5,542 matches
-
ajunse în San Fernando Valley chiar după 7.30. Deja se întunecase zdravăn, iar cerul era plin de stele. Casa lui Ellis Loew era cufundată în întuneric, iar în fața casei nu era parcată nici o mașină. Buzz se duse la ușa garajului, rupse închizătoarea ușii și deschise. Luna lumina un bec de acoperiș, aflat la capătul unei corzi. Trase de coardă și văzu ceea ce voia să vadă pe unul din rafturile de jos: două canistre de benzină de câte opt litri. Le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
fata din stânga lui Craig aveau aceiași ochi strălucitori. Arătau toate ca niște ființe capabile, eficiențe. Până să ajungă Craig la vreo concluzie, mașina viră la un colț, urcând o pantă lungă. Craig avu timp să o recunoască, era intrarea în garajul de sub tumul hotelului Mc.Candless; apoi pătrunseră în interiorul garajului, îndreptându-se spre o ușă îndepărtată. Mașina opri. Craig se supuse fără un cuvânt armelor care-i făcură semn să se dea jos. Fu condus de-a lungul unui coridor pustiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
toate ca niște ființe capabile, eficiențe. Până să ajungă Craig la vreo concluzie, mașina viră la un colț, urcând o pantă lungă. Craig avu timp să o recunoască, era intrarea în garajul de sub tumul hotelului Mc.Candless; apoi pătrunseră în interiorul garajului, îndreptându-se spre o ușă îndepărtată. Mașina opri. Craig se supuse fără un cuvânt armelor care-i făcură semn să se dea jos. Fu condus de-a lungul unui coridor pustiu, către un ascensor de serviciu. Ascensorul se opri la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
convingerea că era Lesley Craig, trebuia silit acum să iasă la iveală. Ceasul lui arăta ora patru, atunci când intră pe porțile de șapte metri înălțime și își conduse mașina de-a lungul aleii mărginită de copaci. Își băgă mașina în garaj. Gregory se afla acolo. Spuse: - Ați venit devreme, domnule Craig. - Mda! răspunse Craig. Ieși prin ușa laterală și porni de-a lungul drumului care dădea spre ușile terasei. Era, gândea el, la fel de calm ca de obicei. Nu exista nici un motiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
la Liceul « Eudoxiu Hurmuzachi » Rădăuți. Ocupa funcția de șef stație de epurare din cadrul EGCL Rădăuți. După Porțile de Fier, în 1969 am revenit la vechea unitate unde am lucrat, IGO Rădăuți, unde am ocupat mai multe funcții: revizor tehnic, șef garaj, tehnician auto, iar din 1973 și până în 1996 am deținut postul de șef al serviciului personal, ăn în care am ieșit la pensie. Prin anii 1971-1971 am funcționat că instructor auto la Liceul « Eudoxiu Hurmuzachi », întâlnind încă în activitate pe
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93320]
-
de 15 ani căzut de pe bicicletă, îl rănește grav, vine o ambulanță; ambulanța ridică victima și pornește spre spital. Un nou accident, al ambulanței, și zvon în tot satul că puștiul a murit în acest accident. Bătrânul se duce la garaj și se spânzură. Văzuse ceva la viața lui, trăise bomba atomică, participase la războaie: la 84 de ani, acest Jouillac se spânzură pentru un copil de 15 ani, mort, zice-se, din cauza lui. Filosofii zic că sinuciderile nu vin niciodată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
REZULTATUL UNEI CONSPIRAȚII JORGIENE. DAR, CHIAR ÎNAINTE SĂ PRIMIM MESAJUL TĂU, NE-AM DAT SEAMA CĂ EI NU AVEAU NICI O LEGĂTURĂ. S-A DESCOPERIT CEVA PE TERENUL B? ÎNTREBĂ MARIN. \ NIMIC, INTERVENI CONSILIERUL. BOMBARDIERUL A FOLOSIT TERENUL CA LOC DE GARAJ. NICI NU A DESCĂRCAT, NICI NU A ÎNCĂRCAT NIMIC. \ Înțeleg, spuse Marin. Aștepta instrucțiuni. Sau avea un dispozitiv automat de declanșare întârziată. Îl preocupa un lucru: fusese distrus atâta material prețios și fuseseră asumate atâtea riscuri doar pentru a lichida
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
pe Scottie să mă ajute să montez balansoarul în curtea din spate. Mi-am întors privirea de la băiatul slăbuț și cu strungăreață, transformat într-un bătrânel sfrijit din cauza pijamalelor dungate ale fratelui său mai mare, și am băgat mașina în garaj, având grijă să nu ating dubița pe care soția mea o parcase aproape de perete pentru a-mi face mie loc. Mașina de tuns iarba, greble și lopeți și alte unelte menite să păstreze ordinea stăteau agățate frumos la locul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
