4,744 matches
-
unde fuseseră cele două părți ale cadavrului era marcat cu o dungă de var. M-am uitat lung la conturul picioarelor rășchirate. Lee spuse: — O să pun mâna pe el. Cu sau fără ajutorul tău, o să pun mâna pe el. Am schițat un zâmbet palid. — Ne vedem mâine la birou. — Cu sau fără tine. — Te-am auzit, i-am replicat eu, îndreptându-mă spre mașină. Când am băgat cheia în contact, am observat că se face lumină pe un alt teren viran
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Emmett nu va fi tras niciodată la răspundere dacă aveau să urmeze și alte pierderi de vieți omenești. Mi-am amintit că discutasem problema și cu Madeleine. Se pare că soțul tău a fost un om cumsecade. Buzele lui Jane schițară un zâmbet, parcă împotriva voinței ei. Avea și el momentele lui. — Nu s-a adresat niciodată poliției în legătură cu Emmett? — Nu. Îi era teamă de prietenii lui gangsteri. A făcut doar ce a putut. I-a provocat o pagubă neînsemnată. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mascaradele Ramonei și ale lui Georgie de prin anii ’30. Fetițe cu kilturi soldățești și muschete de jucărie, Georgie ținând piept nemților, tu dând bir cu fugiții, ca un nenorocit laș... Emmett se făcu roșu ca racul și încercă să schițeze un zâmbet superior, dar îi ieșise unul chinuit. Gura i se schimonosi și-i zvâcni spasmodic. — Lașule! am urlat și i-am tras una cât am putut de tare. Scoțianul mare și tare începu să bocească de ziceai că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
nesănătos, dar continua să arate ca o versiune feminină și robustă a lui Emmett. Martha puse ziarul jos și mă observă. Mă așteptam ca din ochii ei să țâșnească săgeți, dar mă surprinse cu un salut: — Bună, domnule Bleichert. Și schiță o urmă de zâmbet. M-am apropiat și m-am așezat lângă ea. Cotidianul Times era deschis la rubrica Fapt divers: „Incendiu bizar la Silverlake Foothills. A fost găsit un cadavru carbonizat, imposibil de identificat“. — Îmi cer scuze pentru desenul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
-i că-i oribil? Clovnul din pictură este personajul principal al romanului, Gwynplain. În copilărie i-au tăiat gura de la o ureche la alta. Bucky, te simți bine? GURA TĂIATĂ DE LA O URECHE LA ALTA. M-am înfiorat și am schițat un zâmbet forțat. — Mă simt bine. Cartea mi-a amintit de ceva. O chestie mai veche. O simplă coincidență. Jane îmi aruncă o privire pătrunzătoare. — Nu arăți deloc bine. Vrei să mai auzi o coincidență? Credeam că Eldridge nu s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
trebuia să înaintezi ca o vulpe. Ceea ce a urmat n-a fost de aceea decât un șir de gafe. Am ajuns la azil tocmai când, pe coridorul de la intrare, Moașa o bruftuluia pe Laura, care o asculta tăcută, fără să schițeze nici un gest de împotrivire. Mi s-a urcat un val de sânge la creieri și am înfruntat-o pe Moașa ca pe o servitoare, făcând-o de două parale sub privirile îngrozite ale Laurei. Moașa s-a înroșit violent, rămânând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
în mlaștină. Dinu a început să țipe. Făcea semne disperate, ruga, implora, plângea să fie scos, se zbătea, dar zbătându-se nu făcea decât să se afunde și mai rău în vreme ce pescarii stăteau la fel de tăcuți, în același loc, fără să schițeze nici un gest. În cele din urmă noroiul l-a înghițit. Atunci pescarii s-au întors la cafenea și au continuat să-și bea cafeaua răcită. „Și-a făcut-o cu mâna lui”, mai zise Marta și tăcu. Îmi relatase totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
la ei cu ochi mari din pragul caselor. Pentru gustul lui Henry, totul era parcă prea Încărcat de fum, de miros și de pește, dar Du Maurier, Încântat, continua să scoată carnețelul pe care Îl ținea În buzunar și să schițeze cu creionul contururile lucrurilor care Îi rețineau atenția, o barcă, o clădire sau o bonetă - căci femeile din Staithes purtau un astfel de articol cu model foarte distinctiv. Voia să rămână până seara, pentru a urmări de la capătul digului flotila
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de Crăciun, o scoase pe Tosca la plimbare În parc, unde urmări călăreții de pe Rotten Row și Înotătorii făcând baia tradițională În iazul Serpentinei, fără a se Întâlni sau a vedea pe cineva cunoscut. Așezat lângă foc, În aceeași seară, schiță o idee pentru o piesă, o melodramă Întunecată pe care o intitulă provizoriu Promisiunea. Ea avea să conțină, pentru prima oară În cariera lui, o crimă - uciderea unui copil. Rămase el Însuși șocat de faptele Îngrozitoare pe care le inventase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
