6,372 matches
-
se termină într-o atmosferă sordidă, de lovituri sub centură pe care personajele și le administrează reciproc. O realitate mai degrabă tristă, banală, fără nimic înălțător. Pe acest fond, Hasdeu compune însă o suită inspirată de tablouri în registru exclusiv comic: nuvela este de fapt o comedioară în cîteva acte. Vocația de dramaturg a scriitorului apare pentru prima oară cu forță vizibilă. Replicile dialogului țîșnesc în chip natural; comediograful extrage efecte hilariante din amestecul limbilor străine, ca și din ironiile de
Poliglotul literat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7668_a_8993]
-
1871. Ca și în Micuța, subiectul e banal și reia o schemă mult folosită în comedia românească de pînă la el, dar vioiciunea replicilor salvează ansamblul. Transformarea limbii române în jargon prin utilizarea abuzivă a diferitelor influențe străine provoacă efecte comice, ca și în Micuța, dar de nivel inferior. Dacă eliminăm tentativele lui Asachi ori Bolintineanu, drama românească istorică în versuri se impune odată cu Răzvan și Vidra, din 1867. Apariția ei nu va declanșa însă o serie. Pînă în primele decenii
Poliglotul literat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7668_a_8993]
-
conturez un personaj din ultimul meu roman, care sper să vadă cât mai curând lumina tiparului. Traducând cu tot dinadinsul și cu tot seriosul versurile tragediei clasice, necesare, și ne-posedând talentul unui adevărat poet, rezultatul mi se pare acum... comic. Totul sună ca produsele primilor poeți munteni, ocazionali, de dinaintea, cu mult, a lui Bolintineanu. închizând ochii, ofer cititorului, oarecum rușinat, scurte fragmente din actul 2, scena 5... ...Un vânt s-a înălțat în trupu-mi chinuit îl văd, roșesc, și-ndată
Fedra by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10987_a_12312]
-
față a României, depozitarul unui fond (sufletesc) autohton transpus în stil (în spirit) franțuzesc? "Nu trebuie citit direct în conținut fiindcă atunci într-adevăr nu lasă nici o speranță. Conținutul trebuie citit în expresia lui, în energia expresiei, în echivocul și comicul ei" (p. 42). Ajung la provocarea intelectuală a acestei cărți. Verdictele cioraniene par, de multe ori, toxice, prin deposedarea subiectului care le asumă de orice speranță. La un astfel de campion al deziluzionării vin, ca la Mecca, parcă toți ratații
"Apocalipticul" Cioran by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9564_a_10889]
-
par, de multe ori, toxice, prin deposedarea subiectului care le asumă de orice speranță. La un astfel de campion al deziluzionării vin, ca la Mecca, parcă toți ratații, cloșarzii, informii și neisprăviții Parisului. Dar Cioran e de fapt un autor comic, un voios al umorii negre, un prăpăstios stenic, cum spune Livius Ciocârlie, care "îți dă și bucuria artei, și ocazia să-ți spui, ușurat: slavă Domnului, lucrurile nu stau chiar așa de rău" (p. 40). Din fericire pentru el - și
"Apocalipticul" Cioran by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9564_a_10889]
-
artei. Până aici povestea pare cunoscută. Doi poeți deveniți prozatori își trăiesc destinul scriitoricesc în viteze diferite. Unul resemnat după consacrare, celălalt își prelungește inocența și amână debutul. Începutul romanului e anemic mai ales prin ideile livrate. De pildă, e comică ambiția lui Cazimir de a testa țăranii cu privire la literatura actuală, la fel limbajul colorat, păstrând o evidentă familiaritate de subsol, ce nu se potrivește nicidecum profilului celor doi literați trecuți de 40 de ani. În plus, după cunoscutele-i diatribe
Stand by by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/3557_a_4882]
-
cade toată pe umerii Măscăriciului, iar Codrea își asumă nu doar cu un curaj remarcabil, ci chiar cu evidentă plăcere de a risca, deopotrivă apropierea la o răsuflare de spectatori și austeritatea mijloacelor scenice. Joacă frumos, sincer, proaspăt, chiar dacă registrul comic în care, cu evidență, excelează prin însușiri, e prea puțin exploatat. În absența risipei de imaginație dovedite sub „Umbrele pentru Lacrimi“ de Ovidiu Mihăiță, farmecul „Cetății lucrurilor care Nu există“ datorează enorm muzicii lui Tibor Cari și, mai ales, obiectelor
Agenda2005-43-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/284319_a_285648]
-
direct a venit cu un dublu câștig fiindcă, în inițiativa noastră, am reușit să ne facem aliați în primul rând teatrele din întreaga țară. Am început, cum nimeni nu credea, anul trecut cu Teatrul Municipal din Baia Mare prin spectacolul Istoria comică a doctorului Faust, am continuat cu Teatrul Tony Bulandra din Târgoviște, imediat după am avut un Shakespeare în viziune Purcărete la Teatrul Național Marin Sorescu din Craiova. E clar că în 2009 vrem să continuăm linia asta. Tot în 2008
