42,865 matches
-
am prezentat. Eu sunt Corvium! Se uita uimit și un pic speriat la mine, dar își reveni. Altanovici Helur, călăuza ta credincioasă, zise el cu o voce tremurândă. Încântat! Nu pot decât să spun același lucru. Din depărtare se auzi motorul unui elicopter cu trei pale care se apropia vertiginos de clădire. Amândoi am încremenit! Din ce în ce mai aproape! Mi-l imaginam pe Sergheiov pândind din acea cameră din subsol și aproape că-l zăream. Îl vedeam pe Helur cum stătea ca pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cât am putut pe cei de jos. În mai puțin de zece minute era gata. Perir rămase cu ei. Eu am revenit la dreapta Împăratului meu. Un sfert de oră mai târziu, pe dealul acoperit de zăpadă se puteau auzi motoarele suprasolicitate ale tancurilor care abia reușeau să urce panta înghețată. Erau de un albastru închis și contrastau puternic cu omătul imaculat de pretutindeni. "Să le distrugem, Corvium!" Așa și? De unde știi că n-au armură dublă? După cum au urcat dealul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
sunt destul de încărcate... Ajungând lângă celelalte două tancuri, părăsite când s-au retras Gardienii, trapele a două dintre ele s-au deschis și au coborât rapid cinci oameni care le-au ocupat cu dibăcie pe cele vacante. Le-au pornit motoarele și cu greu le-au putut mișca turelele înțepenite de frig. Chiar și cele abia sosite erau afectate de gerul crâncen al nopții. Cele recent ocupate s-au lipit de tancurile abia venite, astfel încât să le împărtășească magazia de muniție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
27 Cărarea lungă a reuniunii Fură destul de impresionați de interiorul vagonului. Se așteptau să fie mai spartan, dar era chiar cât se poate de confortabil. Mecanicul ajunse la postul său și în curând tremurul specific cuprinse locomotiva și garnitura. Zumzăitul motoarelor se alungi la un moment dat și dispăru complet. Vagabonzii, văzând că nu e nimic de făcut, se cuibăriră într-un colț și adormiră grămadă, unul peste altul, într-un mod drăguț. La fel făcură și majoritatea celor nouă. Corvium
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
o distrugem, nu? Da. Dacă n-o radem noi, generația din care fac parte va fi nimic mai mult decât niște păpuși. Plecă și se duse înspre locomotivă. Trecerea de la vagonul mobilat cu fotolii și paturi la încăperea plină de motoare și convertoare de energie era cât se poate de vizibilă. Trecu printr-un coridor îngust și la capătul lui dădu într-o incintă rotundă împrejmuită de geamuri, care ofereau mecanicului o vedere de aproape trei sute de grade. În fața ei erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
o mașină care să consume mai puțin. Termină și se întoarse în mașină. Se uită la Adam. Fratele lui avea o privire ciudată pe față. În mașină se simțea un miros slab. — Adam. — Ce e? — Ce ai făcut? — Nimic. Porni motorul. Mirosul acela... Ceva argintiu îi atrase atenția. Se uită pe podea, între picioarele fratelui lui, și văzu cilindrul argintiu. Se aplecă și îl ridică. Era ușor. — Adam ... — N-am făcut nimic! Josh clătină cilindrul. Era gol. — Am crezut că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
mai vedem. — Aștept până intri în casă, spuse Josh. Îl privi pe fratele său mergând spre casă și ciocănind la ușă. Mama lui deschise. Adam intră și ea închise ușa. Fără să se uite nici o clipă spre Josh. Acesta porni motorul și plecă. Capitolul 7 La prânz, Alex Burnet plecă din biroul firmei ei de avocatură din Century City și se duse acasă. Nu avea mult de mers. Locuia într-un apartament în Roxbury Park, cu fiul ei de opt ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
pat. Dar toate fetele se îmbrăcau așa, acum. Geanta uriașă i se lovea de șold, în timp ce mergea. Fata își aprinse o țigară și se urcă în mașina ei. Conducea un Mustang negru. Îi făcu semn cu mâna. Brad își porni motorul, demară și ea îl urmă. Nu-ți face prea multe speranțe, își spuse el. Dar adevărul era că își făcea deja. Capitolul 19 Lui Marilee Hunter, directoarea pedantă a laboratorului de genetică de la Long Beach Memorial, îi plăcea să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
să faceți, zise el. Dumneavoastră va trebui să decideți care este cea mai bună acțiune. Dar sunt sigur că o investigație prelungită a poliției va scoate la iveală o rețetă pe numele dumneavoastră pentru acid etacrinic, de la Farmacia Longwood, de pe Motor Drive. Era pentru mine. — Oh, eu știu asta. Se pune întrebarea doar cum a ajuns acidul etacrinic în corpul soțului dumneavoastră. Ar putea fi o întrebare neplăcută. — Laboratorul de la spitalul dumneavoastră a găsit urme de așa ceva? — Da, dar sunt sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
