7,100 matches
-
ridicate, precum și la angajații vîrstnici sau în pragul demisiei, transferului, pensionării. Ultima valoare este cea estetică, legată de formă și armonie. Slaba ei apreciere nu înseamnă respingerea ei de către indivizi, ci cotarea ca nesemnificativă în sistemul axiologic instituțional. Grija pentru frumos, savurarea artistică a ritualurilor și însemnelor carcerale par a fi lucruri total străine indivizilor care populează penitenciarele. Inapetența pentru frumos e vizibilă și în kitschurile artistice pe care le produc deținuții și cu care se mîndresc educatorii. Sau în noul
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
armonie. Slaba ei apreciere nu înseamnă respingerea ei de către indivizi, ci cotarea ca nesemnificativă în sistemul axiologic instituțional. Grija pentru frumos, savurarea artistică a ritualurilor și însemnelor carcerale par a fi lucruri total străine indivizilor care populează penitenciarele. Inapetența pentru frumos e vizibilă și în kitschurile artistice pe care le produc deținuții și cu care se mîndresc educatorii. Sau în noul look pe care l-au adoptat din 1990 și pe care îl mențin cu îndărătnicie, ce îmbină în uniforme culorile
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
este fragilă și dacă nu este însoțită de conștiințe receptive la pericolul căderii din ea, poate fi frântă odată cu libertatea și drepturile fundamentale ale omului. Dezinteresul este o atitudine rușinoasă și foarte costisitoare. - Lectura încântă. Suntem ființe care tânjesc după frumos. Urâtul (nevalorificat estetic, netransfigurat) ne scandalizează, ne indispune, ne sleiește izvoarele creativității, ne predispune la maladii sufletești, ne contorsionează. Literatura bună, în toate formulele ei, împrospătează pofta de a trăi frumos. Frumosul naturii ori frumosul civilizației, frumosul din morală ori
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
costisitoare. - Lectura încântă. Suntem ființe care tânjesc după frumos. Urâtul (nevalorificat estetic, netransfigurat) ne scandalizează, ne indispune, ne sleiește izvoarele creativității, ne predispune la maladii sufletești, ne contorsionează. Literatura bună, în toate formulele ei, împrospătează pofta de a trăi frumos. Frumosul naturii ori frumosul civilizației, frumosul din morală ori din artă, frumosul din fapte ori cel din gânduri, este ușor recognoscibil și întremător. Nu poți trăi frumos fără efort. Deși asociem adesea frumusețea vârstei tinere, aflăm că de fapt bătrânul este
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
Suntem ființe care tânjesc după frumos. Urâtul (nevalorificat estetic, netransfigurat) ne scandalizează, ne indispune, ne sleiește izvoarele creativității, ne predispune la maladii sufletești, ne contorsionează. Literatura bună, în toate formulele ei, împrospătează pofta de a trăi frumos. Frumosul naturii ori frumosul civilizației, frumosul din morală ori din artă, frumosul din fapte ori cel din gânduri, este ușor recognoscibil și întremător. Nu poți trăi frumos fără efort. Deși asociem adesea frumusețea vârstei tinere, aflăm că de fapt bătrânul este cel care are
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
care tânjesc după frumos. Urâtul (nevalorificat estetic, netransfigurat) ne scandalizează, ne indispune, ne sleiește izvoarele creativității, ne predispune la maladii sufletești, ne contorsionează. Literatura bună, în toate formulele ei, împrospătează pofta de a trăi frumos. Frumosul naturii ori frumosul civilizației, frumosul din morală ori din artă, frumosul din fapte ori cel din gânduri, este ușor recognoscibil și întremător. Nu poți trăi frumos fără efort. Deși asociem adesea frumusețea vârstei tinere, aflăm că de fapt bătrânul este cel care are obligația de
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
estetic, netransfigurat) ne scandalizează, ne indispune, ne sleiește izvoarele creativității, ne predispune la maladii sufletești, ne contorsionează. Literatura bună, în toate formulele ei, împrospătează pofta de a trăi frumos. Frumosul naturii ori frumosul civilizației, frumosul din morală ori din artă, frumosul din fapte ori cel din gânduri, este ușor recognoscibil și întremător. Nu poți trăi frumos fără efort. Deși asociem adesea frumusețea vârstei tinere, aflăm că de fapt bătrânul este cel care are obligația de a fi frumos. El nu mai
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
vedem și să Înțelegem ființa umană și viața acesteia prin prisma relațiilor care există Între persoană și valorile morale. Valoarea este aceea care satisface o dorință sau o trebuință umană. În sensul acesta, valorile pot fi: binele moral, adevărul filosofic, frumosul estetic, dreptatea și sinceritatea În relațiile dintre oameni, sfințenia, sacrul și divinul În sfera spiritualității religioase, exemplul sau modelul În educație, curajul și eroicul În acțiuni, iubirea și respectul, Înțelegerea și Îngăduința. Între persoană și valori există o permanentă relație
