5,206 matches
-
achiziționate. Această ultimă motivație, la care se adaugă faptul că exercițiul de guvernare al unei corporații nu îndrituiește și nici nu garantează succesul extrapolării sale la managementul problematicii sociale sunt preluate sub formă de contrargumente de către opozanții responsabilizării sociale a corporațiilor. Milton Friedman (1970) constată că domeniul business este dimensionat pe măsura performanței, pe când programele de acțiuni sociale nu-și pot măsura rata succesului decât în cazuri de excepție. Ca atare, este recomandabil ca managerii să-și onoreze responsabilitatea față de acționari
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
conștientizat că RSC este chiar o "idee periculoasă". Agle et al. (1999)86 a subliniat provocarea de ordin metodologic, în sensul că faima performanței sociale corporative constă îndeosebi în dificultatea cuantificării ei. Pe deasupra, împotriva eticismului sunt, indirect și insidios, și corporațiile și membrii clasei "corporate": manageri, avocați, consultanți, specialiști PR, brokeri financiari, investitori bogați etc. Din interese financiare sau uneori din convingere, găsesc argumente, în teoriile academice neoliberale, pentru a susține limitarea reglementărilor guvernamentale și absolvirea corporațiilor de responsabilități morale pentru
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
indirect și insidios, și corporațiile și membrii clasei "corporate": manageri, avocați, consultanți, specialiști PR, brokeri financiari, investitori bogați etc. Din interese financiare sau uneori din convingere, găsesc argumente, în teoriile academice neoliberale, pentru a susține limitarea reglementărilor guvernamentale și absolvirea corporațiilor de responsabilități morale pentru acțiunile lor dezastruoase asupra mediului. Între cele două extreme există grade și modalități diferite de a raționa și de a operaționaliza mecanisme eficiente specifice managementului RSC. Indiferent de cât de fezabile sunt teoretizările, pro sau contra
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
ale unei firme și din lipsa unui etalon precis de măsurare a moralității acesteia, societatea așteaptă de la o afacere să-și asume voluntar comportamente etice și să se angajeze să le aplice oriunde pe glob. Criteriile de evaluare a civismului corporațiilor ar trebui să umple biblioteci întregi dacă ne referim numai la evaluările și auditările numeroaselor instituții și organisme specializate (sectoriale, naționale, internaționale, regionale). Din aceste rațiuni s-au selectat, în sensul că au fost mutual agreate, două dimensiuni extreme ca
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
De ce afacerile de astăzi trebuie să fie și morale? Care este diferența între afacerile de oricând în istorie și cele din prezent? Pe ce temeiuri se sprijină așteptarea socială ca firmele să dovedească, din proprie inițiativă, civism social? De ce afacerea (corporație sau IMM) este nevoită să ia în considerare expectanțele indivizilor și grupurilor interesate referitoare la rolul de bun contribuabil la sustenabilitatea lumii? Răspunsul general la aceste și multe alte întrebări face trimitere la circumstanțele și dinamica procesului de interconectare a
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
civismul corporativ al industriei IT în contextul global. Astfel, după ce analizează riscurile și oportunitățile legate de procesul de globalizare, raportul detaliază modul în care conducerea, expertiza și tehnologia HP se angajează în câteva domenii prioritare din punct de vedere al corporației, ca de exemplu: valorificarea exploziei informației, schimbarea ecuației energiei, schimbarea ecuației educației, schimbarea ecuației sănătății, creșterea standardelor în industria globală de IT. Fiecare dintre aspecte este detaliat exemplificat prin inițiative și programe inițiate de HP, prin bugete și indicatori realizați
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
toți cei implicați o situație win-win. Astăzi, Friedman are numeroși adepți care se bazează în argumentația lor pe testele empirice care nu au reușit să găsească o relație directă între activitățile de RSC și indicatorii principali de performanță financiară din cadrul corporațiilor, precum profitul (exemplu: Agle, Mitchell și Sonnenfeld, 1999; Auppede, Carroll, și Hatfield, 1985). Agle (1999) a subliniat provocarea de ordin metodologic: Performanța socială corporatistă este faimoasă prin dificultatea cu care poate fi cuantificată". Interviuri/experți internaționali[online] http://www.csr-romania
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
și sensul originar al afacerii, acela de contribuabil, din toate punctele de vedere, la dezvoltarea omului și a societății. Societatea înseamnă angajatul, consumatorul, comunitatea etc., altfel spus, partenerii cu care și prin care afacerea face afaceri. Anvengura "persoanei fizice", a corporației sau a "societatății cu răspundere limitată" este vizibil insuficient de compatibilă cu suficiența tautologică a funcției afacerii din era industrializării: scopul afacerii este acela de a face afaceri. Aspirația afacerii, indiferent de dimensiuni, către dezvoltare și leadership în aria ei