nu avea ce să facă. Femeia urcă în ambulanță și îi strigă lui Alex: — Tot te vom aresta! — Ce? întrebă Alex. Începea să realizeze cât de ireal părea întregul incident. — Ce-o să faceți? — O să ne-ntoarcem, japiță! urlă femeia, pornind motorul. N-o să scapi! Luminile roșii de alarmă ale ambulanței porniră, odată cu sirena. Femeia trecu mașina în prima treaptă de viteză. — De ce? strigă Alex din nou. Nu-i trecea prin minte decât că toată afacerea aceea fusese o greșeală îngrozitoare. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
zise ea. O să sun la birou și o să le spun că întârzii. — Eu vin târziu, dar ține-mă la curent, spuse el. Capitolul 58 Boeing-ul 737 al lui Barton Williams opri pe terminalul privat Hopkins din Cleveland, Ohio, iar vuietul motoarelor se stinse. Interiorul avionului era amenajat foarte luxos. Existau două dormitoare, două băi cu duș și un compartiment cu opt locuri pentru servirea mesei. Dar dormitorul principal, care ocupa toată treimea din spate a avionului, cu un pat dublu mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
E clar? Toată lumea o face, zise Gerard. Imita vocea pilotului, care o auzi din carlingă și întoarse repede capul. — Iisuse, câteodată mă satur de moșul ăsta puturos, continuă Gerard. Barton Williams se încruntă. Apoi auzi o imitare exactă a sunetului motoarelor avionului și, peste acel sunet, vocea unei fete, a uneia dintre stewardese: — Jenny, i-o sugi tu sau eu? — E rândul tău. Un oftat. — OK ... Nu uita să-i duci băutura. Zgomotul deschiderii și închiderii unei uși. Barton Williams începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
în deșert. Aveau să-i vină de hac rapid un șarpe cu clopoței sau vreun coiot. Probabil că asta se întâmplase deja. Nu avea nici un rost să se întoarcă. Stan opri pe marginea drumului, într-un crâng de pini. Opri motorul și inhală parfumul pomilor. Adormi instantaneu. Gerard se plimba înainte și înapoi prin praf, în întuneric. Voia să se ridice de la sol și încercă de câteva ori să sară pe tufele de pelin care-l înconjurau. Dar acestea nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
lungime și gros cât antebrațul uman, se zbătea la capătul bățului, scoțând un fel de sfârâit cu clopoțeii lui. — Acum puteți să vă dați jos, dacă vreți, spuse cowboyul, aruncând cât colo șarpele. Alex deschise ușa cu prudență. — Din cauza căldurii motorului, zise unul dintre ei. Îi atrage sub mașină, dimineața. Alex văzu că erau șase bărbați, cu totul. Aveau cu toții bețe și niște saci al căror conținut se zvârcolea. — Ce faceți? Adunăm șerpi cu clopoței. — De ce? — Pentru Expoziția Șerpilor cu Clopoței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Dar ar putea foarte bine să își folosească grăsimea ca să ajute o cauză nobilă“. Bogătașul și barca Dosul cel mai amuzant WIRED NEWS SERVICE. Bogătașul neo-zeelandez Peter Bethune va încerca să atingă un nou record mondial pe o barcă cu motor alimentată cu grăsime din propriul posterior. Trimaranul lui ecologic de 26 metri, Earthrace, este alimentat în întregime cu un combustibil biodiesel, făcut din ulei vegetal și alte grăsimi. De fapt, dosul lui Bethune va reprezenta doar o contribuție minoră la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
mult uman? — Nu am văzut restul animalului, zise Erickson, cu severitate. Dar vom ajunge și acolo, la momentul potrivit. Aș fi interesat în mod special să verific orice rotație a axei foramen magnum, și, bineînțeles, adâncimea și aranjamentul șanțurilor cortexului motor, măsura în care a fost păstrată materia cenușie. — Vă așteptați să găsiți schimbări umane în creier? — Sincer, nu, spuse Erickson. Își întoarse atenția spre partea superioară a craniului, trecându-și mâinile în mânuși peste părul rar al urangutanului, pipăind oasele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
frumoasă...) Da, am de toate, soț (face o pauză, e bucuroasă că persoana cu care vorbește nu o vede, ochii sunt cuprinși, treptat, de disperare și de lacrimi...), am o meserieeee!!!, lux, arhitectă, proiecte, case, poți căuta pe Internet, dă motor de căutare Emma Serban și-o să vezi construcțiile mele, casele, mai ales, proiectele de la Bienala Arhitecților, putem să ne urcăm într-o mașină și să colindăm orașul ăsta minunat ca să-ți arăt casele proiectate de mine, asta-mi ia tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
