5,297 matches
-
mare măsură, de condițiile în care această instituție trebuie transpusă în practică. Modul în care statele (în special marile puteri) definesc agresiunea ori identifică victima și atacatorul, structurarea pe moment a sistemului internațional, dreptul pe care și-l rezervă statele suverane în a hotărî felul în care sunt dispuse să acționeze etc. toate acestea slăbesc forța aplicării principiului toți pentru unul. Dintr-o perspectivă mai largă, chiar dacă este departe de a fi soluția universală împotriva conflictelor armate interstatale, securitatea colectivă se
RELATII INTERNATIONALE by Radu-Sebastian Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1521]
-
ar consta din aceleași state direct amenințate ca și alianța care s-ar forma prin balansare în anarhie. Deficiențele practice ale mecanismului propus de Națiunile Unite sunt recunoscute chiar de Carta Organizației. Capitolul VIII al acestui document afirmă dreptul statelor suverane de a participa la acorduri regionale de securitate altfel spus, la alianțe. Consiliul de Securitate, ca organism specializat al Națiunilor Unite, poate chiar să facă apel la aceste formule regionale pentru punerea în practică a deciziilor sale de exemplu, implicarea
RELATII INTERNATIONALE by Radu-Sebastian Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1521]
-
lui J. Michelet, E. Quinet, A. Mickiewicz și este membru al Societății studenților români din capitala Franței. La București, iese, în 1847, Colecție din poeziile domnului D. Bolintineanu. B. îmbrățișează cauza revoluției de la 1848: este redactor-șef al ziarului „Popolul suveran” și membru al Comitetului central electoral care pregătea alegerile de deputați pentru Adunarea Constituantă. La înfrângerea revoluției ia drumul exilului: Paris (colaborează, aici, la „România viitoare”, editează, în 1851, „Albumul pelerinilor români” și, în 1854, lansează broșura propagandistică Les Principautés
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285807_a_287136]
-
Despre Viața lui Mihai Eminescu și despre cele trei volume (din cele cinci plănuiteă din Opera lui Mihai Eminescu de G. Călinescu, Vladimir Streinu scrie în ". Cu privire la biografia călinesciană criticul are aprecierile cele mai călduroase. G. Călinescu a avut intuiția suverană a vieții poetului: "Frumusețea este a imaginii concepute prescriptic și acreditată prin talent literar și selectarea expresivă de material istoriografic corespunzător." Exegezei îi găsește în schimb cusururi multiple, unele semnalate nedrept. Descrierea ineditelor eminesciene este socotită, cu suficiență, "simplă rezumare
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
lucizi ai marelui dispărut, s-au înscris pe coordonate afectiv-sentimentale cenzurate discret. Edgar Papu: Totul în acest om producea încântare: ținuta lui, trăsăturile lui, gândirea sa atât de frumos vertebrată, umorul său blând de om bun, devotamentul față de prieteni, disprețul suveran față de prostia infatuată, în sfârșit, toată eleganța stenică, încurajatoare pe care ne-o imprima în suflet o asemenea prezență. De aceea, pentru cei ce l-au cunoscut, amintirea lui Vladimir Streinu produce în conștiințe un fel de armonie, ca o
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
pînă la cot în banii publici, adică în impozitele și taxele noastre, aruncînd cu sutele de miliarde în băncile și firmele care se jucaseră atît de mult speculînd pe piețe încît erau altminteri în faliment. Așa au apărut celebrele "datorii suverane", pe care acum băncile se oferă să le finanțeze, cu dobîndă. Merci. Pentru ieșirea din criză rolul vital îl au piețele, așa contorsionate și de ultimele evoluții geopolitice și infailibile. Așadar, piețe libere și oameni liberi. Îl rog pe dl.