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7535_a_8860]
-
în care IQ a intrat; multe glume sînt acum transpuse și în română, în care se dezvoltă și destule jocuri de cuvinte și formule expresive noi. Sigla - tratată ca un substantiv comun, adaptată gramatical prin articulare - produce efecte de contrast comic prin integrarea în contexte tradiționale, de pildă în scenariul basmului, pentru care era consacrat limbajul arhaizant-popular: , Ce ține boierul să verifice? Fecioria fetei? Hărnicia ei? Nici vorbă. IQ-ul" (România literară, 30, 2003, 20). În spațiile de pe internet deschise discuțiilor
IQ -ul by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11481_a_12806]
-
ochiul, în ultimii ani, presat de vârstă, și către memorii și jurnal. Dar să revin la Ștefan Cazimir. I-am citit de atunci cred că tot ce a publicat prin reviste și mai târziu cărțile, cele despre Caragiale (Caragiale. Universul comic, I.L. Caragiale față cu kitschul, De ce, nene Iancule ?), Alfabetul de tranziție, Honeste scribere, Potcoave cu purici, iar acum această Epistolă către Odobescu (Ed. Palimpsest, 2010). Pe aceasta am citit-o de două ori, întâi în România literară, unde a apărut
Un cărturar ludic by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5260_a_6585]
-
la Adrian Maniu. Spre a nu mai vorbi de Sadoveanu sau de Al. Cazaban, vânători de clasă ei înșiși, peste tot prezenți în Epistolă, sau de Nicolae Tăutu, poet minor uitat dar autor de farse vânătorești memorabile. Terenul farsei, al comicului creat de lăudăroșenia vânătorească, viciul benign al mai tuturor vânătorilor, de la Tartarin din Tarascon la baronul Münchhausen, acest teren al comicului este copios exploatat de Ștefan Cazimir, cum era și de așteptat. „Evanescența hotarului dintre fantezie și realitate”, despre care
Un cărturar ludic by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5260_a_6585]
-
prezenți în Epistolă, sau de Nicolae Tăutu, poet minor uitat dar autor de farse vânătorești memorabile. Terenul farsei, al comicului creat de lăudăroșenia vânătorească, viciul benign al mai tuturor vânătorilor, de la Tartarin din Tarascon la baronul Münchhausen, acest teren al comicului este copios exploatat de Ștefan Cazimir, cum era și de așteptat. „Evanescența hotarului dintre fantezie și realitate”, despre care-i vorbește Cazimir lui Odobescu, îi inspiră o baladă- parodie despre incredibila „întâmplare” cu leul întâlnit în Munții Carpați. Nu mă
Un cărturar ludic by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5260_a_6585]
-
Marină Constantinescu Ne aflam aproape de sfîrșitul stagiunii. Tristă, săracă, alarmantă. Pe 14 iunie însă, am trăit bucuria și emoția unui spectacol splendid: Iluzia comică de Pierre Corneille în regia lui Alexandru Darie, la Teatrul de Comedie. Și mi-am adus a-minte de Visul unei nopți de vară, pus în scenă imediat după Revoluție, spectacol care a bătut cinci continente și care, paradoxal, i-
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
a lucra afară. Și la Freiburg, si la Tokio, de exemplu, oamenii pe care i-am întîlnit, intersectîndu-mă cu urmele lui, se luminau la fața, pur și simplu, cînd îi pomeneam numele și îmi înșirau povești peste povești. În Iluzia comică se împletesc, desigur, multe dintre elementele recognoscibile ale stilului Darie, este și o însumare a spectacolelor de pînă acum realizate împreună cu scenografa Maria Miu și cu o trupă în adevăratul sens al cuvîntului. Ei i s-a adăugat pe parcurs
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
unui soi de aristocrație teatrală: dorul de Giorgio Strehler. se simte minunată și protectoare peste acest spectacol. Tonurile costumelor, eclerajul atît de rafinat, jocul umbrelor chinezești, imaginile picturale, stilul rostirii, toate ne duc cu gîndul la Insula sclavilor, la Iluzia comică, montări ale lui Strehler, dacă ar fi să le numim doar pe acestea. Este un omagiu pe care Alexandru Darie a simțit nevoia să i-l aducă acestui maestru al teatrului pe care regizorul nostru l-a cunoscut la Milano
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
Teatrul Bulandra face parte. Viața stă sub semnul morții. Cea mai importantă carte a lui Strehler se numește Un theâtre pour la mort. Toate experiențele vieții sînt de fapt șanse pregătitoare pentru marea întîlnire, majoră și definitivă: moartea. Piesa Iluzia comică este pusă pentru prima oara în scenă la noi. O piesă din secolul XVII, aparținînd lui Corneille, o comedie în fond, este transformată de Alexandru Darie și încărcată de o semnificație fundamentală: rolul și prețul teatrului, astăzi, în cetate. Utilizînd