nu spusesem nimic. Era doar televizorul, pe care uitasem să îl stingem. Ciocănelul de alamă se lovi de ușa din față. Am ridicat privirea din revistă. Nimeni din Indian Hills nu folosea ușa din față. Oamenii veneau pe alei, prin garaj și intrau în sufragerie. În dimineața în care am uitat să deschid ușa, nici Kugler nu a bătut. Înăuntru n-ar fi trebuit să fie nimeni. S-a dus alături și a spart geamul de la ușa dintre bucătărie și birou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
intra ușor, dar lama zimțată a cuțitului de pâine ar fi mai eficientă. În drum spre sufragerie, am fost din nou atent să nu calc pe locul care scârțâia. Acum stătea la capătul celor două trepte și se uita spre garaj. Lăsasem ușa deschisă cu o seară înainte. Putea vedea mașina. Știa că sunt înăuntru. Și eu, și David. Fir-ar să fie, nu mă învăț niciodată minte? Ar fi trebuit să închid garajul. Așa cum ar fi trebuit să descui ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
celor două trepte și se uita spre garaj. Lăsasem ușa deschisă cu o seară înainte. Putea vedea mașina. Știa că sunt înăuntru. Și eu, și David. Fir-ar să fie, nu mă învăț niciodată minte? Ar fi trebuit să închid garajul. Așa cum ar fi trebuit să descui ușa de la stradă pentru ca muncitorii și Kugler să poată intra. Urcă din nou treptele spre ușă. Cu cât se apropia mai mult, cu atât fața lui devenea mai diformă. Ăsta n-o să vrea doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
vise, a spus ea. Irene i-a întors un zâmbet hollywoodian sclipitor. Sau pentru eșecuri. Irene ! Credeți-mă, am văzut destule eșecuri la viața mea. E de rău să primești prea multe dintr-o dată. Când are prea multe mașini în garaj, omul o ia razna. O să vedeți ! Eu cred c-a meritat, a spus Mary pe un ton scăzut. Irene și-a băut sakele și s-a uitat în ochii Jinei. Și eu cred. Jina a pocnit-o pe Irene pe sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
pe care nimeni nu îndrăznește s-o pomenească: copiii unui sinucigaș mai primesc o opțiune - o cale oribilă, dar eficientă, de a scăpa de tot. La trei luni după ce antidepresivele n-au avut nici un efect, Alice s-a dus în garaj. A dat drumul la motorul mașinii, dar ar fi trebuit să-și dea seama că o casă de-o calitate atât de mediocră nu putea să fie perfect etanșeizată. Așa că i s-a făcut rău, dar nici măcar n-a leșinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
majoritatea timpului la ora când John ajungea acasă. Și probabil că întotdeauna arăta la fel de prost, pentru că soțul ei nu i-a pus nici o întrebare. Și-a pregătit singur mâncarea și n-a comentat faptul că Alice lăsase mașina pornită în garaj. Când femeia i-a răspuns, în șoaptă, că se simte bine, John a zâmbit. Fiindcă voia să se lase amăgit. Se însurase cu o femeie pe care crezuse că putea s-o facă fericită. Adora scriitura lui Alice și era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
decise. Nu crezuse niciodată răul tot ce se spunea de dânsa și acum îl credea deplin. Scutură mâna de pe care lăbuța neagră se desprinsese. - De nu vrei să mergi cu tramvaiul, pleacă îndată cu automobilul, înainte de a fi dus la garaj. Tonul, era aspru și nu lăsa nici o îndoială. Fără să aștepte altă Invitare, Mika-Le plecă. Feciorul, omul vechi de casă, se apropia cu precauțiune de Drăgănescu: - O telegramă pentru doamna! Cu ochii congestionați în ziua aceea, Drăgănescu îl fulgeră, apostrof
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
discuția avea să ia o Întorsătură psihiatro-pediatrică obositoare și că va trebui să Îndure o seamă de explicații. Normal că am am avut pică când l-au adus acasă de la spital. I-am cerut mamei să-i pună pătuțul În garaj. Sunt sigură că s-a simțit respins, de la bun Început. Nu l-am plăcut niciodată. Era prea posomorât. Pur și simplu nu era ca un copil normal. Îl apucau niște crize de furie Îngrozitoare. — Ei, toată lumea are o istorie În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de la intrare. Wallace, grăbindu-se să se dea jos, vărsă whisky-ul pe carpetă. Sammler bâjbâi după pahar și Îl Întinse șoferului, explicând: „A căzut.“ Apoi Îl urmă pe Wallace pe pietrișul scârțâitor. Imediat ce Sammler intră, Emil Întoarse mașina spre garaj. Mișcarea lăsă numai lumina lunii În camere. O casă a scopurilor prost alese, cum i se păruse dintotdeauna lui Sammler, unde nimic nu funcționa cu excepția instalațiilor mecanice. Dar Gruner avusese Întotdeauna grijă de ea cu conștiinciozitate, mai ales de la moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
