4,693 matches
-
din știința ocultă, Îngropată În adâncul tradițiilor arhaice și Îndepărtate. Iar Ciprian se consacră la Delphi lui Apolo și dramaturgiei șarpelui, cunoaște misterele lui Mithra, la cincisprezece ani, pe muntele Olimp, sub Îndrumarea a cincisprezece hierofanți, asistă la riturile de evocare ale Prințului Acestei Lumi, pentru a-i stăpâni urzelile; la Argos este inițiat În misterele Herei; În Frigia Învață mantica hepatoscopiei, și astfel nu mai era nimic pe pământ, În mare sau În aer pe care el să nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
că ea i-ar fi putut promite o fericire de neatins. Dar cred că, prin intermediul ei, el Începuse să-și dea seama de caracterul erotic al universurilor automatice, de mașina ca metaforă a corpului cosmic și de jocul mecanic ca evocare talismanică. Începuse să se drogheze cu Abulafia și probabil că intrase deja În spiritul proiectului Hermes. Cu siguranță, văzuse deja Pendulul. Lorenza Pellegrini, nu știu prin ce soi de scurtcircuit, Îi promitea Pendulul. Primele dăți simțisem o greutate În a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
să zică, Între geomanție, gerovital și radames cu mercur. Și de ce insist? Pentru că aici am o altă carte, a unei ziariste celebre, care relatează niște lucruri incredibile ce se petrec la Torino, la Torino zic, cetatea automobilului: vrăjitorii, liturghii negre, evocări ale diavolului, și totul pentru oameni care plătesc, nu pentru ăi mușcați de tarantulă de prin sud. Casaubon, Belbo mi-a spus că dumneata vii din Brazilia și că ai asistat la niște rituri satanice ale sălbaticilor ălora de pe-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
luminoase ale copilăriei, oameni și locuri dragi, dar nici unul dintre ei n-a făcut-o cu arta lui Creangă. 2. Întâmplările, oamenii și copilăria apar zugrăvite în cadrul natural și existențial al Humuleștiului, care devine centrul universului copilăriei lui Nică. 3. Evocarea satului se face cu nostalgie la începutul fiecărui capitol al Amintirilor. II. Cuprins: 1. Humuleștiul este un sat vechi, răzășesc, cu oameni gospodari și harnici. 2. Locul nașterii este asociat casei părintești, un univers în care existența se desfășoară într-
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
-i vorbi despre domnu’ Trandafir, fostul său învățător. Presupunem că i-a mai vorbit și altădată, de vreme ce spune că îi va vorbi și în această scrisoare despre omul care i-a călăuzit primii pași pe drumul vieții. Narațiunea este o evocare, reînviind amintiri plăcute, astfel încât acestea par a se derula înaintea ochilor noștri. Chipul luminos al învățătorului este evocat în cadrul larg al amintirilor din copilăria petrecută întrun vechi târgușor moldovenesc de pe malul Siretului Întors după multă vreme în târgușorul natal, omul
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
din toată inima multă sănătate și tot ce vă doriți. La mulți ani! Emil Constantinescu”. (cabinet ec@constantinescu.ro, Fri., 25 oct. 2013, 07:08 P.M.). Evident, sunt deosebit de onorat. Mi-am pus mereu întrebarea ce poate folosi cititorul din aceste evocări, dat fiind că toate-s istorie...? Măcar... atitudinea lui Ceaușescu în umbra lui Ștefan cel Mare, prestanța domnului Ion Iliescu și pericolele la care a fost expus, drumul spre ,,marea performanță” a prezidențiabilului Traian Băsescu, îndoielile lui Emil Constantinescu, apartenența
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
cuvânt de bun venit... Oaspeții noștri vor fi, oricum, respectați, de oriunde s-ar afla ! Mulțumim pentru vizită D-le Adrian Năstase ! Prof. Dr. Dumitru V. Marin (Meridianul, an V, nr. 80 (557) 14-17 octombrie 2004) Ca o inserție în evocarea mărimilor politice. N-am crezut vreodată a fi mai prejos lumea științifică, artistică, literară sau oameni de mare autoritate în statul român sau în străinătate. Cum să nu fie onorantă o întâlnire cu Președintele Academiei Române, Eugen Simion (între 13-15 aprilie
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
20 aout 1999, nr. 16667, consemna că ,,le tout etant filme par Dumitru Marin, le directeur de TV.V., canal 36, la television de la province Vaslui (pag. 37R)”. Am avut și mai avem mult prea multe asemenea de consemnat. Cu siguranță EVOCĂRI DE REPORTER. Nu m-am abținut să reproduc unele editoriale din Anglia și trunchiat aș putea ilustra prețuirea pentru om și reporter în câteva zeci de citate. Fiind profilați pe material pozitiv n-am prea trezit dușmănii, însă destule invidii
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
2013, 202 p. * „SPIRALE” INTERNAȚIONALE Vasluieni pe spițe din roata istoriei, Ed. PIM, Iași, 2013, 208 p. * Primarii, ca niște oameni acolo, și ei, Ed. PIM, Iași, 2014, 338 p. * CEAUȘESCU ... BĂSESCU, Mitterand Snegur Iliescu, Lucinski Constantinescu Regele Mihai I (evocări de reporter), Ed. PIM, Iași, 2014, 180 p. Activități sociale, politice, profesionale, culturale: * a înființat primele posturi de radio și TV din Vaslui, Bârlad (și Moldova); * candidat la Primărie, Parlament, Consilier județean, președinte al ecologiștilor din județul Vaslui (F.E.R.), președinte
