9,812 matches
-
-i acoperea pântecele. Și, ori pe ce se oprea suflarea lui, se punea promoroaca mai groasă de-o palmă. Nu era chip să te apropii de dânsul, că așa tremura de tare, de parcă-l zghihuia dracul. Și dac-ar fi tremurat numai el, ce ți-ar fi fost? Dar toată suflarea și făptura de primprejur îi țineau hangul: vântul gemea ca un nebun, copacii din pădure se văicărau, petrele țipau, vreascurile țiuiau și chiar lemnele de pe foc pocneau de ger. Iară
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
mai multe decât poți număra, observarea cutremurelor va duce în curând la formularea unei noi teorii referitoare la scoarța pământului. Uimitoare sunt și datele despre natura păduchelui. Mereu al tău, trimite scrisoarea la ziar! S-a asigurat că nu-i tremura mâna. Apoi i-a scris lui Immanuel Kant. Începe să i se contureze conceptul unei noi științe a geografiei fizice. La înălțimi diferite, dar la temperaturi asemănătoare se dezvoltă pe toată planeta aceleași tipuri de plante, astfel încât zonele de climă
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
reușeau să-și aducă bărbații și să se declare bulgari la autoritățile locale. Trebuie să fi trăit în aceste nefericite regiuni ale Macedoniei pentru a-ți da seama ce însemna viața de zi cu zi a populației, mereu terorizată, mereu tremurînd, gîndindu-se la ce o aștepta a doua zi, după ororile din ajun. Nu puteai, în fața acestor atrocități sistematice, să păstrezi filosofia zeflemitoare a ambasadorului Franței, Constans, care spunea: "Ce vreți? Fiecare regiune de pe glob își are obiceiurile sale. În Macedonia
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
strangulări cu lațul și alte morți sîngeroase și, în consecință, să se manevreze cu grijă astfel încît prestigiul și influența Germaniei să nu fie atinse în mod fățiș. Începînd din 1905, zilele domniei Sultanului roșu erau numărate; acest om care tremura de frică trăgea asupra aghiotanților săi și interzicea intrarea în Turcia a dinamurilor de teama cuvîntului "dinamită" nu mai era înconjurat de oameni fideli și devotați, ci de servitori gata de orice trădare. Și cînd știai, pe de o parte
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
zilelor cînd pleca, în costum tirolez, să vîneze cerbul și mistrețul desemnați puștii imperiale. Franz Iosif își petrecea ultima sa etapă pămînteană în cadrul zilelor reglate dinainte, o dată pentru totdeauna, ne varietur. Foarte afabil cu străinii, galant cu femeile, făcea să tremure, numai cît apărea, turma de arhiduci, inclusiv și mai ales ginerele său, Franz Salvator. Din această grămadă de Habsburgi se detașau cîteva figuri: arhiducele Leopold Salvator avea într-adevăr competență militară și în această postură îi urmase faimosului Kropacek la
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Basarabia, actualmente Republica Moldova. Limba românească Alexe Mateevici Limba noastră-i o comoară Limba noastră-i vechi izvoade. În adâncuri înfundată Povestiri din alte vremuri; Un șirag de piatră rară Și citindu-le'nșirate, Pe moșie revărsată. Te nfiori adânc și tremuri. Limba noastră-i foc ce arde Limba noastră îi aleasă Într-un neam, ce fără veste Să ridice slava-n ceruri, S-a trezit din somn de moarte Să ne spuie-n hram și-acasă Ca viteazul din poveste. Veșnicele
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
se mută și ia proporții universale. În basme bourul htonian apare cu aceleași puteri seismice și este perechea bourului solar. El mișcă pământul printr-o simplă zvâcnire de picior și îndepărtează obiectul magic aducător de somn nimicitor: „eu când oi tremura din picioru meu o dată și când oi da, să cutremură pământu și pe stăpânu meu l-aruncă-n capătu pământului și-i sare căpățâna de la cap” (Fărcașele - Olt). Întregul pământ se mișcă pentru a restabili starea de conștientă întemeietoare, fiindcă Terra Genetrix
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
destinul și aspirațiile sale, numai că acest „sus” nu se pierdea ca altădată „În nori”, ci se afla și plutea la o Înălțime aparent umană, vizibilă, mai ales sub forma unui portret pe o foaie de carton sau o imagine tremurată de sticlă de televizor. O figură care nu era surprinsă decât În momente ritualice, grave, rigide, plutind peste gesticulația noastră de zi cu zi, ordinare și previzibile, și dacă ani În șir și În mii și mii de momente, În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
