5,542 matches
-
altfel. Înțelegea sensibilitatea unui motor și, într-o bună zi, fără urmă de îndoială, va ajunge un mecanic pe cinste. Se uită la ea cu mândrie în timp ce-și ștergea mâinile de o bucată de pânză de bumbac. Viitorul garajului Tlokweng Road Speedy Motors părea să fie asigurat. CAPITOLUL NOUĂSPREZECE Ce s-a întâmplat Lui Mma Ramotswe îi era frică. Îi mai fusese frică de două-trei ori de când era singura doamnă detectiv particular din Botswana (un titlu pe care încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
momente. — Unde ați găsit-o? întrebă Ganz. Nu era o întrebare la care să-mi vină ușor să răspund. Cum le spui unor părinți că trupul gol al fiicei lor a fost găsit într-un turn de anvelope dintr-un garaj nefolosit de pe Kaiser Wilhelm Strasse? I-am dat versiunea îndulcită, care nu cuprindea decât locația garajului. La asta avu loc un schimb de priviri foarte clar. Ganz se așeză jos, cu mâna pe genunchiul soției sale. Ea era tăcută, absentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
ușor să răspund. Cum le spui unor părinți că trupul gol al fiicei lor a fost găsit într-un turn de anvelope dintr-un garaj nefolosit de pe Kaiser Wilhelm Strasse? I-am dat versiunea îndulcită, care nu cuprindea decât locația garajului. La asta avu loc un schimb de priviri foarte clar. Ganz se așeză jos, cu mâna pe genunchiul soției sale. Ea era tăcută, absentă chiar, și avea probabil mai puțină nevoie de cafeaua lui Becker decât aveam eu. — Aveți idee
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
locuit deja. Traverse de metal goale pe care ar fi trebuit să fie terase, uși deschise în gol, astupate cu somiere răsturnate. — S-o luăm pe scurtătură, zise. Umblam printre stâlpii de ciment a ceea ce părea să fie un imens garaj părăsit și în sfârșit soarele ne lăsa în pace. Apoi am intrat într-un gang întunecat, acoperit de inscripții făcute cu spray, unde plutea o putoare de vespasiană amestecată cu un iz de friptură care venea cine știe de unde. Ușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în măsură să-l manevrez cu detașare și fără grabă, lăsând să transpară chiar și o anume plictiseală și permițându-mi luxul să mă lungesc asupra unor episoade secundare și a unor detalii nesemnificative. De câte ori scârțâie portița - eu stau în garajul plin de căzi din fundul grădinii - mă întreb din care din trecuturile mele sosește persoana care vine să mă caute chiar și aici: poate e doar trecutul de ieri și din acest cartier, măturătorul arab, scund de statură, care începe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
în mine - că în modul acesta aș putea să mă conving dacă, din întâmplare, nu mă cheamă pe mine... Fără a mă opri din alergat împing portița, intru în grădină, dau ocol casei, explorez terenul din spate, mă învârt în jurul garajului, al cămăruței cu unelte, pe lângă cușca câinelui. Totul pare pustiu, gol. Printr-o fereastră deschisă din spatele casei se vede o cameră în dezordine; telefonul, pe masă, continuă să sune. Oblonul se trântește; perdelele rupte se prind în ramele ferestrei. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
de mașină. De ce să te deranjezi? Deoarece, draga mea, vreau să petrec weekenduri romantice cu tine. Libertatea pe care ți-o oferă ar fi minunată pentru amândoi. În plus, postul de televiziune îmi va plăti s-o țin într-un garaj în oraș. Deci, ai vreo preferință? — Nu prea. — Haide, Leigh, zău așa. O s-o folosim foarte mult împreună. Chiar nu ai nicio preferință? — Nu știu...cele albastre, cred. Știa că e imposibilă, dar pe bune, ce-i păsa ei? Oricum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
băiat pe care își amintește cum îl chema, dar nu și cum arăta; și totuși demult nu se mai simțise acasă în casa aceasta cu cinci dormitoare. Leigh introduse codul de securitate (1-2-3-4, normal) pe tastarura panoului de comandă de la garaj și îi făcu semn lui Russell s-o urmeze. O parte din ea era dezamăgită că mama ei nu ieșise grăbită afară să o ia de mână, să-i admire inelul de logodnă și să-și șteargă lacrimile în timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
să-ți dăm noi niciun sfat, dai singur În gropi. În toate gropile. Ți am zis să nu iei hârb la mâna a treia din târg, ai luat. Mai bine luai logan, ajutai economia națională. Acu’ stai cu hârbul În garaj, dai cu cârpa și mergi cu troleibuzul. Sigur nu te-a cunoscut Cant vreodată? Sunt sigur că la tine s-a referit! N-ai decât să rămâi În greșelile tale, nouă ni se rupe, sper să-mi scuze Cant expresia