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
de influența valorilor fundamentale, care sunt reprezentate de adevăr, bine și frumos. Recunoscând că valoarea este obiectul unei dorințe, care poate fi fizică, sufletească sau morală și spirituală, I. Kant Încearcă să stabilească sursa acestora. După el, adevărul, binele și frumosul Își au originea În trei registre ale spiritului uman: adevărul În rațiunea pură, binele În rațiunea practică, iar frumosul În sentimente. Valorile sunt concretizate sau obiectivate În lucrurile sau faptele de cultură produse de persoană: opere de artă, literatură, filosofie
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
care poate fi fizică, sufletească sau morală și spirituală, I. Kant Încearcă să stabilească sursa acestora. După el, adevărul, binele și frumosul Își au originea În trei registre ale spiritului uman: adevărul În rațiunea pură, binele În rațiunea practică, iar frumosul În sentimente. Valorile sunt concretizate sau obiectivate În lucrurile sau faptele de cultură produse de persoană: opere de artă, literatură, filosofie, drept etc. Din cele de mai sus rezultă faptul că valorile sunt corelate În mod direct cu nevoile și
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
valorilor. Prin intermediul acestor tendințe ale persoanei umane sunt create valorile, care, la rândul lor, devin factori de orientare și suport pentru persoană, ca ființă pentru sine, dar și ca ființă În lume. În afara celor trei valori principale, adevărul, binele și frumosul, mai există o aspirație și o nevoie sufletească majoră, care este iubirea. După T. Vianu, „Orice morală se Înrădăcinează În nevoia de a iubi, de a simpatiza cu semenul, a adora pe cei mai puternici, a te bucura de Înflorirea
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
din realitatea externă, de regulă prin observație sau experiment. Ele exprimă natura obiectelor sau a fenomenelor naturale direct accesibile și imediat inteligibile intelectului nostru. Ele sunt idei pozitive, certe, desprinse din experiență. bă Ideile estetice sunt expresia cunoașterii sensibile a frumosului și se formează prin contactul sau Întâlnirea cu operele de artă. Ele au o mare Încărcătură emoțională, trezind În noi sentimente legate de trăirea artistică În momentul Întâlnirii cu arta. Prin aceasta, valoarea lor este emoțională și se exprimă prin
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
și se formează prin contactul sau Întâlnirea cu operele de artă. Ele au o mare Încărcătură emoțională, trezind În noi sentimente legate de trăirea artistică În momentul Întâlnirii cu arta. Prin aceasta, valoarea lor este emoțională și se exprimă prin frumos. că Ideile filosofice au un caracter particular. Ele sunt considerate ca fiind reprezentarea intelectuală a unui obiect al gândirii (P. Foulquié, R. Saint-Jeană și, desemnează o categorie specială de obiecte, de un tip ideal. Spre deosebire de celelalte tipuri de idei care
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
toate doctrinele filosofice. Ideea morală s-a constituit treptat În decursul istoriei gândirii. Ea a fost dedusă din acțiunile persoanei umane. Pentru Socrate, fericirea, starea de sophrosynè o dă cunoașterea adevărului. Vechii greci au Întemeiat o doctrină morală care reunea frumosul cu binele (kalos kai agatosă. Iisus Își concentrează doctrina moralei creștine În afirmația pe care o face În fața discipolilor săi: „Eu sunt Calea, Adevărul și Viața” (Ego sum via, et veritas, et vita, Ioan, Ev., 14, 18Ă. Așa cum am arătat
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
către lumea valorilor, o lume ideală, pentru care nutrim admirație, respect și dorința de a ne integra În ea. În grupa sentimentelor ideale sunt incluse: aă sentimentele intelectuale, care cultivă adevărul, valorile rațiunii, ale cunoașterii; bă sentimentele estetice, care cultivă frumosul, valorile sensibile ale artelor; că sentimentele morale, care cultivă binele, valorile morale ale virtuților; dă sentimentele religioase, care cultivă credința și iubirea, comuniunea omului cu Dumnezeu. Din cele de mai sus se poate desprinde faptul că la baza situațiilor deschise
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
excese, de griji și sănătoasă din punct de vedere moral. Pentru Seneca „fericirea este de a avea un suflet liber, educat, echilibrat, neinfluențat de teamă și dorințe, pentru care singurul bun este onestitatea și singurul rău dezonoarea”. Binele, adevăul și frumosul sunt cele trei valori fundamentale care contribuie la Întemeierea fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum esse concordiam, spune Seneca. Cine sunt fericiții? La această Întrebare răspunsul
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
