7,756 matches
-
călări, au evoluat cu caprele supraînălțate, restul alaiului și...urșii. într-un gest de sinceritate, mi-am scos pălăria de pe cap, în semn de respect pentru păstrătorii vechilor noastre obiceiuri. "Cât ne putem păstra limba, obiceiurile și pământul nu putem pieri", au spus. Oamenii ne-au recunoscut ca prieteni pentru că acolo, la Rafaila, TVV se prinde bine. De remarcat că un camion special a transportat caii de la Rafaila la Vaslui, pentru ca "haiducii" să evolueze ca la ei acasă. Romică Rusu a
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
vorbește, în ultimă instanță, de temeinicia strategiei de reformă. În multe epoci ale evoluției Chinei, populația sa dintotdeauna numeroasă a reprezentat o mare problemă, uneori fiind percepută chiar ca o povară. Istoria țării consemnează perioade în care numeroși oameni au pierit ca urmare a lipsei de hrană. Astăzi, aceeași populație numeroasă s-a transformat într-un imens avantaj. Ea formează cea mai mare piață care a existat vreodată pe pământ și, în același timp, asigură resursa umană pentru ceea ce a devenit
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
de exemple, de la floarea sau fluturele magnific care trăiește o viață foarte scurtă, la eroul tragic 26 Suferința și creșterea spirituală al legendelor. Întrebarea care se ridică În mintea consilie‑ rului este : „Dacă percepi lucrul acesta ca frumos, deși a pierit atât de repede sau acea persoană ca realizată deși a murit tânără, atunci de ce simți că viața trebuie să se deru‑ leze exact așa cum dorești tu ?” Întrebările de sondat ar mai putea fi : „Ce ai Învățat din experiența aceasta ? Simți
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
altceva de acest fel, ci stă Însuși Hristos și credința În El. „Care prietenie ar putea să reali‑ zeze o atât de mare unire precum unitatea credinței ? Căci nu trebuie să arătăm că Între noi există o legătură de apro‑ piere ca Între prieteni sau de rudenie unii cu alții, ci o legătură ca de la membru (al Trupului lui Hristos)”115. Pro‑ prietățile dragostei adevărate, curate și jertfelnice sunt astfel Compătimirea și Îngrijirea bolnavilor 97 Încât „cel iubit și cel ce
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
pe Dumnezeu În duh și adevăr (Ioan 4, 23), se aseamănă În slavă cu Dumnezeu și sunt nemuritori Împreună cu El, primind viața cea veșnică prin Cuvântul, tot așa, cei ce se Închină acestora (zeilor) se aseamănă deșertăciunii demonilor și vor pieri Împreună cu ei În gheenăă”159. Sfântul Ambrozie al Milanului ne istorisește și despre martiriul fiilor preotului Eleazar. Astfel, Împăratul prigoni‑ tor Antioh a poruncit să fie duși la cazne fiii preotului Eleazar, mai Întâi cel mai mare dintre frați, care
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
Suferința elimină „iluziile de securitate și nemurire care par a prevala În afara credinței creștine. Decojește spoiala de siguranță care poate acționa ca o barieră atât de puternică În fața Evangheliei. Slăbind trupul, suferința facilitează acțiunea sufletului, mistuit poate de amintirea purității pier‑ dute”210. E bine de meditat și la modul În care suferința poate adeseori constitui o cale spre credința creștină, pentru cei care nu au fost renăscuți prin „baia cea dumnezeiască” a Botezului. Adeseori, Înmormântarea unui prieten se ilus‑ trează
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
frumusețea lor. Nu le atacă stricăciunea, nici schim‑ barea vremurilor. Câți n‑am cules mii și mii de vindecări din această sfântă raclă (a Sfântului Mucenic Iulian - n.n.) de când s‑a sădit trupul acesta În pământ, și rodul n‑a pierit ! S‑au secerat lanurile, dar spicele nu s‑au terminat ! S‑a scos apa din izvoare, dar vanele de apă n‑au secat, ci curg, curg mereu și nu se opresc, și, lucru de minune !, apa ce izvorăște e totdeauna
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
imnul, nu se dezbracă în reviste japoneze precum fostele gimnaste și nici nu i se suspendă renta viageră, fiindcă n-are. Alpinistul, de 43 de ani, pleacă mereu spre diverși versanți, de la kilometrul zero al Capitalei, acolo unde i-au pierit cîțiva prieteni la Revoluție, și se întoarce tot acolo. „E ca o resetare de altimetru“, spune el, necunoscînd amănuntul că același kilometru zero figurează în enciclopedia fotbalului ca loc unde a văzut lumina zilei Mircea Sandu. Expediția va pleca în
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
14-15 grade, nu ardeau decît un sfert dintre neoane, iar cum afară se întunecase, în colțurile bazinului aveai senzația că te îneci într-o negură lichidă, mirosind puternic a clor. Ușa de la saună nu se închidea bine, robineții de la dușuri pieriseră pe cîmpul de luptă. E vorba despre o dotare de agrement la un hotel de 3 stele, dar nici dotarea pentru performanță nu e cu mult mai bine pusă la punct. Nu se mai sare în gîrlă de pe un dîmb
