4,277 matches
-
scări să te urci până la cele de sus, și pe pupitre și pe mese, nimic altceva decât cataloage și bibliografii, adică propriu-zis sucul Însuși al științei și nicăieri o carte ca lumea de citit, ci numai cărți despre cărți. Omul cultivat trebuie să Încerce să cunoască tocmai comunicarea și corespondențele dintre cărți, și nu cutare carte În mod special, așa cum un responsabil cu traficul feroviar trebuie să fie atent la raporturile dintre trenuri, adică la Încrucișările și corespondențele lor, și nu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
baza demersului bibliotecarului are o Înrâurire considerabilă În plan practic, căci cunoașterea ei intuitivă oferă anumitor privilegiați mijloacele necesare pentru a scăpa fără prea multe neplăceri din situațiile În care ar putea fi prinși În flagrant delict de incultură. Persoanele cultivate știu - și, mai ales, din păcate pentru ele, persoanele necultivate ignoră - că Înainte de toate cultura este o problemă de orientare. Să fii cultivat nu Înseamnă să fi citit o carte sau alta, ci să știi să-ți găsești repere În
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
contează aici mai puțin decât exteriorul sau, dacă preferăm, interiorul cărții este exteriorul său, ceea ce contează În fiecare carte fiind cărțile de lângă ea. Din acest motiv, să nu fi citit o carte sau alta nu contează deloc pentru o persoană cultivată, căci, chiar dacă ea nu Îi cunoaște cu precizie conținutul, este deseori capabilă să-i cunoască situarea, adică felul În care se plasează În raport cu celelalte cărți. Această distincție Între conținutul unei cărți și situarea ei este fundamentală, deoarece le permite celor
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
despre ea nu e deloc o piedică În a visa la ea sau a discuta despre ea. Încă Înainte de a o deschide, simpla indicație a titlului sau cea mai mică privire aruncată copertei sunt de ajuns ca să suscite, la omul cultivat și curios, o serie de imagini și de impresii care nu cer decât să se transforme Într-o primă părere, facilitată de reprezentarea pe care cultura generală o oferă asupra ansamblului cărților. Așadar, pentru noncititor, Întâlnirea cea mai discretă cu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
autentice aproprieri personale și nu există, la limită, carte necunoscută care să nu-și piardă acest statut de la prima Întâlnire. * Particularitatea nonlecturii bibliotecarului lui Musil e de fapt aceea că atitudinea sa nu este pasivă, ci activă. Dacă numeroase persoane cultivate sunt nonlectori și, invers, dacă numeroși nonlectori sunt persoane cultivate, e pentru că nonlectura nu Înseamnă absența lecturii. Ea este o veritabilă activitate, ce constă În a ne organiza În raport cu numărul imens de cărți, astfel Încât să nu ne lăsăm copleșiți de
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
care să nu-și piardă acest statut de la prima Întâlnire. * Particularitatea nonlecturii bibliotecarului lui Musil e de fapt aceea că atitudinea sa nu este pasivă, ci activă. Dacă numeroase persoane cultivate sunt nonlectori și, invers, dacă numeroși nonlectori sunt persoane cultivate, e pentru că nonlectura nu Înseamnă absența lecturii. Ea este o veritabilă activitate, ce constă În a ne organiza În raport cu numărul imens de cărți, astfel Încât să nu ne lăsăm copleșiți de ele. În această calitate, merită să fie apărată și chiar
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
ÎN CAZUL ANUMITOR CĂRȚI, SĂ PROCEDEZI ALTFEL. Această idee a „privirii de ansamblu” nu se limitează la situarea unei cărți În biblioteca colectivă. Ea privește de asemenea situarea fiecărui pasaj În ansamblul cărții. Capacitatea de orientare pe care un cititor cultivat știe să și-o dezvolte În privința dispunerii generale a bibliotecii e la fel de valabilă În interiorul unui singur volum. Să fii cultivat Înseamnă să fii În stare să-ți găsești rapid reperele Într-o carte, iar aceasta nu implică o lectură integrală
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
grup. S-ar putea astfel Întâmpla ca, de-a lungul unei seri, conversația să aibă drept subiect o carte pe care nu am citit-o și să fim constrânși - pentru că respectiva carte este considerată ca fiind cunoscută de orice persoană cultivată sau pentru că am făcut greșeala de a zice prea repede că am citit-o - să Încercăm să facem o impresie bună. E vorba despre un moment neplăcut, dar din care e cu putință să ieși basma curată fără efort, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
părere ai despre critica În afara creației? Am prostul obicei de a citi periodice și mi se pare că mare parte a criticii moderne este lipsită de valoare.” Apărând criticii de acuzația de insignifianță, Gilbert afirmă că ei sunt mult mai cultivați decât autorii despre care scriu, și că actul critic pretinde infinit mai multă cultură decât actul artistic. Tocmai În acest cadru al apărării criticii sub statutul ei de artă intervine prima apologie a nonlecturii: „Se spune adesea că (recenzenții n.n.
