4,258 matches
-
Crăciunul este perioada perfectă pentru Întâlniri și... — Nu are nici un rost. Întâlnirele aranjate nu dau niciodată rezultate. Oamenii care sunt destinați să se Îndrăgostească reușesc să facă acest lucru foarte bine singuri-singurei, fără ajutor. Dar el pare să fie foarte drăguț. Cine este? am Întrebat. —Este În oraș doar pentru câteva ore, așa că ar trebui să fug. Ne vedem mai târziu, iubito și Îmi pare rău pentru seara asta, spuse Hunter, plecând În grabă. Totul se petrecuse foarte la repezeală, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
poți să faci rost de cizme de zăpadă șic cu blană de șinșila, continuă Marci, arătându-mi o cizmă din blană. Nu că sunt mortale? —Marci, ce se Întâmplă cu tine și Christopher? am Întrebat-o, serioasă. —Sylvie, ești foarte drăguță că Îți faci griji, dar, de fapt, totul este În... desfășurare. —Cum adică În desfășurare? am Întrebat-o. —M-am răzgândit În privința statutului de divorțată. E din cauza tuturor pozelor ălora cu vedete de cinema care ajung piele și os când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
cu apă, l-am ridicat și am citit mesajul cu voce tare: To: Sylvie@hotmail.com From: Lauren@LHB.com Re: Cuplarea ilegală!!! Dragă Sylvie, Henri este În creștere foarte rapidă și e atât de ciudat. Puștiul ăsta e foarte drăguț. Crede că s-a Îndrăgostit de mine noaptea trecută, ceea ce ar putea să fie cam complicat dacă mă gândesc la ai lui. Eu nu sunt Îndrăgostită, dar recomand călduros cuplarea cu cineva care are mai puțin de jumătate din vârsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
ceai fierbinte de ghimbir. De ce ar face așa ceva dacă ar avea ceva cu Sophia? Îl iubesc, de fapt, chiar Îl ador, am spus eu deznădăjduită. — Nu te lăsa păcălită, spuse Lauren Îndârjită. Soții sunt Întotdeauna cei mai grijulii și mai drăguți atunci când pun ceva rău la cale. Ce-ar fi să mă-duci la avocatul tău de divorț? am spus. —Sylvie, nu ai dreptate aici! Nu ar trebui să stai de vorbă cu avocați acum, ar trebui să lămurești lucrurile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
În picioare și am Început să mă plimb Încoace și Încolo prin fața șemineului. —Păi, stăteam cu toții la cină la Le Caprice - ador localul ăla, Îl ador - În acea seară de vineri când eram la Londra, iar Hunter - care este foarte drăguț, Sophie, și care te iubește enorm - ne-ntrebă pe noi cum ar putea să se revanșeze față de tine pentru luna de miere contramandată. Și atunci Sophia strigă „O bijuterie!“, la care Hunter zice că nu ar ști ce să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Normal că mansarda fusese un mini-depozit al companiei respective: era suficient de mare Încât să depozitezi aici toată Coasta de Est. Numai salonul avea, cu siguranță, vreo 15 m lungime, cu geamuri din tavan până la podea, care ofereau priveliștea acoperișurilor drăguțe din Soho. Oriunde te uitai, erau lucrări de artă: un pudel gigantic de Jeff Koons ici, o pictură În ulei de Cecily Brown colo, o carpetă de Tracey Emin pe jos. Cu podelele sale Închise la culoare și pereții lăcuiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
zise, Împingându-l Înapoi către mine. Nu. O proaspătă soție nu știe niciodată unde merge În luna de miere. Ar trebui să fie o surpriză. —Așa e. Mă bucur că ai Încredere În mine că te duc Într-un loc drăguț. Am, iubitule, am, i-am spus, dar nu puteam să rezist să nu-l Înțep un pic pe soțul meu: Chiar și după ce tu ai contramandat ultima noastră lună de miere. Ești foarte curajoasă, zise, rupând o bucată de croasant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
că trec toate În luna de miere), ne-am dat jos pantofii și am pășit pe puntea unui vas frumos nemaipomenit, numit, foarte potrivit, mi-am zis eu - „Fericire“. Era ancorat În Portul Gustavia din St. Bart’s, un golfuleț drăguț Înconjurat de dealuri verzi, presărate cu case roz și galbene. Ne-a Întâmpinat Antonino, căpitanul, un italian ars de vânt. Era Îmbrăcat În pantaloni scurți cafenii, un tricou alb, imaculat și purta ochelari de soare cu rame din carapace de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