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
Alexandru Darie dau un ritm alert piesei și, implicit, spectacolului. Nu este prima colaborare între ei. Au lucrat și la Mephisto. Jocuri de cuvinte însoțite de punctare pe gest și mimica, meșteșugite special pentru a stîrni rîsul la această iluzie comică. Cînd momentele romanțioase ar fi pe punctul să lase un gust sălciu, Alexandru Darie dezvolta un plan doi, un contrapunct, încărcat de gag-uri, ironie, umor de mare clasa, o extraordinară soluție pentru un text ce ar putea să pară
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
fi pe punctul să lase un gust sălciu, Alexandru Darie dezvolta un plan doi, un contrapunct, încărcat de gag-uri, ironie, umor de mare clasa, o extraordinară soluție pentru un text ce ar putea să pară prăfuit sau banal. Iluzia comică este un spectacol de mare ținută, unitar, împlinit în toate planurile spectacologice, plin de rafinament, un spectacol care lucreaza efectiv benefic asupra spectatorului. Este unul dintre cele mai frumoase spectacole pe care le-am văzut în ultimii ani. Este un
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
ai creației sale, magicianul, sublimul dirijor al iluziei! Viață și moartea sînt preamărite pe scenă. Doar acolo, moartea durează o secundă. De aceea putem suporta tragedia și dusul rece pe care Darie ne obligă să-l facem, alternînd brusc registrul comic cu cel tragic. Dar numai pe scena miracolul are loc. La sfîrșitul spectacolului, Alcandre se ridică și ne mulțumește, împreună cu trupa, pentru aplauze. Și publicul mulțumește pentru această jucărie-bijuterie pe care a primit-o în dar. Este o plăcere să
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
rezoneur. Ea pare că se naște atunci, învîrtind cele două cutii muzicale de pe scenă. Bob Wilson a mărturisit că s-a apucat să facă teatru cînd a văzut luminile unui spectacol al lui Strehler. Poate un tînăr spectator la Iluzia comică a lui Darie să-și dorească, văzînd poezia luminilor din această montare, să facă teatru. Un lucru pe care Darie știe să-l facă se vede din nou, dar cu reușită totală: muncă cu actorul. Absolut toți actorii, o trupă
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
Isabelle; Șerban Cellea - Geronte; Dorina Chiriac - Lyse; Dan Astilean - Pajul, Ucigașul; Bianca Cristea - Sufleur. Rar am văzut că actorii din distribuție să fie toți foarte buni și generoși, să joace cu atîta libertate și bucurie, să se topească în Iluzia comică. Și jur, n-a fost doar o iluzie!
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
la activ să afirme..." (blogspot.com); "mama a vreo 2 copii și soția unui nene" (idieta.ro); "li s-a terminat programul, după cum spunea o tanti în gura mare, o tanti care lucrează în slujba cetățeanului" (brandingromania.com) etc. Efectul comic al acestor utilizări provine din mimarea cu intenție ironică a atitudinii respectuos-admirative și a limbajului infantil. În argoul interbelic, substantivul nene a fost înregistrat și cu sensul de "patron al unei case de toleranță"; "întreținut (și apărător) al unei femei
"Nene" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9123_a_10448]
-
primit Premiul „Alfred Döblin”, fondat de Günter Grass, laureat al Nobelului pentru Literatură. Juriul care i-a atribuit acum lui Ruge Premiul German al Cărții a apreciat forța epică a romanului firește, în varianta sa definitivă, precum și componentele sale anecdotice, comice, deși în sine, saga ramificatei familii este departe de a fi una veselă. Dimpotrivă, evenimentele narate din 1952 și pînă în anul 2001 sunt focalizate din perspectiva celui mai tînăr membru al familiei, Alexander, alias Sașa, bolnav de cancer, frustrat
Pe drumul cărții - De la Göteborg la Frankfurt pe Main by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/5173_a_6498]
-
Comic Sans, inventat în anii ‘90 de Vincent Connare, angajat al Microsoft, are renumele de cel mai antipatizat font din lume. Noul fel de a scrie a apărut din dorința lui Connare de a diferenția „vorbele” unui câine dintr-un desen
Fontul cel mai nesuferit () [Corola-journal/Journalistic/3283_a_4608]
-
lume. Unii au ajuns să-l urască atât de mult, fiindcă pare neserios, încât doi designeri au creat chiar un site care cere ca fontul să fie interzis. În replică, părintele lui spune că nu se mai poate trăi fără Comic Sans, câtă vreme, undeva în Provence, singurul restaurant din oraș și-a scris meniul cu el, și chiar și Vaticanul l-a folosit într- un album foto. Nu pot fi decât motive de mândrie pentru inginerul atât de blamat de la
Fontul cel mai nesuferit () [Corola-journal/Journalistic/3283_a_4608]