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
al viziunii. Dimensiunea teleologică sau viziunea răspunde la întrebarea ce este în ultimă instanță important. Afacerea, mai mult chiar decât individul, are nevoie de renume, de notorietate, de credibilitate și încredere din partea celorlalți. Societatea nu transferă aceste proiecții generoase asupra corporației doar pentru că cash flow-ul acesteia depășește bugetele multor state. Pentru societate, cum ar spune Albert Einstein, nu tot ce contează poate fi numărat și nu tot ce poate fi numărat contează. În fapt, cu cât amploarea viziunii este mai largă
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
ca fiind date illo tempore. Modul nostru de a fi s-a accelerat pe dimensiunea pragmatic-utilitaristă. Secolul XX a adus pe scena istoriei și a legitimat un alt tip de capitalism cu actori sociali proprii, cu puteri adesea considerate discreționare: corporațiile transnaționale și organizațiile economice, politice și sociale mondiale. Aceste instanțe economico-sociale au fost principalii promotori ai internaționalizării și standardizării practicilor și procedurilor de a face afaceri și tranzacții de toate tipurile și în toate domeniile. Dar și a decalajelor între
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
științele vieții, ocrotirea sănătății și asimilanți 12,3 22 Specialiști în biologie, agronomie și științele vieții 3,4 34 Alte ocupații asimilate tehnicienilor 17,7 13 Conducători de unități economico-sociale mici (giranți) 14,4 12 Conducători de unități economico-sociale mari (corporații) 3,5 11 Legislatori, membrii ai executivului și înalți conducători 3,2 Total % N 100 189.350 Sursa: INS, Recensământul populației și al locuințelor, 18 martie 2002. * Coduri Clasificare internațională standard a ocupațiilor ISCO88 Per total, ocupații neagricole la nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/2157_a_3482]
-
organizaționale să nu poată fi asigurată prin aranjamente "spontane". Pe masura ce acestea se vor dezvolta, se va intensifica și extinde și jocul intern, precum și cel dintre organizație și mediu, devenind astfel cu adevarat necesar specialistul în RP. Nu întâmplător, în afară de marile corporații, organizațiile care au resimțit printre primele nevoia de specialiști în RP (care îndeplinesc, de obicei, rolul de purtător de cuvânt) sunt cele care au resimțit o presiune care depășește relațiile lor cu mediul propriu-zis de activitate: presiunea publicului mediat, adică
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
RP au fost inițiate, așa cum cercetătorii par să fie în unanimitate de acord, de către doi ziariști Ivy Lee și George Parker care au deschis în 1904, în New York, o agenție de relații publice, devenind cunoscuți ca reprezentanți ai unor mari corporații industriale. În lumina acestui "păcat originar" al unor jurnaliști care au schimbat interesul public pentru interesul privat, relația ambivalenta (de complementaritate și de concurență în același timp) dintre jurnaliști și specialiștii în RP își dezvăluie toate semnificațiile. Modele de Relații
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
ar trebui să ne grăbim să reclamam "manipularea" care s-ar afla la baza acestui model de comunicare publică întrucât, în această perioadă, "lejeritatea" deontologica a mediatorilor se conjuga cu lipsa de interes a marelui public pentru "adevărurile ascunse" ale corporațiilor. Modelul informării publice (public information) se caracterizează tot printr-o comunicare unidirecționala, dar informațiile sunt corecte, fără a se ține seama, totuși, de reacția publicului. Aprecierea că acest model ar fi asumat de către majoritatea instituțiilor guvernamentale pare să fie, în ciuda
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
dezlănțuit al societăților contemporane permite o mai directă și mai intensă participare la viața socială, ceea ce duce la descentralizare, mobilizare, interconectare și eliberare de sub controlul birocratic. Cei din urmă apreciază că noile tehnologii mai degrabă extind puterea și influența marilor corporații multinaționale, decat lărgesc marja de libertate a cetățenilor luați individual. Cei care au acces la tehnologiile comunicării sunt chiar cei privilegiați, ceea ce duce la o mărire a distanței dintre paturile sociale. O astfel de ipoteză este susținută și de Ț
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
și obiceiurile acesteia programarea mentală a lui Hofstede și concepția asupra organizațiilor că entități culturale. Ultima este o altă dimensiune a discuției asupra culturii și a relațiilor publice. Un rol central al relațiilor publice este acela de a comunica valorile corporației și de a încuraja înțelegerea mutuala în interiorul organizației. Intenția este aceea că angajații să afle ce se așteaptă de la ei, ce pot aștepta ei de la ceilalți și de a se identifică în mod pozitiv cu structura și misiunea organizației.) 81
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
