42,865 matches
-
evocatoare de emoții, ca desfătare, ca poezie. Există pentru aceasta și motive intelectuale. Darwin a conferit inocenței sentimentale, naturii ca experiență personală sau estetică, o ușoară tentă imorală. Nu numai că a propus un mecanism aparent la fel de imbatabil ca și motorul cu aburi, dar chiar metoda sa de descoperire și succesul ei În rezolvarea unei enigme importante au pus la dispoziție un model la fel de imbatabil și unilateral pentru Însuși naturalistul amator, făcând ca abordarea mai veche și mai umanistă să pară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
rămânea în mașină, iar eu treceam pe la clienți. A doua zi dimineață urma să am niște întâlniri de afaceri în Oceanside, așa că am petrecut noaptea la un motel de acolo și... — Mai zi o dată numele hotelului, fiule. Se numea Cornucopia Motor Lodge. — Și Betty te-a ațâțat din nou? — Ăăă... mi-a zis că-i la ciclu. Și tu te-ai lăsat dus cu preșul? — Da. Te-a enervat rău de tot chestia asta? La naiba, n-am omorât-o eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
lui Fritzie i s-a terminat sămânța de vorbă și, drept rezultat, încuviințările lui Johnny luară și ele sfârșit. Am închis ochii și m-am sprijinit de geam. Tocmai o vedeam pe Madeleine prinsă într-un striptease lasciv, în ritmul motorului care torcea, când i-am auzit pe cei doi Vogel șoptind: — ...a adormit, tăticule. — Nu-mi mai spune „tăticule“ când suntem la muncă. La naiba, doar ți-am zis de o mie de ori! Parc-ai fi un fătălău. — Ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
-mi. • • • Groapa comună era situată la cinșpe kilometri de Ensenada, la sud chiar lângă drumul de coastă, într-o râpă abruptă deasupra oceanului. Locul era marcat de o cruce mare în flăcări. Dolphine trase pe dreapta lângă ea și opri motorul. — Să nu-ți închipui cine știe ce. Localnicii păstrează nenorocita aia de cruce aprinsă tot timpul, fiindcă nu știu cine-i îngropat acolo și mulți dintre ei au în familie dispăruți fără urmă. E un soi de ritual. Dau foc la cruci, iar jandarmii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mă gândesc la ea. Și am avut nevoie de Kay, cea mai isteață dintre noi, să-mi facă ordine în gânduri. Cea de-a doua scrisoare de la ea purta ștampila poștei din Cambridge, Massachusetts, iar hârtia avea antetul motelului Harvard Motor Lodge. 11 septembrie 1949 Dragă Dwight, Continui să fiu o mincinoasă, o delăsătoarea și o lașă. Știu de două luni și de-abia acum mi-am făcut curaj să-ți spun. Dacă scrisoarea nu ajunge la tine, va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la Centrul Aerospațial de la Drăgănești -Vlașca, la secția Inovații. Aici, ce să vă spun? Lume multă, fiecare cu păsărica lui. Unul inventase un asfalt care putea fi făcut sul și mutat după ce treceau delegațiile de pe alte planete, altul construise un motor fără carburanți care funcționa pe bază de telepatie, dar după ce-l porneai, te durea capul, altul reușise să obțină un soi de porumb care creștea pe case, ca iedera, luai știuleții la etajul 10, cu mâna, din balcon, câte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
bine! zise Felix S 23. Tot învârtindu-vă! le urară femeiuștile. Roboții pământeni le îmbrățișară, strânseră îndelung una din mâinile marțianului, apoi, însoțiți de Getta 2, ieșiră din barul „Supernova” și se îndreptară spre navă. În curând, „Bourul” își ambală motoarele valide și, lăsându-se ușor pe-o parte, se înălță spre zări, spre noi și noi aventuri ale cunoașterii. Episodul 28 Probleme general-umane Se depărtară văzând cu telescopul de stația interplanetară a omuleților verzi și, foarte repede, nava spațială „Bourul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Nu oprim puțin? — Știu eu dacă are rost? răspunse Felix. După nume, e unitate de-a noastră și s-ar putea să nu ne dea picior de ciupercă. La insistențele Gettei 2, când stația se ivi în depărtare, reduseră totuși motoarele. Din câte se vedea, era o stație orbitală mare, o platformă de câteva hectare cu pădure, în colțul căreia se afla înfiptă un soi de tonetă, locuința paznicului. În fața tonetei era locul de aplatformizare, iar de tonetă stătea legat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