puternic de culoare. Până și ochiul stâng, umflat, opac, de guvid i se lumină oarecum. Unde se duseseră toți? Deschise ușa și ascultă. Nu se auzea nimic. Ieși În grădină. Mașina doctorului Lal nu mai era acolo. Se uită În garaj și acesta era gol. Dispăruseră, fugiseră! O găsi pe Shula În bucătărie. — Au plecat toți? Întrebă. Atunci eu cum ajung la New York? Aceasta turna cafea printr-un filtru după ce o fiersese mai Întâi, stil franțuzesc. — Au Întins-o, spuse ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
în fiecare lună și își zicea în sinea lui: Am de cărămidă! Am cimentul! Aista-i fier-betonul! Asta-i tabla! Termopanele! Casa-i gata! Vorbea de unul singur după care își amintea că urmează și grajdul pentru animale, șopronul, magazia, garajul, heleșteul, livada... Toate arătoase, de să crape rânza în dușmani. Se și vedea fruntaș în șapte sate, om cu stare și de băgat în seamă pentru chibzuință, cumpătare și credință, cu nevastă tânără și frumoasă, purtătoare de cinste și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
cuvinte făcură, ca, lui Olovinaru, să-i treacă, prin șira spinării, ca un curent electric, ori, ca un șuvoi subțire, dar, extrem de pronunțat, de gheață. Înghiți. Porțile se deschiseră, mașina lunecă În curte, În urma ei, porțile reveniră la loc, dinaintea garajului, la intrarea În acesta, de asemenea, ușa se deschise, automat, și, cei doi coborâră. Aprinseră lumina, Înlăuntru. Priviră botul mașinii. Nici un semn. Nu vreo julitură; nu - vreo Îndoitură. Totul - normal. Ieșiră În curte. Bătrânul Meteoru Îi Întâmpină cu bucurie. Și
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
rozalie, îngrijită. Erecția bețivului i-a umflat la prohab pantalonii largi. În vârful umflăturii e o pată întunecată și umedă. Packer și Evelyn sunt probabil singurii care-i privesc pe cei doi pipăindu-se. Valeții dau fuga de-aici până la garajul din josul străzii. Mulțimea de noi îmbogățiți se uită la secundarele care se rotesc pe ceasurile lor cu diamante. Bețivul o împinge pe zdrențăroasă cu fața în umflătura din pantaloni. Buzele ei se mișcă în jurul petei umede care se lățește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
suntem liberi să alegem calea sau priza, important este să o căutați și să doriți reîncărcarea bateriilor proprii, fiind o necesitate umană. În filosofia mea fantezistă, compar viața cu o casă, pe care noi am construit-o, cu pod, cu garaj sau beci și cuprinde de toate casa noastră, o avem acum întreagă și trebuie să o întreținem curată, nu? Facem zilnic curățenie, dar nu peste tot pentru că nu reușim, curățim camera de oaspeți, bucătăria și camera de dormit. Bine, dar
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
oaspeți, bucătăria și camera de dormit. Bine, dar de ce facem mereu curățenie aici? Pentru că aici vin prietenii în vizită și vrem să arătăm că suntem curați, că ne menținem casa (viața) curată. Noi însă știm, că în pod și în garaj sau beci nu am mai umblat demult să facem curățenie, de ce? Pentru că nu avem timp de așa ceva, pentru noi este important ca prietenii să vadă curățenie acolo unde vrem noi și vine o zi când ne gândim că ar fi
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
TRANSPARENȚĂ PE SCĂRI. NU-I MAI TREBUIA. ÎȘI ÎNDREPTĂ SPINAREA, DESCHISE CEA DE A DOUA UȘĂ ȘI PĂȘI AFARĂ LA LUMINA SOARELUI. SE TREZI ÎN CURTEA DIN SPATE A UNEI CASE MARI ȘI PUSTII. EXISTA OBIȘNUITA PELUZĂ VERDE, GRĂDINA ÎNFLORITĂ, GARAJUL PENTRU AUTOAVION ȘI UN GARD ÎNALT CU POARTĂ. POARTA SE DESCHISE UȘOR DIN INTERIOR DÎND SPRE O FUNDĂTURĂ A UNUI BULEVARD, CU TROTUARE MICI, LIPITE DE ZIDURILE CASELOR. CEVA MAI DEPARTE HEDROCK VĂZU O ARTERĂ LARGĂ CU CIRCULAȚIE INTENSĂ. SE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
cu mulțimea infirmilor care viermuiau în marea cutie a maladiei conștientului și se termina în vârful piramidei, sub stea, acolo unde nu se mai află nimeni... * Tânăra belgiană Chantal Sabine Derycke a trăit timp de zece luni zidită într-un garaj din satul Corinaldo de lângă Ancona. Carabinierii au descoperit-o întâmplător, aproape moartă de foame, zăcând în duhoarea grea a încăperii în care fusese zidită de concubinul ei, tâmplarul Marcello Montesi. Încăperea nu dispunea decât de o ferestruică, spre acoperiș, bine
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]