Acum apar și raporturi directe între oamenii de rând din România și oamenii de rând din Occident. Cunosc, de exemplu, situația din Ungaria, unde mulți oameni din România, fie etnici maghiari, fie etnici români, trăiesc în Budapesta și lucrează în corporații și instituții multinaționale sau chiar în firme maghiare. Pentru ei, interacțiunile sociale "printre străini" sunt cotidiene, normale, chiar dacă nu idilice. Nici în România nu sunt. Același lucru se poate vedea tot mai mult în Europa sudică. V. N.: Italia și
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
în lumea arabă, estasiatică... S. A.: ... în Europa de Est ... Eu cred că Europa greșește când acceptă confruntarea cu Statele Unite pe terenu-l pe care va pierde tot timpul, și anume cultura populară. Rețetele inventate și verificate de americani, susținute de o forță a corporațiilor multinaționale cu care nici una din companiile europene nu poate rivaliza, grăbesc sfârșitul culturii înalte și "coca-colonizarea", "macdonaldizarea" etc. Eu unul nu mă bucur deloc de acest fenomen. Și nici tu nu te bucuri prea mult. Întrebarea este: ce mai rămâne
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
din Occidentul european către India, China etc. Se încheie un ciclu istoric început cu marile descoperiri geografice. Și poate mai repede decât credem. În momentul de față, Statele Unite și unele state europene încă mai profită de vechile "asimetrii" prin sistemul corporațiilor multinaționale, dar la nivelul oamenilor simpli din fosta metropolă, care-și pierd slujbele în felul acesta, criza a început. Va veni o vreme, poate nu foarte îndepărtată, când crize mai serioase se vor naște din continua delocalizare a invenției, inovației
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
ar schimba dacă, chiar astăzi, ar reveni Mesia? Odată cu Renașterea și creșterea încrederii în facultățile naturale ale omului, se conturează și proiectul unui paradis terestru, mai ales în lucrarea De Monarchia a lui Dante Alighieri. Omenirea este, după Dante, o corporație (universitas, civitas). Ea poate fi condusă de un monarh, care, întrucât posedă totul, nu are nevoie de nimic. Monarhia este singura formă de guvernare care permite atât unitatea, cât și diversitatea. Mai mult decât oricine, Dante a subliniat autonomia istoriei
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
productivitate. Succesul celor mai multe afaceri depinde, în cele din urmă, de interacțiunile respectuoase, trainice și normale ale oamenilor. Când aceste limite sunt încălcate din cauza limbajului abuziv, angrenajul afacerii sau industriei se gripează, iar relațiile cu clienții, angajamentele de afaceri și scopurile corporației sunt puse sub semnul întrebării. Această carte se dovedește la fel de valoroasă și pentru companii, prin recomandările cu privire la coduri și proceduri corporatiste. Tolerarea limbajului abuziv într-o organizație este o problemă de cultură a acesteia, la fel ca în cazul hărțuirii
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
Dat fiind că firmele prezente în topul Fortune 500 au cheltuit aproximativ 6,7 miliarde de dolari în procese și penalizări legate de hărțuirea sexuală (apud, RP Consultants, 2000, HYPERLINK "http://www.rpconsult.com" http://www.rpconsult.com) aproape orice corporație de mari dimensiuni le-a explicat cu strictețe angajaților săi ce constituie hărțuire sexuală, ce ar trebui să facă victima, ce măsuri se vor lua împotriva agresorului. În cele mai multe cazuri, un singur act de hărțuire sexuală (așezarea unei mâini pe
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
vorbitorului mai degrabă decât specificul locației va dicta ce termeni pot sau nu pot fi folosiți. Comicii de culoare precum Chris Rock sau Eddie Murphy utilizează deseori termenul „negrotei” - exprimare care, dacă ar fi utilizată de vreun manager al unei corporații americane sau de un oficial guvernamental de orice rang, ar atrage altminteri acțiuni punitive imediate. Capitolul 5. Cum să punem capăt abuzului verbal Înainte de a trece în revistă metodele testate pentru oprirea agresiunii verbale, ar trebui să ne punem o
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
de către potențiala victimă a agresiunii verbale. Demarcația firavă dintre agresiunea verbală și agresiunea fizică Deși serviciul dumneavoastră poate reprezenta o excepție de la regulă, totuși trebuie ținut minte că mii de incidente de agresiune fizică (majoritatea lor nereclamate) se produc în corporații în fiecare an. Acestea variază de la o simplă îmbrâncitură la un pumn în nas, de la o palmă peste față la o încăierare în toată regula. Cel mai rău scenariu posibil de violență fizică este acela în care un angajat dement
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
să fie raportate, indiferent care sunt regulile formale sau informale din organizația dumneavoastră cu privire la raporturile ierarhice.) Din fericire, unele companii au sesizat avantajul deschiderii diverselor canale de comunicare pentru facilitarea exprimării plângerilor și depunerii de reclamații. Anumiți vice președinți de corporații au, de exemplu, ore rezervate „ușilor deschise”, când orice angajat din departamentul lor poate veni să discute orice fel de problemă. Avocatul din oficiu sau expertul în resurse umane îndeplinesc o funcție similară - astfel, există un loc și o persoană
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]