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
atît o face și în partea cealaltă. Este și aceasta o grilă prin care pot fi citite evenimentele din Ucraina. Dar, într-un plan mai larg, după mutarea centrului economiei mondiale în Pacific, principalele state asiatice și-au constituit fonduri suverane de investiții, cu care cumpără masiv, după cele mai liberale principii, active occidentale depreciate de criză. Putem astfel vorbi despre o maree care se retrage, sau despre un al doilea val al globalizării, care vine de astă dată de la Răsărit
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
extrem de prudentă. Volume monetare ceva mai importante ar putea oferi, sub formă de credit, Banca Europeană de Investiții. Dar problemele supraapreciatei monede Euro rămîn, ca și amenințarea de deflație, uniformizarea fiscală se dovedește foarte greu de realizat în practică, datoriile suverane sunt în continuare mari, șomajul încă depășește 20% în Spania și Grecia și 10% în Franța și Italia, competitivitatea economică este în continuare handicapată de costurile sociale excesive (exceptînd Germania care exportă 50% din producția sa), în hiperconcurența cu celelalte
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
consacrat al sărăciei. În acest timp, în Statele Unite, trăiesc 45 de milioane de oameni sub această limită, iar clasa mijlocie se subțiază, ca și în Europa. Se produce un fenomen de redistribuire a avuției la nivel global (vezi celebrele fonduri suverane), care nu are cum să nu genereze conflicte. Piețele emergente sunt piețe tinere, cu mare potențial de creștere, dar tinerețea e plină de năbădăi... Totuși, cum afirma recent Thierry de Montbrial: "Economie pură nu există. Sensul ultim al economiei este
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
din care reieșea clar faptul că Hague era hotârât să transforme euro într-un element cheie al campaniei sale: Aceste alegeri nu desemnează numai persoana care va forma următorul guvern. Ele vor hotărî dacă vom continua să avem un guvern suveran în această țară. Vor hotărî dacă vom continua să decidem asupra propriilor noastre probleme în viitoarele alegeri generale. Ieri, Tony Blair a arătat clar care îi sunt intențiile. În cazul în care va fi reales va accelera procesul de integrare
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
referire nu numai la guverne ci și la popoare. Concluzia la care trebuie să se ajungă este aceea că Comunitatea constituie o nouă ordine juridică de drept internațional în profitul căreia statele au limitat, chiar dacă în domenii restrânse, drepturile lor suverane și ale cărei subiecte sunt nu numai Statele Membre ci și resortisanții. Independent de legislația Statelor Membre, dreptul comunitar nu impune numai obligații ale individului, ci pretinde și acordarea unor drepturi care să se integreze în patrimoniul lor juridic. Van
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
cu instituții proprii, cu personalitate, cu capacitate juridică, cu capacitate de reprezentare internațională și în particular cu puteri reale derivate dintr-o limitare de competență sau dintr-un transfer de atribuții de la state la comunitate, acestea au limitat drepturile lor suverane și au creat astfel un corp de drept aplicabil resortisanților lor și lor înșiși. Această integrare în dreptul fiecărui stat membru a dispozițiilor din surse comunitare și, în general, a termenilor și spiritului Tratatului are drept consecință imposibilitatea statelor de a
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
a-și pierde caracterul comunitar și fără a chestiona baza juridică a Comunității însăși. Transferul efectuat de către state al ordinii juridice interne în profitul ordinului juridic comunitar al drepturilor și obligațiilor corespunzătoare dispozițiilor Tratatului implică o limitare a drepturilor lor suverane (Curtea de Justiție a Comunitaților Europene, 1964). Această decizie nu a fost lipsită de controverse. De fapt, însuși guvernul italian a invocat sentința nr. 14 din 7 martie 1964 de la Curtea Constituțională italiană privind constituționalitatea legii institutive a ENEL (Corte
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
zile, pe 31 mai, când primul ministru, Jean-Pierre Raffarin, renunță la funcție în favoarea lui Dominique de Villepin, un devotat al președintelui Republicii. La rândul lui, Sarkozy intră în executiv ca ministru de stat. Chirac acceptă rezultatul ca pe o "hotărâre suverană", dar îi avertizează pe cetățeni: "Să nu ne păcălim [...] această situație creează un context dificil pentru apărarea intereselor noastre în Europa". Rezultatul referendumului reprezintă o lovitură pentru președintele francez și pentru guvernul lui, și anunță consecințe negative pentru Europa (El
by Diego Varela [Corola-publishinghouse/Science/952_a_2460]
-
tocmai teoreticianul noii literaturi a epocii -, nu a ajuns să exercite asupra filosofului vreo influență. Artiștii grupați în mișcarea "Sturm und Drâng" (că Johann W. von Goethe, Jakob Lenz, Wilhelm Müller, Friedrich Klinger, Gottfried Bürger) erau tineri rebelați împotriva rațiunii suverane în ultima sută de ani și a dogmelor ei, dornici de noutate, de o cultură și de o producție literară națională dinamică și revoluționară. Și care, în dorința lor că poezia "să fie în primul rând umană"38, făceau din
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
inerția și opacitatea „spectatorului” sau a „cititorului” („Poezia modernă e un pumn mutând fălcile cititorului” - citim în Pe marginea unui festin). În ultimă instanță, această ruptură se manifestă ca izolare mândră a poetului - nou geniu romantic neînțeles - cu afișarea disprețului suveran față de „cercul strâmt” reeditat în societatea contemporană: „Zgârciți, numărați-vă în fiecare seară înainte de culcare puținele monede, scoase din uz, ale sufletului, pregătiți-vă alături paharul cu lapte al confortului egoist și mulțumit și adormiți fără vise și fără poeme
