4,258 matches
-
unei mici tachinării oneste legate de fata aaceea. Ea ar pecetlui prețioasa lui intimitate cu Myatt. Când primul fel de bucate se află deja pe masă, reveni iar asupra subiectului: — Mai spune-ne câte ceva despre isprăvile domnului Myatt. — E foarte drăguță, spuse Janet Pardoe, cu Înduioșare evidentă. Domnul Savory aruncă o privire spre Myatt, ca să vadă dacă acesta nu se simțea jignit, dar lui Myatt Îi era mult prea foame. Își savura prânzul lui Întârziat. — Evoluează pe scenă, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
spuse Myatt, dar s-a petrecut ceva stânjenitor. De aceea nu m-am mai dus la ei. — Spune-mi. Hai, nu fi prostuț. Trebuie să-mi spui! Te rog! Ei bine, eram cu o prietenă. Părea o bucățică tânără și drăguță. — O fată din ansamblu? „Fetițele lui Dunn“ Începură să cânte: Dacă vrei să spui expres, Sentimentul ce te-ncearcă, Când te ia cu frig deodată Și-uneori cu cald. — Nu, nu. Era secretara unui prieten de-al meu. Navlositor. Vino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
și suflă scurt și sec. La cincizeci de metri distanță, darda se înfipse în inima mănunchiului de banane. Făcu un gest satisfăcut: — Place la om, admise el. Indianul arătă atunci spre fată, care stătea nemișcată. — Kano vinde soră, insistă el. Drăguță. Foarte drăguță. Tânără. Foarte tânără... atinse cu mâna maceta celuilalt. Trei, ca asta. Refuză cu hotărâre: — Om nu vrea femeie, spuse el. Indianul păru că se înarmează cu răbdare. Două macete și trei cârlige, oferi el. — Nu! — Două macete! — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
scurt și sec. La cincizeci de metri distanță, darda se înfipse în inima mănunchiului de banane. Făcu un gest satisfăcut: — Place la om, admise el. Indianul arătă atunci spre fată, care stătea nemișcată. — Kano vinde soră, insistă el. Drăguță. Foarte drăguță. Tânără. Foarte tânără... atinse cu mâna maceta celuilalt. Trei, ca asta. Refuză cu hotărâre: — Om nu vrea femeie, spuse el. Indianul păru că se înarmează cu răbdare. Două macete și trei cârlige, oferi el. — Nu! — Două macete! — Nu! Kano se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
coama muntelui Galaad. 2. Dinții tăi sunt ca o turmă de oi tunse, care ies din scăldătoare, toate cu gemeni, și nici una din ele nu este stearpă. 3. Buzele tale sunt ca un fir de cîrmîz, și gura ta este drăguță; obrazul tău este ca o jumătate de rodie, sub măhrama ta. 4. Gîtul tău este ca turnul lui David, zidit ca să fie o casă de arme; o mie de scuturi atîrnă de el, toate scuturi de viteji. 5. Amîndouă țîțele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
E.: gluma-i glumă, dar asta-i prea... nu, Încă nu m-am sclerozat... știu, știu, mi-ai povestit... nu ți-a dat masa... n-am uitat... zgîrcit, da... și măgar, de acord... nici așa... merci, cine, mama Grahilor? foarte drăguț... a, marchiza Îngerilor, ei, da, așa mai merge - un rîs copilăresc se insinuează printre cuvinte - vezi că știi, tot primăvara... o escapadă, de ce nu? Obișnuitele ei momeli. Parcă În sîmbăta aceea acum doi ani, cînd a Întîrziat patru ore și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
și să-i hrănești, dacă vrei. Zâmbi din nou. Și poate aduci și niște înghețată? Așa îmi dezumflă Clio accesele de panică, aducându-le înapoi în aceeași lume familiară a datului cu aspiratorul și-a emisiunilor duminicale de televiziune. Fiind drăguță și făcând apel la copilul din mine - nu face nimic, uite ceva distractiv - făcând călduroase trimiteri la lucruri sigure și fericite. Profunda și sincera bunătate a lui Clio - îi puteți spune chiar instinct matern - e ceva ce majoritatea prietenilor noștri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
E doamna Fraser, da, acea doamnă Fraser. O mică licitație Între prieteni i-ar da prilejul să facă, În mod discret, o donație pentru cauză. — Față de mine, Însă, Îmi face impresia că sînteți cam indiscret. — O, sînt niște persoane foarte drăguțe. Aș vrea să le cunoști, domnule... — Nu cred că-i normal, la o tombolă, să Împiedicați oamenii să-și ia premiile pe care le-au cîștigat, replică Rowe cu Încăpățînare. — Bine, dar oamenii nu vin În asemenea locuri ca să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
