4,596 matches
-
de armonie prestabilită, Între gustul și calitatea literară a unei cărți. Ca să știu dacă merită să citesc un volum, era destul să ronțăi o mică porțiune de text. Am Învățat să folosesc În acest scop pagina de titlu, lăsînd textul intact. „Dacă-i bun de mîncat, e bun de citit” a devenit motto-ul meu. Uneori, pentru a-mi odihni ochii suprasolicitați, mă duceam să cutreier prin vechile puțuri făcute de strămoșii mei și prin camerele lor secrete și acolo, Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
cercetezi. este o limită de cunoaștere îngăduită omului, dincolo de care însemnă distrugere!.. “Crede si nu cerceta!”... ”Binecuvântați fie aceia care cred fără a cerceta!”, scrie la Sf. Carte. Asupra dogmei nu ai ce să discuți. Ea trebuie să fie păstrată intact, este un adevăr revelat. Căci, ce fel de credință este aceea întemeiată pe cercetare, pe justificare și concluzie!... Deodată, bătrânul tresări smuls din fiorii reci ai gândurilor. gândurile risipindu-i-se. De la bisericile din aproapiere, se înălța glasul clopotelor, apoi
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
strangulare și, apoi, prin Împușcare, având mâinile și picioarele legate cu lanțuri de ocnași. Pe urmă, În groapa comună, În care sunt azvârliți claie peste grămadă, se toarnă vitriol, ca din trupurile lor de mucenici nici oasele să nu rămână intacte. La acest ultim act mișelesc dintr-un spectacol vampiresc, incredibil, dar În Întregime real, participă și Noua Irodiadă (recte Elena Lupescu, unul dintre numeroșii autori morali ai carnagiului), spre a se convinge că se Îndeplinește totul după bunu-i plac drăcesc
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
ar insista oricum. Inspectorul Flint se ridică. — Așa nu ajungem nicăieri - și încă repede. — Exact, îl aprobă Wilt. Absolut nicăieri. Suntem ceea ce suntem și nimic din ceea ce putem face nu va schimba această realitate. Recipientul care formează natura noastră rămâne intact. Spuneți-i ereditate, spuneți-i accident... — îi spun o grămadă de bălării! zise Flint, după care ieși din încăpere. Simțea nevoia să doarmă și avea de gând s-o și facă. Pe coridor se întâlni cu sergentul Yates. — Am primit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
care se globalizează, SUA nu pot nici măcar visa că ar putea să practice o politică de continuare a unui izolaționism, oricât de sofisticat ar fi să fie acesta. La fel de interesante sunt consecințele zile de 11 septembrie 2001 și în ceea ce privește păstrarea intactă a libertăților democratice, și asta chiar dacă președintele și congresmenii s-au grăbit să grăbit să dea asigurări că aici nimic nu se va schimba, și că totul va fi cum a fost. Sunt, din păcate, sceptic că lucrurile vor sta
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
specific autoritarist și restrictiv care s-ar putea să înlocuiască anticomunismul ursuz și suspicios din anii 50 cu unul antiterorist, cu semn schimbat și cu consecințe asemănătoare. Prin urmare nu este așa de clar că libertățile americane ar putea supravețui intacte după ceea ce s-a întâmplat. Și asta chiar dacă președintele crede altfel. La o sindrofie Multă apa a trecut pe râurile interioare, pe Dâmbovița, pe Someș și pe Bega de când au izbucnit în România principiile democratice și de când clasa politică și
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
ÎNTREBAT fără zahăr V| R|SPUNDE Incubator de afaceri BOBI Citeam de prin ziarele tăiate în fâșii lungi și înfipte în cuiul în care în vremurile bune trona fălos curpapirul. Îmi place să le tai pe lung, ca să păstrez coloanele intacte. De câteva ori a trebuit chiar să șterg de gem câte o bucată folosită, pentru simplul fapt că am tăiat-o chiar în dreptul rezultatului meciului cu Steaua și nu mai găseam finalul cronicii sportive. Rubrica economică era întreagă. Cred chiar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
persoană importantă, nu prea știau exact cine era el. L-au spânzurat pentru satisfacția de a spânzura pe cineva important. Casa lui Noth, spunea Westlake, fusese bombardată de artileria rusească, dar Noth continuase să locuiască într-o cameră dosnică rămasă intactă. Westlake a făcut un inventar al camerei, a constatat că aceasta conținea un pat, o masă și un sfeșnic. Pe masă se aflau fotografii înrămate ale lui Helga, Resi și soția lui Noth. Mai era și o carte. Meditațiile lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