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
credință/ Și moare satul strîmtorat/ Adus la umilință./ Se schimbă chipul de țăran/ În ochii tuturora,/ Badea Ion e azi Ivan,/ Iar Gheorghe-i badea Jora./ Se schimbă șeful birocrat/ Dar tîrgul nu se schimbă,/ Cu numele-i rebotezat,/ El piere pe-a sa limbă“. Iar afirmațiile nu sînt deloc licențe poetice. „Astăzi au rămas foarte puțini din românii noștri care să fie înscriși în actele de identitate cu numele lor românești adevărate, atît cele de botez, cît și cele de
A FI NA?IONAL SAU A NU FI by Gheorghe C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/83212_a_84537]
-
frânt atunci și mulțimea săgeților a fost nenumărată, că văzduhul nu se mai vedea de desimea lor; râul acela curgea roșu de sângele ce ieșea din mulțimea trupurilor căzute... Și pierdu Baiazid oastea sa cu totul. Iar pașii și voievozii pieriră cu totul; atunci pieri Constantin Dejanovici și Marca Kalovici. Așa se vărsă sânge mult, de erau văile crunte”. Țepeș, deghizat în turc Vlad Țepeș (domn al Țării Românești între anii 1456-1462) a fost unul dintre cei mai inventivi domnitori în
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
săgeților a fost nenumărată, că văzduhul nu se mai vedea de desimea lor; râul acela curgea roșu de sângele ce ieșea din mulțimea trupurilor căzute... Și pierdu Baiazid oastea sa cu totul. Iar pașii și voievozii pieriră cu totul; atunci pieri Constantin Dejanovici și Marca Kalovici. Așa se vărsă sânge mult, de erau văile crunte”. Țepeș, deghizat în turc Vlad Țepeș (domn al Țării Românești între anii 1456-1462) a fost unul dintre cei mai inventivi domnitori în materie de tactici de
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
frappe à l’aventure: S’il attrappe le mal, il fait un homme sain, Et du malade un mort, s’il frappe la nature. În Heidelberg Clinnical Annal. (vol. V, partea a III-a) se afirmă că „numărul indivizilor care pier În urma intervenției medicilor este mai mare decât al celor salvați”. De aceea, mulți și-au pierdut cu desăvârșire Încrederea În medicină, căci partea Întunecată (sau deficiențele artei) nu poate fi tăinuită nici măcar celor neinițiați. Lordul Bacon spune: „Nu neg faptul
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
Îmi era imposibil să-mi pun pantalonii și cizmele fără ajutor. Panica Îmi crescu Încă și mai mult când am realizat că mă aflam În mijlocul pustietății, departe de orice ființă umană! Ce se va Întâmpla cu mine? mă gândeam. Voi pieri din pricina frigului nopții sau voi deveni o pradă pentru animalele sălbatice care hoinăreau noaptea prin acele locuri? Astfel de idei Îmi veneau În minte, adâncindu-mă În disperarea În care mă aflam. Dar uneori, tocmai În clipele În care ne
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
minute, au fost surprinși de urmăritori. Au fost răpuși, În pofida curajului de care a dat dovadă suita ministrului. Hira Singh și escorta sa au fost uciși până la ultimul om, iar satul a fost lăsat pradă flăcărilor. Printre cei care au pierit În conflict se număra și Mean Son Singh (unul dintre fii maharajahului Ghulab Singh), al cărui cap - Împreună cu capul lui Hira Singh, al panditului și ale celorlalți - a fost adus În capitală drept trofeu. Unui martor care a urmărit cu
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
iulie, cea mai friguroasă lună a anului. După o ședere de patru zile, ne-am Îmbarcat din nou, luând În acel răstimp o rezervă de apă proaspătă, păsări domestice și altele - Însă nu departe de coastă, păsările noastre domestice au pierit răpuse de o molimă, așa că am fost obligați să trimitem un mesaj la insula Sfânta Elena pentru a ne procura provizii proaspete. Au fost câteva cazuri de deces la bord, anume câțiva invalizi și un marinar despre care se știa
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
adjectivale fiecare, oricare, vreun lasă substantivul nearticulat, iar toți cere articularea lui cu articol hotărât: ”... Fiecare literă era un an, fiecare șir un secol de adevăr.” (M. Eminescu, P.L., p. 50), „Și cum vin cu drum de fier,/ Toate cântecele pier.” (M. Eminescu, I, p. 182) Observații: În sintagma nominală în care adjectivul calificativ precede substantivul, morfemul de determinare intră în flectivul adjectivului, reliefând, prin planul semantic al acestuia, perspectiva din care se realizează determinarea categorială: „Pe-ntinsele ape/ Să am
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
