6,028 matches
-
ascuns în zenana. Ai înțeles? Pran încuviințează. — Isuse! repetă englezul, care stă să izbucnească în lacrimi. Diwan-ul se uită urât la Pran. — Ăsta este? Sper c-a meritat banii. De unde ziceai că l-ai adus? — Agra, sâsâie Khwaja-sara. — Ei bine, exclamă fotograful cu satisfacție. Iată-te aici! — Patroana bordelului mi-a spus că a fost bine instruit. — E frumușel. — Le-am cerut să-mi dea ce au mai bun. Simțindu-și dintr-o dată gura uscată, Pran își plimbă privirea de la unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
o încăpere cu o bătrână, care face cam multe grimase și are ochii înnegriți cu kohl. Pran o înțelege. Atunci se întoarce barcagiul care făcuse planuri cu un asociat, un mustăcios. Nu durează mult și Sylvia își pierde veșmintele. — Dumnezeule! exclamă maiorul, în timp ce Birch râde. — Păstrați-vă cumpătul, domnilor, acesta este doar începutul. Birch are dreptate. Articol cu articol, Sylvia este dezbrăcată de restul hainelor, rămânând într-o pereche de ciorapi negri. Când tânărul începe să se dezbrace și el, maiorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
curând va simți puterea înaintașilor curgându-i prin vine. Sfântul îl conduce și la plecare se oprește să culeagă monedele de aur pe care conducătorul recunoscător le-a risipit în fața lui pe podea. Soarele ajunge la zenit și maiorul Privett-Clampe exclamă „ce amabil și ce frumos!“ pe când desface o fotografie înrămată, cu portretul vopsit în roz al Impăratului-Rege. Un dar bun și sigur. Unul care te face să știi de care parte se află credința și loialitatea celui ce i l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în dormitorul nostru, unde, cu nerușinare se servea dintr-una din micile mele cutii din Cașmir. Știi, acele papier mâché pe care le-am primit la Gulmarg. Ce femeie! Când am intrat, nici n-a reacționat! Dar nici un pic! A exclamat doar: „ce frumoase sunt!“ și le-a vârât în poșetă. N-am știut cum să reacționez. Bine că te-am găsit, Gus! Ce vei face? Gus? Gus flutură din mâini. — Alifie! abia rostește. Poate că asta ar rezolva problema. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
era în vigoare de două zile. Sacagii și gunoierii au evitat zona. Nimeni, în afară de rezidenții din acea zonă, n-a fos nevoit să înfrunte soldații. Jgheaburile și ulucile erau pline de gunoaie și excremente încinse de soarele puternic. — La naiba! exclamă unul dintre soldați. Ce faci aici? Pran realizează cu teamă că lui i se adresase. Sergentul și celălalt soldat se uită în jur, la fel de surprinși. L-ar putea ataca imediat, l-ar aresta, l-ar face să se târască, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sau la picnic), când ușa magazinului se deschide și un bărbat între două vârste, în uniformă de infanterie iese, ducând un pachet în brațe. — Bună dimineața, zice acesta. — Bună dimineața, răspunde Bobby, surprins că i se adresase. — Ce zi afurisită! exclamă ofițerul. Cum puteți ieși fără pălărie? E foarte periculos soarele ăsta. Aveți grijă. Bobby vrea să spună ceva, dar bărbatul a pornit-o deja pe drum, fluierând. Este uimit. Pe ce ton ciudat i se adresase! Ca de la bărbat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
parfum sufocant, cu miros de portocale. Bobby își arcuiește spinarea atingând barul, în încercarea de a se depărta cât mai mult. Simte că nu mai are aer. — Ești un tip rău, îi spune șuierând. Deja ești foarte rău. — Deja? Ea exclamă: — Ești foarte tânăr! Cu țigara în mână, îi mângâie obrazul, foarte aproape de ochi, îi zâmbește și parcă ar vrea să-i spună mai mult, când apare un bărbat care o bate pe umăr. Are fața marcată de vărsat și roșcovană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
nas, dar îl vede pe Bobby. — Aleluia! Cineva cu coarde vocale! Numele meu este Bridgeman. Animalul ăsta este o rușine. N-ai idee unde aș putea găsi o târfă pe aici? Bobby încuviințează prudent. Bridgeman se luminează la față. — Ha! exclamă, de parcă ar fi câștigat cel mai dificil punct într-un joc, apoi pocnește satisfăcut crupa vacii. Du-mă acolo, imediat. Cum ai zis că te cheamă, prietene? Bobby nu apucase să-și spună numele și nu considera că-l va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din urmă că englezul mai „vrea o rundă“, cu ea de data asta. Un alt interludiu punctat de exclamațiile inconfundabile ale Mariei. Femeia se întrece pe sine, scoțând gemete spectaculoase, cu schimbări de tonalități care fac impresie în salon. Ura, exclamă Tereza, cu rezonanțele unei sirene de fabrică. După o vreme, se face liniște. Fără a se mai obosi să se îmbrace, Maria iese să-i spună lui Bobby că l-a dat gata pe prietenul lui. — Nu-l putem ține
