7,819 matches
-
și se impune, în mod progresiv, în toate sectoarele de activitate socială: activitatea economică este domeniul cel mai vast de aplicare a principiului raționalității și, în egală măsură, cel în care acest principiu a apărut mai întîi, dar nu este singurul. Pe de altă parte, principiul economic și-a cucerit și continuă să-și cucerească noi domenii de aplicație (tehnica, strategia militară, cercetarea științifică). În sfîrșit, se regăsește aici dificultatea de a sesiza specificitatea științei economice. Economia este pretutindeni. Practica economică
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
spus, într-o rețea de organizații și instituții diverse ce intervin în grade diferite la diferite niveluri ale societății. Sintagma "autorități publice" este, de aceea, foarte potrivită. Dacă guvernul central este principalul agent al politicii economice, el nu este și singurul. Extinderea activităților economice ale statului s-a însoțit de o multiplicare a centrelor de decizie. Instituțiile publice care intervin în acest domeniu sînt, în principal, următoarele : 1. Guvernul, format din primul ministru, miniștri, secretari de stat, plus demnitari din cabinetele
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
naționale, el impune zone sau blocuri regionale ca principali actori economici, respectați ca atare de toată lumea, inclusiv de structurile Organizației Mondiale a Comerțului. Deocamdată, exemplul de reușită în acest sens rămîne Uniunea Europeană. Dar în curînd nu va mai fi și singurul... Vremea unei lumi unipolare a trecut. Doar preț de o generație au dominat SUA lumea ca unică putere globală. În articolul "Learning from Europe" al lui Paul Krugman, apărut în The New York Times în ianuarie 2010, se specifică faptul că Europa este
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
2000 de ani de credință ortodoxă. A.V. Și cred că vă mai doriți să fiți egalat în interpretarea rolului Oedip. D.O. A, iar o problemă foarte grea, foarte dureroasă!... A.V. Deci, nu aveți orgoliul de a rămâne singurul... D.O. Cum? Păi atunci, înseamnă că îl înmormântăm pe Oedip? Pentru că, am văzut ce s-a petrecut, mai nou, cu opera "Oedip", prin ultimele montări de la Opera Națională Română din București. Ultima a fost o rușine națională!... A.V.
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
E mai lesnicios să ridici la un subiect așa-zis arid pe un ascultător mediu, decât să-l batjocorești, considerându-l incapabil de orice efort intelectual. Pentru mine, o emisiune se clădea ca o carte, cât lucrezi la ea ești singurul căruia te adresezi. Când o recitești, corectezi, publici poți să te întrebi cine te va citi, auzi etc. Lucram pentru mine, nu pentru niște șefi, și americani, și radiofonici, instalați în păcatele profesiei, sondaje și alte năravuri."5 A.P. Admirabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
mai sunt adult/ ca-n gară la Merișani/ cad castane din castani/ și am patruzeci de ani." Și ne mai învață într-un poem din seria lungă pe care e bine să o pomenim, din "România literară", cred că este singurul din România la ora actuală care are o rubrică săptămânală de poezie. Acolo ne dă raportul ce face el și la 44 de ani. De situat, l-am situat. Dacă ar fi să spun ce e poetul, conform poeziei lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
o sursă suplimentară de venit pe lângă cei câștigați de bărbatul susținător al familiei, ci tot mai adesea completează veniturile sezoniere ale soțului printr-o integrare permanentă pe piața forței de muncă sau își asumă rolul de a aduce în cămin singurul venit pentru întreținerea familiei (Wardxe "Ward, K.", Pylexe "Pyle, J.L.", 1995). În asociere cu această dispersare spațială a activităților economice, suntem astăzi martorii unei noi diviziuni a muncii, între clasa „purtătorilor de informație”, profesionistă, hipermobilă și internaționalizată - alcătuită în principal
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
harul lui Dumnezeu, și de aceea ei au depășit și au învins multe obstacole ivite în misiunile lor. Regula reprezintă scheletul Evangheliei, și ea trebuie trăită, exprimată: „Nu dorim nimic altceva decât pe Creatorul nostru, pe Răscumpărătorul și Mântuitorul nostru, singurul Dumnezeu adevărat”. În rugăciune și contemplație Francisc s-a dovedit a fi marele maestru: la rugăciunea domnească „Tatăl nostru” el a adăugat „Preasfânt”, iar după terminarea ei, a adăugat rugăciuni din Apocalipsa Sfântului Ioan. Pe frați el i-a învățat să
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
s-a scufundat, cu ofițer cu tot. John a fost salvat de camarazii s)i marinari. Odat) a stat la o coad) Împreun) cu alți oameni, toți goi, așteptând s) fie examinați pentru boli venerice de o doctoriț) nemțoaic). Era singurul circumcis dintre toți. Cand a ajuns În fața doctoriței și ea l-a examinat, l-a privit drept În fâț), l)sându-l s) tr)iasc). John și cu mine ne Întoarcem prin livadă de portocali. Prin tufișurile din jurul conductei de petrol
