6,994 matches
-
ușile, sfărâmă zăvoarele, sapă dușumeaua și caută peste tot, dar pentru că nu pot găsi bogăția ei, pleacă cu mâinile goale. Așa sunt avuțiile sufletului. Nu sunt trădate de suferințele trupului, când sufletul le Ține cu strășnicie. Chiar de i-ar săpa pieptul și i-ar tăia în bucăți inima, sufletul nu va da comoara ce i-a fost încredințată odată de credință. Asta este fapta harului lui Dumnezeu Care chivernisește totul, Care poate săvârși lucruri minunate și în trupurile slabe”<footnote
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
ș-asfințire de idei": Poți răspunde la-ntrebarea ce pătrunde-a noastră fire, La enigmele din cari ne simțim a fi compuși? Nu!... Tu măsuri intervalul de la leagăn pîn' la groapă. În ăst spat' nu-i adevărul. Orologiu ești [ce sapă...] Tu nedând vo dezlegare, duci l-a dezlegărei uși." (Memento mori) Nu se poate determina la Eminescu ideea unui discurs întemeiat, polemic, cu divinitatea. În primul rând pentru că entitatea Dumnezeu/Divinitate/Demiurg este ascunsă, neconturată, lipsindu-i fața "către față
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
precum a lui Iisus părăsit pe cruce în aceste versuri ce scutură de dogmă chipul rămas doar idol, golit de sens, fără semnele pe care credința le cere: Oamenii au făcut chipuri ce ziceau că-ți seamăn ție, Te-au săpat în munți de piatră, te-au sculptat într-o cutie, Ici erai zidit din stânce, colo-n așchii de lemn sfânt; Ș-apoi vrură ca din chipu-ți să explice toate. Mută La rugare și la hulă idola de ei
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
la o stea" (Decebal, dramă) Pe rege nu-l interesează mărirea (ca trufie a numelui său) lumii, ci mai mult soarta nesigură a confruntării cu o putere trufașă, a Romei: "imperiu care stăpânea lumea, fără a presimți moartea care îi sapă mormântul și o lume neobișnuită să asculte de imperii". Este mai mult o frământare umană dintre putere și credința, în care eroul trăiește "în momentele sale grele, cu sentimental grav al vanității, cugetând înțelepțește ca toți bătrânii universului"34: "Unde
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
stele Dispar. El cade, -un astru in haos azvârlit." (Povestea magului ...) Detaliul trădează o "gândire arhitectonică" dedaliană: de la abside care par sprijinite doar pe aer "stânce arcuite în gigantice portale", "înalte albastre hale" -, colonade și ferestre sculptate în "stânce" ("bolte săpate-n granit"), dar adesea sunt doar cadre goale "de cugetări castele" prin care hăuie vidul, precum în viziunile lui Piranesi. Schelăriile cosmice par linii desene Nazca, borne ale unor vechi rute saturniene, resemnificate și redate vederii celor născuți mai târziu
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
e vorba aici de natura templu (precum în "corespunderile" lui Baudelaire), ci de o natură cetate țară în care omul e integrat ca parte (stâlp) în Marele Tot al Cosmosului: "Ducii-s nalți ca brazi de munte, tari ca și săpați din stâncă". E o liturghie a pietrei, o liturghie neagră a sfârșitului Daciei. Cromatica negrului e sfâșiată de "roșii torți", stâlpii sunt "suri", halele și noaptea-neagră, de smoală. Detaliul sălilor cetății are plastica de pe scutul lui Ahile: lăncile și arcurile
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
a tot: uitarea". (Oricâte stele) c. colbul este "lutul" în timp, este zidul măcinat devenit o "urmă", o hieroglifă în pulberea lumii: "Orice popor, oricât de prăpădit / O piatră va găsi, sau o bucată / De fier, ori de aramă, ca să sape / Cu ea urme, adânci ce le-ați lăsat /... În colbul negru / Uitat ș-ușor al vechiului pământ" (Odin și poetul) Ca și zidul și omul lasă doar o urmă de colb: "Ea a murit și-a ei ființă bună E
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
Olga, Tatiana, Maria și Anastasia, fiicele țarului, dr. Botkin, medicul țarului, guvernanta Demidova, servitorul Trupp și bucătarul Charitonev. Plutonierii Jurovschi și Nicucin au adus soldați înarmați, au comandat foc, cadavrele au fost transportate în dosul fabricii IFETZKY, unde li se săpase groapa de seara, și au fost îngropați.” Politica socială și justiția stăteau și ele în condeiul ziariștilor de la Dreptatea. De pildă, Dreptatea scria în numărul său 538 din 1924: „În verdictul dat în procesul studenților au fost puși în libertate
