39,170 matches
-
activată. În familia ÎL-1 au fost identificați și 9 receptori, dintre care cei mai importanți sunt CD 121a și CD121b. Primul este receptor de semnalizare, secundul acționează că antagonist al ÎL-1. În general membrii familiei ÎL-1 au rol crucial în rezistență la infecții, în producerea febrei, în activarea, proliferarea și diferențierea celulelor B, în secreția de limfokine de către celulele Ț activate și de către fibroblaste, în degradarea matricei condroarticulare, în creșterea producerii de condrocite și sinovialocite, în liberarea de PGE2, colagenaze și
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
evoluția cea mai favorabilă. Alteori agresivitatea agentului patogen determina intoxicarea și moartea macrofagelor zonei interne, dimensiunile abcesului crescând continuu. În alte situații, prin acțiunea litica a enzimelor existente în masă de exsudat se produce topirea țesuturilor într-o zonă cu rezistență mai scăzută și abcesul se deschide în interiorul unei cavități, al unui canal sau al unui vas. Exsudatul revărsat va determina apariția unor noi focare inflamatorii prin continuitate sau metastazare. Deschiderea abcesului se poate face de asemenea la exterior. Prin revărsarea
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
sau muramidaza, lactoferina, ceruloplasmina, spermina, spermidina și în ultimii ani defensinele și proteinele asemănătoare, numite defensin-like /BPI sau proteină de creștere a permeabilității pereților bacterieni, cathelicidinele, MORFOPATOLOGIA PROCESELOR DE RESORBȚIE ȘI DETERSIE 175 protegrina neutrofilelor suinelor, proteină macrofagelor asociate cu rezistență naturală - Nramp I., etc. Proteinele cationice sunt proteine bogate în arginina și cisteina, cu oarecare activitate microbicida. Lizozimul sau muramidaza cea mai cunoscută catalizează legăturile dintre acidul N-acetil muranic și N-acetil- glucozamina, prezente în pereții bacterieni. În general contribuie
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
necesar și invadează organismele animale (Tizard, 1982Ă. Ceruloplasmina prin activitatea histaminazică ridicată cât și prin aderarea la pereții unor bacterii bogate în fosforil colina (micoplasme, unele enterobacteriacee formează un complex activator al complementului, care contribuie la liza bacteriilor și mărirea rezistenței orgnismelor (Olinescu, 1988Ă. Spermina și spermidina sunt tetroamine sintetizate la nivelul rinichilor și împreună cu alfaglobulinele formează un complex bactericid împotriva germenilor alcoolo-acido- rezistenți B. anthracis etc. (Tizard, 1982Ă. În cadrul defensinelor și a compușilor defensin-like se înscriu: - proteină care induce creșterea
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
induce creșterea permeabilității pereților bacterieni - BPI - care are o foarte mare activitate pentru LPS de la suprafața germenilor gram-negativi; - cathelicidinele și protegrinele din granulocitele neutrofile ale suinelor, identificate recent și la vaci, căi, oi și capre; și - proteină macrofagului asociată cu rezistență naturală (proteină Nramp-1Ă membră unei familii cu proprietăți transportatoare, esențială pentru nutriția bacteriilor, supraviețuirea și creșterea acestora. IOAN PAUL176 EXOCITOZA Mecanismele microbicide celulare dependente sau independente de oxigen participa la uciderea microbilor și uneori la intoxicarea și moartea celulelor proprii
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
ci în special unul de a «inventa» noi «viitori posibili», «dezirabili și accesibili»”<footnote Ibidem, p. 167. footnote>. Competențele solicitate în această perspectivă necesită abilități de negociere, de antrenare și motivare în susținerea schimbărilor, de evitare sau înfrângere (democrată) a rezistențelor față de schimbare etc. Capitolul 1 Introducere în managementul resurselor umane 1.1. Viziunea despre om și comportamentele organizaționale ca fundament al managementului Managementul, de la apariția sa, a cunoscut o permanentă îmbogățire a conținutului său și, cu deosebire, o diversificare a
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