promisese să mă ajute cu Angi. Îi pregăti un mic dejun fastuos și bătui la ușa lui. Intră. Nici nu se trezi bine și surpriza pe care i-o făcui îl învioră rapid. Iubite, sunt supusa și scumpa ta servitoare, schițai o plecăciune. Iată cum trece timpul neobservat. Puse tava pe noptieră, mă prinse de mână și mi-o sărută. Atunci îi sării de gât și începui să plâng. Îmi șterse lacrimile una câte una și puse o sărutare pe fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
care rulau deja imagini ale călătoriei întreprinse de Calomniator întru cutreierarea Pământului și în plimbarea ce-o avea de făcut pe el. La auzul celei de-a doua țârâituri a soneriei montate în spatele ecranului, se rosteau pripit ultimele cuvințele, se schițau cele din urmă saluturi apretate, cei liniștiți se descleștau din agitație, răsucindu-se pe călcâie. La garderob, în antreu, sub lumina purpurie a foaierelor, alesese să staționeze mai ales generația demonilor ce se împerecheaseră cu fetele oamenilor, a celor ce-
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ORAȘULUI BUCUREȘTI treptat, într-un contur ferm, și dezvăluind, cu claritate de ilustrată, imaginea unei mâini îngrijite, culegând, cu grație de spadasin, petece de hârtie dintre clăbucii unei arături din dreptul comunei suburbane Otopeni. Simțindu-se urmărită, mâna cea batjocoritoare schiță o reverență, acompaniată de îndată din sală de un cor de aplauze și ghiorțăituri. Articolașele capturate de palma cea isteață erau scuturate în alveolele unei valize. Dar, înainte de a dispărea în interiorul valizei, ochii versați ai marii mulțimii, umplând dincolo de fanta
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
BUCUREȘTI - Cine-s? zvâcni iarăși, dinăuntru, vocea de jazz, înfășurată pe-o adiere de tuse și plutind ca pe-un nor de tămâie. Ucenica își reluă atribuțiile obișnuitului său dans de primire. Se întoarse pe călcâie către cei doi bărbați, schiță o reverență, debită cu mimică și cuvinte de televizor băgate la cap, pe de rost. - Doamna are desăvârșita onoare... - Hă, hă! - ...de-a vă invita să porniți către Cabinetele ei. - Dar cine-i, fă, stăpînă-ta? Vreo doctoriță, de-și ține
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nu era lucru curat și, după ce ne-au prins, am anunțat la poliție." "Niște tîmpiți", gemu, mai neînduplecat ca niciodată, Ulpiu. Dinspre Palatul Regal, simțea cum soarele îi bombarda creștetul cu cocoloașe de căldură. Vipia îi schilodea florile. Detaliile planșelor schițate până atunci nu-l ajutau la nimic. Dacă ar fi dorit să surprindă un indiciu cât de cât prețios, numai releveul tălpii tipului de doi metri ar fi trebuit mărit, pe puțin, la doi metri. N-avea atât. Îi venea
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
a trufiilor umane, pentru că asupra sa nu planase nici o idee. Își recivilizase ținuta. Întredeschisese ușa, cu aerul acela absent cu care se cuvine ca un bărbat să se îndepărteze de un closet. 184 DANIEL BĂNULESCU Și, chiar de la primul pas schițat pe coridorul Prefecturii, zvîîr! o poteră de 20 de voluntari căzu, de pretutindeni dimprejur, asupra lui, și-l înfășură într-o plasă. Chiar așa, într-o mreajă, într-un năvod, într-o plasă de pești. Nu părea asta o arestare
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Floyd! Sînteți binevenit în această casă. - Da!... Și v-am așteptat și dorit. Și ne-am dat seama că trebuie să fiți un tânăr extrem de manierat, dacă v-ați gândit să ne vizitați în asemenea momente. Apoi, retrăgîndu-se către perete, schițară un semn musafirului să o ia înainte. Pinky se înclinase, mulțumise, dar, când pătrunse în salonul cel mare, își dădu seama de ce meritase să o facă cu o anumită căldură. Încăperea arăta, pe departe, ca cea mai înduioșător pregătită încăpere
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
