7,087 matches
-
capitalism este diferit, de la cel al Japoniei la cel suedez, de la cel al Africii de Sud la cel irlandez. După 1989, mulți români și-au exprimat speranțele în comparație cu alte țări. Imaginarea viitorului a fost exprimată cu referință la Elveția sau Germania. Această imaginare implica, în mod greșit, că România era înapoiată într-un mod universal, fără a enumera multele probleme teribile pe care ea le avea, care nu erau neapărat comparabile cu cele ale altor țări. Unele erau, altele nu. Și unele soluții
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
România prin ochelarii deformați ai lumii de bunuri de lux ale lui Kim Ir Sen, cuplul român dictatorial a devenit din ce în ce mai detașat de poporul român. Ei au început să vadă România ca pe un El Dorado prosper colorat de statistici imaginare pe care doar ei înșiși le credeau. Baza lui de putere devenise o familie semi-regală, care nu era chiar atât de unită cum credea Occidentul. Fiind senzitiv la opinia internațională, Ceaușescu a scăpat de dizidenți, trimițându-i în Vest, pentru
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
iluzia deschiderii piețelor est-europene a creat o cerere ce garanta prosperitatea țărilor vestice exportatoare de produse în Est, Europa post-sovietică a fost repede uitată. Există o excepție în Quebec, prin faptul că această provincie canadiană este o sursă imaginată (sau imaginară) de imigranți francofoni sau cel puțin francofili, care sunt interesați de studiile asupra Europei de Est. Ladis K. D. Kristof Fost profesor de științe politice la Portland State University din Oregon, Statele Unite. Doctorat obținut în anul 1969 la University of
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
interiorul UE sunt acum parte din principalul curent european. De asemenea, extinderea a deschis granițele, o consecință atât nesperată, cât și neașteptată, evident nu pe placul multora din Europa "vestică". În acest sens, lărgirea a accentuat diferențele unele mai mult imaginare decât reale dintre Europa "vestică" și cea estică. Pentru vestici, extinderea a fost atât o amenințare cât și o oportunitate. Pentru estici, ea a fost o admitere "tardivă" în Europa. Pentru toată Europa s-a ridicat întrebarea dacă UE ca
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
țară nu am contribuit. Ca și grupul Iliescu, liderii Pieței au construit opozițiile care vor bântui viața politică și intelectuală a României de-a lungul următorilor 20 de ani: intelectuali și muncitori, comuniști și anti-comuniști. Sentimentul posibilităților nelimitate, inclusiv de imaginare a unei noi societăți, din primele zile de după Revoluție, s-a dizolvat în spațiul restrâns și trist al luptei de clasă, de data asta în sens invers. Căci ceea ce se întâmpla în Piață semăna mai mult cu aspirațiile de consolidare
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
București este încă mai ieftină). România s-a lăudat până nu demult că nu ar fi afectată de criză. Dar dacă scapă acum, cât timp va mai trece până când bula speculativă se va sparge? Câteva gânduri înainte de a încheia acest imaginar parcurs post-decembrist. Criza actuală mi-a permis să mă chestionez asupra celuilalt termen, implicit, al cercetărilor mele doctorale: societatea în care trăiesc sau tipul de capitalism în care trăim. Acesta este exemplificat în mod acut de Irlanda, țara cea mai
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
zonă ca fiind o manifestare a moștenirii socialismului, dat fiind că au trecut deja 20 de ani în care regiunea a fost profund marcată de o serie de schimbări care au prea puțin de-a face cu socialismul (real sau imaginar, trăit sau dogmatic, estic sau vestic), ne putem întreba dacă ele nu au de-a face mai degrabă cu aceste din urmă schimbări. Nu că istoria și cultura locală n-ar conta. În timpul socialismului, Europa de Est a fost inserată în același
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
că adolescentul manifestă încă tendințe egocentrice, ceea ce înseamnă că el presupune că toată lumea este preocupată de propriile gânduri și comportamente, așa cum este el. De aici sentimentul că se află pe o scenă unde îi sunt expuse sentimentele înaintea unei audiențe imaginare. Ca urmare, apare o exagerată conștiința a propriei persoane. Ca reacție de apărare în fața acestui fapt, multi adolescenți se retrag în sine, isi ascund sentimentele și preferă să fie singuri. Pornind de la prezumția de „vinovăție” a tuturor celorlalți, consideră că
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
vedea greșelile oamenilor, evoluția lor. Timpul mitic se suprapune cu acela social și cu cel individual, transformânduse într-un timp al creației. Antipa se cufunda în altă lume, univers paralel, ficțional. Realitatea însăși există dacă este reflectată, recreata prin proiecție imaginara : ,,(...) că lumea asta să existe cu adevărat este nevoie de nările lui Antipa.”. Personajul însuși pare a fi o creație a sa. Nu poate simți povară materialității, deoarece transfera totul în ficțiune sau în poveste: ,, Am uitat, spune Felicia încet