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
și ginerului, o dată e de ajuns. Era cufundat în aceste cugetări inutile, cu capul sprijinit de volan, când se apropie gardianul care veghea ieșirea din subteran, spunându-i, Dacă v-ați rezolvat problemele, vă rog să plecați, aici nu e garaj. Olarul spuse, Știu, porni motorul și plecă fără nici o vorbă. Gardianul notă numărul furgonetei pe o hârtie, n-ar avea nevoie s-o facă, îl știe aproape din prima zi când a devenit gardian în această subterană, totuși îl notă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
bătrânul ar fi trebuit să spună, Da, domnule, cuvinte simpatice și obediente, potrivite în orice situație, adevărul e că gardianul, mai mult decât iritat, e deconcertat, se gândește că nici el n-ar fi trebuit să spună, Aici nu e garaj, și pe un ton disprețuitor de parcă ar fi regele lumii, când nu e nici măcar al subteranei murdare unde își petrece zilele. Tăie numărul și se întoarse la post. Cipriano Algor căută o stradă liniștită unde să-și treacă timpul până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
fie viața, când unul își pierde curajul, celălalt își adună forțele și-l îmbărbătează. Lăsaseră furgoneta parcată la colțul unei străzi apropiate, acolo va rămâne până vor descărca și ultimul vas în groapa de lângă râu, apoi vor duce camionul la garaj, și, frânți de oboseală, mai mult morți decât vii, unul pentru că-și pierduse pe dreptele coridoare ale Centrului salutarul obicei al efortului fizic, altul pentru îndeajuns de cunoscutele dezavantaje ale vârstei, vor ajunge în sfârșit acasă, la lăsarea serii. Câinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
bea cupa amărăciunii până la fund. Datorită orei matinale, Marçal găsi un loc de parcare la numai vreo două sute de metri de Centru, va fi altfel când vor locui acolo, gardienii rezidenți au dreptul la uzufructul a șase metri pătrați de garaj în interior. Am ajuns, spuse inutil Marçal când opri. Centrul nu se zărea, dar se ivi imediat în fața lor după colțul străzii unde lăsaseră mașina. A vrut întâmplarea ca aceea să fie latura sau partea sau fața sau extremitatea sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
e cel puțin o oră până când ușile se vor deschide publicului. Locatarii care lucrează în Centru n-au nevoie să se prezinte, cei care trebuie să iasă nu traversează spațiile comerciale și de divertisment, coboară direct din apartamentele lor în garajele subterane. Marçal apăsă pe butonul de viteză rapidă când se opri liftul, peste câteva secunde ajunseseră la etajul treizeci și patru. În timp ce parcurgeau coridorul care ducea la zona rezidențială, Marçal explică că unele ascensoare erau pentru uzul exclusiv al locatarilor, azi l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
da un nume atât de ambițios imaterialelor operații ale memoriei, îmbrățișările și săruturile pe care și le-au dat. S-ar putea gândi unii că cel mai bun leac pentru suferințele lui Cipriano Algor ar fi să meargă imediat la garaj, să urce în furgonetă și să-i facă o vizită Isaurei Madruga, care, mai mult ca sigur, trece prin identice frământări ale trupului și spiritului, și că, pentru un bărbat în situația lui, căruia viața nu-i mai rezervă triumfuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
stătea în prag, îi făcea un gest de rămas bun cu o mână în timp ce-și astupa gura cu cealaltă ca să nu izbucnească în suspine. Pe curând, spuse, dar ea nu-l auzi. Liftul de mărfuri îl duse la garaj, acum trebuia să vadă unde lăsase furgoneta și dacă ea mai pornea după trei săptămâni în care nu se mișcase, uneori bateria îi juca feste, Numai asta mi-ar mai lipsi, se gândi, neliniștit. Dar teama lui nu se adeveri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Meritați amândoi. Și... Parker! ― Da? ― Când om ajunge în preajma Pământului și vei coordona departamentul cu controlul de ingineri, ține berea departe de gură! Gâlgâitul dispăru. Satisfăcut, Dallas închise și spuse. ― Hai să strângem mălaiul și să ne întoarcem acasă. La garaj, Lambert! Unghiul de ascensiune al lui Nostromo începu să se încline încet, Trecură mai multe minute până când se auzi un bâzâit regulat pe pupitrul navigatorului. ― Iată-l, îi informă ea. Exact unde trebuia să fie! ― Bine, (Dallas se aplecă către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