unui tip specific de resurse umane. Astfel, managementul taylorist-fordist, tratând pe lucrători doar sub aspectul lor de executanți fideli și disciplinați ai dispozițiilor venite de la conducere, a apreciat și utilizat doar unele dintre capabilitățile lucrătorilor, anume cele privind forța și rezistența fizică, disciplina, memoria, motivarea prin câștig, aspirația pentru o muncă mai simplă, repetitivă și de răspundere redusă. Această viziune a fost clar prezentată de H. Ford. „Ideal ar fi să avem mașini complet automatizate peste tot unde este necesar un
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
amploarea schimbărilor pe care le intenționează. Schimbarea poate viza aspecte diferite cum ar fi: schimbarea proceselor pe care le execută, a culturii organizației, structurii (după expresia lui Chandler „structura urmează strategiei”), a managementului în general, a naturii resurselor umane etc. Rezistența la schimbare - ceea ce este important constă în a trata procesul de implementare a strategiei ca petrecându-se prin medierea activității întregului colectiv al unei organizații (și nu ca o acțiune realizabilă doar prin deciziile manageriale). Implementarea strategiei este un proces
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
acțiune realizabilă doar prin deciziile manageriale). Implementarea strategiei este un proces social complex implicând: 1) câștigarea adeziunii membrilor organizației; 2) formarea noilor abilități și cunoștințe necesare membrilor organizației; 3) atragerea oamenilor la realizarea practică a strategiei; 4) evitarea sau înfrângerea rezistenței față de schimbare. În procesul de realizare a strategiei, managementul resurselor umane devine „pârghia” principală de acțiune. 2.2. Specificul strategiei în managementul resurselor umane Ce este specific strategiilor managementului resurselor umane? Managementul resurselor umane, prin natura sa, presupune o acțiune
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
b) elaborarea strategiei: − intenția strategică (viziunea, scopul, misiunea, obiectivele, prioritățile etc.) − evaluarea strategică (oportunități și riscuri, puncte tari și slabe, competitorii, resursele, capabilitățile); − alegerea strategică (criterii, opțiuni cu grade diferite de dezirabilitate și accesibilitate); c) implementarea strategiei (evitarea sau învingerea rezistenței la schimbare). Construirea contextului. Referindu-ne, pe scurt, la aceste aspecte (etape) subliniem importanța deosebită a elaborării corecte a contextului. Actualul mediu de afacere (și, în general de acțiune organizațională) este într-un profund proces de schimbare. O serie de
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
strategică are în vedere o serie de acțiuni foarte dificile, menite a face din proiectul strategic elaborat o sarcină la care să adere (cât mai liber) membrii organizației. Un aspect de mare importanță practică se referă la procesul social al rezistenței față de schimbare. Rezistența față de schimbare reprezintă un aspect conflictual între nivelul managerial și cel al membrilor unei organizații, exprimat prin: a) respingerea acțiunilor implicate de proiectul strategic (forma pasivă); b) practicarea unor acțiuni împotriva proiectului strategic (forma activă); c) mimarea
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
vedere o serie de acțiuni foarte dificile, menite a face din proiectul strategic elaborat o sarcină la care să adere (cât mai liber) membrii organizației. Un aspect de mare importanță practică se referă la procesul social al rezistenței față de schimbare. Rezistența față de schimbare reprezintă un aspect conflictual între nivelul managerial și cel al membrilor unei organizații, exprimat prin: a) respingerea acțiunilor implicate de proiectul strategic (forma pasivă); b) practicarea unor acțiuni împotriva proiectului strategic (forma activă); c) mimarea acțiunilor de participare
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
de proiectul strategic (forma pasivă); b) practicarea unor acțiuni împotriva proiectului strategic (forma activă); c) mimarea acțiunilor de participare la realizarea schimbării și orientarea organizației pe alte căi față de cele susținute în proiectul elaborat (forma manipulată). O prezentare operaționalizată a rezistenței la schimbare, prezintă procesul pe șase dimensiuni (tabelul 4). Aplicarea acestei abordări s-a dovedit a avea rezultate practice meritorii. Tabelul 4 Dimensiunile rezistenței la schimbare<footnote Kotter, John, Schlesinger, Lemans, „Choosing Strategies for Change”, Harvard Business Review, martie-aprilie, 1979