se simțea lipsa tatei cu forța lui de muncă, în timp ce mama avea de îngrijit și ocrotit cinci copii mici, dintre care eu, cel mic, eram foarte dificil, cu o stare de sănătate șubredă și cu vădite semne de întrebare. Mama tremura la gândul că mă va pierde și de aceea era tot mai grijulie cu mine. Intrarea noastră în război în august 1916 a produs mai întâi entuziasmul unui început promițător, dar curând a urmat dezastrul pustiitor. Lipsa unei pregătiri temeinice
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
evrei? Grele și, mai ales, monstruoase crime săvârșite de oameni asupra altor oameni! Am rămas în acel sector până la sfârșitul lui decembrie 1942, când am fost readus la batalionul meu. Misiunea aproape imposibilă a fost și grea și ușoară, dar tremuram la gândul că se putea produce neprevăzutul! Am scăpat cu obraz curat și de aici. Îmi amintesc de un fapt mărunt care mi-a atras atenția. În parcul gării Kremidovka, de lângă Odessa, m-a izbit existența mormântului unui sergent român
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
în teren, oamenii se susțin reciproc, hotărâți să reziste! Aproape două ore continuu să transmit ordine scurte privind consolidarea poziției pe care ne aflam. Cu tot pansamentul aplicat pe rană, sângele se scurge din cotul zdrobit! Cu timpul simt că tremur de frig și-mi dau seama că pierderea accentuată și continuă a sângelui însemna moartea! Las comanda plutonului sergentului Dobre Gh., singurul sergent valid ce-mi rămăsese și încep să mă autoevacuez. Cu răcirea tot mai accentuată a corpului, mă
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
încet și merg spre poartă, în timp ce sunt anunțat că cineva mi-a venit de acasă, ca pe vremea când eram elev normalist la Bârlad, îl văd apoi pe tata scrutând atent direcția din care veneam. M-a îmbrățișat cu disperare, tremurând amândoi de emoție! Venea de acasă cu atâtea bunătăți - ca după Paști, dar... iaurt nu-mi adusese... Stăm pe o bancă în timp ce tata mă privește îndelung. În acel moment făceam un mare efort fizic să nu-mi vină rău și
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
făcea niște cireșe mici-mici, dar amare-amare, de credeai că nu a i să te mai îndulcești niciodată, și mă urcam în el, sus-sus, cu traista atârnată după cum spuneam, până la înălțimea lui maximă, de nu mă mai vedeau cei de jos. Tremura u mama și sora mea de frică că acuși-acuși, am să cad. Și strigau la mine să cobor. Dă-te, jos împelițatule, că ai să-ți rupi gâtul, zbenguitule!, dar eu nici chip să ascult. Până nu-mi umpleam bine
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
geană, am stat tot restul nopții cu ochii deschiși și cu auzul în așteptare . Când s-a crăpat de ziuă, mă ridic - și cu toate că eram și sunt un om care nu știe ce-i frica, de data aceasta parcă totul tremura în jurul meu, chiar și pantalonii, care tot uzi erau. Când am ajuns acasă i-am povestit babei întâmplarea trăită. De atunci m-am hotărât să nu mai merg noaptea în pădure. Și n-am mai mers! La aer și la
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
Ne va elibera! De altf el, cam pe la ora zece dimineața a și venit un soldat, ne-a scos din camera de arest și ne-a introdus în biroul șefului. Mama, când l-a revăzut, a și leșinat iar eu tremuram ca varga îngrijorat la culme de ce avea să mi se mai întâmp le. Soldatul a fost pus să o ia pe mama de jos, s o ducă la chiuveta din colț, unde a udat-o cu apă, ba chiar a
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
8 la parter), urcă din nou în lift și puterea obișnuinței ! urcă la 4 și sună ; nevastă-sa îi deschide, se uită la el perplexă și privirea îi rămâne agățată (detaliul care ucide) pe papucii cu pampon de puf, care tremură ușor. Sfârșit. Un scurtmetraj de 18 minute (putea fi mai scurt fără a pierde nimic, dimpotrivă) în care nu se rostește nici un cuvânt și care nu stă în poantă : poanta este doar punctul dinspre care se ordonează (frumos) ceea ce-l
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
Șerban : Dragă Liviu, știu că ”pe vremuri” (și ce vremuri !) erai un cinefil asiduu : ne-am întâlnit de câteva ori, dacă nu mă-nșel, la vestitele cozi de la Cinematecă, unde te așezai lunea la prima oră în zori și ajungeai tremurând în fața casierei după câteva ore tremurând pentru că nu știai niciodată cu siguranță dacă mai prinzi bilete la filmele pe care le voiai (subliniate sau încercuite frumos în program), așa că trebuia să ai pregătit un ”plan B”... Te-aș întreba mai
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
