4,232 matches
-
și o tortură. Ele mă fac să câștig puțin echilibru și constanță în acest periplu înălțător și imposibil pe care-l trăiesc zi de zi cu Maurizio. El are o viață de familie stabilă și mulțumitoare; în plus are telefonul, metroul și poșta electronică. Toate acestea împreună dau un sens și o siguranță vieții sale afective, chiar dacă el refuză să admită... (La mine mă refer...) Eu am trăit întotdeauna într-un dezechilibru organizat. Am crescut singură, doar cu mama mea, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
e veche și întunecată, cu ferestrele mici orientate spre nord. În fond, viața mea nici nu e așa de searbădă, sunt zile în care petrec timp cu Maurizio mai mult ca oricare membru al familiei lui: patruzeci de minute cu metroul un drum și uneori chiar două în aceeași zi, apoi ne auzim vocile în celular, în convorbiri lungi și fără noimă; în zilele în care nu e foarte ocupat, ne scriem mesaje întruna, până obosim. În metrourile aglomerate stăm lipiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Ce este remarcabil în relația noastră este că, menținându-ne în această stare de latență neexprimată și neîntâmplată, ea dăinuie și nu e nimic care s-o poată perturba sau deteriora. Serviciul celular și de internet și chiar cel al metroului par să meargă de la sine, fără prea mult efort din partea noastră. Totul pare împietrit și legătura noastră nu evoluează, nu devine altceva, pentru simplul fapt că el nu vrea s-o admită... Deci nu se autodistruge, cum s-ar întâmpla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
care ține mereu o floare, îi incită simțurile de mult amorțite, dar nu-și poate ieși complet din țesătura deasă și troglodită a condiției lui. E un impostor și un cavaler ratat. Lancea și sabia lui sunt internetul, celularul și metroul. Singurele instrumente de care se ajută să iasă din suficiența de zi cu zi. El nu admite și nu-și recunoaște iubirea pentru Pulcheria pentru că îi e frică. O spaimă existențială, pe care nu o poate înțelege nici el, îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
fața în profilul răsucit al florii. Izbucnește printre lacrimi...) Maurizio a fost detașat cu serviciul să lucreze în străinătate pentru câțiva ani. Nu a putut să refuze ca să nu riște pierderea slujbei. Săptămâna trecută a avut loc ultima călătorie cu metroul împreună. Ne întorceam de la serviciu. A fost foarte aglomerat, așa încât am călătorit tot drumul lipiți unul de altul. Nu am avut ce să ne spunem, am tăcut tot drumul. De altfel, e-mail-urile schimbate la serviciu au lămurit totul. După ce ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
în eternitate, ne-am luat rămas bun printr-o strângere furtivă de mână. Avea să plece în câteva zile, poate pentru totdeauna sau, oricum, când se va întoarce niciunul dintre noi nu va mai fi același. Eu nu mai folosesc metroul ca să merg la serviciu. Merg cu autobuzul și călătoresc împreună cu un vechi prieten al meu, cu care am o relație mai mult de întreținere. (Face o pauză. Suspină și respiră adânc în floare.) Maurizio a fost și va rămâne iubirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
să faci glume proaste, spune întorcîndu-se stînga mprejur. Ești sigur că nu te-a filat nimeni? — Asta e rabla? întreabă Dendé arătînd cu mîna prin întuneric spre Dacia albă. — Da, numai că ar fi mult mai cuminte să mergem cu metroul și de la ultima stație s-o luăm la picior. Nu ne grăbește nimeni, zice Sena. Nici Roja n-ar fi atît de nebun să-și riște pielea pentru atîta lucru, mai ales că Piticul și Scorpia sînt deja pe lumea
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
nu-mi săpați, de aici până aici, dă benga în voi!" Până am reușit noi să dăm cu sasul și s-o tulim, o după-masă întreagă am șmotruit ca electrocutații și-am săpat niște șanțuri, de putea să se plimbe metroul prin ele și să intri în ele pîn' la perciuni... După ce-am scăpat noi de acolo, a angajat niște gudulani maramureșeni, oameni râioși la muncă, care-n două mișcări au desfundat străduțele, au fleorțăit ogrăzile, au șubrezit fundațiile și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
o tipesă. 290 DANIEL BĂNULESCU metrou uitau, uneori , să deschidă rapid ușile. Nici unul însă, până azi dimineață, nu uitase atât de mult... Pe de altă parte, generalilor de Securitate ce răsăriseră instantaneu în sala Dispeceratului le era groază și că metroul ar putea, din senin, să pornească. Și, datorită faptului că mama sa lucrase cu atâta abnegație, să-l crească pe el și pe soră-sa, că Raicopol nu va pierde ocazia de-a ne strivi, pe noi, de vreun cot