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
organizației pe alte căi față de cele susținute în proiectul elaborat (forma manipulată). O prezentare operaționalizată a rezistenței la schimbare, prezintă procesul pe șase dimensiuni (tabelul 4). Aplicarea acestei abordări s-a dovedit a avea rezultate practice meritorii. Tabelul 4 Dimensiunile rezistenței la schimbare<footnote Kotter, John, Schlesinger, Lemans, „Choosing Strategies for Change”, Harvard Business Review, martie-aprilie, 1979, pp. 102-121 (a se vedea Ivancevich, John M., Matteson, Michael T., op. cit., pp. 621-622). footnote> 2.3. Politicile în domeniul resurselor umane Politicile în
Managementul resurselor umane în administraţia publică by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/234_a_151]
-
Mihai Codreanu, N. Iorga, V. Voiculescu, Mircea Dem. Rădulescu, I.U. Soricu, Romeo Dăscălescu, Mihai Beniuc. Articolele vorbesc acum despre „tragedia învățământului românesc din Ardealul ocupat”, despre suferințele îndurate de populație și privațiunile în materie de cultură, dar și despre rezistența spirituală din ținuturile românești înstrăinate prin Dictatul de la Viena. Printre noii colaboratori se numără D. Stăniloae (Biserica, maica noastră), Gh. Ciuhandu, Silviu Dragomir, V. Oprescu-Spineni. M.Pp.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289173_a_290502]
-
un erou în formare. Delaoancea este confruntat cu „vămile” vieții de toate zilele, cu multele și măruntele probleme ale cotidianului. Știe că nu mai poate rămâne „un copil minune”, dar ardoarea donquijotescă a pornirilor sale nu se stinge. Nevoia de rezistență, de luptă îi reînnoiește puterile secătuite și el pornește spre alte vămi. În schimb, în romanul Linia de plutire există numai învinși, oameni înecându-se în inerție, stereotipie („uniformizare”, după cum spune prozatorul), în neîmplinire. Puterea inerției este irezistibilă, e hăul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289438_a_290767]
-
nu numai în literatură, dar și în artă, devenind caducă cu apariția avangardelor, către începutul Primului Război Mondial, când suportă o serie de mutații. O mai mare longevitate o are tema în filozofie, iar opul lui Oswald Spengler, Declinul Occidentului (1918-1922), probează rezistența ei. O altă serie de mutații "malefice" suportă discursul critic asupra decadenței, din ce în ce mai politizat și colorat antisemit. În opinia lui Rodolphe Rapetti, simbolismul se definește asemeni decadentismului ca dublă reacție, la naturalism, dar și la formula clasicizantă a parnasianismului, de la
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Viena, Filozofia, Medicina și Jurisprudența, trebuiau să reprezinte alegoric victoria luminii, respectiv a rațiunii, asupra forțelor întunericului, respectiv ale pulsiunilor instinctuale. Ele devin la Klimt alegorii ale eșecului rațiunii. Böcklin nu are vehemența lui Klimt, dublată în forul interior de rezistența pe care o ridică cercurile naționaliste vieneze în fața picturilor sale, pentru care pictorul va trebui să schimbe comanditarul. Böcklin conferă antichității un nou suflu, care îndepărtează abordarea de la o viziune clasicizantă, statuară, spre una picturală, de la o majestate sculpturală, spre
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
atrage luarea aminte prin poziția adoptată, care seamănă cu aceea a Gânditorului (1880-1882/1904) lui Rodin, însă nicio clipă acest corp nu reflectă liniștea, autocentrarea subiectului într-un efort cognitiv materializat la nivelul corporalității. Acest corp contorsionat sugerează, mai degrabă, rezistența pe care materia o opune modelării sale, temă care va deveni centrală pentru sculptura paciuriană. Există și o viziune tragică asupra actului creației, corpul operei, soclul-stâncă pe care tronează capul poetului, devine un corp de substitut, menit să reflecte acest
