abstinenței, a privațiunilor, de rezistența fizică, prin meditație (supravegherea reprezentărilor ce vin din gândire), prin meditația pregătirii pentru moarte (a trăi fiecare zi din viață, ca și când ar fi ultima). ANIMALELE SPERIE, NU AU MÂINI, MÂINILE STAU LA BAZA UMANITĂȚII Albinele arată prin dans unde se
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
contextul imediat postbelic de cotidianul Albina ca încercare a Vaticanului (cel care a finanțat ziarul) de structurare a catolicismului românesc (mai ales din România Vechiului Regat) din perspectivă identitară dar și politică, prezentarea Institutului catolic Presa Bună, constituie punctul de rezistență al cărții sub raportul cercetării și interpretării, fără a minimaliza capacitatea de sinteză din primul capitol și calitatea restituțiilor și anchetei presei catolice de la nivelul capitolului al II-lea. La acest fond al abordării subiectului se adaugă o bună Introducere
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
exegeza unei lucrări din 1913 a sus-numitului iezuit arată încercarea de control a Vaticanului asupra comunicării publice a catolicilor, dar și modelul editării și publicării unui ziar, fapt semnificativ pentru dezvoltarea presei catolice din România. c. Gândit drept capitol de rezistență, în raport cu subiectul enunțat, capitolul al II-lea, Presa catolică din diecezele București și Iași în prima jumătate a secolului al XX-lea, impresionează prin dorința de a include în acest tablou a tuturor publicațiilor de factură catolice din România extracarpatică
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
sale ca instituție în concurență cu statul, într-o societate tot mai dominată de prezența Statului ca monopolizator al oricărei activități sociale. Din această perspectivă, poziția Vaticanului a apărut tot mai retrogradă, de apărare a privilegiilor și imunităților sale, de rezistență la procesul de modernizare a Statului; acesta din urmă, detașându-se tot mai mult de suveranitatea divină și aplicând concepția modernă și rațională a politicii, a impus libertățile constituționale, democrația și religia Patriei unor teritorii unde prin natura sa, Sfântul
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
convertise la catolicism în 1933, prin intermediul dominicanilor. Sauvageot a sprijinit presa catolică după eliberarea țării de naziști (1944), prin Temps présent, Vie catholique illustrée și mai târziu prin Telerama 248. În anii de după război, câțiva dintre catolicii care participaseră la Rezistență au deținut posturi importante, fiind preocupați permanent de problema elanului comunist, prezentă în mai multe țări. În 1944 a luat naștere Le Monde, condus de Hubert Beuve-Méry, un catolic ce se formase în mediul cultural religios al anilor '30-'40
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
pe teritoriul statului român cultele religioase străine nu-și pot exercita jurisdicția asupra credincioșilor"294. Autoritatea Vaticanului a fost înlăturată formal, însă ea s-a menținut la nivel practic pe toată perioada regimului. Biserica Catolică a reprezentat o formă de rezistență anticomunistă ce a avut la bază principii de ordin religios; ea s-a manifestat totuși diferit față de celelalte mișcări de rezistență existente în România. Această opoziție a fost înfrântă într-un mod foarte brutal, însă nu în totalitate 295. Comportamentul
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
însă ea s-a menținut la nivel practic pe toată perioada regimului. Biserica Catolică a reprezentat o formă de rezistență anticomunistă ce a avut la bază principii de ordin religios; ea s-a manifestat totuși diferit față de celelalte mișcări de rezistență existente în România. Această opoziție a fost înfrântă într-un mod foarte brutal, însă nu în totalitate 295. Comportamentul mult mai agresiv al comuniștilor față de Biserica Catolică se explică prin structura centralizată a acesteia, puternica ei subordonare față de Vatican și
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
totuși înfrânarea este semnul și izvorul trăirii creștinești"); argumentul era lupta pe care trebuie să o poarte creștinul pentru a birui "trupul său, lumea și iadul". A treia parte a articolului oferea un exemplu din natură, în sprijinul statorniciei și rezistenței ce trebuie să o aibă creștinul pentru a se păstra curat: "Uită-te la stejarul cel falnic, e adânc înrădăcinat în pământ. Ține piept veacurilor și chiar după ce a fost tăiat jos, dă tărie și durată lucrurilor făcute din el
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