transparent al sferei, lăsându-i să intre. Aterizară pe platforma din fața casei directorului spre care, de altfel, călăuzeau toate indicatoarele aeriene și imediat, aplecat, ținându-și cu mâna pălăria să nu i-o sufle puternicul curent de aer stârnit de motoarele „Bourului”, lângă navă se prezentă un tip foarte elegant, îmbrăcat într-un tweed gris-perle, cu cravată și pantofi de lac. Tipul aruncă o privire indicatorului navei, cuplă radiotranslatorul simultan de lângă ureche și-i întâmpină într-o română perfectă, literară: — Bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Doriți să vizitați sau să înscrieți băiatul? îl întrerupse tipul. — Întâi să vedem despre ce e vorba și-apoi îl înscriem. Mi se pare corect, răspunse pedagogul. Totuși, până faceți o vizită, n-ați fi atât de buni să opriți motoarele? Știți, se face praf... — De ce nu le-ai oprit?... șopti Felix către Dromiket 4. — Am uitat, răspunse acesta ridicând din umeri și urcă spre interiorul navei. „Bourul” mai trepidă puțin și se opri. — V-aș ruga să poftiți cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
de la Drăgănești-Vlașca, azvârlit probabil de pe satelit, și-o cutie goală de pateu „Miraj”; în cele din urmă, în jurul orei 11 (ora Agerpresului) deslușiră înaintea lor și satelitul propriu-zis, o pată mare, rotundă, galbenă. Dromiket 4 reduse din forța celor două-trei motoare principale, iar Felix S 23, Getta 2, Stejeran 1 și nefericitul inspector Pătrașcu își legară centurile de siguranță, pregătindu-se de asatelizare. Trecură cu zguduiri ușoare printr-un nor compact de flori de rapiță, se-nscriseră pe o traiectorie coborâtoare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Bourul” atinse cu o ușoară zguduitură platforma cosmodromului Centrului de Cercetare și Centralizare Cosmică de la Drăgănești-Vlașca, Felix S 23 nu-și putu stăpâni tulburarea și zise: — Fie gravitația cât de rea, tot mai bine pe planeta ta. Dromiket 4 opri motoarele, comandă coborârea scării rabatabile și deschise ușa. Felix S 23 ieși primul, urmat de Getta 2, Stejeran 1 și Dromiket 4. — Cam pustiu, observă comandantul când ajunseră jos. Într-adevăr, pe tot cuprinsul marii platforme era mișcare puțină; doar la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Da’ acum ce facem? Frânează, puse comandantul. Frânele merg? Pilotul încercă frânele. Mergeau. — Merg, răspunse Amărășteanu. — Păi cum merg dacă nu ne oprim? se enervă comandantul. — Asta mă-ntreb și eu, spuse tot mai tulburat pilotul. Poftim, am oprit și motoarele și viteza nu scade. — Ia legătura cu baza! ordonă Aciobăniței. Spune-le să dea instrucțiuni. Și să trimită depanarea. Amărășteanu își puse căștile pe urechi, învârti butoanele, chemă baza: nimic. Numai pocnituri, paraziți și, din când în când, un post
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Planeta Mediocrilor, răspunse omul. — Planeta Mediocrilor? N-am auzit de ea, zise Aciobăniței. Nu e de mirare, spuse tractoristul. Suntem complet marginalizați. Puteți coborî puțin? întrebă comandantul. Venim de pe Pământ, nu vă fie frică. Tractoristul șovăi o clipă, apoi opri motorul și sări de pe scaun jos în lan, apropiindu-se prudent. — Aciobăniței Ion, comandant de navă, spuse Aciobăniței, întinzând mâna. El e tovarășul meu, pilotul Amărășteanu Vasile. — K.M. 273, răspunse tractoristul, dând mâna. — Am fost luați de un câmp de accelerație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
pământeni, după un schimb îngrijorat de priviri, porniră după el. K.M. 273 urcă în cabină, așteptând până Aciobăniței și Amărășteanu se cățărară pe una din treptele laterale de acces, și porni tractorul, întorcându-l spre un dâmb din capătul lanului. Motorul duduia îngrozitor, se gripa, hârâia, scotea fum. — Cam mediocru motorul! strigă Amărășteanu spre cabină. — Da, da, e bun, merge! răspunse tractoristul, săltând cu însuflețire în scaun. Ajunseră pe culmea dâmbului. De-acolo pământenii noștri zăriră de cealaltă parte, jos în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
K.M. 273 urcă în cabină, așteptând până Aciobăniței și Amărășteanu se cățărară pe una din treptele laterale de acces, și porni tractorul, întorcându-l spre un dâmb din capătul lanului. Motorul duduia îngrozitor, se gripa, hârâia, scotea fum. — Cam mediocru motorul! strigă Amărășteanu spre cabină. — Da, da, e bun, merge! răspunse tractoristul, săltând cu însuflețire în scaun. Ajunseră pe culmea dâmbului. De-acolo pământenii noștri zăriră de cealaltă parte, jos în vale, un soi de hangar lung, de lemn, spre care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
într-un asemenea cerc. Pentru că tocmai asta voiam să evoc: eu, în adolescență, chiar și în tinerețe, n-am avut, vă rog să mă credeți pe cuvânt, timp fizic să învăț să mă exprim ales. Eu unul mai mult cu motorul în patru timpi, cu cilindrii, apoi, mai târziu, cu graficele, cu efectul Coandă, mă-nțelegeți, nu? — Într-o oarecare măsură, nu-mi sunt total străine problemele dumneavoastră, răspunse tânăra mediocră. — Ați activat și dumneavoastră în cercul suspomenit? spuse Aciobăniței. Deoarece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