vei scrie de zece ori mai bine ca înainte. Gândește-te la maturitatea pe care o vei pune în scrisul tău! — În clipa asta mă doare prea tare capul ca să... — În curând o să-ți treacă, m-a întrerupt el. E intact și plin cu o înțelegere cumplit de limpede a eului și a lumii. — Hâm, am făcut eu. — Și din pricina acestei schimbări o să devin și eu un pictor mai bun, adăugă el. Până acum n-am văzut tropicele - acea... saturație brutală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
trezit de două ori fără casă din cauza bombelor. De ambele dăți au rămas scările pe care să urcăm. Odată am urcat scările ca să găsim un cămin fără acoperiș și fără ferestre, un cămin care în rest era ca prin minune intact. Altădată am urcat scările pentru ca la două etaje mai jos de etajul unde fusese apartamentul nostru să dăm de aerul rece, rarefiat. Ambele momente în capul acelor scări distruse, sub cerul liber, au fost încântătoare. Încântarea a ținut, firește, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
de tablă galvanizată întoarsă cu gura în jos. Purta uniforma Legiunii Americane. Avea un litru de whisky cu el. Se pare că mă aștepta de mult și că între timp băuse și fumase. Se îmbătase, dar uniforma și-o păstrase intactă. Cravata stătea dreaptă. Șapca îi era pe cap, așezată în unghiul potrivit. Pentru el uniforma era importantă și trebuia să fie importantă și pentru mine. — Știi cine sunt? m-a întrebat el. — Da, am răspuns eu. Nu mai sunt așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
își poate face deputații și miniștrii săi, poate ajunge să ocupe orice post, chiar și de președinte al statului. În comunism, existau șefi care se abăteau de la normele partidului unic și erau sancționați. Schimbam secretarii de partid, dar sistemul rămânea intact. În capitalism, unii adună averi pe căi ilicite și nimeresc după gratii. De un sfert de secol la Chișinău schimbăm ”oligarhii” și restul rămâne pe vechi. Să mai avem un pic de răbdare. Se va decide până la urmă și destinul
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
cunoscut pe "nemernicul" care vindea blugi în piață și care avea să-l "țepuiască". Imposibilul s-a produs totuși. Țeparii cu firme prin cutii poștale îi dădeau târcoale. Pazvante se conduce în afaceri după principiul chinezesc: Datoriile exacte mențin prieteniile intacte. În 1994, pleacă în America să prezinte și acolo "sportul național românesc". S-a dus la pomul lăudat cu sacul. Am dus năzbâtia și acolo. Caterinca lumii a fost!" A primit viză pentru Statele Unite ca om de afaceri onorabil! Ce
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
și distrus, în mare parte. Acestui aspect dezolant i se adaugă corpurile neînsuflețite ale celor descoperiți în gropile comune, din strada Viilor, asasinați prin împușcarea în ceafă. Ne stabilim la vechiul domiciliu, din strada Tighinei nr. 2-4, în clădirile rămase intacte, datorită poziției periferice. La început cu bucuria realipirii Basarabiei, la Patria-Mamă și cu speranța că totul se va vindeca și reface. Peste, relativ, scurt timp se instalează sentimentul incertitudinii, din cauza schimbării situației de pe front. De abia părinții mei reușiseră să
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Eugen Şt. Holban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1710]
-
ca gest particular al spiritului. Este probabil o mângâiere să știi că moartea e inevitabilă, că ea face legea de care nimeni nu scapă, că toți murim. Probabil. Dar nu este decât mângâiere, nimic mai mult. Adică rămâne în fond intact regretul de a părăsi viața. Poți muri senin, crezându-te împăcat cu moartea, dar nimeni nu se poate împăca cu moartea atâta vreme cât mintea lui caută secretul vieții. Abia când viața pare să nu mai aibă secret, abia atunci crezi că
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
sălbatec și pătrunzător la atac, românii știură să aducă oastea-mpărătească într-o poziție critică și să-i rărească șirurile văzând cu ochii. Romeii începură să se clatine când iată că le veni împăratul în ajutor, c-un corp de rezervă intact încă, și-i goni pe vlahi, cari, auzind zgomotul cu intenție mărit de cornuri, trâmbițe, surle și alte instrumente, crezură că trupa romeică de ajutor ce venea asupră-le e cu mult mai mare decum era aceasta în realitate. Astfel
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
nalt și subțire, de-o eminentă tărie fizică și spirituală; temperament vioi și pornit spre mânie, caracter statornic, plin de planuri cari mergeau departe, dar pe cari le cultiva cu îndărătnicie, prietenos în purtarea lui cu romeii dar mănțiindu-și pururea intactă individualitatea sa, fugarul acesta era un tip vrednic de mirare și izbuti curând prin servicii folositoare să ajungă în mare grație la bizantini. Împăratul încuviință însurătoarea lui Ivanco cu Teodora, fiica sebastocratorului Isaac, pe care acesta i-o promisese de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
