4,277 matches
-
Iar manualele școlare de istorie pot fi înțelese ca alcătuind cărămizile textuale din care este construită memoria națională. Privită prin această prismă optică, națiunea apare ca fiind o "comunitate textuală" macroscopică alcătuită din indivizi uniți în jurul unei tradiții mnemonice comune cultivate și perpetuate prin lecturarea acelorași narațiuni istorice în care sunt sedimentate experiențele colective ale comunității. Cartografiind diferite configurații ale memoriei istorice românești, am evidențiat o serie de șapte formule succesive sub forma cărora a fost gestionată politic moștenirea trecutului colectiv
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Capodopere cum sunt Decameronul sau Povestirile din Canterbury promovează individualismul, optimismul, dar și un 18 Ibidem, p. 122. (trad. n.) 19 Boccaccio, în introducerea la cartea sa De genealogia deorum gentilium, face un elogiu poeților: „Unii au considerat că poeții cultivați doar inventează povești superficiale, așa că ar fi nefolositori, ba chiar ar face rău. [...] Poeții sunt cu adevărat oameni înțelepți [...] care ridică mintea cititorului spre sentimente înalte.” Giovanni Boccaccio, De genealogia deorum, traducere în engleză de C. G. Osgood, în Boccaccio
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
feminin boccaccesc, sunt veritabile donne angelicate, nu doar datorită unei înfățișări de o frumusețe răpitoare, ci, mai ales, din pricina însușirilor morale și intelectuale cu care sunt înzestrate. O donna angelicata trebuia să fie un model de inteligență, un spirit ales, cultivat, cizelat și manierat în spiritul prerenascentist al vremii, trebuia să devină o alternativă împotriva mediocrității și platitudii cvasi generale. „Personajele din povestirea cadru au niște personalități vag conturate care, în ansamblu, au împiedicat încercările unor interpretări consistente. Prin procedeul ramei
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
sunt cinstită și nu mă mustră cugetul cu nimic, zică oricine orișice, că mie tot nu-mi pasă.” 160 Femeia decide, alege, hotărăște - iată verbe cheie pentru întreaga mișcare a personajelor feminine, stăpânele reale ale universului diegetic boccaccesc. Nobile și cultivate, tinerele sunt capabile de a organiza riguros grupul: stabilesc ca fiecare membru al brigatei să fie desemnat, pe rând, rege sau regină a unei zile, să impună o temă a povestirilor din timpul domniei sale, să se ocupe cu organizarea mesei
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
decât prin îndepărtarea de Florența cutremurată de îngrozitoarea ciumă, ea cere o abandonare a cetății. 161 Ibidem, p. 20. 67 Povestirea Pampineei din prima zi, rostită la urmă, „cu mlădieri în glas și grație nesfârșită”162, îi evidențiază spiritul ales, cultivat, elegant. Aduce un elogiu cuvântului iscusit ales și bine spus: „precum în nopțile senine steaua e podoaba bolții, iar primăvara floarea este a câmpiei înverzite, la fel și-o vorbă iscusită este podoabă a purtărilor alese, a poveștilor și a
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
finalitatea unui pelerinaj nu putea fi decât încercarea apropierii de divinitate. Cu toate acestea, grupul pelerinilor care se îndreaptă spre Canterbury este eterogen, hazliu, plin de pitoresc uman, gălăgios și certăreț, trivial și dezinvolt. Nu mai regăsim nimic din manierele cultivate și elegante, din grația și finețea tinerilor brigatei. Personajele lui Geoffrey Chaucer provin din toate mediile sociale, sunt de cele mai multe ori oameni simpli, cu un comportament necizelat, vorbesc deschis și nu știu de respectarea unei conduite alese, cu mici excepții
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
onoarea își mai găsesc încă loc, chiar dacă firav, alături de elementele pur profane. Portretul pe care îl face naratorul chaucerian unui preot modest, dintr-un târg obscur, vine să sublinieze că resurse de puritate mai există, ele trebuiau doar descoperite și cultivate. Acesta era învățat, sărac, de o modestie aparte, răbdător și milos, îngrijindu-se în mod deosebit de enoriașii săi pe care îi păstorea cu folos, dând întâi exemplu personal prin faptă și apoi predicând oamenilor. Devine primul membru al Bisericii care
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
cale că minunatele mărgele de sticlă colorate, propuse de N.C. Georgescu, în cartea Scrisul, ca o taină, se vor înscrie durabil în salba culturii românești. Am destule alte motive să cred astfel, dincolo de puținele semnalate. Fiindcă Nicolae Georgescu propune texte cultivate, saturate de informație, de documente. Ele se deschid și înaintează logic, rezistând la lectură, fie continuă, fie à la Iorga. Mă-ntreb , sigur, ca-ntr-o aulă romană, câte sute, ori mii de cuvinte va fi folosit, până acum, Nicolae
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