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Trebuie să stea neapărat la masa cu vederea cea mai bună. Nu bea ceaiul cu lapte. Spune cu voce tare c-ar prefera să se afle la Paris, bând o tizană. Apoi duce un fursec cu grație la gură și exclamă: „e colosal“, arătând ca o fetiță dintr-o reclamă de săpun Pears. Ea și Jonathan vorbesc despre lucruri importante sau, mai precis, ea vorbește, iar Jonathan îi soarbe mișcarea buzelor. Timp de peste o oră, rămâne cu bărbia sprijinită în mâini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
și el masiv, cu trăsături solide și bine conturate. Își salută paternal fiica, aruncând pe furiș o privire aspră spre Jonathan, încercând să-l localizeze. Apoi se întoarce, caută în servietă un blocnotes și găsindu-l, în cele din urmă, exclamă: „Aha!“ . Scoate un pieptene cu care-și trage câteva șuvițe blonde peste chelie, bate cu degetele în pupitru și începe. Obiceiurile sociale ale poporului Fotse, explică el, sunt atât complexe pe cât sunt de opace. Își păstoresc caprele în regiunea muntoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
controlul, ridicând piciorul de pe suport, căzând șI lovindu-se de mama sa. Lady Tredgold o fixează pe Star cu o privire ucigătoare, în timp ce obrajii și fruntea ei trec distinct prin umbră de culoare de la roșu brun la stacojiu. — O, Doamne! exclamă Star. Încăperea se cufundă în tăcere. Niște poeți georgieni care încercau să plece în semn de protest față de folosirea versului liber de către Selwyn, se întorc să vadă de ce nu i-a observat nimeni. Cineva începe să aplaude, apoi se oprește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
din raftul cu romane de groază mucegăite, Gittens și Morgan din jocul de biliard. Se pare, zice profesorul, că lucrurile s-au mai mișcat întrucâtva, de când am fost aici ultima oară. Guvernul are legături mai multe acum cu Fotse. — Legături? exclamă Gittens. Atât el cât și Morgan par dezamăgiți. Comunicarea este unul din motivele lor de îngrijorare. Dacă oamenii insistă să comunice cu nativii, cum mai pot ei să-i mai studieze în starea lor naturală? — Am crezut, zice Morgan cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
place ori nu ne place, au făcut din asta o condiție de acordare a permisului nostru de a vizita Fotseland. Gittens, nu trebuie să-ți faci probleme. Recensământul va cădea pe umerii lui Bridgeman. — Ai mei? întreabă Jonathan surprins. — Oh! exclamă Gittens. Atunci, nu este nici o problemă. — Așadar, Bridgeman. Se pare că acolo sunt toate formularele. Au alcătuit un sistem. Fișe de culori diferite sau așa ceva. Nu trebuie decât să le completezi. Văzând chipul lui Jonathan, îl bate ușor pe spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
eram beți mangă! Nu m-am putut abține de la asta și beau În cinstea faptului că Fulton se simte evident umilită. — Am sfârșit-o la tine... — O da, râde Inglis, mai povestește-mi... Fulton se crispează Încă o dată, dar Drummond exclamă: — A fost o zi foarte tristă și emoționantă. — Mda, spune Gus. Am revăzut aseară Înmormântarea Maicii Tereza. Mă uitam să văce casete vechi posă șterg. Am revăzut-o de la cap la coadă, dana fost așa bună precum cea a prințesei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Și de unde știi exact câți erau? - De la magazinul de bijuterii pe care l-au jefuit înainte. Se îndreptă cu pași repezi spre locul unde mașina zăcea abandonată, scoțându-și iute pistolul. Și apoi către Wilkins: - Uite-te la mașină. - Dumnezeule, exclamă acesta. Toate ușile erau deschise, ceea ce însemna că patru oameni fuseseră în mașină. Se ghemui și îndreptă arma către singurul loc unde cineva s-ar fi putut ascunde: în spatele tomberonului. - Om înarmat, țipă ea. Toată lumea ce încă se afla acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Cooper descoperi câteva pete pe mantia neagră și se grăbi să le pună la microscop și pe ecran. Mărite, petele arătau precum frunzele de salată verde. Atinse una din ele cu o pensetă. Era flexibilă. - Ce naiba mai e și asta?! exclamă Sellitto. - E un fel de latex, fu răspunsul lui Rhyme. Poate un petic de balon, deși e cam mare pentru asta. Uitați-vă pe ecran: a lăsat pete pe materialul textil. Cooper, e timpul pentru cromatograf din nou. În timp ce așteptau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
