42,865 matches
-
Iar șirul mașinilor lucioase din stradă - care fusese oprit de semafor - se pusese din nou În mișcare. Șuvoiul inevitabil fusese amenințat de o stagnare mai Îndelungată, de o Întrerupere, deoarece cîteva elemente umane aflate În primele rînduri ale escadronului de motoare, care fuseseră martore la accident, refuzau acum, narcotizate de groază, să se „declanșeze“, așa cum se cuvine să facă orice mașină bună. Dar, după o clipă de Încremenire, reintrară În acțiune mînate de biciul unui polițist voinic, care stătea În mijlocul străzii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
alterat Încet și s-ar fi scurs, Îmbibînd ca o unsoare lemnul masiv cioplit. Dar acum Încetase orice muncă: Încetaseră toate zgomotele care o Însoțeau În mod obișnuit - vuietul neîntrerupt al camioanelor, zăngănitul scripeților și zgomotul puternic și sacadat al motoarelor de pe vase, mișcarea plaselor uriașe care-și legănau În aer povara de lăzi, zornăitul specific Încărcării și descărcării, strigătele și chemările hamalilor negri și asudați, comenzile tăioase ale șefilor și Încărcătorilor - totul Încetase deocamdată făcînd loc marșului cadențat al bărbaților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
a nopții Înveșmîntate În catifeaua presărată cu stele uriașe, auzind cum glasul puternic al tatălui meu mă cheamă din pridvor, războiul, cu singurătatea sa sălbatică și insuportabilă, plină de farmec și de dorințe, se apropie de mine ca pulsația unui motor În plină viteză, ca tăcerea Îndepărtată, ca imaginea Întunericului dulce și răcoros de pe coama muntelui, ca trupul alb și mîngîierea Îmbietoare a unei femei. Și chiar În clipa cînd mă gîndeam la toate acestea am auzit glasul plin, senzual, al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
inert, cu inima bătînd? Oare n-au strîns din dinți făcînd gesturi nehotărîte și crispate, n-au simțit frica, bucuria și o fericire mută și puternică, și au așteptat, au așteptat... ce? Oare n-au așteptat, ascultînd În noapte zgomotele motoarelor În mișcare prin curți, ascultînd pufăitul răgușit, gazos, al micilor motoare prin țevile murdare În formă de pîlnie? Oare n-au așteptat În Întunericul străzii, măcinați de foamea crudă și singuratică a tuturor băieților, simțind În jurul lor liniștea nesfîrșită și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
gesturi nehotărîte și crispate, n-au simțit frica, bucuria și o fericire mută și puternică, și au așteptat, au așteptat... ce? Oare n-au așteptat, ascultînd În noapte zgomotele motoarelor În mișcare prin curți, ascultînd pufăitul răgușit, gazos, al micilor motoare prin țevile murdare În formă de pîlnie? Oare n-au așteptat În Întunericul străzii, măcinați de foamea crudă și singuratică a tuturor băieților, simțind În jurul lor liniștea nesfîrșită și Înduioșătoare a somnului, pulsația inimilor a milioane de bărbați care dorm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Fir-ar a dracului de comedie“, izbi cu piciorul În cauciuc cît putu de tare și se prăbuși peste radiator suspinînd de parcă era gata să-și dea duhul. Și nu știu ce efect a avut asta sau ce s-a Întîmplat, dar motorul Începu deodată să pufăie și să gîfÎie din nou și noi am fost gata de plecare Într-o clipă, iar tînărul zîmbea cu gura pînă la urechi. Așa că am urcat dealul și i-am coborît pe partea cealaltă, iar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
În pămînt cu iuțeala incredibilă a imaginilor de film derulate rapid. Pe măsură ce soarele se Înălța și lumina sporea, tot terenul era un tablou plin de farmec, ordine și violență. Însoțitorii animalelor le Înjurau și le Îndemnau În limbajul lor specific, motorul cu benzină duduia tare, gîfÎind sacadat, șefii de echipe strigau și blestemau, parii de lemn răsunau sub lovituri, lanțurile grele zornăiau. Pe o bucată de pămînt bătătorit și prăfos se fixau deja stîlpii cortului În care avea să fie expoziția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
vechi ca să intre în buzunarele lor, croite de la început foarte largi și încăpătoare. Capace de canalizare, feronerie și structuri metalice industriale, utilaje uzate sau noi, montate doar de câteva zile, uzine alimentare numai inox de calitate, calorifere, radiatoare, componente de motoare, țevi de irigații, acumulatori auto, locomotive cu abur sau Diesel, toate sunt dezmembrate cu frenezie și trimise la fier vechi. Au fost vândute în acei ani, fără să se știe cui și de cine, (vorba vine, dar deocamdată se tace