vremuri” (și ce vremuri !) erai un cinefil asiduu : ne-am întâlnit de câteva ori, dacă nu mă-nșel, la vestitele cozi de la Cinematecă, unde te așezai lunea la prima oră în zori și ajungeai tremurând în fața casierei după câteva ore tremurând pentru că nu știai niciodată cu siguranță dacă mai prinzi bilete la filmele pe care le voiai (subliniate sau încercuite frumos în program), așa că trebuia să ai pregătit un ”plan B”... Te-aș întreba mai întâi care îți erau reperele cinematografice
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
la nivelul frazei, „...tovarășe Breban, mie nici la Proust nu-mi plac frazele arborescente, neacoperind substanța epică!”, cedând locul meu în planul rigid al editurii altuia și făcându-i romanului o cronică acră în Informația Bucureștiului. Iar când încă mai tremuram pentru ultima „viză”, cea mai „barosană”, a directorului politic și absolut al editurii, poetul ilegalist Ion Bănuță, acostându-l odată în marele hol, el mi-a dat un răspuns care m-a stupefiat, eu, noi, obișnuiți cu numeroasele și nesfârșitele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
Mihnea Gheorghiu, ca și „oamenii partidului”, cei doi foști vice-președinți, Ion Brad și Pop Simion și alții, „ajutoare de nădejde” care s-au văzut, astfel, înlăturați de la „putere” de „voința maselor”; dar și într-un moment când conducerea de partid tremura încă, la câteva luni de la invadarea Pragăi și când Ceaușescu, speriat el însuși de o „invadare” - avea rapoarte precise că sovieticii masaseră trupe pe Prut! -, a pronunțat acel „curajos” discurs „de la balcon” și la televiziune, discurs care avea nu numai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
redactorii-șefi ai publicațiilor literare și unde, din prudență, de frică, Geo m-a trimis pe mine să dau față cu „monstrul”. A fost o ședință penibilă, nu numai Bănulescu, dar și Ivașcu, prieten se pare cu prim-ministrul Gheorghe Maurer, tremura literalmente de frică și, cred eu, fără să fie nevoie, s-a dezis de tânărul său protejat N. Manolescu, a cărui antologie de poezie fusese de curând atacată și retrasă de pe piață. La sfârșitul ședinței, când toți cei de față
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
al comparației: săracul vrea să achiziționeze în speranța (utopică) a unei egalități cu bogatul, bogatul vrea să fie și mai bogat, la fel de bogat ca cei care l-au depășit deja. și unii, și ceilalți simt că nu au destul și tremură la ideea că ar putea pierde ce au. Într-o astfel de atmosferă, orice avere e marcată de precaritate. Tocqueville avea dreptate să spună că democrația stimulează apariția unei multitudini de „averi mediocre“. „Mediocre“ nu atât ca amploare, cât ca
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
în lirica parnasiană din care și-a făcut un model. Dincolo de trufașa profesiune de credință („Pe vecinicia prinsă într-un vers,/ Trufaș am pus sigiliul meu de aur”), palpită în stanțele din volumul Sigilii de aur (1916) un „cald fior”, tremură o „lacrimă”, tresaltă porniri de „voluptate”. Iubirea îi inspiră trubadurului reverii de „cioplitor de stele”, îi dăruiește „fiorul unei clipe” de vrajă în plimbările sub „clar de lună”, dar tot ea îl supune la „tortura” îndoielilor și a geloziei, urmate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288737_a_290066]
-
limbajului abuziv la toate nivelurile organizației. Rezultatele unei astfel de atitudini nu constau, desigur, numai în moralitatea intrinsecă a gestului, ci și în beneficiile foarte palpabile pe care le aduce companiei și angajaților săi. Personalul care nu are de ce să tremure de frică în fața abuzurilor verbale nimicitoare ale șefului este mai puțin stresat, își ia mai puține zile de concediu medical, se implică în mai puține dispute la locul de muncă și tinde să muncească mai mult și să dea dovadă
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
alături de trupele Tratatului de la Varșovia, atunci când a fost înăbușită Primăvara de la Praga, Peter Nádas spune că „ștergătoarele automate ale vehiculelor militare ungare aflate în drum spre Praga nici nu mai funcționau de-atâta scuipat pe parbrize, iar soldații unguri dinăuntru tremurau și plângeau...“1 Scuipatul ca armă a civililor împotriva unei armate. În graiul satului, se zicea atunci când copilul semăna mult cu tatăl sau cu mama: copilul e „wie aus dem Gesicht gespuckt“ - seamănă cu tatăl (sau mama) de parcă i-ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]