Era limpede. Cerul nu-i previne pe aviatori când are de gând să le joace o festă. A mai făcut un viraj și deodată a simțit că intervenise o neregulă. Nu știa ce anume, dar nu-i plăcea deloc bătaia motorului. Pentru prima dată i s-a făcut frică. A renunțat să mai încerce o aterizare și a sărit cu parașuta. Avionul s-a zdrobit sub ochii îngroziți ai spectatorilor, într-un nor imens de flăcări și fum. Pilotul a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
le descria cu o exaltare care îi colora obrajii. „Vezi, exclama privind cerul negru, acum decolează ei. Vinul rămâne să se acrească în pahare și iubitele lor rămân să tremure de grijă, în timp ce ei se reped la hangar, dau drumul motoarelor, se înalță în văzduh și pătrund în inima furtunii fără să se teamă”. Și era mândră în timp ce vorbea, de parcă era iubita unuia din cei doi piloți impertinenți care zâmbeau în fotografie. Ochii îi străluceau de plăcere văzând valurile mării care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
naturalistă, care părea foarte serioasă. Și eu, care trebuia să mă ocup de aprovizionare, să țin evidența materialelor și, în plus, să fac și figurație în film. Avionul zbura peste păduri necunoscute când, deodată, se auzi un horcăit suspect la motor. Pilotul înjură groaznic văzând că aparatul pierdea din viteză și din înălțime, în ciuda faptului că el se chinuia din toate puterile să-l redreseze. Între timp se făcuse noapte. Toți priveam îngroziți cum pata neagră de jos se apropia amenințător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
are dureri și aiurează Într-un mod blând, pașnic. Vorbește despre ceaiul luat cu Carlyle și tatăl lui după colț, pe Cheyne Row, ca și cum s-ar fi Întâmplat ieri. Uneori, poate ca urmare a vederii remorcherelor, barjelor și bărcilor cu motor care se preumblă fără Încetare pe sub fereastra lui, Își Închipuie că se află pe o navă și o dată, când i se spune că Burgess Noakes este plecat cu treburi, observă: — E ciudat că Burgess părăsește nava ca să se ducă după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
reperă ciudatul client, matahala rânji și călcă frâna. Străinul îi inventarie șoferului obrajii slăninoși de nuanță cenușiu-gălbuie, provenită dintr-o funcționare defectuoasă a ficatului, ca urmare a abuzului de tutun ori dintr-un luft sau șotie a metabolismului. Necunoscutul ocoli motorul, venindu-i, din stânga, în dreptul portierei și ciocăni în foaia de geam pe jumătate coborâtă cu emisfera de argint de la extremitatea îngroșată a bastonului. Încovoindu-se o idee, cartilagiile cefei îi pocniră ca un dop de șampanie. Mătură cu privirea obiectele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
escaladând pe capotă și ancorîndu-se, cu propriile bretele, de suportul pentru bagaje montat pe acoperișul taximetrului, marca Daciei 1300. 67 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Taximetristul Genel fu desfăcut, de pe povestioara sa, de colții celorlalte automobile, care-și ambalară motoarele. Posibil aceiași milițieni ce dinamitaseră, în urmă cu ani, ceasornicăria helvetă de la subsol, acum își adunară dispozitivele lor de întrerupere a traficului și se cărară cu ele, deși fir de convoi prezidențial nu penetrase pe acolo. Ambală și taximetristul, lingîndu-și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
de a-și amenința fotografii; fiecare avusese prevederea de a-și potrivi sub nas mai multe perechi de mustăți. Erau încrîncenați. Și agrementau niște doamne. În pieptul unora dintre ele, mai rele de muscă, când și când, se ambala un motor. Următoarea cameră, da, următoarea cameră era o încăpere pe cinste. Îmbrăcată în rafturi, tixită cu rafturi, săgetată și îmblănită până în buricul tavanului cu rafturi, șoptindu-ți la ureche că, da, ea însăși nu ar putea reprezenta, nici pentru mințile cele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
o trotinetă, ce stârnea bănuiala că și ea ar fi putut fi inventată de Robin, în timp ce acesta ieșise să-și cumpere ziarul de la un colț din Paris. "E tot ce-a mai rămas din sărmanul meu avion cu motor", se închipui Pinky c-ar fi transmis Robin nepoțeilor săi. 227 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI șanse să crească ciuperci. Prin Europa ploua foarte mult și existau dureros de multe asemenea zone. Sfântul Părinte, calculând pesemne în gând chintalele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]