dă jos din patul primit ieri cadou de la hotelul de lângă gara din Nantes - pat căruia îi cunoaște toate arcurile pe dinafară - este să deschidă ușa de la balcon. Trebuie să aerisească pentru că majoritatea obiectelor de decor primite provin din magazii, debarale, garaje, pivnițe și poduri. Vede de pe balcon că în jurul casei s-au adunat deja câteva sute de simpatizanți ai mișcării Salvați-l pe Lionel! Se ferește deocamdată să fie văzut, pentru a nu da ocazia unor strigăte care i-ar putea
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
n are curaj să-i sune la ușă. Până și stagiarul Patrick a plecat spre comisariat, să-și facă raportul de rutină. Îl încheie cu clasicul: În timpul serviciului meu nu s-a întâmplat nimic deosebit. Dubele jandarmeriei sunt deja la garaj. Ca și mașinile pompierilor. Cele patru tancuri se retrag spre unitatea de blindate. Până și televiziunile și-au strâns catrafusele. Pe locul mitingului n-au rămas decât gunoaiele și televiziunea din România. Triplu Ve are o discuție cu redactorul-șef
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
În genunchi! Biserica aici de față e cu noi! Și cultura e cu noi! Să cântăm și noi încă o dată slavă lui Dumnezeu că am alungat dictatura! Jost teroriștii!“ A îngenunchiat plutonul. Burtăncureanu a făcut un ușor semn cuiva dinspre garaj. Apăru un ins durduliu, cu o lanternă în mână. - Vandaxoane, strigă Burtăncureanu. Adă niște lumânări de-alea mai groase. Și tricolorele, că avem musafiri. Peste câteva clipe veni flăcăiandrul cu un pachet de lumânări. Îl urma un ins burtos, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
cè ar avea nevoie de ceva cu care sè-i facè o gaurè prin burtè că sè scoatè de acolo bèiețelul adevèrat, Diana apèsându-și cu degetul arètètor buricul îi propune sè i-l scoatè prin buric, Atunci, lui Matei, pentru care garajul în care tata își ține sculele nu mai are nici o tainè, îi vine subit o idee, burghiul! Dar față, ascultând explicațiile despre burghiu ale bèiatului, închipuindu-și cu oroare un instrument asemeni unui pistol rotitor care sè dea o gaurè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
a primi un ajutor, oricât de nesemnificativ, din partea cuiva, înseamnă eșec, neputință. Nu se simțea în largul lui nici atunci când îlajutam să facă patul. Am traversat, mulțumind Cerului că zăpada i-a făcut pe șoferi să-și țină mașinile în garaj, spre deosebire de alte seri de Anul Nou. Oricum, număram în gând pașii care despărțeau apartamentul lui de locul unde ne aflam. Drept înainte, a treia la stânga și a doua la dreapta. Trebuia să reușim. Dar Patrick se mișca din ce în ce mai încet. De-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Mama!? îngăimă și căzu fără simțire... Se trezi în pat. Și pe astea trebuie să le iau și ridicându-se anevoie le îngrămădi pe toate într-o boccea. Cam mare, își zise și, fără să aleagă, aruncă peste gard, între garajele vecinilor, ciozvârte de alergări prin zăpadă, bucăți de frig, zâmbetele solare ale tovarășelor de joacă, zdrențe din înfățișările părintești la serbările școlare, seriozitatea toată a mersului încrezut prin mulțimea de spectatori care se dădeau la o parte ca la trecerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
se auzea prin difuzoarele mașinilor de poliție. Nu intrați în panică! Rămâneți pe locurile dumneavoastră! Calamitatea care se anunța a luat orașul prin surprindere în dimineața zilei de 15 iunie. Alertați, pompierii au lăsat pentru intervenție două furgonete superdotate în garaj și au pornit cu toate echipajele spre șoseaua de centură, având ca obiectiv oprirea cu orice preț a invaziei. TAB-urile armatei se intersectau cu Jeep-urile Jandarmeriei și cu amfibiile Marinei de Frontieră. Locatarii din cartierele mărginașe, Viziru, Buzăului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Și de acum încolo, ține-l pe blestematul de frate-tu departe de spital. Clar? — Sigur, Marty. Sigur. Marty Roberts ieși ca să-și mute mașina din spațiul de urgență. Dădu în marșarier și conduse la secțiunea rezervată pentru doctori, din garaj. Apoi rămase în mașină, pentru mult timp. Gândindu-se la Raza. O să-ți primești partea. Se părea că Raza începea să creadă că acela era programul lui și că Marty Roberts lucra pentru el. Raza făcea plățile. Raza decidea cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]