toate afectele și simțămintele, ba chiar întreaga energie a pasiunilor, într-o esecuțiune pregnantă și în determinarea cea mai deplină și mai personală a lor; asta-i problema cea mai mare a nobilei sale arte. A înlocui o deplină și intactă espresiune dramatică prin niște indicațiuni cu care nu unim în genere decât niște închipuiri foarte neclare, asta însemnează a necunoaște cu desăvârșire natura declamațiunii dramatice și de-a o enerva (aplatisa) într-o simplă recitațiune epică. Vrem să pătrundă asupră
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
dădea fetelor pilule pe gratis dacă se culcau cu el. Tata era foarte strict cu banii mei de buzunar, așa că, mai devreme sau mai tîrziu aș fi făcut-o și eu. Așa că, iată, datorită ție, mi-am păstrat și virtutea intactă. Jack rîse: — SÎnt cumva eroul tău neînfricat? — Da, iar eu am douăzeci și doi de ani și nu-s genul de școlăriță căreia i se aprind călcîiele din orice. — E foarte bine, pentru că mi-ar face plăcere să te invit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Capote. Comuniști, simpatizanți ai comuniștilor, diverse celebrități care și-o pun cu negrotei, de la Joan Crawford la fostul procuror districtual Bill McPherson. Drogați berechet: mizerii despre Charlie Parker, Anita O’Day, Art Pepper, Tom Neal, Barbara Payton, Gail Russell. Articole intacte din Hush-Hush: „Legăturile Mafiei cu Vaticanul!!!“, „Liturghie cu levănțică: să fie «Rock» Hudson o «Rockette»?“, „Alertă la lăcuste: feriți-vă de bebelușii-plic de la Hollywood!“. Dosare complete, prea cuminți ca să fie comoara tainică a lui Hudgens: comuniști, poponari, lesbiene, drogați, satiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
este o întrebare a nerenunțării: în ciuda faptului că nu mai e nimic de făcut, continuă să se pună întrebarea "ce e de făcut?". Simpla punere a acestei întrebări trădează o zbatere, o neacceptare și o stare de veghe; ea păstrează intactă perspectiva facerii. Când această întrebare nu se mai pune, drama renunțării este consumată. Infernul este locul în care întrebarea "ce e de făcut?" nu se mai pune. Când însăși întrebarea "ce e de făcut când nu mai e nimic de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
puterea celui dependent, și astfel slăbiciune. Puterea celui dependent este ocrotirea. Puternic în mod absolut nu este decât acela a cărui ființă nu depinde nicicum de ființa celui stăpânit. Puternic în sine nu este decât acela a cărui ființă rămâne intactă chiar dacă obiectul stăpânirii lui dispare. Iar cel puternic în sine poate fi, din această pricină, și singur. La el manifestarea puterii este un capriciu sau risipirea unui moment de plictiseală. Puterea lui poate tot atât de bine să nu se manifeste. Deoarece
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
producție dacă vreți -, în care trăiește fiecare. Elementul, cu ajutorul căruia înțeleg și Ideea, este realitatea care se distribuie fără să se împartă, ca lumina soarelui, ca un cântec, ca o valoare. Prietenia, deși o consumăm cu toții, nu o regăsim oricând intactă? Ideile sânt deci realități mai puternice decât noi, care au o subzistență fără consistență. Nu au un contur care să poată fi perceput prin analizatorii obișnuiți. Nu "vezi" relațiile de producție, dar nici nu poți spune că nu există și
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
dat dintr-o dată cu piciorul la tot ce însemnase până atunci viața mea. Știam, în continuare, ce este o ispravă filozofică și pentru că asistasem, prin Noica, pe viu la ce înseamnă nașterea ei, admirația mea pentru scrâșnetul suprem al minții rămăsese intactă. Dar tocmai pentru că asistasem, pe lângă acest scrâșnet putusem să disting și altceva, un lucru pe care l-aș numi generic, transcendental și existențial, "scîncetul lui Noica", un scâncet pe care toți filozofii îl aveau, ca însemn, pecete, stigmat al alcătuirii
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
unui simplu spectator, ei îmi apăreau murdari, săraci și cruzi. Pentru că nimic nu mă lega de lumea lor, pentru că ea rămânea într-o depărtare pe care nici o complezență nu o putea tulbura, posibilitatea de a o vedea așa cum era rămânea intactă. Eram convins, privindu-i, că eu aparțin altei civilizații. Lumea aceasta în care mă născusem, cu trenurile și gările ei mizerabile, cu satele din Bărăgan, cu șoselele naționale pe care întîlneai căruțe ponosite, bicicliști beți, femei împingînd cărucioare hodorogite, turme
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]