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
S-au dus În Palestina - În Israel. Li s-au al)turat vreo opt sute de mii de evrei refugiați din ț)rile arabe, alungați de naționaliști și revoluționari furibunzi, care le-au confiscat propriet)țile. Herman Melville nu a fost singurul care și-a exprimat oroarea fâț) de devastarea teritoriului În care au venit și care acum este În disput). Mark Twain scria În The Innocents Abroad: „Palestina este un p)mânt distrus. Peste ea planeaz) vraja unui blestem, care i-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
menținerii securit)ții, acesta va fi sfârșitul civilizației noastre. El se consider) un vajnic ap)r)tor al Israelului ale c)rui eforturi nu sunt apreciate. A consacrat Orientului Mijlociu mai mult timp decât oricare alt secretar de stat. America, singurul susțin)tor al Israelului, este de fapt mai interesat) de arabi. Impresia pe care dorește s) o transmit) este c), În guvernul american, el s-a așezat Între Israel și dușmanii s)i. Când Își va da demisia - și o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
fost atât de cuprinzătoare, complexe și atît de greu de prezis În momentul respectiv“, a spus Rothkopf. Dacă perspectiva acestei aplatizări - și toate presiunile, dislocările și oportunitățile care o Însoțesc - Îți dau o stare de nesiguranță În ceea ce privește viitorul, nu ești singurul și chiar ai dreptate. De fiecare dată când civilizația a trecut printr-o revoluție tehnologică majoră, lumea s-a schimbat profund și tulburător. Însă, În ceea ce privește aplatizarea lumii, există ceva ce va fi diferit din punct de vedere calitativ față de celelalte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
avea o alternativă ideologică pentru capitalismul de piață liberă - Islamul politic. Nu se simțea Înfrânt din cauza destrămării Uniunii Sovietice, ba dimpotrivă, Îi insuflase curaj. Nu se simțea atras de un teren de joc mai mare, ci respins. Și nu era singurul. Unii credeau că Ronald Reagan provocase prăbușirea Zidului falimentând URSS-ul În urma unei curse a Înarmării; alții credeau că IBM, Steve Jobs și Bill Gates provocaseră prăbușirea Zidului oferind indivizilor puterea de a descărca viitorul În calculatoarele lor. Însă, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Întuneric și disperare. S-au născut ca să-și Împlinească destinul și, În consecință, trebuie să trăiască și să moară În această stare. Singurul lucru care strălucește pentru ei este soarele, fierbinte și insuportabil, iar foarte mulți sunt răpuși de insolație“. Singurul mouse cu care acești copii s-au Întâlnit vreodată nu este cel de lângă computer, ci micul rozător În carne și oase. Există mii de asemenea sate În zonele rurale din India, China, Africa și America Latină. Și de aceea nu este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
noi? Așa că eu Înțeleg aplatizarea, Însă provocarea secolului XXI stă În Întrebarea: Ne Îndreptăm spre o nouă criză a petrolului? Criza petrolului din anii ’70 a coincis cu creșterea economică a Japoniei și a Europei. șîntr-o vreme,ț Statele Unite erau singurul mare consumator de petrol, dar când Japonia și Europa au intrat În joc, OPEC a preluat cu adevărat puterea. Acum, când China și India sunt pe cale să devină, la rândul lor, mari consumatoare de petrol, ne vom confrunta cu o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Boeing 747 al companiei China Airlines din Taiwan, care efectuează zboruri pe ruta Penang-Nashville, via Taipei. Fiecare 747 decolează Încărcat cu 25.000 de laptopuri Dell, care cântăresc În total 110.000 kg sau 242.506 livre. Acest avion este singurul 747 care aterizează vreodată În Nashville, cu excepția lui Air Force One, sosit cu ocazia vizitelor prezidențiale. „La 15 aprilie 2004, la ora 7.41 dimineața, sistemul lui Tom a sosit șîn Nashvilleț, Împreună cu alte laptopuri Dell, provenind de la Penang și Limerick
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
se cunoaște pentru că nu mai este și ceea ce nu se cunoaște pentru că nu se poate recunoaște, nu se manifestă. Irecognoscibilitatea miracolului echivalează cu a spune că el ia aparențele cele mai nesemnificative. Experiența morții este În schimb, „un miracol” recognoscibil, singurul de acest fel: „am putea cunoaște moartea Încă din viață, nu moartea așa cum o știm toți (osificările spirituale, oprirea pe loc), ci moartea În Înțelesul ei de prim, de Începere, de inaugurare ireversibilă” (/ 35). În mai toate studiile de specialitate
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