mașina lui Jack oprind În stație... Nu știu deloc ce ar trebui să simt acum. Nu pot decât să rămân așa, cu ochii pe geam, conștientă de sunetele familiare și mângâietoare din jurul meu. Uruitul și scrâșnetul de pe alte timpuri ale motorului de autobuz. Zgomotul ușilor care se deschid și se Închid. Sunetul ascuțit al clopoțelului de oprire la cerere. Oameni bocănind pe scări În sus, apoi pe scări În jos. Simt autobuzul zgâlțâindu-se În momentul În care dăm colțul, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
și umbrele cenușii ale nopții ascundeau mașina Securității. Aceasta, cu farurile stinse, abia părăsise beciul din spatele instituției al cărui nume vasluienii Îl rosteau În șoaptă și simultan stăpâniți de frică și greață. Era un ARO serie specială echipat cu un motor puternic și silențios. De culoare fumurie, cu numere care se schimbau din bord și bine insonorizată, mașina se strecura prin noapte și pe măsură ce Înainta pe strada Călugăreni, maiorul Mihai Roznoveanu era tot mai liniștit și se gândea la evenimentul din
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
un plocon gras șefului său. Mașina Înainta pe malul unei râpe adânci și Întunecate chiar și În timpul zilei iar În noaptea neagră părea o imensă pată de smoală. Nu se auzea decât fâșâitul roților și abia perceptibil zgomotul surd al motorului. În apropierea celor cinci tei Îngemănați, maiorul Roznoveanu ordonă scut: Patru! Adjutantul Ghiță Asoltanei opri motorul, cei doi Își făcură din cap un semn bine știut și după un minut scrutau Împrejurimile și adâncul râpii prin cele două camere video
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
În timpul zilei iar În noaptea neagră părea o imensă pată de smoală. Nu se auzea decât fâșâitul roților și abia perceptibil zgomotul surd al motorului. În apropierea celor cinci tei Îngemănați, maiorul Roznoveanu ordonă scut: Patru! Adjutantul Ghiță Asoltanei opri motorul, cei doi Își făcură din cap un semn bine știut și după un minut scrutau Împrejurimile și adâncul râpii prin cele două camere video cu raze infraroșii. Vreme de două minute au stat neclintiți dar toate simțurile lor ascuțite erau
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
nici un zgomot și liniștea Împărățea peste pădurea Mavrocordat. Victor se opri brusc, Vizante Încremeni ca la comandă evitând astfel palma stăpânului său. Urechile de vechi jandarm Își făcură Încă odată datoria și Victor Olaru prinse un zgomot slab ca de motor. În același timp, Întreg universul său de gânduri și imagini fu cutremurat și numai pentru o clipă fu cuprins de teamă și scurtcircuitat de o altă avalanșă de gânduri. Pentru o clipă doar, apoi calmul, vigilența și stăpânirea de sine
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
veni cu mașina la ora aceasta: pădurarul era plecat, nevasta sa la fel, sâmbăta nu venea nimeni de la Ocol sau miliție În control, drumul nu era circulat de cele câteva mașini din sat. Oare cine ar putea fi? Zgomotul de motor se auzea din ce În ce mai aproape, apoi Victor realiză că mașina a trecut de zona lor și se Îndrepta către Poiana Rusului, spuse un „bine că s-au dus!” și apoi, rațiunea Îl părăsi pentru că motorul cu zgomot surd se oprise brusc
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
cine ar putea fi? Zgomotul de motor se auzea din ce În ce mai aproape, apoi Victor realiză că mașina a trecut de zona lor și se Îndrepta către Poiana Rusului, spuse un „bine că s-au dus!” și apoi, rațiunea Îl părăsi pentru că motorul cu zgomot surd se oprise brusc În imediata lor apropiere. Victor se aștepta la ce-i mai rău, a fost pârât, acum Îl vor căuta, Îl vor prinde și iar la „zdup” sau și mai rău, În beciul Securității de unde
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
Trecuseră zece-douăsprezece minute lungi cât tot atâtea luni când urechea fostului jandarm păru că prinse un „fsst” estompat. Poate de la un pneu sau de la o conductă de presiune a mașinii, zise În sinea sa Victor Olaru. Peste alte cinci minute, motorul porni fără mare zgomot și mașina se puse În mișcare, fără lumini și fără a accelera. Victor Îi șterse lui Vizante una peste urechi, Vizanti care dădu semne de mare agitație iar acesta s-a liniștit imediat pentru că asta Însemna
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]