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
nimic din câte se petrec azi, nu mă îndeamnă spre eufemisme. Durerile, spaimele și întrebările notate de Cris Ștefănescu în acele zile de mare cumpănă și îngrijorare trimit spre o lume care-și așteaptă o dreaptă pomenire în studii, romane, evocări de orice fel, căci, fără să știm cum a fost și ce a fost, e greu să înțelegem lumea în care trăim, cu psihologiile ei aberante și, desigur, mișcările istoriei, uneori lente, abia perceptibile, alteori rapide, brutale. Istoria: violentă, dură
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
fiindcă nici un festival străin, Sibelius, Dvorak, Șostakovici de exemplu, nu își măsoară reușitele în funcție de interpretarea strict integrală a operelor unui compozitor. Mai grav mi se pare, mutând lucrurile pe un alt plan, atunci când un critic muzicolog, într-o antologie de evocări despre Enescu, ce se dorește exhaustivă, uită să integreze mărturia unei personalități intelectuale contemporane de talia lui Sebastian. Flaminius, alias Sebastian, a avut șansa să poată asculta un festival ad-hoc Enescu, în cursul stagiunii 1936-’37. Cum vedea Flaminius evenimentul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
spune-le oamenilor cum miroase scena unui incendiu stins cu puțin timp în urmă sau explică-le concret care este vizibilitatea pe un drum învăluit în ceață. Înlocuiește cuvintele care nu transmit nimic cu vorbe concrete, palpabile, cu putere de evocare. În loc să spui un monument imens va fi ridicat pe acest loc, alege să spui un monument înalt cât un bloc de zece etaje va fi ridicat aici. De asemenea, când dorești să folosești cuvinte care să îl atragă pe telespectator
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
o purta, Voiculescu avea să aibă cuvinte alese de spus și în „Cuvântul autorului” la „Țara Zimbrului”: „Se împlinesc, acum, șapte ani de la moarea lui Alexandru Vlahuță. Sufletele, după imemorabila religie a morților, își caută de acum înainte alte așezări. Evocări și rugăciuni deasupra oaselor spălate cu mirodenii, le-nlesnesc această ascensiune. Cu un sentiment de pioasă bucurie a nemuririi, desmormântez aceste amintiri”. Interesant este că asemenea versuri fuseseră găzduite inițial în ziarul „România”, organ al apărării naționale, condus de Sadoveanu
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
de zi cu zi, viața operei și geografia spirituală a personalităților (cuprinse în această carte) au constituit, pentru semnatarul acestor rînduri, un incitant univers interogativ. La rîndul lor, interlocutorii și-au gândit răspunsurile, recuperând un timp și un spațiu al evocărilor: cu întâmplări spirituale deosebite, cu angoase, cu inevitabilele picanterii, cu trăirile personale unice, cu acea "mizerabilă grămadă de mici secrete" (André Malraux), cu nonsensul existenței. Judecând că acest demers (dialoguri) este asociat cu jocul memoriei, Octavian Paler făcea următoarea remarcă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
bătaie, de l-am ascultat cu urechea. Astfel, m-am disociat de toți ceilalți, care îl evocau într-un extaz, lăudând defectul din care i s-a tras moartea. Cine l-a omorât? Nu beția l-a omorât? La acea evocare, prietenul meu Paul Daian n-a participat, deși era invitat și el. Mai pe urmă, în particular, l-am întrebat de ce nu a venit. A spus că a refuzat să vină pentru că el știe mai multe lucruri despre moartea lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
Vieru. Mulțumesc mult. Iași, iulie 2008 Comentarii critice "Opera lui Iurie Matei s-a dezvoltat în spațiul național al țării sale și s-a integrat fără echivoc în spațiul universal al artei contemporane. Ea este și va rămâne însă o evocare permanentă a datelor esențiale ale unui spațiu numit mereu ACASĂ." Eugenia Florescu, critic de artă, România "Tablourile pictorului fiind suprarealiste prin conjugarea oniricului cu realul, prin girul acordat unor imagini-cheie din istoria mondială a artelor, prin gramatica plastică utilizată exploatează
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
idealism. Dar nu putem nega evidența: cu ajutorul cuvintelor, doamna Carmen Mihalache, cu mână de maestru, reușește portrete excepționale. Din creionările sale, citez: "Scriind aplicat despre mai toate genurile literare și despre autori din toate timpurile (cu un admirabil dar de evocare), Florin Faifer demontează cu migală mecanismele interioare ale unei opere, trasează cu penel sigur portrete, fizionomii de autori, distribuie atent, subtil, observațiile de natură morală. E în mare vervă stilistică atunci când zăbovește asupra unor scriitori confini". Sau: " Mereu calm, surâzător