1986, (Miscellanea Historiae Pontificiae, 51). Mateiu, I., Doctrina de stat a problemei minoritare, Editura Imprimeriile Independența, București, 1929. Moscovici, Serge, Epoca maselor. Tratat istoric asupra psihologiei maselor, Editura Institutul European, Iași, 2001. Munteanu Ghercă, Iulian, "Biserica Romano Catolică formă de rezistență anticoministă", în Chronos, anul III, nr. 1(4), Iași, 2005. Perez Lopez, P., La prensa catolica en Espana durante el franquismo, en J., Cantavella, J.F., Serrano, Catolicos en la prensa. Concepto y origenes del periodismo confesional, Libros Libres, Madrid, 2004
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
instituție aflată în concurență cu Statul, într-o societate dominată tot mai mult de prezența Statului care a instituit un monopol pe activitățile sociale. Poziția Sfântului Scaun s-a transformat în una de apărare a privilegiilor și imunităților sale, de rezistență la procesul de modernizare a unui Stat care nu mai avea la bază suveranitatea divină; acesta aplica concepția modernă și rațională a politicii, impunând libertățile constituționale, democrația și religia Patriei, concepte aflate în opoziție cu poziția retrogradă a Sfântului Scaun
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
Gheorghiu Dej și statutul polițienesc 1948-1965, Editura Polirom, Iași, 2001, p. 79. 294 H. Stehle, Eastern Politics of the Vatican, 1917-1979, tradusă de Sanda Smith, Ohio University Press, 1981, p. 265. 295 Iulian Munteanu Ghercă, "Biserica Romano Catolică formă de rezistență anticoministă", în Chronos, anul III, nr. 1(4), Iași, 2005, p. 25. 296 Jean Francois Soulet, Istoria comparată a statelor comuniste din 1945 până în zilele noastre, traducere de Silvia Albișteanu, Ana Zbârcea, Editura Polirom, Iași, 1998, p. 45. 297 Ibidem
Catolicii în spaţiul public. Presa catolică din România în prima jumătate a secolului al XX-lea by Iulian Ghercă [Corola-publishinghouse/Science/908_a_2416]
-
latura monumentalizantă, fie pe cea polemică (violent antiburgheză), notații aparținând registrului vânjos, utilizat intens, sfârșesc în manierism și imoderație. Pe răzvrătitul Horia (văzut ca personaj congener), poetul îl invocase de câteva ori, înainte de placheta cu acest titlu (1935), operă de rezistență, grație căreia C. nu poate lipsi din antologii. Profilat în dimensiuni mitice, Horia (ca precedent, cel eminescian: „Horia pe-un munte stă călare...”) a intrat în fondul activ al poeziei noastre, unii citând primele versuri ca și cum s-ar vorbi de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286453_a_287782]
-
carte apărută în condiții tehnice de lux, nu-i mai puțin o compunere convențională și festivă. Celelalte poeme însă rămân notabile: Peste prăpăstii de potrivnicie (1938), Rapsodie valahă (1940), Rapsodie dacă (1942). Acestea fac un întreg prin tema lor comună: rezistența românească în istorie. Adresându-se „năpraznicei Rusii”, poetul, a cărui voce (se) rostește acum la persoana I plural, lansează versuri-avertisment: „ne crezi fără ieri, fără mâine/ și uiți c-am fost - pentru cine știe s-asculte/ cu-auzuri de câine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286453_a_287782]
-
nu nu i se îngăduia să exprime direct refuzul comunismului. Tot ce putea supraviețui în interiorul sistemului erau aluziile furișe. Când românii îi citeau pe Marin Preda, Augustin Buzura sau Marin Sorescu, căutau mai ales "șopârlele" citeau printre rânduri, fărâmiturile de rezistență la comunism ce scăpau (cu sau fără voie) printre degetele cenzorului. Universul cărților comuniste, oricât de disidente s-ar fi crezut ele, era în fond o imagine a paradisului interzis. Literatura estului se învârtea în jurul interzicerilor, al raiului refuzat și
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
iubirea e o comunicare interzisă. Autorul Desperado trebuie să fie nou cu orice preț. Nou în contextul întregii literaturi, dar și nou față de sine, de volumele anterioare. A fi nou presupune a lua lectorul pe nepregătite, a-i anihila orice rezistență. Orice scriitor care aspiră la statutul de Desperado trebuie să știe mai întâi că există un ideal Desperado, acela de a fi unic, cel mai bun, de a deveni celebru peste noapte și a uimi universul. Pentru a atinge idealul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
amestec al procedeelor. Intenția romancierilor, ca și a poeților, este să "amuze" (mulți o afirmă în interviuri), cuvânt prin care ar trebui să înțelegem să uimească, să facă lectorul să capituleze și să accepte opera cu încântare, să anihileze orice rezistență. Hobby-ul autorului este ironia, iar familia lui literară, ne declară el, nu există: orfan și abandonat, autorul Desperado descurajează orice încercare de a fi înfiat, afiliat. Rețeta lui amestecă tot ce găsește în bucătăria istoriei literare, orice procedeu e
