4,323 matches
-
pare că a fost un membru al comitetului umanitar care sprijinise filmul. În tabăra de nudiști a lui Koch de la periferia orașului oamenii Își lepădau atribuțiile sociale și se Întorceau la ei Înșiși, Îmi spuse Dora. Nu conta că erai baron, secretară sau croitoreasă. În ochii acestui Adolf toți oamenii erau egali. Împreună se hrăneau cu alimente sănătoase, citeau literatură edificatoare și celebrau puterea vindecătoare a soarelui. Dacă Într-o zi societatea avea să fie revoluționată, de jos până sus, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Nimic nu Îi unea mai repede și mai puternic pe oameni - deși trecător și șubred - decât un dușman comun. Săptămâna aia subiectul era „Ienicierii“. Pe când trecea rapid În revistă cele mai recente mesaje, Armanoush a fost fericită să descopere că Baron Baghdassarian era online. Nu știa prea multe despre el, În afară de faptul că era un nepot al supraviețuitorilor, exact ca ea, și că spumega de furie, spre deosebire de ea. Uneori putea fi extrem de dur și de sceptic. În ultimele câteva luni, În ciuda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
putem trece cu toții mai departe? Lipită de ecran, Armanoush a luat o gură din restul de măr și a mestecat-o nervos. Niciodată nu mai simțise atâta admirație pentru un bărbat - altul decât tatăl ei, bineînțeles, Însă asta era altceva. Baron Baghdassarian avea ceva care o fascina și În același timp o speria; nu Îi era cu adevărat frică de el sau de lucrurile pe care le susținea cu atâta Îndrăzneală - mai degrabă Îi era teamă de ea Însăși. Cuvintele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
teamă de ea Însăși. Cuvintele lui aveau un efect puternic, capabil să o scoată la suprafață pe acea altă Armanoush care locuia Înlăuntrul ei, dar care nu ieșise Încă la iveală; o ființă ascunsă, cufundată Într-un somn adânc. Cumva Baron Baghdassarian Împunsese creatura aceea cu ea sulița propriilor lui cuvinte, Înghiontind-o până când se trezise răgind și ieșise la lumină. Armanoush Întorcea Încă pe toate părțile În mintea ei acest efect Înspăimântător când a zărit un mesaj lung trimis de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de continuitate și de identitate. Trebuia să-și viziteze trecutul pentru a putea Începe să-și trăiască propria viață. Pe când greutatea acestei revelații o izbea, a simțit impulsul de a scrie un mesaj aparent adresat tuturor, Însă În special lui Baron Baghdassarian: Paradoxul Ienicerilor e sfâșiat Între două stări contradictorii ale existenței. Pe de o parte, rămășițele trecutului se Îngrămădesc - un pântece de tandrețe și tristețe, un sentiment al nedreptății și discriminării. Pe de altă parte strălucește viitorul promis - un adăpost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
l-ai mai avut niciodată, ușurarea de a te alătura majorității și de a fi În cele din urmă considerat normal. Bună, Doamnă Sufletul-Meu-Surghiunit! Mă bucur că te-ai Întors. Mă bucur s-o aud pe poeta din tine. Era Baron Baghdassarian. Armanoush nu s-a putut abține să nu citească ultima parte cu voce tare: mă bucur s-o aud pe poeta din tine. Și-a pierdut șirul gândurilor, Însă doar pentru o clipă. Cred că am o legătură cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
deplin vreuneia din ele, oscilând necontenit Între două stări ale existenței. Până În ziua aceea nu scrisese nimic atât de personal și atât de direct nimănui din grup. A respirat adânc În timp ce inima Îi bătea nebunește. Ce avea să creadă Baron Baghdassarian despre ea acum, Îi va spune cu adevărat ce gândea? Trebuie să fie greu. Pentru cei mai mulți armeni din diaspora, Hai Dat este singura ancoră psihologică pe care o avem pentru a susține o identitate. Situația ta e diferită, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să iasă din Café Constantinopolis, pe ecran a apărut un rând. Oriunde te-ar purta călătoria ta interioară, te rog, ai grijă de tine, dragă Doamnă Sufletul-Meu-Surghiunit, și nu-i lăsa pe turci să se poarte urât cu tine. Era Baron Baghdassarian. CAPITOLUL ȘAPTE Grâu Trecuseră mai bine de două ore de când se trezise, Însă Asya Kazanci zăcea Încă În pat, sub o plapumă din puf de gâscă, ascultând miriadele de sunete pe care doar Istanbulul e În stare să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Însă apoi a spus: — Nu am Întâlnit niciodată pe cineva atât de profund și... de... de empatic, chiar dacă, În același timp, atât de sever și de bătăios. Cu excepția unei singure persoane! Îmi amintești de cel mai neobișnuit prieten al meu: Baron Baghdassarian. Voi doi semănați atât de mult, În atât de multe privințe, Încât ați putea fi foarte bine suflete pereche. — A, da? a Întrebat Asya, intrigată de numele ăla. Ce e? Spune-mi de ce râzi. — Îmi pare rău, nu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