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
numai cu arma. Ei, excluzând 293 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI - Ordinarule. Dacă-mi dai puțin cheile... Să știi că te las să te freci nițel de șosetele mele... - Ieri dimineață... Și-a bătut unul d-ăla de împinge metroul joc de noi. Dimineața am întîrziat... Pierdusem deja primul accelerat către Ploiești. Am alergat după metrou, și era să iau metroul pe scară, cum se spune, fiindcă mă prinseseră ușile și fluturam c-o mână și c-un picior afară
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
te las să te freci nițel de șosetele mele... - Ieri dimineață... Și-a bătut unul d-ăla de împinge metroul joc de noi. Dimineața am întîrziat... Pierdusem deja primul accelerat către Ploiești. Am alergat după metrou, și era să iau metroul pe scară, cum se spune, fiindcă mă prinseseră ușile și fluturam c-o mână și c-un picior afară. ...Tipul care supraveghează ușile m-a rugat să trag steagul înăuntru. Eu i-am strigat că sânt în general, de acord
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nu numai c-am izbutit să nu mă mai prindă ușa aia grețoasă, ba chiar am reușit să-mi mișc, imperceptibil, un cot. În rest, liniște și pace. Adică nu chiar liniște. Fiindcă de aici începe straniul... ...Ăl de conduce metroul a luat microfonul și ne-a strigat prin stație, nouă, celor din vagoane: "Atențiune! Mă numesc Anghel Raicopol. Și pentru ce i-am făcut eu tânărului pe care l-am strivit între uși (mie mi se făcea onoarea). Și altora
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
tipul și-a scos aparatul vocal către noi... A pus gheara pe microfon. Și s-a pornit să ne pocnească în stânga și-n dreapta, cu discursul lui, acolo, în măruntaiele Pământului. - Cine, Daniele? Spune-ne și nouă: chestia aia cu metroul? - Care, Cristi?... Tăceți, bă! Lasă-l să ne zică de la început. Ce-i cu metroul? 299 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI IF-ul îi spuse șoferului să mute fundul mașinii de-acolo, revenind exact în acel loc, din oră
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
a pornit să ne pocnească în stânga și-n dreapta, cu discursul lui, acolo, în măruntaiele Pământului. - Cine, Daniele? Spune-ne și nouă: chestia aia cu metroul? - Care, Cristi?... Tăceți, bă! Lasă-l să ne zică de la început. Ce-i cu metroul? 299 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI IF-ul îi spuse șoferului să mute fundul mașinii de-acolo, revenind exact în acel loc, din oră în oră și, la fiecare oră, așteptând câte trei minute. Săriră gardul de beton, supraînălțat
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
să explodeze sub noutatea istoriei cu Raicopol. Plictisit, orașul sugea asemenea istorioare ca un burete. Probabil că, prin regula amănuntului adăugat, pe alocuri, se ajunsese deja la varianta cu o echipă de parașutiști pachistanezi ce-și găsise adăpostul prin subteranele metroului și care, deschizând chepenguri secrete, puteau debarca oricând în locuința fiecăruia dintre noi. Populația înflorea ea, săraca, destule. Dar IF-ul gândi că, măcar până acum, nu se denaturase cel puțin punctul de plecare. Acela că Securitatea pusese într-adevăr
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
să am șanse să rămân gravidă pe cale naturală? —Dacă trompele uterine se dovedesc a fi sănătoase, da. O să le verific în timpul operației, a spus doctorul cu lejeritatea cu care ar fi discutat despre o modificare în programul de circulație al metroului. Dar o să vă pun și pe un tratament medicamentos, ca să ovulați așa cum trebuie. Alison s-a gândit câteva clipe la ceea ce i se comunicase. — Păi, mi se pare destul de simplu. Să ținem pumnii strânși, a replicat doctorul continuând să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
mai jos, atrag o mică mulțime, primii navetiști, care arată cu degetul spre femeia de pe pervaz. Întrebându-se probabil dacă sunt o victimă a recesiunii economice sau a sentimentelor. Cu o dimineață În urmă, un broker s-a aruncat În fața metroului la Moorgate și a ratat: a căzut În șanțul acela de sub șine și a fost scos de echipa de intervenție. Toată lumea spunea ce miracol a fost, dar eu mă Întrebam cum o fi să te simți atât de rău Încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