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Moldova. Dar aceste cereri îndreptățite au rămas neîmplinite S-a ajuns ca un ostaș moldovean de peste Nistru, cu numele Toma Jalbă, a spus la un Congres din Basarabia că „dacă basarabenii vor uita pe frații lor de peste Nistru, aceștia vor săpa malul râului pe dincolo de unde trăiesc moldovenii, ca astfel să fie la un loc toți frații... dovadă că frații noștri de acolo știu cine sunt și ce vor”... Un documentar intitulat „Transnistrenii” semnează G.T. (George Tofan). * Pacea era semnată. Peste
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
trandafiri. Lor li se adăuga cele „12 porunci de răsădire a pomilor roditori”, emise de M. Mitrafanovici de la Horticola Bucovina: „rătează venele rădăcinilor cu un cuțit ascuțit; unge rădăcinile cu un cir făcut din lut galben și baligă de vacă; sapă gropile mari și late; nu pune în gropi unde vin pomii răsădiți gunoi proaspăt din grajd” etc. Apăreau și „Sfaturi de gospodărire” cu ceea ce e de făcut pe lângă casă, în grădina de legume, la câmp și în pomăt, cu recomandări
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
sovietică, parcă îl completează pe Panait Istrati al nostru. „Comunist simpatizant, recunoscut de ruși ca fiind deal lor, tânărul acesta are posibilitatea să colinde întinsul Rusiei, din orașele mari, până în satele depărtate, în care oamenii trăiesc ca troglodiții, în bordeie săpate în pământ. Pretutindeni caută urmele Rusiei îmbelșugate de odinioară, când, ca prizonier de război, a trăit șase ani în mijlocul poporului rus. Dar nu găsește decât spoiala unei false civilizații... Sate pustii, oameni vârstnici, femei și copii murind de foame după ce
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
arendaș etc." (Angelo Mitchievici, Povești, legende, utopii. Dumitru Almaș la școala istoriei..., p. 355). Ca și în manuale, de altfel. 212 Dumitru Almaș, Povestiri istorice, partea I, p. 78. 213 Așa cum pozează Iancu de Hunedoara în fața prizonierilor turci puși să sape o fântână în castelul său (Ibidem, p. 42); brașovenii care l-au ajutat plini de entuziasm pe Ștefan cel Mare (Ibidem, p. 64); Neagoe Basarab, domnitor cu un spirit edilitar remarcabil, pentru un simplu precursor al lui Nicolae Ceaușescu (Ibidem
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Văcărescu („livedea Văcărescului“), apoi a Episcopiei de Râmnic care avea aici un metoc; grădina a fost modernizată prin 1872, devenind, după cum ne asigura un inimos bucureștean prin adopțiune, francezul Ulysse 122 bucureștii de altădată Pe locul Casei Episcopiei s-au săpat temeliile circului despre care voi vorbi la timp. Multă vreme s-au văzut în București fundațiile foarte solid zidite până ce, prin marea stăruință a lui Constantin Esarcu, s-a pus la cale ridicarea actualei clădiri a Ateneului Român. Ateneul este
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
în fața comisiunii instituite de Adunarea Deputaților în cursul lunii decembrie 1876; la 16/28 decembrie 1876 Lascăr Catargiu și Partidul conservator, văzându-și situația internă foarte compromisă, mai ales în urma dării în judecată a tuturor fruntașilor săi, a căutat să sape situația guvernului în afară. Atât la Paris, cât și la Berlin, Viena și Budapesta, regimul era acuzat că face o politică revoluționară, antisemită și rusofilă.* Din corespondența intimă a lui Nicolae Ionescu, ministru de Externe de scurtă durată în 1876
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
ale secolului al XX-lea Jean Feder (1889-1941) a preluat de la Constantin Ghebauer magazinul de muzică și editura de note muzicale, precum și activitățile de impresariat ale acestuia. ** tatăl actualei doamne colonel Ciuflea (Id., ibid.). *** Pe locul Casei Episcopiei s-au săpat către anul 1872 fundațiile circului. Se înființase o societate pe acțiuni pentru clădirea unui mare circ zidit. Dar, după ce fundațiile au fost durate, societatea a dat faliment. Societatea avea un comitet pus sub preșidenția generalului Ioan Emanoil Florescu, pe atunci
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
crezut că-l va urma și Beizadea Mitică, președintele Camerei, dar faptul nu se produce. Însă sufletește despărțirea era făcută. Prințul Dimitrie Ghica și Vasile Boerescu rămân în partid, unul la președinția Camerei, și cellalt în guvern, dar prăpastia este săpată. La alegerile pentru Cameră din 1875 Beizadea Mitică este bătut de liberalul Gheorghe Vernescu, la Colegiul I de Ilfov, el care nu căzuse niciodată în acest colegiu. Se spunea că Beizadea Mitică ar fi spus la o întrunire: „Îmi pare
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