A, da? a Întrebat Asya, intrigată de numele ăla. Ce e? Spune-mi de ce râzi. — Îmi pare rău, nu m-am putut abține să nu râd de Întorsătura asta a sorții, a spus Armanoush. Doar că, dintre toate cunoștințele mele, Baron Baghdassarian se Întâmplă să fie cel mai pornit Împotriva turcilor! În noaptea aceea, când toate femeile din familia Kazanci s-au dus la culcare, Armanoush s-a dat jos din pat În pijamale, a aprins lampa slabă de birou și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Asya? a tastat imediat Doamna Peacock/Siramark. E fiica Întregii familii. O tânără cu patru mame și nici un tată. Un personaj remarcabil - plină de mânie, sarcasm și spirit. Ar fi un bun personaj dostoievschian. Armanoush se Întreba unde Dumnezeu era Baron Baghdassarian. Domană Sufletul-Meu-Surghiunit, ai vorbit cu cineva despre genocid? s-a interesat Coexistență-Nefericită. Da, de vreo câteva ori, Însă e atât de dificil. Femeile din casă au ascultat povestea familiei mele cu un real interes și cu o tristețe sinceră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
gândit la Paradoxul Ienicerilor? El era! El! El! Armanoush a recitit cele două rânduri, după care a scris: — Da, m-am gândit. Însă apoi n-a știut ce să mai scrie. Ca și când și-ar fi dat seama de ezitarea ei, Baron Baghdassarian a continuat. E foarte frumos din partea ta că te Înțelegi atât de bine cu familia aia. Și te cred când spui că sunt oameni buni la suflet, interesanți În felul lor. Însă nu-ți dai seama? Ești prietenă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
pus farfuria lângă laptop și apoi a plecat, Închizând ușor ușa În urma ei. Pe farfurie erau două portocale curățate și feliate. Aprinzând din nou ecranul, Armanoush a mușcat dintr-o felie de portocală, gândindu-se ce să-i răspundă lui Baron Baghdassarian. CAPITOLUL ZECE Migdale În cea de-a cincea zi a șederii ei acolo, Armanoush descoperise deja rutina matinală a konak-ului Kazanci. În fiecare zi din săptămână micul dejun era așezat pe masă la șase dimineața și rămânea acolo până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
sărăcăcios Îmbrăcați peste bord. Ascuns În spatele unor ochelari cu rame groase, fiul părea oarecum stânjenit de comportamentul trufaș al maică-sii. Seamănă cu niște personaje din cărțile lui Flannery O’Conner, și-a spus Armanoush. — Povestește-mi mai multe despre Baron ăsta, a zis Asya din senin. Cum arată? Câți ani are? Armanoush a roșit. În lumina vioaie a soarelui de iarnă ce strălucea printre norii groși, chipul ei era cel al unei fete Îndrăgostite. Nu știu. Nu l-am Întâlnit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Era premodernă și tragediile ei premoderne. Armanoush a strâns din buze atât de tare, Încât parcă tot sângele i s-a scurs din ele. Avea atâtea contraargumente, că nu știa exact de unde să Înceapă. Ce n-ar fi dat ca Baron Baghdassarian să fie acolo și să audă toate astea. Tăcerea lui Armanoush a fost umplută imediat de Întreruperea Asyei: — A, da? Credeam că nu ești naționalist! — Nu sunt! a exclamat Scenaristul Nenaționalist de Filme Ultranaționaliste ridicând vocea câteva octave. Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Filme Ultranaționaliste, iar buza de jos Îi tremura de furie. Știți foarte bine că nu cred În porcăriile astea. Știți că spectacolele alea sunt doar un divertisment. Armanoush s-a străduit din toate puterile să schimbe dispoziția. Deși știa că Baron Baghdassarian nu ar fi deloc de acord cu asta, era convinsă că creșterea tensiunii nu ajuta cu nimic la recunoașterea genocidului. — Tabloul Înrămat de acolo, a arătat Înspre perete. Știți că În tabloul ăla cu ramă portocalie e o șosea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
și nume din partea boemă, avangardistă, cu pretenții artistice a Istanbulului. O elită tipică de țară din lumea a treia care se urăște pe sine mai mult decât orice altceva pe lume. Armanoush a tresărit la acest mesaj scurt al lui Baron Baghdassarian și s-a uitat În jur. Asya doarme În partea cealaltă a camerei cu Sultan al Cincilea ghemuit pe piept, o pereche de căști pe urechi și o carte deschisă În mână: Totalitate și Infinitate: Eseu asupra Exteriorității, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