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
a urmărit, pentru un plus de coerență și claritate, prezentarea celor mai influente curente teoretice, discutarea acestor dezbateri făcându-se în subsidiar. Relațiile internaționale își datorează numele faptului că, cel puțin inițial, s-au concentrat asupra raporturilor dintre entitățile politice suverane care sunt statele. Doar statele poartă războaie, încheie păci, semnează tratate, doar statele acționează ca și cum ar fi nemuritoare. Ca și celelalte domenii ale științei politicului, relațiile internaționale au constatat o puternică presiune a altor actori asupra mediului în care evoluează
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
al XV-lea. Este adevărat că în cazul acestor orașe-state antice sau al imperiilor medievale putem vorbi despre o politică interstatală - totuși, despre politica internațională putem vorbi doar din momentul în care principalul, dacă nu unicul actor internațional devine statul suveran modern, cel mai adesea constituit pe un teritoriu locuit de un anumit grup național. Din această perspectivă, cadrele teoretice care vor ghida această analiză sunt cuprinse în două mari teorii structurale ale sistemului internațional. Prima este teoria lui George Modelski
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
și sfera externă a politicii. Pentru Morgenthau, de exemplu, principiile internaționalismului pot opera în sfera politicii interne tocmai datorită existenței unei autorități supreme însărcinate cu implementarea legislației, în vreme ce persistența politicii de putere caracteristice sferei internaționale se datorează absenței unei autorități suverane la scară globală: astfel, în domeniul relațiilor internaționale, pacea derivă nu atât din exploatarea principiilor internaționalismului liberal (raționalitate, justiție/drept, organizații internaționale și securitate colectivă), cât din respectarea principiilor perene ale balanței de putere (Ashworth, 2002, p. 37). Împotriva acestei
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
determină în mod fundamental relațiile între statele-națiune, este lipsa unei autorități superioare recunoscută de state. Cu alte cuvinte, sistemul internațional este anarhic. Acest principiu de ordonare a sistemului internațional conferă statelor din interiorul său libertatea de a decide în mod suveran și autonom care le sunt interesele și care sunt cele mai bune metode și căi de urmare și promovare a acestora. Tensiunea existentă la nivelul sistemului - impusă de caracteristica sa de a fi anarhic - este amplificată de faptul că puterea
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
grupate în subdomeniul studiilor de securitate. Prin importanța consecințelor, conflictele interstatale a obligat fiecare dintre curentele teoretice majore din relațiile internaționale să propună o explicație generică pentru apariția acestora. Se poate spune că explicația oferită pentru confruntările armate dintre actorii suverani a fost unul dintre criteriile de diferențiere cele mai importante între marile perspective. Pentru realiști, războiul este inevitabil, cauzat fiind de agresivitatea naturală a statelor. Tradiția liberală afirmă că războaiele apar ca urmare a nedezvoltării mecanismelor democratice sau din cauza neînțelegerilor
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
este, afirmă realiștii, o lume hobbesiană, a competiției, în care nu există o autoritate centrală de natură să impună ordinea. Acest fapt face ca fiecare dintre unitățile componente ale sistemului - statele - să-și urmărească pe cont propriu supraviețuirea ca entitate suverană sau, mai larg, apărarea valorilor ori intereselor, în primul rând a celor considerate fundamentale (independența, integritatea teritorială etc.). Ca termen generic, „securitatea” unui stat se referă în primul rând la lipsa amenințărilor la adresa acestor valori și interese, precum și la capacitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
cu mult mai sigură, evenimente dramatice impunându-se atenției. Doar în ceea ce privește Europa, se pot aminti prăbușirea regimurilor comuniste din partea răsăriteană a continentului, colapsul statului sovietic sau tragedia iugoslavă, lucruri inimaginabile cu câțiva ani mai înainte. Probleme considerate „interne” ale statului suveran nu mai puteau fi pur și simplu ignorate de relațiile internaționale - în particular, de studiile de securitate - pur și simplu datorită neliniștii pe care o generau liderilor politici și opiniei publice. Concluzia se impunea de la sine: nivelurile sistemic și statal
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
relațiile internaționale etc. În ceea ce privește definirea alianțelor, aceasta se află încă în centrul unei dispute între autorii din relațiile internaționale. Pe de o parte, Arnold Wolfers definește alianța ca fiind promisiunea unei asistențe militare mutuale între două sau mai multe state suverane (Wolfers, apud Snyder, 1997, p. 35), accentuând importanța angajamentului reciproc al statelor în cadrul alianței prin intermediul promisiunilor pe care și le fac, deci caracterului lor comunicativ. Glen Snyder, pe de altă parte, consideră alianța ca fiind o asociație formală de state
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
internațional, de capacitățile lor militare relative, gravitatea amenințărilor la adresa lor sau chiar absența acestora, polaritatea sistemică etc. Pentru Stephen M. Walt, alianța reprezintă relația de cooperare în materie de securitate formală sau informală deopotrivă între două sau mai multe state suverane (Walt, 1987, p. 1). În cele din urmă, spre deosebire de ceilalți autori, S.M. Walt accentuează importanța alianței ca angajament formal sau informal de un anumit nivel, ce presupune beneficii împărtășite de toți aliații și a cărei dezintegrare aduce tuturor aliaților costuri
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]