42,865 matches
-
Trei mașini intraseră în coliziune în mijlocul unei intersecții de mare viteză. Primele două - o mașină sport modificată, din fibră de sticlă, și un coupé Mercedes argintiu - se ciocniseră în unghi drept, pierzându-și roțile din stânga și zdrobindu-și compartimentele pentru motor. Mașina sport din fibră de sticlă, antologia oricărui model bulbos și elongat din anii 1950, fusese lovită apoi în spate de o limuzină guvernamentală cu șofer. În stare de șoc dar nevătămată, tânăra șoferiță în uniformă verde fu ajutată să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
de-a lungul autostrăzii, asprimea tuburilor fosforescente ale stâlpilor de iluminat public și imensa coroană de lumină ce plutea deasupra aeroportului. Uitându-mă la cerul întunecat, mi se părea că sperma lui Vaughan spăla întregul peisaj, dând putere miilor de motoare, circuite electrice și destine personale, irigând cele mai mici gesturi ale existențelor noastre. Tot în seara aceea am observat primele răni autoprovocate ale lui Vaughan. La o benzinărie de pe Western Avenue, își prinse intenționat mâna la portiera mașinii, imitând rănile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
bâjbâi după cheia din contact, pe buze cu un surâs vag care mă lua peste picior pentru toată râvna de care dădusem dovadă căutându-l, dar care exprima și acceptarea propriului eșec și autoritatea mea asupra lui. Când am pornit motorul, își așeză palma bandajată peste coapsa mea. Surprins de acest contact fizic dintre noi, am crezut la început că Vaughan încerca să mă liniștească. Îmi duse apoi mâna la gură, și-am văzut cubul argintiu, deja scobit, dintre degetele sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
sub un pasaj superior, bara de protecție din față a Lincolnului frecându-se de palisada de ciment care despărțea terasamentul autostrăzii de marginea unui depozit abandonat de mașini dezmembrate. Înainte să rotesc cheia în contact, am ascultat ultima muzică a motorului, apoi m-am lăsat pe spate în scaun. Pe ecranul oglinzii retrovizoare am urmărit mașinile care urcau rampa de acces pe autostrada din urma noastră: nou-veniți nerăbdători la acel carnaval aerian. Navigau pe suprafața drumului, deasupra capetelor noastre, ca să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
de mașini dezmembrate. Deasupra mea, mașinile de pe autostradă se mișcau ca niște epave motorizate, cu vopseaua decolorată și scorojită. Șoferii lor ședeau rigizi în spatele volanelor, depășind autobuzele liniilor aeriene pline cu manechine îmbrăcate în haine absurde. O mașină abandonată, cu motorul și roțile lipsă, stătea pe butuci într-o zonă de staționare de sub pasajul superior. I-am deschis portiera cu balamale ruginite. Confetti de cioburi de sticlă acoperea scaunul din față al pasagerului. Toată ora următoare am stat așezat acolo, așteptând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
în epavele abandonate ale depozitului. Terasamentele îndepărtate ale autostrăzilor își recăpătară contururile șterse. Irascibil și istovit, am dat portiera în lături și-am coborât din mașină. Mugurii de sticlă răspândiți pe jos scânteiau ca niște monede ieșite din uz. Un motor porni cu un uruit. Pășind în stradă din zona de staționare am fost brusc conștient de prezența unui vehicul negru masiv care accelera spre mine venind din umbra pasajului superior unde eu și Vaughan ne acuplaserăm. Cauciucurile lui cu exteriorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
prins-o de braț. - Am nevoie să conduc din nou înainte să treacă totul. Cu brațele goale împreunate peste sâni, scrută interiorul mașinii, căutând parcă muștele pe care i le descrisesem. Voiam să i-o arăt lui Vaughan. Am pornit motorul și am ieșit din curtea blocului. Cum am accelerat, perspectivele străzii se deschiseră în jurul meu, îndepărtându-se de mine ca într-un proces aerodinamic automat. Lângă supermarket, o femeie tânără într-un impermeabil de plastic radia o lumină cireșie în vreme ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
caroseriei. În timp ce făceam asta, cauciucul drept din față se dezumflă încet. Catherine coborî și se uită la mine. Ne-am dus împreună prin lumina tot mai limpede spre intrare. Pe când traversam porțiunea de pietriș, în garaj se auzi huruitul unui motor. O mașină lucioasă de culoare argintie, pe care am recunoscut-o imediat ca fiind mașina mea, țâșni pe rampă în sus spre noi. Catherine strigă, împiedicându-se în propriile picioare, dar, înainte s-o pot apuca de braț, mașina ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