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
alteia dintre operele de mare importanță ale acestei epoci"21. Jocul formei și al expresiei lingvistice, retrasarea unor noi elemente de prozodie, care să sugereze ideea, nu să o impună, toate acestea sunt caracteristici inițiate de modernitate, dar preluate și cultivate, cu grijă, prin eforturile neomoderniștilor. Nu sunt de neglijat însă grupurile literare, care lansează și promovează Generația '60. De asemenea, alături de "Luceafărul", intervine revista "Steaua", precum și Manifestul Cercului literar de la Sibiu. "Poezia neomodernistă nu poate fi înțeleasă, la adevărata ei
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
se întunece Specialiștii în diversiuni s-au priceput să infesteze Golănia cu tot soiul de "curve, bătăuși și toxicomani", prostimea a fost lesne păcălită cu ieftine momeli și alte tertipuri, mafioții postdecembriști, emanați din vechile structuri, speculînd spaimele obscure (îndelung cultivate), inerțiile de percepție ale masei ignare. Din mascaradă în mascaradă, treburile fură dirijate pe făgașul dorit de jupînii care, în loc să tragă, sfidător, foloase de pe urma "tranziției", ar fi trebuit să dea socoteală. Cînd colo, ce să mai vorbim... Cu vehemența și
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
În primul rînd (literatura feminină cu excepția Marei Redonnet). De remarcat este apariția, În grădinile mai multor estetici - pentru a relua leit-motivul terminologic al lui Viart - a romanului total: Malraux În romanul angajat, Butor În Noul Roman, Olivier Rollin În “romanul cultivat” arheologic (sau, Îndrăznesc, “postmodern”, prin asociere cu tematica arheologică a unor Pynchon sau Barth). Personajul romanului contemporan francez ar fi cel măcinat de o “neliniște existențială” conchide, cu rezonanțe heideggeriene, Dominique Viart. Romanele din zilele noastre sînt, crede autorul, sintetice
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
1994, Într-un tiraj de 10.000 de exemplare. Acuzat deschis că nu știe să scrie, romancierul cvadragenar pierde Într-o parte ceea ce cîștigă Înzecit dincolo, În public: unul În mod tradițional dornic de poveste și retractil la opacitatea limbajului cultivată de mai vechii minuitiști. Literatura houellebecquiană ar putea fi una de consum și, de ce să nu recunoaștem, ea poate fi citită, mult Împuținată, ca atare: o literatură pentru uzul soixante-huitarzilor ratați, aflată În metastază pornografică (“o masturbare pe fiecare pagină
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
un roman care Începe promițător și pare a da dreptate titlului românesc: “Acum, la douăzeci și cinci de ani, sperînd Într-o viață ceva mai blîndă, Antoine a luat hotărîrea să aștearnă peste creierul lui giulgiul prostiei.” Un tînăr foarte inteligent și cultivat constată că „inteligența este cuvîntul care desemnează prostii bine ticluite și frumos pronunțate, că este atît de pervertită...” Stop. Aici, dacă ajungeți, discursul lui Martin Page devine transparent. Individul trăiește Într-o lume a unor valori devaluate, o existență care
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
unei civilizații, chiar dacă sensibilitatea contemporană nu mai rezonează cu cea care se presupune că aparținea primilor cititori sau ascultători ai respectivului text. Raportul cititorului contemporan cu un astfel de text este unul strict intelectual. Pentru a-l optimiza, el trebuie cultivat. Literatura europeană clasică este literatura greco-romană. Ea continuă În Evul mijlociu cu romanul cavaleresc, o sumă de ficțiuni transnaționale, e drept mult mai greu canonizabile, dar a căror cunoaștere contribuie la introducerea În mitologia europeană nordică. Cred Însă că lecturile
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
înregistrează cu acuitate amănuntele plastice ale naturii și ale realului: "Dar uite că și corturile șantierului/ Aduc aminte taberele vechi, de luptă iar paravanele de trestie pietrificate,/ care înseamnă tăinuirea..." Sunt create alte simboluri, sau, mai bine zis, sunt dezvoltate, cultivate, imaginile în sensul exprimării neliniștii în fața neînțelesului ce curge și-i îmbracă schelele/ ca-ntr-o pojghiță topită, de argint?/ recunoaște în scările de-acum/ treptele care lipsiseră-n legendă?" "Balada țăranului tânăr" începe voit naiv, într-o atmosferă de
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de situații prin recurs la genetică are un efect de bumerang asupra progresului, indicând dependența acestuia de factori aleatori. * Apariția nazismului în Germania reprezintă o serioasă punere la îndoială a eficienței sociale a culturii și civilizației, conturând credința că minți cultivate riscă uneori să fie prinse în capcanele ideologiilor totalitare. * În sânul rigorii nemțești a luat naștere Holocaustul; semn că raționalitatea nu este în mod necesar echivalentă cu moralitatea. Pentru registrul etic s-ar putea să avem nevoie de o altă