de pîine și o aruncă În rîu; un pescăruș o prinse din zbor, depărtîndu-se de ceilalți, și lunecă dincolo de bărcile răzlețe și de fabrica de hîrtie, ca o pată albă În direcția coșurilor Înnegrite de pe Lots Road. — Hai veniți Încoace, drăguțelor, zise omul Întinzîndu-și o mînă, care deveni numaidecît teren de aterizare pentru vrăbii. SÎnt „Nenea“ lor, Îl ele cunosc pe „Nenea“, adăugă individul, și-și vîrÎ o bucățică de pîine Între buze, astfel Încît vrăbiile Începură să ciugulească din ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
apoi Întoarce pagina. În ciuda rezultatelor excelente, stă În ultima bancă. Condițiile regatului sunt precare. 6 Într-o după-amiază de vară, când Încă locuia În Yonne, Michel alergase pe pajiște cu verișoara sa Brigitte. Brigitte era o fată de șaisprezece ani, drăguță și de o bunătate extremă, care câțiva ani mai târziu avea să se mărite cu un dobitoc sinistru. Era vara lui 1967. Ea Îl ținea de mâini și Îl rotea În jurul ei, apoi se prăvăleau amândoi În iarba proaspăt cosită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
a mutat În Seine-et-Marne, mai aproape de fiicele ei. Într-o primă perioadă, viața lui Michel nu s-a schimbat prea mult. Crécy-en-Brie e situat la doar cincizeci de kilometri de Paris, iar pe atunci Încă era un sat. Un sat drăguț, cu case vechi; Corot a pictat aici câteva pânze. Un sistem de canale deviază apele râului Grand Morin, drept care Crécy este abuziv numit, În unele prospecte, Veneția ținutului Brie. Puțini dintre locuitorii săi lucrează la Paris. Majoritatea sunt angajați la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
feselor. În cazul ideal, aceste organe capătă un aspect Împlinit, armonios și rotunjit; contemplarea lor trezește atunci la bărbat o dorință intensă. Ca și maică-sa la aceeași vârstă, Annabelle avea un trup foarte frumos. Dar chipul maică-sii fusese drăguț, plăcut, și atât. Nimic nu anunța Încă șocul dureros al frumuseții fetei, iar mama ei Începu să se teamă. De la tată, de la ramura olandeză a familiei, Annabelle moștenea desigur ochii mari, albaștri, și părul blond, bogat; dar numai o Întâmplare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
a fratelui său; el consimți. Trecuse aproape o oră, tăcerile se prelungeau, când vocea Annabellei răsună În grădină. Michel se repezi la fereastră, o chemă Înăuntru. În clipa În care intra pe poarta grădinii, Janine Îi aruncă o privire. „E drăguță, prietena ta...”, spuse ea cu un ușor rictus al gurii. Remarca ei Îl lovi pe Michel ca o plesnitură de bici, chipul i se descompuse. Urcându-se În Porsche, Janine trecu pe lângă Annabelle, o privi În ochi; era o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
scos un geamăt ușor. Asta m-a excitat teribil, m-am ridicat din nou și i-am dat jos chiloții. De data asta n-a mai protestat, ba chiar a ridicat picioarele ca să mă ajute. Nu, nu era o fată drăguță, dar avea o păsărică sexy, la fel de sexy ca a oricărei alte femei. A Închis ochii. Când i-am strecurat mâinile sub fese, și-a desfăcut complet coapsele. Asta m-a excitat În asemenea hal că am ejaculat pe loc, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
s-o vadă mai frumoasă (de altfel, prudent, evitase s-o mai caute), Bruno se simțea ceva mai sigur pe el. Această primă cucerire nu fusese totuși urmată de altele, iar când Încercă s-o sărute pe Sylvie, o brunetă drăguță, foarte sexy, din aceeași clasă cu Annabelle, fu repezit cât colo. Totuși, o fată Îl acceptase, puteau fi și altele; și Bruno Începu să Încerce un vag sentiment protector față de Michel. În definitiv, era fratele lui, iar el era mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
că o va Înlocui foarte repede, poate o făcea chiar acum. În aceeași seară, la o cină Între amici, Laurent povesti cu entuziasm cazul Annabellei. Pentru fete ca ea luptaseră ei, spunea Laurent; pentru ca o fată de abia șaptesprezece ani („drăguță, pe deasupra”, Îi veni să adauge) să nu-și distrugă viața din cauza unei aventuri de vacanță. Annabelle se temea cumplit de Întoarcerea la Crécy-en-Brie; În fapt, nu s-a Întâmplat nimic. Era 4 septembrie; părinții o felicitară pentru pielea bronzată. Află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
de fier; În plus, pleoapele Îi erau umflate pe dedesubt, dând profunzime privirii - semn după care poți adesea recunoaște femeia catolică sau chiar mistică (iar uneori, e drept, pe alcoolică). Păr lung și negru, piele foarte albă, cam slabă, dar drăguță. În fața ei se așezase o fată cu părul blond-roșcat, genul helveto-californian: pe puțin un metru optzeci, trup perfect, impresie de sănătate terifiantă. Era animatoarea atelierului tantra. În realitate, era născută la Créteil și o chema Brigitte Martin. În California Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