cu o observație originală, cu ceva care să fie absolut și ireductibil al ei. Da, presupun că, uneori, am ceva într-adevăr neplăcut. Dar nu tot timpul, și nu ca o chestiune de principiu. În zilele bune, sunt cel mai drăguț și mai prietenos om din lume. Nu poți să vinzi asigurări de viață cu succesul pe care l-am avut eu dacă clienții nu te simpatizează, cel puțin nu timp de trei lungi decenii. Trebuie să le fii apropiat. Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
forțează niciodată să fac nimic. Am făcut-o pentru că am vrut eu. — Cu încurajarea lui David. Modestia le prinde pe femei. David zice că mă ajută să mă respect mai mult. — Așa zice David. Te rog, Tommy, încearcă să fii drăguț. Știu că nu ești de acord, dar am găsit, în fine, o șansă la puțină fericire și nu vreau să o las să-mi scape printre degete. Dacă David vrea să mă îmbrac așa, ce importanță mai are? Pe vremuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
înfurii. — M-ai luat prin surprindere, atâta tot. Ai făcut un lucru bun, Nathan, un lucru curajos și foarte bun. — Așa sper. Până acum, n-am mai văzut-o niciodată de aproape. E absolut uluitoare, nu-i așa? — Da, foarte drăguță. Cea mai drăguță fată din tot cartierul. — Și bună. Mai presus de orice altceva. Simți cum îi radiază bunătate prin toți porii. Nu e una dintre frumusețile alea încrezute și distante. Îi plac oamenii. Cu picioarele pe pământ, cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
luat prin surprindere, atâta tot. Ai făcut un lucru bun, Nathan, un lucru curajos și foarte bun. — Așa sper. Până acum, n-am mai văzut-o niciodată de aproape. E absolut uluitoare, nu-i așa? — Da, foarte drăguță. Cea mai drăguță fată din tot cartierul. — Și bună. Mai presus de orice altceva. Simți cum îi radiază bunătate prin toți porii. Nu e una dintre frumusețile alea încrezute și distante. Îi plac oamenii. Cu picioarele pe pământ, cum se spune. — Exact, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
să contribuie la dialog. — Sunt sigur că nu are intenții rele, a spus el. Știi foarte bine cum e Nathan, Marina. E cam țicnit... face întotdeauna nebunii, din impuls. — E nebun, asta așa e, a spus ea. Dar și foarte drăguț. Doar că nu vreau să am probleme. Știi cum e. Dintr-una-ntr-alta... bum! — Bum? a repetat Tom. — Da, bum, a spus ea. Și nu mă pune să-ți explic ce-i aia. — Bine, am intervenit, pricepând deodată că mariajul ei nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
care o scosesem pe piață. După vânzare, folosise o parte din banii care i se cuveneau pentru a-și cumpăra o locuință în Bronxville - pe care Rachel, cu înclinația ei naturală către limbajul colorat, mi-o descrisese ca fiind „foarte drăguță“. De asemenea, începuse niște cursuri pentru adulți la Columbia, făcuse cel puțin o călătorie în Europa și, dacă gura târgului spunea adevărul, era combinată cu un vechi prieten al nostru, avocatul Jay Sussman. Soția lui murise acum doi ani și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mâna în buzunar și a trântit colierul de masă. — Asta. — Era un cadou de ziua ei. — Pentru nevastă-mea. Da. Pentru nevastă-ta. Ce-i rău în asta? Marina mă servește în fiecare zi la prânz. E o fată foarte drăguță și am vrut să-mi arăt recunoștința. Îi las și bacașișuri când achit nota, nu? Consideră colierul un bacșiș mai gras. — Nu e bine. Cu femeile măritate nu te joci. Nu mă joc. Doar i-am făcut un cadou, atâta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
învățătoare? Are o voce puternică și cam răgușită, dar îmi place că pare mereu gata să râdă, pare că nu se teme de mărimea personalității ei. Hotărăsc că e o fată competentă și activă, fără îndoială bună la pat. Nici drăguță, dar nici nedrăguță. Ochi albaștri, radioși, buze pline, o coamă deasă de păr blond-roșcat. În timp ce o ajutăm să descarce cumpărăturile din portbagaj, o văd măsurându-l pe Tom cu ceva care e mai mult decât curiozitate detașată. Tăntălăul nu observă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
să am grijă de mine. Și înțelegerea e înțelegere, corect? Dacă te las să dai înapoi, n-o să-ți mai placă de mine. O să zici că sunt bleagă. Cine zice că-mi place de tine? o întreb. Pentru că sunt așa drăguță, îmi răspunde. Și pentru că te-ai răzgândit cu Pamela. Poate vi se pare amuzant, dar, după ce pleacă să se joace cu câinele, mă întorc către Tom și îl întreb: Cum naiba o facem să vorbească? — Vorbește, zice el. Doar că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