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
mâna celuilalt care primește darul oferit de acesta; eă mâna care strânge, care adună, care ia sau fură și mâna care risipește, care nu poate păstra. Trebuie să avem În vedere și forma mâinii, dar și modul În care este cultivată sau Îngrijită aceasta de către individ. Ea este expresia directă a nivelului de educație și cultură al persoanei respective, dar și un indicator al activității profesionale a acesteia. O mână poate fi și expresia emoțiilor: mâna leneșă și mâna nervoasă, mâna
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Michel și copilul Marguerite întâlniseră o familie olandeză aristocrată dar lefteră, familia Vietinghoff, de pe coasta Schveningen. Au ținut legătura, Michel având în cele din urmă o aventură la Paris cu soția Jeanne de Vietinghoff. Jeanne era o femeie sensibilă și cultivată, poate doar prea sensibilă la avansurile lui Michel, având în vedere lipsa de interes manifestată față de ea de soțul ei Conrad. Fiul lor Egon a devenit prietenul Margueritei după ce cei doi copii s-au întâlnit pe plajă. (Băiețelul îi sărută
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
și curând a transformat această țară într-o casă a ei, din nou fără o adresă fixă, așa cum fusese Parisul. În Grecia l-a cunoscut pe celălalt André prin intermediul lui Fraigneau: André Embiricos (1901-1975), un scriitor frumos și psihanalist aspirant, cultivat, dulce la vorbă, fiul unui magnat armator care pe vremea aceea se afirmase ca un comunist de stânga și un adept al libertății politice și sexuale. Embiricos nu vorbea englezește și conversa în franțuzește cu Marguerite. Embiricos și Yourcenar s-
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Marguerite să se simtă fericită spunând povești, și știa cât de important era să tacă când le vizitau oaspeții. Ca și Grace, Jerry avea și el acel dar uimitor al conversației. Și el vorbea franțuzește. Devenise bucuria vieții ei: frumos, cultivat, sensibil, bărbat și tânăr. Odată ce moare, Yourcenar va rămâne definitiv singură. La 83 de ani era prea bătrână pentru ca să-și înlocuiască partenerul. Când a murit Jerry, pe 8 februarie 1986, la clinica Laennec din Paris, cuvintele nu-i mai curgeau
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
el oferă principalele atribute subliniate de Curtius la poeții greci și latini [...]; b) falsa natură sau grădina englezească: în fapt, destul de rară după Noua Heloiză, ea nu se distinge întotdeauna clar de locus amoenus artificial sau natural [...]; c) natura cîmpenească cultivată: prezentă rar și cu atît mai puțin descrisă, ea este abia amintită în Crinul și în Voluptate [...]; d) natura liberă: este cea mai bogată, mai frecventă și mai nouă [...]. Pentru a înțelege noutatea descrierii "expresive", trebuie să mergem așadar dincolo de
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
pare a fi crucial în menținerea viabilității celulelor β și în diferențierea lor. Desfacerea contactelor intercelulare conduce la o exacerbare a proceselor apoptotice. Studiul lor a fost stimulat de posibila intervenție în scopul ameliorării tehnicilor de păstrare a celulelor β cultivate în scop de transplantare (22). 2.2.2. Nucleul celular Nucleul celular prezintă o membrană nucleară formată din două foițe: foița internă (lamina nucleară) și foița externă, care face pe alocuri legătura cu reticulul endoplasmic. Cele două foițe se unesc
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
stresului reticulului endoplasmic. Caspaza 7, care este recrutată de către stresul reticulului endoplasmic, poate cliva și activa caspaza 12. Oxidul nitric în exces se consideră a fi un efector important al morții celulare în celula β în T1DM. Tratarea celulelor β cultivate cu oxid nitric produce stres în reticulul endoplasmic, probabil prin depleția stocurilor de calciu prezente aici (prin inhibarea pompei Ca+2-ATP-azică denumită SERCO, din reticulul endoplasmic). Această observație sugerează că stresul oxidativ din reticulul endoplasmic poate juca un rol semnificativ
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
la apariția romantismului. Intelectualii marxiști au fost o mică minoritate deviaționistă în sînul intelectualilor de stînga înainte de a-și impune hegemonia și de a redeveni apoi o bisericuță. În sfîrșit, ideile intelectualilor nu rămîn izolate. Ele se răspîndesc în sferele cultivate ale societății. Ele află, chiar, în situațiile de criză morală și politică, precum afacerea Dreyfus, o cutie de rezonanță extinsă la scara unui popor întreg. Însă o amenințare din ce în ce mai puternică apasă asupra intelectualilor europeni. Într-o jumătate a Europei, sfera
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]