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
doi ani de stagiu militar obligatoriu pentru tineri) așa cum am conoscut-o eu din experiență, cu puțin înainte de a se renunța la el în Marea Britanie, fiindcă încetase să mai aibă vreo utilitate. Reacția mea a oscilat între o reacție șocată, de rezistență față de etica militară (am refuzat să candidez pentru un post de ofițer la instrucția elementară) și o resemnare pragmatică, hotărârea de a-mi face viața cât mai comodă cu putință. Am dezvoltat aceste două reacții în doi eroi diferiți și
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
pulsului, tensiunii arteriale, bradicardie ce poate ajunge până la oprirea cordului, respirației, însoțită de dispariția tonusului muscular. Cauzele de apariție a lipotimiei/sincopei sunt: vasomotorii - la durere, emoție, ortostatism, efort (stenoză aortică, stenoză pulmonară importantă), ca urmare a scăderii bruște a rezistenței periferice, dar cu menținerea fluxului cardiac; sinocarotidiană - masajul sinusului carotidian determină la persoanele cu sensibilitate crescută apariția simptomatologiei; scăderea debitului cardiac, fără oprirea cordului - tamponadă cardiacă, infarct miocardic întins, fibrilație atrială, flutter atrial, TPSV, BAV. * Vertijul reprezintă o senzație cronică
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
c. Totodată se verifică poziția țocului apexian pe linia medioclaviculară. Trebuie amintit că șocul apexian se deplasează cu 1-2 cm la pacientul aflat în decubit lateral stâng. De asemenea, în aprecierea șocului apexian trebuie ținut cont de înălțimea, puterea și rezistența acestuia. Modificări ale poziției șocului apexian pot fi întâlnite în următoarele situații: persoanele longiline prezintă șocul apexian în spațiul V i.c., medial de linia medioclaviculară. Aceeași poziție indică un șoc apexian patologic la pacienții cu pleurezie masivă pe partea
Cordul : anatomie clinică by Horaţiu Varlam, Cristina Furnică, Maria Magdalena Leon () [Corola-publishinghouse/Science/744_a_1235]
-
interzicerea legilor, obiceiurilor, credințelor existente. Zeus din Olimp ajunge în Templu. Alți idoli după el. Urmează prigoane, masacre. Tora = cartea învățăturilor este arsă cu alte cărți sfinte. Evreii abandonează orașe, sate, se ascund în peșterile din munți. Discordia nu opune rezistență. Dar revoltatul Iuda Macabi și apariția cărților Daniel și Ester îi animă și-i adună pe evrei, reușind să-i elibereze prin victoria macabienilor asupra sirienilor lui Antioh Epifanes. Hanuka (anul 163 î.Chr.) este sărbătoarea evenimentului. Evreii revin la
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
și Montpellier, distingându-se ca teoretician și clinician. Ilustrându-și principiul că „Arta medicinei se învață deplin practicând-o“, devine un „Hippocrat al Angliei“, care întârzie la patul bolnavului aflând și notând cauzele, circumstanțele, manifestările, antecedentele bolii precum și capacitatea de rezistență și participare la vindecare a bolnavului. Sydenham observă direct, analizează, compară, folosește studiul și experiența și fixează diagnosticul, prescriind, administrând leacurile. Lumea îl numește un nou Hippocrat și în adevăr este, dar adaptat la spiritul secolului său. știința diagnosticului și
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
de Mac Guire și a magnamicinei de Tanner (1952), a spiromicinei de Gärtner (1956), a kanamicinei de Umezawa (1957) și a colimicinei de Y. Koyama (1958). Lista deschisă a acestor produși biochimici sugerează spectrul larg al germenilor infecțioși, unii cu rezistență recidivantă. în 1962 se înregistrează o epidemie restrânsă de variolă în Europa și, în 1963, în Elveția apare o epidemie de febră tifoidă. După 1970, în unele zone europene, cu populații malnutrite, recidivează tuberculoza. Pe laurii victoriilor medicii nu se
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Abia în 1977 variola este eradicată, dar numai după trei ani este depistată SIDA. Alarmele se succed nu numai în cazul bolilor contagioase. Dezvoltarea senzațională a farmaciei biochimice e însoțită de farmacia biofizică. în 1964, Linus Carl Pauling preconizează tonifierea rezistenței electrice a țesuturilor. Se inventează rinichiul artificial (1944) de Wilhelm Johann Kolff, medic american de origine olandeză. în 1952 - 1953, cardiologul american Paul Maurice Zoll și chirurgul, tot american, William Chardack realizează stimulatoare cardiace electrice. În 1980 se dezvoltă ecografia
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]