foarte puternic. Căci acest mesaj venea cel mai mult în întâmpinarea înclinației sale spre idealism moral și autenticitate, o înclinație care a fost favorizată și de ambianța intelectuală și artistică a familiei sale. Sora lui, Margarethe (Gretl), o persoană deosebit de cultivată, care înregistra tot ceea ce se petrecea pe scena intelectuală și artistică vieneză, era o admiratoare entuziastă a lui Karl Kraus. Dată fiind influența ei asupra intereselor și lecturilor lui Ludwig, este greu să ne închipuim că acesta nu ar fi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
a ajuns - nu există obiective legitime ale unei cercetări filozofice distincte de activitatea științifică propriu-zisă - drept ceva „intangibil și definitiv“. El era, desigur, conștient că încrederea în posibilitatea de a formula teze filozofice este adânc înrădăcinată în mintea omului modern cultivat. De aceea ea nu va putea fi înlăturată dintr-odată. Tot ceea ce se poate face este a-l ajuta pe cel care formulează teze filozofice să vadă că acestea nu sunt propoziții. 6.53: „Metoda corectă a filozofiei ar fi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
este unul restrâns. Mult mai restrâns decât am fi dispuși să admitem în lipsa unei asemenea clarificări. Al doilea este că despre ceea ce e „mai înalt“, despre ceea ce dă sens vieții ființelor care posedă o sensibilitate și o gândire cu adevărat cultivate nu se poate spune nimic, nu se pot face afirmații adevărate sau false, nu se pot formula teze și teorii.84 Imaginea filozofiei ca știință al cărei obiect este analiza teoretică a semnificațiilor și valorilor reprezintă ea însăși o consecință
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
life and spare time of pupils. In this context, the relevance of the problem debated in the current book is justified by our desire to increase the constructive echo of didactic communication by means of the gestural register meant to cultivate authentic partnerships that are supposed to engage, motivate and further develop the accountability of educational actors. Therefore, we have defined didactic communication as building a partnership between teacher and pupils that first facilitates learning and, in time, leads to a
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
de putere spirituală, un izvor de iubire și de înnoire a vieții noastre de creștini. Ea este respirația sufletului și cultura libertății și a vieții noastre interioare, care ne ajută să ne păstrăm demnitatea de popor creștin. „Valorile spirituale perene cultivate în mod constant și pregnant de către un popor, cât și personalitățile lui care le manifestă în mod convingător și atrăgător, formează împreună raze și chipuri de lumină ale spiritualității unui popor. Aceste raze și chipuri de lumină, cu valoare de
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
faptul că în lume există mai multe tipuri de frumusețe: frumusețea fizică/corporală, frumusețea caracterial-comportamental-individuală și frumusețea relațională. Frumusețea fizică/exterioară/trupească Este acel tip de frumusețe ce ține de înzestrarea noastră naturală/nativă. El este, de asemenea, cel mai cultivat, cel mai mediatizat în societatea (occidentală) de hiperconsum. În măsura în care joacă un rol hotărâtor pentru obținerea succesului profesional, managerial, financiar, public, acest tip de frumusețe este componenta centrală a imaginii sociale. Între ele adică între succes și imagine există o foarte
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
satisfăcute și a ne permite să ne raportăm la "toate acestea" cu mai multă detașare" (p. 198). De aceea, pentru ca lumea să aibă o anumită stabilitate, coerență și relativă deschidere (la stările sufletești ale celuilalt) o anumită amabilitate se cuvine cultivată. În cele mai frecvente situații ne întâlnim cu (sau adoptăm), o anumită amabilitate apropiată de complezență. Este o amabilitate care "nu vine din suflet, din dorința profundă de a dărui și de a colabora cu bucurie la bunăstarea celuilalt, ci
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
ulei de nucă, amestecat cu zeamă de urechelniță, căruia i se mai spune și iarbă de ureche, iarbă grasă, jintură sau iarba ciutei. Se stă cu urechea bolnavă În sus, după care se face spălătură cu ceai călduț de mușețel. Cultivată adesea pe lângă case, se credea că urechelnița Îi apără pe oameni de trăsnet, dacă poartă frunze sau flori din plantă la brâu sau În buzunar. Insecte În urechi: Dacă intră o insectă În ureche, aceasta se Îndepărtează prin umplerea urechii
MIRACULOASE LEACURI POPULARE by Vasile Văsâi () [Corola-publishinghouse/Science/1623_a_2977]
-
se arată mult mai exigent și mai selectiv. Evenimente: Individul poate decide să-și Înceapă sau să-și reia studiile, să aprofundeze anumite cunoștințe și să-și consacre timpul și eforturile exercițiului intelectual. În planul comunicării, va Întâlni persoane serioase, cultivate, care Îi Împărtășesc interesele. Dorește să-și ducă la bun sfârșit raționamentele și ideile, fără să țină cont de modă și de tentațiile momentului: țintește pe termen lung și nu face compromisuri. Nu-și mai face iluzii: luciditatea sa țintește