problema mea este În primul rând trupească. Eu mă afirm ca prezență sufletească, ca Înfățișare, numai prin intermediul trupului. Toți ceilalți mă văd și mă simt raportându-se permanent la prezența mea trupească, În sensul de bine sau de rău, de frumos sau de urât, de sănătos sau de bolnav, ca durere sau plăcere, ca suferință sau ca bucurie etc. Neliniștea, starea de angoasă o raportez la trup, pe când speranța ține de suflet. Angoasa mă Închide, pe când speranța mă deschide. Să insistăm
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
readuce lumea la starea de ordine de care s-a Îndepărtat. că Înțeleptul este un personaj aparte. El este cel care gândește, cel ce construiește și formulează idei pe care le transmite concetățenilor săi. El le revelează adevărul, binele și frumosul, valorile morale, viața cumpătată, abținerea de la violență, Înțelepciunea și concordia dintre oameni. dă Sfântul este un personaj Înrudit cu Înțeleptul. Dar În timp ce Înțeleptul cultivă valorile morale ale profanului, sfântul cultivă valorile spirituale ale sacrului. El reprezintă exemplul unei vieți de
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Împotriva acestora. Ceea ce-mi este mie sau altora de folos și nimic din ceea ce ar putea fi Împotriva mea sau a celorlalți. Trebuie să evit, să exclud orice acțiune imorală sau de natură perversă. Să cultiv binele, adevărul și frumosul. Sunt Însă situații În care actele mele psihomorale capătă o semnificație tentantă, dând impresia unei „permisiuni”. A. Bayet a vorbit, În sensul acesta, de o „morală diferențiată”. O atitudine morală, mai exact, care diferă „de la caz la caz”. Un spațiu
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
A fi vinovat este o decizie a supraeului moral. Este o raportare a consecințelor actelor mele la legea morală, la valorile morale, la ceea ce-mi este permis sau interzis. A fi vinovat Înseamnă a te opune Binelui, Adevărului și Frumosului. A fi și a face ceva contrar legilor morale. Ceea ce faci contrar legilor morale este rușinos, degradant, periculos și inuman. Aceste acțiuni apar ca negative, ca antimorale, abia după săvârșirea lor. Vinovăția este consecința actelor imorale sau amorale. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
Ce numai răul Îl voiește, Însă mereu creează numai bine. Astfel cum tot ce voi numiți păcat, Distrugere și rău E Însuși elementul meu”. Spre deosebire Însă de Mefistofel, personificarea pulsiunilor tenebroase ale inconștientului, Margareta este simbolul virtuților morale ale frumosului și binelui, al purității și perfecțiunii, pe care Faust le vede În felul următor (J. W. Goethe, Faust IĂ: „Frumoasă-i, Doamne! ce copilă! N-am mai văzut asemenea făptură. Are virtuți desigur, fără număr Roșeața buzelor și a obrazului
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
realitatea obiectivă a lumii exterioare. Aceste persoane preferă ficțiunea și formele artistice, realității lumii, ca pe un univers interior al imaginarului În care se regăsesc și cu care se identifică. Propriu acestui tip spiritual Îi sunt imaginile artistice, exprimate prin frumos. că Spiritele datoriei sunt cele dominate de ordine și de conștiința responsabilității. Acestea sunt spiritele care pun pe primul loc datoria, ca imperativ al oricăror acțiuni umane. Libertatea devine un mijloc prin care persoana Își poate exercita datoriile, ca acte
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
de această misiune nobilă pe care și-o asumă. fă Spiritele formative ocupă un loc special În această galerie de tipuri spirituale la care facem referință. Ele au ca scop educația, formarea omului În conformitate cu principiile umaniste ale adevărului, binelui și frumosului. Idealul lor este omul educat, cel care a interiorizat valorile, care trăiește În conformitate cu ele, devenind astfel propriul său stăpân. El este tipul Înțeleptului, care poate deveni, la rândul său, model și educator pentru ceilalți. Se poate desprinde, din cele de
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
cu ochii pe lăutari și uneori nervii lui simțeau zguduituri, care se oglindeau pe fața sa cea iscusită. Când ultimul acord se auzi, el Își apucă mâinile și pieptul său apăsat avu un suspin de ușurare. - Ah! cât e de frumos! zise el. Toți boierii bătură din palme; Liszt luă din buzunarul său un pumn de galbeni și turnându-i În paharul lăutarului zise: «Să bem amândoi, lăutarule!» Amândoi ciocniră paharele. Liszt era atât de impresionat Încât tremura, când turna pe
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
a stins flacăra esenței divine, adică a demnității. Ieșirea din spațiul sacru se soldează cu eșec pe planul realizării existențiale a omului. Sacrul permite perspectiva cea mai înaltă asupra lucrurilor și faptelor umane, de unde se văd clar binele și răul, frumosul și urâtul, esența și aparența, adevărul și minciuna, sublimul și mediocritatea, absolutul și relativul, deci lumea în categoriile ei distincte. Poetica lui D., în aspirația ei spre durabil și concentrare („Crearea unei lumi pe un spatiu suprascurt - acesta este prinosul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286886_a_288215]