totu-i străin.” (M. Eminescu, I, p. 35); • termen-sinteză al solidarizării locutor-interlocutor (noi eu și tu/noi eu și voi); este ceea ce a fost numit pluralul inclusiv; „Tu vrei un om să te socoți,/Cu ei să te asameni?/ Dar piară oamenii cu toți,/S-ar naște iarăși oameni./ Ei doar au stele cu noroc/ Și prigoniri de soarte,/ Noi nu avem nici timp, nici loc/Și nu cunoaștem moarte.” (Ibidem, p. 177); • termen-sinteză al înglobării tuturor factorilor comunicării: locutorul, interlocutorul
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Gloria-i închipuirea ce o mie de neghiobi/Idolului lor închină.” (M. Eminescu, I,140), „În van mai caut lumea-mi în obositul creier.” (Ibidem, p. 91), „ Când basmalele vor fi rupte să se știe că unul din ei este pierit.” (P. Ispirescu, p. 163) Poziția de regent este, în general, improprie pronumelui personal. Poate fi, însă, determinat de atribute în structuri sintactice de tipul: Eu cel de azi nu mai am nimic sau aproape nimic din mine cel de atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pronumele de cuantificare colectivă. • circumstanțial (rar): A zburat peste două din cele trei coline., „Așa este jocul./ Îl joci în doi, în trei,/ Îl joci în câte câți vrei,/ Arde-l-ar focul!” (T. Arghezi, p. 111); • complement predicativ: „Dar piară oamenii cu toți/S-ar naște iarăși oameni.” (M.Eminescu, I, p. 177); • atribut: „Moștenirea ta și-a tot: uitarea” (M. Eminescu, IV, p. 338), Gândurile multora sunt aceleași, dar puțini au curaj să le exprime. Pronumele de cuantificare distributivă
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
M. Eminescu) • sau posibilitatea (însoțit de pronume reflexiv, cu valoare de impersonal): „Și se poate ca spre răul unei ginți efeminate” (M. Eminescu) Ca semiauxiliar exprimă: • eventualitatea (posibilitatea independentă de voința vorbitorului sau a subiectului acțiunii): „Ascultă, omule,... eu pot pieri, dar de temut nu mă tem.” (M. Sadoveanu) • irealul: „Puteam să mă-nec dacă nu era el...”, • aproximația: „... Feciorul putea să aibă peste patruzeci de ani, fata cel mult douăzeci.” (L. Rebreanu) • concesia: „Poți zidi o lume-ntreagă, poți s-
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
verbe tranzitive are sens pasiv: „Când norii cei negri par sombre palate De luna regină pe rând vizitate.” (M. Eminescu) Dezvoltă unele construcții sintactice specifice exclusiv verbului; poate fi regentul unui complement de agent, de exemplu: „Când scrumul nopții o să piară dus / de-un vânt spre-apus.” (L. Blaga) Structura morfologică În plan semantic, participiul este un perfect absolut, opunându-se, din această perspectivă, gerunziului, un prezent absolut. În planul expresiei, participiul este întrebuințarea absolută, autonomă, din punct de vedere morfologic, a
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
limbi. În structura sintactică a limbii române, recțiunea se caracterizează prin patru categorii de constante flexionare: 1. determinate de funcția sintactică a termenului lexical; atrăgând în sfera de desfășurare a predicației un nume (pronume), verbul îi impune acestuia cazul nominativ; „Piere în jocul luminilor / Saltul de-amurg al delfinilor.” (L. Blaga) „Îți plac fotografiile - la ceasul când se preschimbă-n tigri: fiecare își ține-n gură halca ei de timp.” (Șt.Aug. Doinaș) 2. determinate de convergența dintre natura morfologică a regentului
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
se realizează prin interjecții, aparțin enunțurilor sintetice: „Bravo!” (I.L. Caragiale), „A!” (I.L. Caragiale), „Uf! mi-a zis norocita matroană, românii...” (I.L. Caragiale). Între enunțurile analitice au o frecvență specifică enunțurile nominale: „Întoarce capul: tovarășul nicăieri... Mare minune!... Unde a putut pieri?” (I.L. Caragiale) • relațiile sintactice în care intră; enunțurile exclamative au caracter independent sau intră într-o relație de incidență cu alte enunțuri: „- Ce spui, cumnată! Da’ că l-aș ucide în bătaie, când aș afla că el a prins pupăza
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
257), „Așterne-te drumului!” Observații: Diferite construcții cu substantivul în dativ pot apărea în limbajul poetic: „Apare luna mare câmpiilor azure.” (M. Eminescu, I, 63), cu rol fundamental în dezvoltarea universului semantic: „Stelele-n cer / Deasupra mărilor Ard depărtărilor / Până ce pier. (M. Eminescu) 2.b. Circumstanțiala spațială se introduce în frază prin: • adverbe relative: unde, încotro etc., oriunde, oriâncotro etc.: „Ziua verde, duh de nuc / Toate drumurile duc unde-i raiul vântului / dragostei, cuvântului.” (L. Blaga, 403) Numai adverbele relative-nehotărâte se
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]