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
În Autoportretul din 1907 (desen) chipul său are un aspect abraziv, răvășit, străbătut de striații, zâmbetul este deja un arc încordat, iar privirea a căpătat o nouă tensiune. Avem un chip marcat de contrastul între o fragilitate maladivă și o rezistență încăpățânată, imprimată în toate celulele firii. Este chipul unui bolnav sau al unui mistic, chipul acesta care începe să capete contururi de tigvă. Pe măsură ce boala înaintează, pictorul este confruntat cu noi dificultăți legate de capacitatea de a picta. Autoportretul acuarelă
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
Paciurea Himerele constituie centrul operei lui Paciurea (1873-1932), ca un vortex care atrage în raza sa orice altă creație a sculptorului. Totodată, această parte a operei paciuriene, cea mai avansată în concepție plastică în contextul României interbelice, avea să întâmpine rezistența unui public insuficient de receptiv la simbolismul vizionar al sculpturilor sale, altul decât cel de sorginte secesionistă sau rodiniană, cu care acest public era familiarizat. Petre Oprea remarca această cecitate generalizată atât în cadrul publicului, cât și în cel al unei
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
caz, figura se detașează de abordarea romantică prin închiderea ei într-o mască a misterului. Frontalitatea personajului are caracterul unei provocări ce nu poate fi eludată, fruntea evocă un imperiu al gândurilor, intangibile, așa cum privirea pătrunzătoare pare să străpungă orice rezistență. Sfinxul, ca și zeul războiului, devine un erou modern, teribil și misterios. Nu trebuie trecut cu vederea că o variantă a acestei sculpturi se regăsește plasată pe un postament la mormântul sculptorului (figura 96) din cimitirul Bellu. Asumă în acest
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
de orice contingență. Pierderea interesului pentru lumea exterioară se traduce simbolist prin edificarea unei lumi corespunzătoare stării melancolice, care să întrețină "dispoziția dureroasă." Comparația cu doliul introduce în ecuație morbiditatea, căreia melancolicul i se consacră. Freud explică doliul printr-o rezistență la retragerea libidoului în absența, la dispariția obiectului iubit, conducând în anumite situații la "o menținere a obiectului printr-o psihoză halucinatorie a dorinței"378. În cazul melancoliei, cea mai actualizată este situația în care obiectul nu a murit în
by Angelo Mitchievici [Corola-publishinghouse/Science/1058_a_2566]
-
sistemului de metode și tehnici de intervenție, pentru prefigurarea schimbării. Firmele pot apela În această situație la agenți ai schimbării, experți În psihologie organizațională, care să Îndrume și să gestioneze resursele informaționale, relaționale, manageriale etc. Într-o manieră strategică; b) rezistența reprezintă un alt factor perturbator al schimbării și se exprimă prin absența manifestată direct sau indirect a sprijinului acordat de membrii organizației eforturilor ce vizează schimbarea. Aceasta poate avea drept cauze interesul individual, slaba toleranță la schimbare, lipsa de Încredere
COMPORTAMENTUL CONSUMATORULUI DE LA TRADIȚII LA INTEGRARE EUROPEANĂ by Mariana CALUSCHI, Oana GAVRIL JITAR, Mihaela ŞERBAN, Constantin NECHIFOR, Daniel URMĂ () [Corola-publishinghouse/Science/750_a_1157]
-
schimbările comportamentale intervenite În conduitele profesionale, relaționale și organizaționale ale individului uman și de asemenea, În raport cu rezultatele, productivitatea, eficiența individului, grupului, organizației din care face parte. Reacțiile care apar la intervenția factorului de schimbare dau o măsură a gradului de rezistență la schimbare; Învățarea reflectă schimbarea propriu-zisă, iar comportamentele indică reînghețarea reușită. Dezvoltarea organizațională implică promovarea unor strategii care să pregătească firma pentru a face față atât provocărilor venite din interiorul organizației, cât și din afara ei. Sintetizând diferite direcții de dezvoltare
COMPORTAMENTUL CONSUMATORULUI DE LA TRADIȚII LA INTEGRARE EUROPEANĂ by Mariana CALUSCHI, Oana GAVRIL JITAR, Mihaela ŞERBAN, Constantin NECHIFOR, Daniel URMĂ () [Corola-publishinghouse/Science/750_a_1157]