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
o numesc așa deoarece măciuca (alias, bâta, ghioaga, reteveiul), joacă un rol primordial în derularea cu succes a acestei diete noi, în domeniu. Iată, la prima mână, conținutul dietei: Luni: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 5, fără pâine, zahăr, doar cu nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului se va pune la rece în frigider pentru a se menține proaspătă. Seara
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
bea una cană de apă. Abia aici, în momentul serii, intervine cheia de boltă a întregii diete și anume, aplicarea profesională pe spinare a măciucilor, de către un ghiogar calificat. Marți: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 6, fără pâine, zahăr, doar cu nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune la rece în frigider, pentru a se menține proaspătă. Seara
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
de măciuci. Miercuri: zi de post, deci post pe toată linia. Este permis doar două căni de apă, pentru întreaga zi, iar seara repriza de ghiogărit va fi dublă. Joi: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 7, fără pâine, zahăr, doar cu garnitură de nimic, la prânz: un covrig, cu diametrul de maximum 10 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune iar la rece, în frigider, pentru a se
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
repriză. Vineri: zi de post, iar post pe toată linia. Este permis doar 1(una) cană de apă pentru întreaga zi, iar seara, repriza de ghiogărit va fi triplă. Sâmbătă: dimineața, o sută de grame răbdări prăjite în ulei de motor nr. 3, fără pâine, fără zahăr, doar cu obișnuita garnitură de nimic, la prânz: un covrig cu diametrul de maximum 8 cm, fără apă, fără sare, fără nimic altceva. Gaura covrigului, se va pune tot la rece, în frigider, pentru
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
casă, bocind, imediat după el. Chiar a fost surprins că ea și noaptea Îl are În grijă și că ei, cei din casă, au trimis-o atât de repede să-l caute. Se auzise mai devreme și un zgomot de motor oprit În uliță, nu departe de gard. Mirosul prafului stârnit de mașină și al gazelor de eșapament se amestecase rapid cu parfumul pur al fructelor roșii pe care Însă acum nu le putea vedea pentru a le culege. Poate datorită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
fructelor roșii pe care Însă acum nu le putea vedea pentru a le culege. Poate datorită noului iz, sau poate din cauza Întunericului, sau poate pentru că urechile fuseseră mai Întâi surprinse de zgomotul, atât de rar pe atunci, acolo, al unui motor de automobil, dar plânsul fetei avea acum altă tonalitate, mai gravă și mai disperată și, de altfel, ea nu mai făcea acum decât să plângă, nu-i mai rostea adică, printre sughițuri, ca altă dată, numele: — Zare, ăăăăăăăă, Zare, Zare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
fetiței, dacă Într-adevăr numai ea era atunci cea care plângea În marginea hățișului, lui i s-a făcut teamă de ceva, nu știe de ce, iar plăcerea ascunzătorii dispăruse În Întregime În momentul În care s-a auzit din nou motorul mașinii. Abia după ce și acest zgomot s-a În depărtat, s-a decis să iasă din tufele ocrotitoare și să curme, În sfârșit, plânsul acela care devenise greu de suportat. A ieșit deci la lumină (vorba vine, pentru că era Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
de ocazie, iar acum e gata să-și pună În practică amenințarea. — Cursă rapidă, ai? - strigă el la șofer În timp ce acesta se grăbește să-i Închidă ușa În nas. Devine apoi și mai furios și vine În fața mașinii. Șoferul ambalează motorul, dar nu reușește să evite spargerea parbrizului. Omul a lovit cu sete și se pare că a avut și ceva de metal În mână. Am avut, după aceea, mai mult aer tot timpul drumului. Am renunțat la gândul că aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ori e industrie locală, ori o casă mai Încoace, ori două) și nici vreo lumină nu se zărește În capătul lui. Te oprești o secundă pentru a nu mai tulbura liniștea cu plescăitul noroiului sub pantofi și nici zgomot de motor de moară nu se aude! Privești cerul Întunecat, norii nu se mai văd, e Întuneric adevărat, dar nici mai devreme când se vedeau nu păreau nori de furtună ca cei de ieri, ci, mai degrabă, nori care anunțau câteva zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