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
între bolnavi și medici, pe de o parte, și restul societății, pe de altă parte. În mod firesc nici o societate nu iubește boala. Ea este un fenomen temut și nedorit. Sperie și totodată dezgustă. Bolnavii sunt compătimiți. Medici respectați și cultivați ca necesari. Ei sunt rezerva de speranță la care societatea apelează atunci când apare pericolul bolilor. Boala, la rândul ei, are și ea două conotații. Pe de o parte, este alterarea stării de normalitate, care este înlocuită cu cea de anomalie
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
am scos un "bună ziua" în spaniolă. Tăcere. Mi-a răspuns unul dintre ei, destul de caraghios, cred. În salonul unui apartament tipic parizian, în fața a doi indieni, cel care s-a simțit prost, fîstîcit, în plus, a fost omul așa-zis cultivat. Descumpănit, fără vlagă, m-am așezat pe scaunul cel mai apropiat, așteptînd într-o tăcere comună, fără nume...Încetul cu încetul, salonul s-a umplut de oameni și de zgomote. Chiar înconjurați de lume, antrenați de ceilalți, indienii păreau, în
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
ea servește la indisciplinarea spiritelor 34." Dacă inspiră teamă, nu e pentru că produce libertate? LUMEA MEA, ORBITOARE Două fete, probabil moarte, au dispărut în împrejurimile hotelului Baden Park, pierdut în munții Grampians în sud-estul Australiei. Alături se întind cîteva cîmpuri cultivate. E o lume mică, izolată, liniștită, monotonă. Cînd își face apariția, inspectorul Napoleon Bonaparte, zis Bony, (un polițist aparte, pe jumătate aborigen australian, pe jumătate alb) n-are nici o convingere, nici o ipoteză, nici o intuiție, nici un presentiment. În cursul anchetei, consultă
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
lume bazată pe fraternitate, înseamnă să nu fii dotat cu inteligență? De ce să pui în discuție argumentul complexității lumii, de ce să accepți să treci drept lipsit de inteligență? A repeta că lumea e complexă nu e, în fond, un mod cultivat, aparent științific, de a justifica pasivitatea, acceptarea inacceptabilului pe pămînt? Argumentul complexității lumii moderne nu se pune, oare, în slujba a ceea ce are mai nefast cinica inteligență umană? SUNTEM CONDAMNAȚI LA A NE DORI SĂ FIM DIN CE ÎN CE MAI MODERNI? Omul aztec
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
că oamenii au percepții, își formează imagini diferite ale realității. Să ne gîndim la importanța pe care o acordă sociologul, istoricul, psihologul acestui tip de reprezentare. Potrivit modului în care științele umane întrebuințează noțiunea de reprezentare, propunem denumirea de realism cultivat. Fie că e vorba de realism naiv sau cultivat, esențial în noțiunea de reprezentare este presupunerea de la care se pleacă: reprezentarea este reprezentare imagine, percepție a ceva exterior reprezentării. Esențială este particula "a", adesea implicită. Sunt rare lucrările în domeniul
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
realității. Să ne gîndim la importanța pe care o acordă sociologul, istoricul, psihologul acestui tip de reprezentare. Potrivit modului în care științele umane întrebuințează noțiunea de reprezentare, propunem denumirea de realism cultivat. Fie că e vorba de realism naiv sau cultivat, esențial în noțiunea de reprezentare este presupunerea de la care se pleacă: reprezentarea este reprezentare imagine, percepție a ceva exterior reprezentării. Esențială este particula "a", adesea implicită. Sunt rare lucrările în domeniul științelor umane care să nu se înscrie pe poziția
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
în noțiunea de reprezentare este presupunerea de la care se pleacă: reprezentarea este reprezentare imagine, percepție a ceva exterior reprezentării. Esențială este particula "a", adesea implicită. Sunt rare lucrările în domeniul științelor umane care să nu se înscrie pe poziția realismului cultivat. Reprezentarea nu este o imagine a ceva exterior, o percepție a realității, un punct de vedere asupra acesteia. Reprezentarea construiește realitatea, percepția o creează, punctul de vedere o inventează; imaginea este realitatea. Acesta este postulatul epistemologic la care face apel
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
pe perioade de timp îndelungate și, de aceea, sînt greu de determinat în timp, raportarea lor la cronologie vizînd mai multe secole. La rîndul ei, cultura de erudiție are drept component și mijloc de expresie limba literară, corespondentul normat și cultivat al limbii populare. La acest nivel al limbii literare, tradiția se manifestă, în primul rînd, ca o tradiție a scrisului și, prin aceasta, se produce o mai eficientă conservare a elementelor moștenite, realizîndu-se chiar posibilitatea reluării unor tradiții întrerupte 273
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]