se trânti alături. Un tip În trecere Îi strigă brunetului: „Salut, Karim!” Cel astfel numit agită mâna În chip de răspuns, fără să-și Întrerupă discursul. Catolica Îl asculta În tăcere, lungită pe spate. Între coapsele delicate, avea o tufă drăguță, proeminentă, cu părul creț și negru, un deliciu. În timp ce-i vorbea, Karim Își masa alene boașele. Bruno se culcă la pământ și se concentră asupra părului pubian al catolicei, la un metru În fața lui: era o desfătare. Adormi buștean. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
precum și unor patroni de IMM-uri. E amuzant să constatăm că această eliberare sexuală a fost uneori prezentată sub forma unui vis comunitar, când În realitate era vorba de o nouă etapă În dezvoltarea istorică a individualismului. După cum o arată drăguțul cuvânt „menaj”, cuplul și familia reprezentau o ultimă insuliță de comunism primitiv În sânul societății liberale. Eliberarea sexuală a avut ca efect distrugerea acestor comunități intermediare, ultimele care separau individul de piață. Acest proces de distrugere continuă și În zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
africane... sunt prea... Prea cum? Îi Înțelegea tulburarea. Prea primitive? Evident, nu. Prea ritmate? Era deja la limita rasismului. Hotărât lucru, nu puteai spune nimic despre tâmpeniile astea de dansuri africane. Biata Sophie, Încerca să nu supere pe nimeni. Era drăguță cu părul ei negru, cu ochii albaștri, cu pielea foarte albă. Avea probabil sâni mici, dar foarte sensibili. Era probabil bretonă. — Ești bretonă? o Întrebă el. — Da, de la Saint-Brieuc! răspunse ea bucuroasă. Știi, mie-mi plac dansurile braziliene..., adăugă ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
nu mai simțise atâta plăcere. 7 CONVERSAȚIE DE RULOTĂ Rulota Christianei era la vreo cincizeci de metri de cortul lui. Intrând, ea aprinse lumina, scoase o sticlă de Bushmills, umplu două pahare. Zveltă, mai scundă decât Bruno, fusese desigur foarte drăguță; dar trăsăturile obrazului fin erau ofilite, ușor atinse de cuperoză. Doar părul Îi rămânea superb, mătăsos și negru. Ochii albaștri erau blânzi, puțin triști. Părea să aibă vreo patruzeci de ani. — Uneori mă apucă așa, mă culc cu oricine, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
are ocazii să facă sex; dar nu va mai fi niciodată iubită. Așa sunt bărbații, asta-i tot. — Christiane, spuse Bruno Încet, exagerezi... Uite, acum, aș vrea să-ți fac plăcere. — Te cred. Am impresia că ești un om destul de drăguț. Egoist și drăguț. Christiane Își scoate cămașa, se lungi de-a curmezișul patului, Își puse o pernă sub fese și Își desfăcu coapsele. Mai Întâi, Bruno Îi linse Îndelung vulva de jur Împrejur, apoi Îi excită clitorisul cu limbi ușoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
facă sex; dar nu va mai fi niciodată iubită. Așa sunt bărbații, asta-i tot. — Christiane, spuse Bruno Încet, exagerezi... Uite, acum, aș vrea să-ți fac plăcere. — Te cred. Am impresia că ești un om destul de drăguț. Egoist și drăguț. Christiane Își scoate cămașa, se lungi de-a curmezișul patului, Își puse o pernă sub fese și Își desfăcu coapsele. Mai Întâi, Bruno Îi linse Îndelung vulva de jur Împrejur, apoi Îi excită clitorisul cu limbi ușoare și rapide. Christiane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cerut dragostea; eram deprimat, nemulțumit de viața mea, și l-am respins - așteptând să-mi meargă mai bine. Pe atunci nu știam că anii aceștia trec atât de repede. Între șapte și doisprezece ani, copilul este o ființă minunată, e drăguț, isteț și deschis. Poate Înțelege orice și se bucură de viață. E plin de iubire și tot ce-și dorește este iubirea pe care i-o dăruim. Pe urmă, totul se strică. Totul se strică, iremediabil. Michel Înghiți ultimele două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Înainte faci parte din misiunea lui profetică, sacerdotală și regală.” Spectacolul m-a impresionat atât de mult că m-am Înscris Într-un grup Credință și Viață care se aduna În fiecare miercuri. În grup era o tânără coreeancă, foarte drăguță, imediat mi-a venit s-o Încalec. Era delicat, știa că sunt Însurat. Într-o sâmbătă, Anne a primit grupul la noi acasă, coreeanca s-a așezat pe canapea, purta o fustă scurtă; toată după-amiaza m-am uitat la picioarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]