ca fiind mașina mea, țâșni pe rampă în sus spre noi. Catherine strigă, împiedicându-se în propriile picioare, dar, înainte s-o pot apuca de braț, mașina ne ocoli și plonjă peste pietrișul alunecos drept în stradă. În aerul dimineții, motorul ei scoase un strigăt de durere. Capitolul 24 N-am mai apucat să-l văd Vaughan. Zece zile mai târziu a murit pe podul rutier pe când încerca să intre cu mașina mea în limuzina în care se afla actrița de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
ține în special de domeniul artelor plastice. Numeroase expoziții interne de plastică nouă, expoziții artistice internaționale, serate „sincretice” cu performance-uri poetice, teatrale și muzicale de avangardă, inovații arhitecturale sau în domeniul artelor decorative au avut loc sub egida sa. Iar „motorul” acestor realizări a fost pictorul, decoratorul și arhitectul Marcel Iancu. Ca și în cazurile Simbolului și al primei serii din Chemarea (1915), revista își datorează apariția sprijinului financiar al acestuia. Întors, după un lung periplu dadaisto-constructivist prin țările Europei Centrale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
fi socotiți păgîni. (...) E de preferat elanul poate unilateral dar vital al tinerilor într-o epocă de cădere a politicianismului”, iar corupția politicianistă - cu devitalizarea/degenerarea și slăbiciunea (altfel spus, cu bătrînețea și feminizarea). Tinerețea și bărbăția devin astfel pricipalele motoare ale „revoluției naționale”: „Spiritul ce-i animă nu e feminin sau bătrînesc formal, ci tînăr, bărbătesc, fecund revoluționar”. Ca și tînărul Mircea Eliade, Emil Riegler-Dinu consideră - în spirit nietzschean - că, „oricît de virtuoși ar fi bătrînii”, sînt de preferat „viciile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Rădulescu, Mihail Sorbul, Victor Eftimiu sau Camil Petrescu, ultimii doi - colaboratori sporadici la Contimporanul. În numărul 3, Mihail Cosma semnează un articol nebulos și exaltat, în care pledează, în termeni marinettiști, cauza unui teatru nou („Vrem scena-bord în pană de motor” etc). Sînt semnalate entuziast montări ale Teatrului Sidoli din Cernăuți cu D-ra Iulia de Strindberg și „succese” ale Didei Solomon la Iași și Botoșani cu piesa Poveste a lui Scarlat Callimachi. Ultimul semnează în paginile revistei ample fragmente din drama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
față se ridica,în sus, asemeni unui armăsar înspăimântător, lăsând partea din spate,în poziție aproape verticală,întreg acel măiestrit aranjament de metal, care,în totalitatea sa, purta denumirea de tractor de mare putere. Nu rareori îl forța, accelerându-i motorul, până ce namila sta în fund, pe partea din spate, dansând un fel de sârba pe loc după care, ostenit, cădea ca o ființă care aproape nu-și mai poate trage răsuflarea. Câte unul îi atrăgea atenția, cât în glumă, cât
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
antrenant, al mizicii de la radio. După aerisire, după celelalte amintite un rând mai sus, a simțit că s-a cam instalat răcoarea. Răcoarea zorilor, care nu erau tocmai departe. A închis ușa, a dat drumul zăvorașului de sub clanță, a pornit motorul autoturismului, ca să combine, puțin, răcoarea de afară cu dulcea căldură, emanată de mașină, și s-a așezat, cu aliura de șef suprem,în fotoliu. Criminal gest! Sinucigașă acțiune! I se atrăsese atenția, doar, că, un garaj nu trebuie să fie
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
conducerea teatrului un fost poet, bine dus cu capul, care trăise multă vreme prin țări străine și care a rămas în literatura română cu un singur poem, din două versuri care sună exact așa: „Un om din Tecuci, avea un motor/ Ce nu folosea la nimic”. Strașnic poem, nu credeți? Aplauze, vă rog! Ei, dragii mei, acest om care făcea în acest fel fascinanta teorie al nimicului, integrându-se personal, voluntar și total, în acest concept al vidului absolut, a fost
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
că s-au găsit oameni, care să observe chiar și fără ochelari, mintea găunoasă a individului și l-au trecut în tăcere pe linie moartă, pentru a contribui alături de alți duși cu pluta, să găsească până la urmă, o folosință practică motorului acelui brav cetățean din Tecuci. De atunci, nu s-a aflat dacă măcar mă-sa mai știe pe unde mai reeditează genialul său poem, fiindcă în privința persoanei lui ceața este totală. Am rememorat aici despre acea întâmplare din ultimul deceniu
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