spus la o întrunire: „Îmi pare rău că nu am un fiu ca să-i las moștenire Colegiul I-iul de Ilfov“. Căderea Beizadelei este datorită guvernului care n-a vrut să-l susție. Dar și generalul Florescu lucra pe dedesubt ca să sape pe cuconul Lascăr. Toate acestea au adus prăbușirea regimului conservator. Tatăl meu, care era atunci polițai la Brăila și factotum electoral, mi-a spus cum că fratele generalului Florescu, deputatul Alexandru Florescu, fusese trimis în turneu prin țară în preajma alegerilor
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
În zilele premergătoare datei de 1 Decembrie 1918, trenurile care mergeau spre Alba-Iulia cu delegați români au fost atacate și ciuruite de gloanțe. După Marea Unire, în Beiuș, o echipă de secui a silit fruntașii români din oraș să-și sape singuri groapa, după care i-a ucis. Tot atunci, o bandă compusă din foști militari unguri, echipată și plătită de I. Urmanczy, a asasinat la Beliș (Munții Apuseni) 45 de țărani români. În prima zi a anului 1919, maiorul Barabas
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
sînt bune pentru el..." Discursul asupra științelor și artelor se încheie cu un apel la virtute, opusă astfel corupției generale: "O, virtute, știință sublimă a sufletelor simple, trebuie atîta zbucium și pompă spre a te cunoaște? Principiile tale nu sînt săpate în toate inimile?" În 1755, Academia din Dijon propune o nouă temă de concurs: "Care este originea inegalității dintre oameni? Și dacă ea este îngăduită de legea naturală?" Tema a prilejuit apariția celebrului Discurs asupra originii și fundamentelor inegalității dintre
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
ideile lui Rousseau. Chr. G. Salzmann este, de asemenea, un pedagog rousseauist. El recomanda educația elevilor în cadrul unei vieți simple, la țară, și cerea profesorilor să facă observații cu privire la psihologia copilului. Salzmann înființează la Schnepfenthal o școală pe porțile căreia sapă inițialele: D. D. H. (Denken, Dulden, Handeln Gîndire, Răbdare, Activare). În această școală se acorda deosebită importanță educației fizice și muncii manuale: patinaj, înot, albinărit, creșterea iepurilor. Principiul lui Rousseau ca elevul să învețe o meserie și să lucreze în
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
trebui să se planteze o livadă și să se facă o grădină de zarzavat. Elevii vor ajuta la lucrarea cîmpului și se vor aproviziona cu hrană... În timpul liber, elevii vor planta livezi cu mîinile lor proprii, le vor stropi, vor săpa pămîntul și vor lucra în grădina de zarzavat ... Parțial, lecțiile trebuie să se țină în timpul plimbării prin pădure"244. În școala lui, lecțiile teoretice se îmbinau cu cele practice, cu observarea și cercetarea naturii. "Adevăratul învățămînt îi dă omului posibilitatea
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
jumătate a capului, acela a dormit cu acea parte pe o comoară. Pe locurile unde nu crește nimic să nu te culci, căci dedesubt e o comoară care te arde cu flacăra ei nevăzută. Cînd „a apuca“ pe cineva, să sapi în locul de apucătură, că ai să găsești o comoară. Comorile îs lăsate de urieși, cînd i-au alungat mititeii. Mai sînt lăsate și de turci, dar murind, n-au mai fost scoase. Cel care găsește vreo comoară în pămînt să
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
Cine dă foc la stogul de grîu blestemat e de Dumnezeu să nu apuce anul. (Gh.F.C.) Groapă Cînd găsești vreo groapă (mormînt), să nu mai cerci ce-i înăuntru, că nu-i lucru curat și poți muri pe loc. Cînd sapi groapa altuia, să n-o faci largă, că moare din neamuri. Gunoi în ziua de Măcinici, toate gunoaiele se ard ca să vie primă vara mai curînd. Gunoiul din ziua de Sf. Gheorghe să-l lepezi la rădăcina pomilor, că rodesc
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
că i-a fost foame și sete mortului pentru care s-a dat acea pomană. Cei ce vin la mort nu se petrec, că nu-i bine. Să nu treci calea mortului, că-ți amorțește mîna. Se crede că dacă sapă cineva o groapă pentru un mort și apoi plouă în acea groapă, mortul merge în rai. Se crede că dacă mor copiii nu este bine a plînge mult, c-apoi aceștia pe ceea lume vor trebui să beie lacrimile. Se
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
peștele pe care stă pămîntul. Dacă pămîntul se cutremură noaptea e a belșug; ziua, a pagubă. Să nu bați pămîntul cu bățul, că e păcat. (Gh.F.C.) Pămîntul e parte femeiască, iar Dumnezeul din cer e partea bărbătească pereche. (Gh.F.C.) Nu săpa pămîntul cînd soarele e la amiază și se odihnește. Dacă îl sapi, plînge. Noaptea pă mîntul doarme și nu trebuie să-l lucrezi. (Gh.F.C.) Pămîntul se sprijină pe stîlpi de ceară sau de lemn. O zgripțuroaică roade stîlpii, și pămîntul
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]