mișcau sute de oameni, civili care se refugiau sau căutau de mâncare și adăpost În altă parte decât acolo unde se născuseră. Mulți dintre ei erau răniți, iar vocile copiilor se auzeau mai tare peste tot vacarmului și peste zgomotul motoarelor, ca niște țipete de care nu știai dacă sunt de durere sau bucurie. Râdeau sau plângeau acei copii care abia puteau fi văzuți din viteza, totuși redusă, a camioanelor? Bătrânii priveau numai cu acea răbdare suferindă și mută, mai puternică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
urcă la el În apartament, Își sărută soția (aceasta Îi pune de mâncare), mănâncă, bea și o cafeluță, desface bagajul și-i arată soției ce cadouri i-a mai adus de la drum apoi, fumând, coboară din nou În stradă, pornește motorul mașinii, Îl trezește pe Grințu și-l Întrebă: — Unde să te duc, bătrâne? Unde dormi la noapte, ai vreo gagică? — Nu, zice Grințu, du-mă la Union, Îmi iau cameră acolo că trebuie să vină un prieten să mă caute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
jos al satului unde e vila "unchiului George". Mama a ieșit în curte și, încrucișîndu-și brațele, se uită lung la mașină. Se consolează, poate, cu gândul că, într-o zi, voi intra pe poartă ca preot. Închizând portierele, șoferul ambalează motorul și pornește mașina. Se aud țipete de gâște și rațe intrate în panică. Mă uit pe geamul din spate, să mai văd o dată munții, dar în urma noastră s-a ridicat o mare perdea de praf care acoperă totul. Neobișnuit cu
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
comunicat șoferului că, în maximum cinci ore, vrea să fie în București. Îmi e din ce în ce mai rău, îmi vâjâie capul, cum nu mi s-a mai întîmplat niciodată. Din fericire, la un moment dat, undeva între localități, șoferul are probleme cu motorul. Se dă jos. Probabil, e ceva mai serios, căci coboară și "unchiul George", mătușa Terica și Norița. Profit de ocazie să ies și eu din mașină. Aerul răcoros de septembrie îmi face bine. Treptat, mă liniștesc. Spre norocul meu, defecțiunea
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
solar, care îi putea apropia de casă sau abate cu câteva grade de la traseu... ceea ce însemna alți ani de căutări! Cu mari eforturi au prins coada furtunii și acum se luptau, ca nu cumva să devieze de la ruta stabilită precis. Motoarele huruiau monoton arătându-i că totul decurge normal. În modulul patru era liniște și căldură. A răsuflat ușurat... izbutise să așeze nava lin în peisajul bizar din alte universuri. Altfel ar fi riscat să se îndepărteze de planeta albastră cu
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
cu părul mânjit cu briantină sau spumă, ținând volanul elegant. Se salutară și șoferul își văzu înainte de drum; femeia se înghesui zgribulită într-un colț, vrând să treacă neobservată. Dincolo de ieșirea din sat străinul frână brusc mașina fără să oprească motorul și i se adresă întorcându-se: - E un timp oribil. Scoate-ți pardesiul și întinde-l să se usuce! Am pornit căldura, ești înghețată bocnă... și fă-te comodă! Se cunoștea nivelul de educație după modul cum învârtea cuvintele, parcă
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
așa i-au spus și el și-a făcut datoria amintind de el. În această vreme, în alte case, restul tinerilor boieri au petrecut cu gazdele lor poate, în același mod plăcut sau neplăcut pentru alții, însă timpul... dușmanul și motorul universului, îi mâna din urmă. Iscoadele își făceau datoria anunțând la curtea domneasca și la Înalta poartă, cauza întârzierii, iar alaiul plecă să-și îndeplinească menirea și toate s-au împrăștiat, fiindcă se apropia vremea culesului grânelor, legumelor... apoi a
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
Court și Mortimer îl ridicase în brațe ca să-i poată strânge mâna omului care călătorise printre stele. Acum, înghesuit incomod în mașinuța prea mică, Roddy începe să pedaleze din toate puterile în timp ce scoate pe nas zgomote care imită uruitul de motor. — Gagarin către centrul de control. Gagarin către centrul de control. Mă auziți? — Și eu cine sunt? întreabă Hilary. — Tu poți să fii Laika, cățeaua rusă spațială. — Dar a murit. A murit în rachetă. Mi-a spus unchiul Henry. — ei, prefă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]