un amestec șuierător de sforăituri și tors, deși nu e Întotdeauna ușor să-ți dai seama căruia din ei Îi aparține fiecare; sunetul scos de vârful degetelor sale care se plimbă pe tastatură În căutarea celui mai bun răspuns pentru Baron Baghdassarian. E aproape dimineață și, deși Armanoush nu a dormit Îndeajuns, se simte Înviorată de sentimentul de trimf pe care-l ai atunci când Învingi somnul. Dedesubt e camera bunicii Gülsüm. Poate că Într-adevăr fusese Ivan cel Groaznic Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
a comentat Fiica lui Sapho. Fără să știi povestea tatălui tău, cum te poți aștepta să-ți creezi propria poveste? a intervenit Doamna Peacock/Siramark. Armanoush a zâmbit În sinea ei. Până acum totul decursese exact cum Își imaginase. În afară de Baron Baghdassarian. Nu răspunsese la nimic până acum. Între timp Asya, fixând Încă cu privirea ecranul, tasta: Recunosc Într-adevăr pierderea și durerea voastră. Nu neg atrocitățile comise. Mă trag Înapoi Doar din fața trecutului meu. Nu știu cine e tatăl meu sau care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
picioare și ar distruge cea mai puternică legătură care ne unește. Așa cum turcii au obiceiul să nege nedreptățile comise, armenii au obiceiul să savureze coconul victimizării. Se pare că există de ambele părți niște obiceiuri vechi care trebuie schimbate. Era Baron Baghdassarian. — Nu s-au culcat Încă, a spus mătușa Feride plimbându-se Încoace și-ncolo prin fața camerei fetelor. Oare s-a Întâmplat ceva? Femeile mai În vârstă se duseseră la culcare, la fel și mătușa Cevriye, profesoara cea disciplinată. Mătușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
volumul dislocuit. Din fericire, electoratul nu mai crede în minuni, în consilii cetățenești de combatere a corupției sau în procese vadimiste pe stadioane, astăzi aspiră la o economie normală, în care accesul la resurse să nu mai fie condiționat politic. Baronii locali sunt respinși în primul rând ca gestionari ai resurselor locale în folosul personal și al camarilei și abia apoi pentru atitudinea lor ciocoiască, cum pare să creadă dl Adrian Năstase. La Bacău, fratele primarului Dumitru Sechelariu, secretar de stat
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
este că, pe măsura modernizării României sub presiunea UE și a organelor financiare, e din ce în ce mai puțină „apă“. Privatizarea s-a cam isprăvit, subvențiile devin ori imposibile, ori transparente, tarifele se aliniază la cele europene, cheltuirea fondurilor e controlată. Degeaba sunt baronii peștii piranha, dacă în acvariu nu mai e apă. Anchilozarea partidului se vede clar în lipsa de reacție la avarie: cu tot teatrul ieftin de a asumarea răspunderii, nici Viorel Hrebenciuc, nici Dan Ioan Popescu nu s-au dat și n-
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
A demisionat însuși Viorel Hrebenciuc de la șefia filialei, dar nu și din conducerea partidului. A refuzat însă să-i urmeze exemplul Ioan Rus, deși se găsea într-o situație similară de perdant. El a preferat însă să dea vina pe baronii de Moldova și a avansat un plan revoluționar de regionalizare, de descentralizare a partidului, despre care Octav Cozmâncă a spus că descentralizează eșecul. Atunci Rus a tăcut și revoluția s-a terminat. La rândul său, Cozmâncă a amenințat cu demisia
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
autohton, iar cel străin mai mult estic. La Timișoara, capitalul occidental este determinant și el se concentrează în IMM-uri. O societate care a asimilat structurile vest-europene nu mai produce „monștri“ politici, despre Ciuhandu n-a scris nimeni că e baron, ca despre primarul Bacăului, deși e cam la fel de vechi în funcție. Țărăniștii au supraviețuit politic numai acolo unde condițiile economice au fost apropiate economiei de piață și acum încearcă o relansare tocmai din această poziție. Ciuhandu nu mai promovează vechiul
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
alegerilor, acțiunea conjugată a administrației centrale și locale, forumuri de conlucrare etc. Pe de altă parte, a atacat opoziția, care a refuzat în mod iresponsabil „cadrul permanent de dialog“, ea se dovedește „distructivă“, „pune tălpi, piedici“. Nici o vorbă rea despre baroni, Năstase, până și anticorupția a lipsit. Cel puțin aparent destructurarea PSD s-a oprit și opoziția ar trebui să țină cont de asta. A făcut bine că nu i-a întrerupt cât timp liderii PSD s-au faultat între ei
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]