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
nu avusese știre”. Este consemnat chinul începutului, literatura neavând o finalitate clară, de unde obscuritatea scopului și chiar eternizarea în derizoriu. Declanșarea imaginației presupune jocul realitate/ficțiune, prima fiind o transfigurare a celei de-a doua. Relațiile erotice Silvia/Antipa sunt imaginare, dar puncte de plecare pentru realitate. Nu există comunicare. Raportul dintre personaje se schimbă în permanență, de unde nestatornicia formelor ficționale. întâmplările povestite de altii sunt determinante pentru desfășurarea închipuirii ce trece de la abstract la concret. Se poate observa astfel existența
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
viața lui nu există decât în textul scris. Filele sunt rupte lent, iar la sfârșit omul însuși se strecoară:,,(...)prin gură dreptunghiulara a sobei. Ultimele flăcări fără putere.” Antipa trăiește în lumea cărților, le devorează. Că narator secund, reproduce povești imaginare, identificându-se lui Poprișcin, cronicarul. Personalitatea să este difuza și disonanta:,, Farmecul ascuns al bărbatului Antipa pe care unii îl numesc minciună, alții nepăsare și ușurință, bătaie de joc. Ceea ce unul numește putere, altuia i se pare slăbiciune.” El pare
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
este puterea farsei? Sau totul este doar întâmplare, coincidență, destinul nostru nefiind decât închipuirea noastră?” Simte dispreț față de ideea scrisă ( deși cameră să, înțesata de cărți, induce inspirația, asigură starea de securitate, el își închipuie, trăiește ficțiunea). Transferul în planul imaginar este atat de intens, încât se identifică unui Dumnezeu domestic: ,,Lumea sărbătorii căreia mâinile Prin actul scriptural, memoria, imaginația altcuiva sunt însușite, iar creația, sub semnul pefecțiunii simbolizate de cifră magică șapte, devine reflectare a omenescului, fiecare decoperindu-se pe șine
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
cromatică armonioasă, pastelata) ori terifiant (clar obscur, sumbru, contorsionat de fenomene externe) iar figurile create comunica cu artistul (zâmbesc, îl mustra, vin în întâmpinare ori întorc spatele, sunt figuri triste, obosite, inerte, senine etc.). Putem s-o numim oximoronic „realitate imaginara”. Sunt două lumi aflate într-o tangenta extrem de fragilă. Prin structura să psihică, Viorel Huși n a observat întotdeauna granița, navigând în derivă ori pășind peste pragul unei alte lumi... în acest sens, de real interes este comentariul făcut de
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
în viața care se viețuiește, nu în aceea care se visează”, cum spune naratorul într-un loc. Aceasta e partea cea tare a cărții, cea pe care se întemeiază și din care ̀ și trage seva partea idealizată a hagialâcurilor imaginare străpunse de melancolie. Trivialitatea părții realiste dominată de Pirgu nu face numai un contrast izbitor cu cealaltă, a visului romantic, alcătuind cu ea o alternanță duală, ci îi împrumută acesteia ceva din propria ei rezistență. Realismul ei nu e totuși
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
din viață ale unor personaje din romane este poate o preocupare istorico-literară, dar în tot cazul ține și de sfera cancanului. Căutarea aceasta e mai mult sau mai puțin irelevantă, deoarece un personaj, chiar univoc inspirat din realitate, e totuși imaginar dacă e creație autentică. Dar ce vreau eu să zic acum (ipoteza îmi pare că a mai fost emisă, numai că eu dispun de o probă sigură), deși aparține în mod net cancanului, nu e totuși irelevant, deoarece Matei și-
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
valahi, cu fața la Apus”, i-a stârnit poetului, el însuși născut din mamă franceză, imaginația și visarea : „ce-ai căutat pe unde plânge doina... Simplul fapt de a releva inscripția funerară și de a recompune în filigran pe marginea ei icoana imaginară a unei domnițe dispărute de veacuri în tainița uitării e în sine un fapt poetic. Radu Boureanu, închipuindu-și viața de supunere și răbdare a domniței străine în umbra castelanului de la Sâmbăta de Sus, îl anticipează pe Lucian Blaga, care
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Fernando de Rojas (premiera în 1972), Amfitrion de Peter Hacks (premiera în 1975) și Căpitanul din Köpenick de Carl Zuckmayer (premiera în 1976). SCRIERI: Prințul nisipurilor. Povestiri de noapte, București, 1969; Visând la California, Iași, 1977; Audiență de noapte. Confesiuni imaginare, Iași, 1983. Repere bibliografice: Florin Faifer, „Prințul nisipurilor”, „Flacăra Iașului”, 1969, 41; Val Condurache, „Visând la California”, CL, 1977, 3; Florin Faifer, „Visând la California”, „Flacăra Iașului”, 1977, 42; V. Codrescu, „Visând la California”, CL, 1977, 11; Ion Beldeanu, „Visând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286996_a_288325]