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
mai sfătoasă. Comentarii critice "... în fapt, între cărțile citite, teatru, jurnalistică, proză și viață e un transfer continuu de energie, o geneză reciprocă...Carmen Mihalache regăsind ceea ce aș numi declanșatorul textual într-o frază shakespeariană, în viața unui jurnalist, în evocarea unui serial TV. [...] În fond, textele lui Carmen Mihalache nu sînt simple comentarii la cărți sau spectacole de teatru; acestea nu sînt surse bibliografice, ci argument, declanșatori, reazemul credințelor și convingerilor interioare. Omul de teatru, publicistul și prozatorul din Urât
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
ideile primite”, de tentația luării în ușor a unei realități prea omenești: relația amoroasă dintre un bărbat și o femeie, numească-se ei chiar Mihai și Veronica. Scopul acestor rânduri nu este vreun comentariu despre „romanul” lui Eminescu, în linia evocărilor cu iz comercial de genul „cum a iubit Eminescu?”. Voi pune doar câteva accente pe acele pasaje din scrisorile trimise Veronicăi Micle, ce au o relevanță deosebită în ceea ce privește portretul intelectual al scriitorului. 1. „Titus (Maiorescu) îmi propune să-mi editez
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
absolută. Tensiunile dintre prieteni dispăreau în fața vorbei de duh, indispensabilă atmosferei din vestitele berării și locante ale Iașilor din prima jumătate a secolului XX. Romantismul și idealul de noblețe intelectuală conferă un farmec aparte societății ieșene din perioada interbelică. Dar evocarea lui R. Constantinescu nu este nici pe departe duios sentimentală. Tot ce a înregistrat memoria sau documentul scris este expus cu lucidă detașare, cu umor, cu ironie și auto-ironie. Faptele, datele și persoanele creionate cu remarcabil simț psihologic conferă cărții
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
și în iconografia anexată, puteau să apară (Doamne ferește!) figuri de țărăniști, cuziști, legionari! În timp ce așteptam ca „șeful” să ia o decizie (era primăvara lui 1986), primesc un telefon de la Radu T. Constantinescu. Îmi semnala că în revista Cronica apăruse o evocare semnată Aurel Leon, de fapt, reproducerea aproape întocmai a unui episod hazliu din memoriile muzicianului (despre felul în care Păstorel Teodoreanu l-a făcut pe Al. A. Philippide să rămână fără nici un ban din drepturile pentru volumul de versuri Aur
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Editurii, care îl luase drept „consultant” pentru istoria „burghezo-moșierească” a Iașilor și îi împrumutase, fără știrea mea, dactilograma memoriilor lui Radu T. Constantinescu. Fostul trepăduș prin redacțiile fițui 161 cilor ieșene antebelice (Aurel Leon), acum autor al unei serii de evocări intitulate Umbre, își scria „opera” de colportaj „memorialistic” împrumutând informații de peste tot (inclusiv din scrieri inedite, fără autorizația autorilor!). Pe mine nu m-a mirat, deoarece aflasem cu mai mulți ani în urmă (de la doctorul Semproniu Vasilescu) că viitorul „memorialist
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
s-ar găsi în zona biograficului și a psihologiei persoanei, dar nu își au 179 locul aici. Volumul este un „document sufletesc” (Ibrăileanu), reconstituirea traiectoriei unei vieți, realizată cu meșteșugul poetului trecut prin publicistică și ajuns, iată! - la proza de evocare. Nu am citit de mult timp pagini atât de frumoase și de expresive dedicate copilăriei și adolescenței, scene creionate cu luciditate și tandrețe, întâmplări și oameni readuși în raza gândului pios, ori numai duios. Bucurii și tristeți, frustrări ori victorii
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
scriitorul ne oferă date în plus pentru a-i reevalua „statura” de 180 creator, cu speranța subînțeleasă de a-l lua așa cum este. Și dovedește încă o dată că rămâne un meseriaș, în vers ca și în proză. „Dosarul” alcătuit din evocări, interviuri și fotografii mi se pare a fi, mai mult decât un „capăt de linie”, o probă de onestitate scriitoricească și un început de etapă. După ce s-a eliberat, mărturisind, de fantomele incomode ale trecutului, nu-i rămâne decât să
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
ideile primite”, de tentația luării în ușor a unei realități prea omenești: relația amoroasă dintre un bărbat și o femeie, numească-se ei chiar Mihai și Veronica. Scopul acestor rânduri nu este vreun comentariu despre „romanul” lui Eminescu, în linia evocărilor cu iz comercial de genul „cum a iubit Eminescu?”. Voi pune doar câteva accente pe acele pasaje din scrisorile trimise Veronicăi Micle, ce au o relevanță deosebită în ceea ce privește portretul intelectual al scriitorului. 1. „Titus (Maiorescu) îmi propune să-mi editez
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]