îi plăcea mirosul tutunului neaprins dar mergea împreună și era solidar cu ei, în recreația mare, indiferent la urmări. Ieșeau din curtea mare a școlii, pe lângă teatru unde se afla parcul. Vedeai un autobuz casat, fără roți, fără geamuri, fără motor, ruginit din care ieșea fum din oră în oră, iar Stani avea locul rezervat la volan și își ducea amicii pe unde pofteau, chiar în tot universul! Zece minute petrecute în acel loc valorau cât ore întregi de așteptare! Ani
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
I-a mai avut profesori de fizică și pe Leonte care era un distrat. Avea cămășile roase de ’’șoricei’’ la gât și Iordache, profesori foarte buni însă nu îl mai pasiona materia. Schimburi de căldură, multă teorie, ciclul lui Carnot, motorul în nu știu câți timpi, optică, reflexie, fizică cuantică, Einstein, probleme simple cu enunțuri lungi, prea puține necunoscute, multă toceală și doar îi plăcea pe vremuri atât de mult. Când lua fizica în mâini îi apărea, în fața ochilor, bulbucatul! Și Angelescu a
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
facă impresie chiar atât de bună cu această facultate și îi spune lui Bălăuță cam ce îi trecuse prin minte. După câteva clipe de gândire, întrezărind receptivitatea la noutăți a tânărului, el îi spune direct: - Îmi placi, te bag la motoare, am un maistru bun de la care vei învăța meserie; eu acum trebuie să plec la Mangalia însă te duci la biroul personal; îi spui tipului de acolo să te angajeze și să ți se facă protecția muncii; le zici fără
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
un post de muncitor necalificat; îi explică că nu poate primi pe oricine, la șantier nu ar fi fost o problemă însă ei primesc numai mecanici sau șoferi, dar găsise o portiță: - Și unde vrea Bălăuță să te bage? - La motoare, domnule director. - Bine, vezi că ai un maistru bun. Îți doresc succes! Mergi acum să faci formele de angajare și după aceea trebuie să treci pe la cabinetul de protecția muncii. - La revedere, dom director! - Succes, tinere! I-a plăcut acest
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
-le gustul. Atunci prima oară îi spuse meșterul cu mândrie: - Eu am afumat-o! Și oferindu-i încă o bucățică continuă< aici trebuie să mâncăm bine, ai văzut cum se muncește. Trebuie să nu ne stea gândul la altceva, la motoare fiecare operațiune este foarte însemnată! Și le-a explicat colegilor cum a improvizat în grădină afumătoarea. Când a terminat masa, a vrut să se întoarcă la locul de muncă, însă Paul i-a spus: - Stai liniștit, mai avem un sfert
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
locul de muncă, însă Paul i-a spus: - Stai liniștit, mai avem un sfert de oră din pauză! Mai bine povestim altceva! De unde ești? Din acea zi s-a apropiat de Paul. Zilnic treceau separat în inspecție pe la atelierul de motoare, directorul și inginerul șef, fiecare pe la diverse ore și cu probleme diferite; în prima zi erau împreună și nu l-au recunoscut printre muncitori. - Unde este studentul? l-au descusut pe maistru. - La baia de degresat! Zâmbind, îl arătă îmbâcsit
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
întrebau mereu ce mai face parcă era o personalitate! Ce i-a plăcut la acești oameni a fost că nu se fereau și vorbeau verde în față. Maistrul i-a și comunicat ce a vorbit cu conducerea. Munceau în zgomotul motoarelor aflate în rodaj și din când în când râdeau de vreo glumă spusă de unul dintre ei în gălăgia aceea infernală. Când a terminat peste vreo două luni, a fost chemat la Bălăuță în birou. Era împreună cu directorul și i-
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
era o familie fericită! Paul ar fi dorit să muncească șofer, deci să lucreze în exploatare și să renunțe la atelierul de reparații motoare. Ar fi câștigat mai bine, deși acolo era apreciat ca fiind cel mai bun mecanic în motoare cu aprindere prin compresie. Discutau împreună de multe ori, credeau că ele constituiau viitorul, nu cele pe benzină și așa a fost. Trecea pe la ei adesea, ba chiar odată i-a invitat la restaurantul unchiului pe care Claudia l-a
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
ușa de la intrare. Lipești la poartă sticlele de lapte minuscule. Minusculul ziar împăturit. Când totul e perfect, exact, până la ultimul detaliu, s-a făcut, probabil, trei sau patru dimineața, pentru că acum e liniște. Podeaua, tavanul, pereții nu se mai zguduie. Motorul frigiderului amuțește și din fiecare bec se aude bâzâitul filamentului. Se aude ticăitul ceasului. O molie se lovește de geamul bucătăriei. În cameră e un frig de poți să-ți vezi răsuflarea. Pui bateriile la locul lor și apeși un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]