-
scandal cu părinți), escaladau panta, făcînd astfel alpinism, stăteau pe niște fiare ca pe scăunelul unui tun antiaerian și trăgeau sau se jucau de-a cororizii. De data asta, băieții nu erau nici aici. Dănuț dădu un șut unei pietre imaginare (așa cum se întîmplă în scrierile cu copii) și o porni iar înspre leagăne. S-ar putea să fie la unitatea militară, dar nu mai avea chef să se ducă pînă acolo, era prea departe... și, cum se apropia el de
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
-i cumpere un avion spre a vâna leul în Abisinia [...], era singurul aventurier al familiei; în ochii mei se asemăna cu Hemingway. Octav plănuia vânători extravagante prin țări îndepărtate, nimeni n-a reușit să știe vreodată dacă erau reale sau imaginare. O singură certitudine. Pilot era. Și la casa lui - dacă va fi avut așa ceva - nu stătea. Pleca mereu, dar unde?“ (ibidem, pp. 50-51). Portretele acestor unchi extravaganți, care contribuie la nota de pitoresc a volumului de memorii La apa Vavilonului
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
care contribuie la nota de pitoresc a volumului de memorii La apa Vavilonului, dublează, însă, realități mai triste - cum ar fi amănuntul că, după cum reiese din scri so rile Ecaterinei Bălăcioiu-Lovinescu, Octav Bălăcioiu a făcut și închisoare politică, nu doar imaginare safariuri abisiniene. Datele din care s-ar putea recompune povestea adolescenței lui Titi (Ecaterina) Bălăcioiu sunt puține. Se știe doar că a primit o educație superioară (cânta la pian, vorbea perfect franțuzește, știa latină, greacă și germană), că visa la
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
profită de această oră ideală pentru emoționanta dragoste maternă, de acest ceas de seară când lucrurile își pierd conturul și când, în lumina difuză, vag albastră, vag cenușie și bătând în violet, îți poți face iluzii, îți poți închipui prezențe imaginare, dorite fierbinte, oră în care te pot evoca. [...] 96/1949 I 23 ianuarie [1949], duminică seara Stana îți citește cu regularitate scrisorile. 25 ianuarie [1949], marți seara [...] Ieri-seară am plâns de nu mă mai opream. Am plâns, am plâns, am
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Ciocârlie); Florin Mihăilescu, Stil și stilistică în concepția lui Tudor Vianu, VR, 1997, 11-12; Gheorghe Bulgăr, Tudor Vianu și Dicționarul Eminescu, VR, 1997, 11-12; Mircea Anghelescu, Portretul criticului tânăr, RL, 1997, 51-52; Barbu Cioculescu, Tudor Vianu. Fotografii într-un album imaginar, RL, 1997, 51-52; Gheorghe Grigurcu, Clasicism în fața istoriei, RL, 1997, 51-52; Mircea Martin, Actualitatea lui Tudor Vianu, RL, 1997, 51-52; Călin Căliman, Tudor Vianu și estetica cinematografului, CNT, 1997, 52; Vasile Lungu, Viața lui Tudor Vianu, București, 1997; Henri Zalis
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
ține să precizeze libertatea artistică pe care și-a îngăduit-o și impus-o în cadrul acestei influențe“22. Realizând un fantastic erudit, „artistul creează universuri paralele, însă acestea nu sunt simultane în timp, ci succesive. Apariția succesivă face posibilă translația imaginară de la concret la fantastic, adică de la profan la sacru, pentru a se da impresia de întoarcere la origini, în punctul unic unde este posibilă creația cosmogonică ori literară (...). Asistăm la un proces treptat de depersonalizare: eroii nu sunt capabili de
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
că evenimentele sunt plasate de către Ștefan pe planuri diferite. Astfel, el situează amintirea soției și a copilului într-un alt timp: „mă gândesc la ei proiectându-i într-un alt Timp, fie un anumit moment din trecut, fie un Timp imaginar “. Derivată din celelalte idei asupra timpului, apare aceea a relativității și a tot ceea ce este efemer, credința că totul este o iluzie: „Crezi că tot ce se întâmplă în in Timp și în Istorie nu e decât o imensă iluzie
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
Gavrilescu. Dacă nar fi fost cu ea la berărie nu s-ar fi întâmplat nimic... “. Gavrilescu încurcă timpul trecut cu cel prezent. În final eroul cade pradă visului, sau chiar moare, căci pleacă cu Hildegard într-o trăsură spre o imaginară pădure. Ea este situată într un univers atemporal, deoarece ea s-a păstrat tânără ca atunci. Hildegard îi spune râzând: „Toți visăm... Așa începe. Ca într-un vis...“ Se observă că povestirea este construită simetric: după un episod introductiv, plasat
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]