curenților de aer și al jeturilor fierbinți de gaze de eșapament venite de la autobuzele care treceau. Hugo se plimba prin mulțime ca un aristocrat blazat. Ei bine, trebuie să te iubim și să te lăsăm, spuse el. Înapoi în măruntaiele metroului, Linia de nord până în Belsize Park, ah, cât de palpitant! Vii și tu, Sally? — Nu, mă duc acasă. Trebuie să mă duc să-mi spăl lucrurile. Ah, Dumnezeule, și eu, spusei eu, gândindu-mă la starea în care erau așternuturile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
seama dacă era un funcționar oficial sau o rudă. Dar el știa cu siguranță că ea trebuie să vină. —Vă rog, intrați. Maggie fu împinsă într-o cameră în mod normal încăpătoare. Acum însă aceasta era ticsită de oameni, precum metroul la ora de vârf. Statura ei constituia un avantaj: putea să vadă mulțimea de capete, cele ale bărbaților acoperite cu fesuri, iar în față un om cu barbă, despre care își închipui că era rabinul. Yitgadal, v’Yitkadash... În cameră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
acum o fac pe interesantul: scriitor, deh...), pour la bonne bouche, așadar, vreau să vă povestesc ce mi s-a Întâmplat alaltăieri seară. Veneam de la serviciu. Ultima zi de serviciu, fiindcă tocmai Îmi dădusem demisia. Am luat, ca de obicei, metroul de la Aviatorilor pentru Piața Sudului. Mă duceam, ați priceput, la garsonieră. Aglomerație medie: nici prea-prea, nici foarte-foarte, căldură din belșug, vagi arome de transpirație proletară În plină tranziție spre capitalismul biruitor, gălăgie moderată, cu șanse de radicalizare, În sfârșit, ambientul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
miniștri, câțiva secretari și subsecretari, precum și vreo doi directori generali, locuiau în împrejurimi, asta ca să nu mai vorbim de acei funcționari care în fiecare dimineață și în fiecare seară, într-un sens și în celălalt, erau nevoiți să folosească trenul, metroul sau autobuzul dacă nu dispuneau de transport propriu sau nu voiau să se supună dificultăților traficului urban. Întâmplările, care nu întotdeauna erau povestite doar pe șoptite, exploatau cunoscuta temă a vânătorului vânat, dusul-după-lână-și-întors-tuns, dar nu se mulțumeau cu aceste inocențe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
ar putea deja s-o distingă urcând de la orizont, atunci se va vedea dacă bărbații și femeile care locuiesc în apartamentele din aceste clădiri vor pleca la serviciul lor, dacă primele autobuze îi vor aduna pe primii pasageri, dacă vagoanele metroului vor vâjâi cu viteză prin tunele, dacă magazinele își vor deschide ușile și-și vor ridica obloanele, dacă ziarele vor ajunge la chioșcuri. La această oră matinală, în timp ce se spală, se îmbracă și-și beau cafeaua cu lapte de fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
zi în care ni s-a dat un sfat bun. Se urcă în mașină și îl anunță de acolo pe șeful de cabinet că nu se mai întorcea la primărie. Locuia pe o stradă din centru, nu departe de stația metroului de suprafață care deservea o mare parte a sectorului de est al orașului. Soția sa, medic chirurg, nu va fi acasă, azi e tura ei de gardă de noapte, iar în ce-i privește pe cei doi fii, băiatul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
dacă serviciul mai funcționa, se opri un moment ca să formeze numărul de telefon de la urgență, dar agitația din vocea care-i răspunse dovedea că știrea era deja cunoscută pe acolo. Vorbește primarul, a explodat o bombă în stația principală a metroului de suprafață din sectorul de est, trimiteți tot ce puteți, pompierii, apărarea civilă, escuteiros 1, dacă încă mai sunt, infirmieri, ambulanțe, material de prim ajutor, tot ce aveți la îndemână, ah, încă ceva, dacă există vreo posibilitate de a afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cine e, Primarul capitalei, doresc să vorbesc cu domnul ministru, e extrem de urgent, dacă e acasă, puneți-mă în legătură, Un moment, vă rog. Momentul dură două minute, Alo, Domnule ministru, acum câteva ore a explodat o bombă în stația metroului de suprafață sector est, încă nu se știe câte decese a provocat, dar totul arată că vor fi multe, răniții sunt în număr de vreo treizeci sau patruzeci, Sunt informat deja, Dacă vă telefonez doar acum este pentru că am fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]