spațiu ilogic și ireal, neștiut și nesesizat de personaje, aflat ulterior, fragmentar sau integral, ori necunoscut niciodată. M. Eliade Însuși a teoretizat existența celor două realități complementare În studiul „Sacrul și profanul”: „Există un spațiu sacru, prin urmare puternic, semnificativ, singurul real și există alte spații, neconsacrate, prin urmare, lipsite de structură, de consistență: Într-un cuvânt amorfe” (). Eliade a demonstrat existența constantă a sacrului camuflat În profan, prezență percepută fantastic, inexplicabilă prin recursul la logica rațiunii, dar perfect inteligibilă În
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
economice, în ultima jumătate de secol, și inclusiv în prezent - Uniunea Europeană nefiind, în acest caz, o excepție -, practic politicile monetare ale tuturor statelor ce utilizează economii de piață sunt proiectate a fi restrictive, înțelegând prin aceasta că un obiectiv - nu singurul - macroeconomic ce nu lipsește din concepția autorităților respective este restrângerea cât mai mult cu putință a fenomenului inflaționist - abordarea numită „țintirea inflației”, practicată inclusiv în România. Practica a forțat politicile monetare aflate în uz în cadrul economiilor de piață să facă
Impactul politicilor de tip anticriză asupra economiei reale by Nicoleta Mihăilă, Flavian Clipa, Raluca Irina Clipa, Lăcramioara Daniela Rotariu, Magdalena Negruţiu, Aurelia Stela Toader () [Corola-publishinghouse/Science/1127_a_2359]
-
povestea mea. Știu bine că există zeci de astfel de povești de viață care o au în centru pe doamna profesor Elvira Sorohan. Simplu, cum îi spune toată lumea, de fiecare dată cu respect, "Doamna Sorohan". Nu sunt nici pe departe singurul care îi datorează foarte multe. Pot depune acum mărturie că, dacă această întâlnire nu ar fi avut loc acum 17-18 ani, viața m-ar fi dus în altă direcție. Am avut o mare șansă... "Întoarcere spre timpul vechi" Doina Curticăpeanu
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
tema halucinantă a cărții și a reușit să vorbească despre o lume de totală nebunie în fraze limpezi, corecte". Geo Bogza, în în M. Blecher, mai puțin cunoscut, ed. îngr. Mădălina Lascu, București, Hasefer, 2000, p. 222. 114 Nu este singurul astfel de obiect din proza blecheriană. Tot în Întâmplări, scrisoarea veche, uitată, se transformă într-un simbol al uitării înseși: Era în ea ceva trist și resemnat, un fel de concluzie obosită la curgerea timpului de când fusese scrisă și un
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
se pot compara cu cele scrise de Damian Stănoiu, din perspectiva focalizării pe problematica spațiului monahal. În altă ordine de idei, dintre scriitorii care au avut experiența mănăstirii din literatura română (Creangă, Stănoiu, Arghezi numele care contează), Damian Stănoiu este singurul care a dezvoltat din această experiență un proiect literar unitar și coerent. 123 Dacă nu am considera prea puțin importantul criteriul al intenționalității, ușor am confunda aceste fragmente cu scrierile explicit ficționale ale scriitorului. Motiv pentru care comitem conștient imprudența
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
himeric și utopic. Din punctul său de vedere, cât și al celor pe care a reușit să-i convingă, lucrurile stau exact invers: fie și în pofida „faptelor”, trecutul îndepărtat (istoric sau preistoric), intuit, reconstituit ori reconstruit de filozoful revoluționar, este singurul autentic, real și deloc utopic, în timp ce trecutul apropiat, cel consemnat în documente și bazat pe „fapte”, aparține neautenticității, minciunii, ipocriziei unei ere ce a corupt nu numai omul, dar și adevărul esențial despre el. Că lucrurile stau așa o spune
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
sa a istoriei, va da acestei idei formularea sa devenită clasică. „Istoria universală este progresul în conștiința libertății, progres pe care noi trebuie să-l cunoaștem în caracterul său necesar”. Ca om al cunoașterii cu valoare de adevăr filosoful este singurul care poate asigura aspirației omului către realitate împlinirea sa efectivă, realitate. Orice treaptă urcată în ordinea cunoașterii reprezintă pentru el și un progres pe terenul libertății. Interpretat astfel, concluzia pe care o impune mitul peșterii este aceea că adevărul duce
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
un exemplu pe care Platon îl preia din Herodot. El va face exact pe dos decât medicul care alungă ce e rău din trup. Ura cetățenilor îl va obliga pe tiran să își mărească garda personală tot mai mult, iar singurii pe care îi va găsi dispuși să îl apere vor fi sclavii pe care îi eliberează și mercenarii, care vor fi și singurii care îi vor sta în preajmă, asemenea unei oști, pe care Platon o descrie ca fiind „frumoasă
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]