atenție ca și un om” și consideră că „și cîinii sînt suflete” și că „numai Dumnezeu are dreptul să ia viața unei ființe”. Nici unii, nici alții nu știu însă ce-i de făcut. Cetățenii își apără, adesea, cîinii lor, totdeauna drăguți și neagresivi : „tata le dă drumul și dimineața, și seara, că au învățat să se întoarcă înapoi, și le dă drumul pe stradă, așa, și vin înapoi, adică... el nu-i lasă de capul lor și stau pe acolo...”. Dar
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
îți respectă semnalizarea și îți permite să „te bagi”, ești atît de uimit, încît simți nevoia să-i mulțumești, clipind de două-trei ori cu ambele semnalizatoare. Un strop de normalitate, și începi să crezi că lumea e plină de oameni drăguți... Abureală și cutremurare De cîteva zile bune, cum am cîteva clipe libere, zapez pe forumuri ale diverselor ziare, la întîmplare, fascinat de „arta conversației” în acest (relativ) nou mediu de comunicare. Ce-i drept, trebuie să te echipezi de la început
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
atentat la intimitate, o încălcare a unei privacy pe care statul - și universitatea în speță - o garantau cu prețul existenței lor instituționale. — Statisticile publice pe care le facem acum pentru Comisia Europeană au început să semene cu niște baloane colorate, drăguțe, care plutesc pe hîrtie fiecare în legea lui, astfel încît să nu se poată spune că ai evidențiat intenționat unele țări comparativ mai performante și ai afectat demnitatea altora, îmi povestește în continuare R. E ca la școală, nu ai
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
poată bucura Jacques de ele. Eu intram, domnul Crețu ieșea, m-a salutat, dar cu pălăria pe cap, apoi a părut că-și amintește și și-a scos o scăpând-o pe jos, m-a făcut să râd, era tare drăguț, țin la el ca la un frate al zăpăcelilor mele. Și, din vorbă-n vorbă, mi-a spus că e găzduit de Alexandru, dar nu la casa cea mare, ca să nu spun la palatul Livezeni, cum se mai obișnuiește, ci
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
numai în așteptarea Anului Nou și a dorinței pe care ai voie să ți-o pui, că se îndeplinește, ci mai ales în așteptarea viitorului, când el și Jacques o să fie mari și o să se plimbe la braț cu domnișoare drăguțe, care miros a levănțică, îmbrăcate în rochii colorate, care foșnesc și lucesc în lumină. Iarna ele o să patineze cu mâinile încrucișate cu ale lor pe lacul Cișmigiu. Ciudat, îl vedea și pe Jacques patinând lângă o tânără. Nu mai avea
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
o intensă încărcătură afectivă. Acestea își trăgeau seva, s-au născut și s-au consolidat sub cerul însorit al Bărăganului, iar de atunci, și asta i se întâmplă des, chiar și când se plimbă la braț cu o altă fată drăguță, nu poate să nu-și amintească de cea lângă care a trăit cele mai frumoase clipe din viață și pe care a pierdut-o pentru totdeauna. Născut în burg, crescut sub felinar și cu trotuar în fața casei, cu pantofii lustruiți
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
din creștere de o forță malefică. Tânăra mai ducea în spate și o cocoașă nu prea mare, dar vizibilă. Dacă ar fi fost ceva mai înaltă și fără acea deformare din regiunea dorsală, nu s-ar fi deosebit de celelalte fete drăguțe de seama ei, poate că le-ar fi și întrecut în tandrețe: un ten roz-trandafiriu, mânuțele și piciorușele ar fi putut servi modele pentru creatorii de artă, iar ochii, precum picăturile de rouă ce reflectă strălucirea transparentă a soarelui, într-
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
urmat alte operații la intervale din ce in ce mai scurte, până s-a dus și el definitiv. De la primele simptome ale bolii până la deces a trecut exact un an de zile, timp în care s-a și căsătorit cu Felicia, o fată foarte drăguță, contabilă la o cooperativă meșteșugărească. În timp ce discuta, Bidaru avu impresia că interlocutoarea sa nu e Marinica Bălănescu, cea pe care o știa el. O transformare vizibilă, în felul ei de a fi, îl făcu să creadă că în fața lui se
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]