voastre, în vizită, pe la voi! Într-adevăr, lui Mandravela nimeni nu putea să-i nege, atunci, uriașul simț al umorului. Se apuca pe loc, apăsat, gospodărește, să-i înjure pe toți cei ce alunecaseră din cămășile lor de forță care schițase și-o ieșire dublă. Era tot ca într-un tub de la Securitate, dar lipsea Gabrea, și și-au putut întinde și picioarele, când au halit conservă de pateu de ficat și aveau dependințe. Au stat ascunși o săptămână. Butuciți unul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
-l mâncam, ore întregi stăteam și mă uitam doar la el. - Domnule, zic, te culcai cu ea? Omul a surâs suferind. Profitând de suferință a lunecat câțiva pași pe holul apartamentului meu. Și-a insinuat gentoiul pe un fotoliu, a schițat un gest ca pentru a-și oploși mustățile - rare, îngălbenite ca de tutun, suferinde și ele - și m-a privit mustrător. - Au avut alții grijă... Uitați-vă: aș putea pentru ca să vă supun atenției câteva fotografii de la mare... Când eram la
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nasturi metalici, se apropie furișîndu-se c-un cuțit de bucătărie și tăie, dintr-o singură despicătură, și îi mai și fură cercelușul cărnos al urechii (agresorul permițîndu-și până și răgazul de a-l pansa cu vată și leucoplast), Doru nu schiță o grimasă, nu-l învrednici pe mutilatorul său nici cu un strănut. Dormi, în continuare, neobosit și pasionat, ore întregi. Răsuflarea sa era suavă și parfumată, făcîndu-te să te gândești că ar putea semăna cu cea a îngerilor, dacă îngerii
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
zică polițaii că te-au cărat, de la cantonament, neantrenat!... - Mi-e îngăduit să vă întreb cum vă veți coborî în Adînc? Diavolul avea pe masă, așezată înainte, o mapă. Pe mapă, o coală de desen. Pe coală, has-Satan începu să schițeze cu creionul o cheie impunătoare, cu înfățișare și ștaif de cheie de poartă de castel. La poarta superioară, cheia era bombată și ornamentată. La partea inferioară, cheia nu avea trasat încă nici un element ce i-ar fi permis să slujească
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
care viața mea căra gunoi cu spinarea 407 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Autorul mulțumește următoarelor persoane și instituții, care, în anumite perioade, în viața de zi cu zi, și-au revărsat generozitatea sau căldura sufletească asupra celui ce schițează aceste rânduri și fără de a căror intervenție ducerea la bun sfârșit a acestui roman ar fi fost mai anevoioasă: Doamnei Magdalena Bedrosian, doamnei Constanța Buzea, doamnei Nora Iuga, doamnei Dora Stănescu, Domnului George Bălăiță, domnului Dan-Silviu Boerescu, domnului Alexandru Condeescu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Ajunsă la ușă, a dat nas în nas cu o femeie zâmbitoare, al cărui păr șaten și buclat îi cădea în ochi. Tipa avea un aspect răvășit, dar sexy, și nu șleampăt. —Bună, Alison, a zâmbit ea larg. Alison a schițat la rândul ei un zâmbet, cu toate că nu avea nici cea mai vagă idee cine era persoana din fața ei. —Eu sunt Fiona. Femeia a întins mâna, iar Alison i-a strâns-o, continuând însă să nu aibă habar cu cine stă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
apoi s-a aplecat, și-a luat geanta de voiaj de la picioare și-a început să-și îndese hainele în ea. Unde vrei să te duci? —Acasă, i-a răspuns el bosumflat. Asta e casa ta. — Da, sigur. Jake a schițat un zâmbet, care însă nu s-a reflectat și în ochi. Cred c-o să-ți dai seama că asta e casa ta, un loc unde eu sunt doar tolerat. Fiona și-a dat ochii peste cap. —Of, nu mai fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Alison a ridicat din umeri. —Of, nu știu. Se pare că în ziarele de-acum câteva zile a apărut o știre despre o femeie care și-a omorât succesoarea cu un târnăcop. Deci eu am scăpat ieftin, a spus ea schițând un zâmbet, în încercarea de a mai însenina atmosfera, numai că fața lui Luca a rămas serioasă. Nu e de râs, Alison. Trebuie să i se spună că ăsta e un comportament inacceptabil. Ce ciudat, s-a gândit Alison. Atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
drept. Toate drepturile îi aparțin Sofiei. Apoi femeia a tras adânc aer în piept și s-a uitat în ochii lui Luca. —Mai limpede spus, mă simt ca un cetățean de mâna a doua. —Ei bine, nu ești! Luca a schițat un zâmbet, dar căldura gestului nu i s-a reflectat și în ochi. Dar ești o nevastă de-a doua, iar genul ăsta de lucruri sunt implicite. —Hmmmm. Alison tot nu era convinsă. Poate că așa stau lucrurile în fază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]