a lăsat pete pe materialul textil. Cooper, e timpul pentru cromatograf din nou. În timp ce așteptau rezultatele analizei cromatografice, cineva sună la ușă. Ca de obicei, Thom se duse să deschidă și se întoarse cu un plic. - Bingo! anunță el. - Aha, exclamă și Rhyme, au venit și amprentele. Mel, să le trecem prin A.F.I.S. Serverul de identificare automată a amprentelor din posesia FBI-ului și situat undeva în West Virginia are capacitatea de a determina principalii suspecți ai unei infracțiuni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
care a fost imobilizată victima. Acestea nu erau nedeschise, după cum ceruse Rhyme. Le-a spus examinatorilor să preseze mâinile victimei și să nu forțeze cătușele, pentru că încuietorile ar putea oferi noi indicii. - Nu am mai văzut așa ceva decât în filme, exclamă Cooper după ce le luă în mână. Rhyme fu de acord. Erau antice, grele și confecționate din oțel. Cooper începu să frece în jurul încuietorilor, dar nu găsi nimic relevant. Faptul că erau vechi totuși era îmbucurător, întrucât restrângeau aria de proveniență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de țăruș de gard”. Atunci își făcu apariția un detectiv de origine asiatică de la Secția 9, însărcinat cu siguranța acestei părți a orașului. Tocmai atunci termina o convorbire la telefonul mobil. Acesta ateriză în buzunarul de la piept al bărbatului, care exclamă: - Te uită și la asta! - Mda, te uită și la asta! îl imită Sellitto. Ai idee cum a scăpat? Victima a sunat singură la 112, iar mașina de intervenție probabil a fost aici în mai puțin de 10 minute. - Ba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
le-a folosit pentru a ucide, interveni și Sachs. Sunt toate numere de magie. - Da. Se leagă de spectacolul tău. Terry Dobyns a spus că motivul lui numărul unu este răzbunarea. La naiba, cred că a pus o bombă. - Dumnezeule! exclamă Kadesky. Sunt 2000 de oameni acolo. Iar spectacolul începe în zece minute. La ora 2:00 a după-amiezii. - Primul spectacol de duminică, adăugă Rhyme. La fel ca în Ohio, acum trei ani. Sellitto își scoase stația de emisie-recepție și îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
fost tu tot timpul, nu-i așa? - Ce? întrebă Bell, mai tărăgănat decât de obicei din cauza surprizei. Femeia îl privi, clătinând din cap. - A fost mână în mână cu Loesser încă de la început, îi spuse Rhyme lui Sachs. - Nu cred! exclamă Kadesky. Ea? Rhyme continuă: - Are nevoie disperată de bani și Loesser i-a dat cincizeci de mii ca să îl ajute. Disperată, Kara le spuse: - Dar Loesser și cu mine nici măcar nu ne-am întâlnit până azi! - Nu l-ai văzut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
pornit în trecut. Grijulie, am luat cu mine cartea ,,Amintiri din copilărie”, să-mi țină de urât. În câteva secunde am ajuns. Dar totul în fața mea se prezenta foarte nou, neașteptat. Deodată, Ideea se pocni cu palma peste frunte și exclamă cu glas jalnic: Am uitat! Vai de mine, ce uitucă sunt! Am plecat fără să iau instalația de care vom avea atâta nevoie! Și ideea, umilită de această întâmplare, dispăru. Am rămas singură. Ce să fac până se întoarce? În
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Agricultură aveți? Nu. Și atunci cu ce vă hrăniți? Cu higrocoți, mai bine-zis cu niște microorganisme pe care le preparăm special. Și le întinse imediat o farfurie pe care se aflau un fel de chifteluțe incolore. Serviră amândoi și ziaristul exclamă: Dar sunt delicioase! Mă bucur că v-au plăcut! Da de băut, ce beți? Fluidul, obținut prin distilarea hidrocoților. Interesant, foarte interesant! Și ce-ați dori să faceți pentru viitor? Noi, marțienii, avem planuri mari. Vrem mai întâi să facem
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
invită să privească pe geamul de la etajul Teatrului Național. Lăură are un adevărat șoc. Actorul V., profesorul I.C. și actorul Ț. erau tustrei homosexuali și făceau sex în grup. Pur și simplu nu-i venea să-și creadă ochilor. - Scârboșii, exclama ea dezgustata!.. Niște scursuri ale societății, niște lepre.... Degeaba sunt intelectuali, asemenea vicii nu sunt scuzabile pentru intelectuali de talia lor. - Doamne ferește, își făcea ea cruce, unde a învățat proful meu așa ceva, poate când a predat în Germania...Și babalâcii
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]